🎥نماهنگ زیبای شیرین تر از عسل #ما_ملت_امام_حسینیم @Fars_Plus

🎥شهید بهشتی: امام حسین به ما آموخت کـه مؤمـنان راستین از مرگ نمی ترسند... #ما_ملت_امام_حسینیم @Fars_Plus

▪️وقتی که چترت را گشودی در کنارم با یک دلِ ابری هوس کردم ببارم در گیر و دار قحطیِ یک لحظه شادی لبخندهایت می شود دار و ندارم در فکر سقفی نیستم دیگر پس از تو این روزها در فکرِ یک سنگِ مزارم شاید گناهِ من دلیل خشکسالی‌ست حس می کنم در قتلِ باران دست دارم من باورم شد "إن إلانسان لفی خُسر" در مجلسِ ترحیم انسان سوگوارم در لابلای دشمنانِ خونیِ خود دارم به سختی دوستان را می شمارم.. 💬 محمد شریف @Fars_Plus

👇👇👇

‍ ‍ ▪️مرحوم حجت الاسلام والمسلمین روح الله حسینیان را، با دو خصلت به خاطر خواهم سپرد. یکی: شجاعتی که گاه در افشای حقیقت و شکستن فضای کاذب حاکم بر سیاست و فرهنگ جامعه، تَنه به تهور می زد! مواجهه قاطع با تحرکات بقایای باند مهدی هاشمی معدوم، افشای گرایشِ عامل اصلی قتل های زنجیره ای-که از قضا در آن فقره، درست ترین خبر و تحلیل از آب در آمد- و مواضع شفاف در فرآیند آشوب های پس از انتخابات هشتاد و هشت، در عداد مصادیق این بی باکی و آزادگی هستند. جالب اینجاست که در تمامی این وقایع، او می توانست مرامی برگزیند که او را جنت مکان سازد و حتی تحسین و احترام جبهه تجدید نظر طلب و ضد انقلاب را برانگیزد! و مگر بسیاری از چهره های کلیدی چپ-که از قضا در خشونت های انقلابی دهه شصت، گوی سبقت را از همه ربودند-الان جانشین هابز و لاک و استوارت میل و...الخ نیستند؟ و مگر مطبوعات متمایل به چپ، در آستانه دوم خرداد هفتاد و شش، مواضع حسینیان علیه ناطق نوری را، با آب و تاب و تحسین تیتر نمی کردند؟ او بلد نبود ادای تکلیف را درز بگیرد؟ و آدمِ خوب داستان شود؟ و دیگری: افزودن برگ های فراوان به تاریخ پژوهی معاصر، در طول ربع قرن اداره مرکز اسناد انقلاب اسلامی و انتشار بسا آثار در این زمینه، که قطعا تاریخ نگاری انقلاب را، از خویش متاثر خواهد ساخت. این همه اما، به مفهوم تهی از خطا انگاشتن کارنامه وی در این دو عرصه نیست، همانگونه که در باره هیچکس نمی توان چنین گفت. آنچه مهم است، برآیند و معدل کردار انسان هاست. خدایش بیامرزد. ♦️پ ن: تصویر فوق آمده، مربوط است به مراسم سالگرد رحلت آیت الله طالقانی در مسجد هدایت تهران. علاوه بر مرحوم حسینیان، حسن رحیم پور ازغدی و سید مهدی طالقانی هم هستند. 💬 محمدرضا کائینی @Fars_Plus

🎥 بازخوانی نهضت حسینی در بیان رهبر انقلاب ▪️مجلس دوم : «تاریخ بی‌نظیر» @Fars_Plus

🎥تو روزایی که برخلاف سلبریتیا ، بچه مذهبیا و هیئتا با نظم مثال زدنی پروتکل‌های بهداشتی رو رعایت کردن؛ مردم نایس و بافرهنگ فرانسه که یه عمر غرب‌پرستا تو سر مردم ایران میزدنشون، اینطوری به استقبال کرونا رفتن 💬 آدم @Fars_Plus

▪️قاسم ابن الحسن... 💬 أخٌ‌في‌الله @Fars_Plus

🎥 تیزر | نذری‌های بی نام و نشان 🔹فرهنگ نذری را در محرم کرونایی از یاد نبریم @Fars_plus

👇👇👇

‍ ▪️‍ راوی گوید که قاسم بن الحسن پیش عمّ بزرگوار خود آمد. گریان و با دلی پُر آتش، گفت: ای شاهزادۀ دو جهان، مرا دیگر قوّت مفارقت اقربا نماند و زمانه از سریر سرور و بهجتم بر خاک اندوه و مصیبت نشانده، دستوری ده تا سؤال اهل ضلال را به تیغ زبان و زبان سنان، جواب گویم. حسین گفت: ای جان عم، تو مرا از برادر یادگاری و در این صحرا انیس دل‌افگاری، من تو را چگونه اجازت دهم و داغ فراق تو بر سینۀ پرغم نهم؟ مادر قاسم نیز از خیمه بیرون دوید و دامن قاسم بر دست پیچیده فریاد کشید: ای به دلم گرفته جا، لطف کن از نظر مرو مرهم سینه چون تویی، مردم دیده ام تو شو ... القصّه چون قاسم، عزم رفتن نمود مضمون این کلام جگرسوز و فحوای این سخن محنت‌اندوز به زبان بازماندگان از صحبت وی جاری شد: دیده از بهر تو خونبار شد ای مردم چشم مردمی کن مشو از دیدۀ خون بار جدا امّا قاسم به میدان آمده، چشمش بر علامت ابن زیاد افتاد که بر زبر سر عمر سعد بداشته بودند، عنان بدان صوب معطوف گردانید و همّت بر نگون‌ساری آن علم مصروف ساخت و به یک‌بار روی به قلب سپاه نهاده، چشم از علم بر نمی داشت و میخواست که خود را به علمدار رساند و علم را از پای درآرد که پیادگان سر راه بر وی گرفتند همین که به حرب پیادگان مشغول شد، سواران از گرد وی درآمدند و تیر و نیزه و گرز و شمشیر حوالۀ وی کردند، قاسم در دریای حرب غوطه خورده قریب سی پیاده و پنجاه سوار را بیفکند و صفّ سواران را بر دریده، خواست که بیرون آید، مرکبش را تیر باران کردند. اسب از پای درافتاد و عمرو بن سعد نیزه بر سینۀ قاسم زد که سر سنان از پشت مبارک بیرون آمد و قاسم در آن حرب بیست و هفت زخم خورده بود و خون بسیار از وی رفته، از اسب درگشت و گفت: «یا عمّاه ادرکنی» آواز به گوش حسین رسیده، مرکب در تاخت و صف پیاده و سوار را بر هم زده، قاسم را دید در میان خاک و خون غرق شده و عمرو بر زبر سر وی ایستاده، میخواست که سر مبارکش باز کند حسین ضربتی بر میان وی زد که به دو نیم شد آن‌گاه قاسم را در ربوده تا در خیمه آورد هنوز رمقی در تن وی باقی بود. حسین سرش در کنار گرفته، بوسه به رویش مینهاد. قاسم چشم باز کرده در ایشان نگریست و تبسّمی فرموده، جان به جان آفرین تسلیم کرد. خروش از بارگاه امامت برآمد. مخدّرات اهل‌بیت، به ناله درآمدند. #کتاب_روضه

▪️دریاچه گهر ، اشترانکوه لرستان #ایران_زیبا @Fars_plus