سلبریتی ها آواتارهای مشهور، صاحبان اندیشه، پرده نشینان مهجور ✍محمد عبدالهی 🔰چه تلخ است، قصه سینما و تلویزیون، "او که می اندیشد" در پشت صحنه مهجور و ناشناس است و "او که هرگز نمی اندیشد" مشهور. 🔹و این وحشتناک است چون در این مدل، مردم دلبسته اندیشه و حتی صاحبان اندیشه نمی شوند بلکه ناخواسته، اغوای عروسکها و دلقکها خواهند شد. تلویزیون و سینما سلبریتی هایی بی اختیار می سازد که روی صحنه نه حرف ها و نه لباس پوشیدن و نه حتی غذا خوردن و راه رفتن و رسم های اجتماعی و باور های دینی و فرهنگی و اسلامی شان هیچکدام مال خودشان نیست. و این ضعف بزرگ مدیای تلویزیون و سینما در نظام است. 🔹چه سوء تفاهم فجیعی است که مردم او را که فقط بازی میکند را با آن صاحبان واقعی اندیشه اشتباه می گیرند. آنان که حداکثر نام شان را در تیتراژها در فاصله گذرای چند ثانیه ای شاید ببینند و بس.. که آن هم نمی بینند. 🔹در واقع، مردم عاشق آن اندیشه در فلان فیلم و اثر شده اند و به اشتباه دل به آواتاری غالبا بیگانه با آن اندیشه بسته اند، با آواتاری عکس و امضا میگیرند که در فلان فیلم برایشان خاطره ساز اندیشه ای خاص بوده و نه خود سلبریتی. چه سو تفاهم سنگینی است که سلبریتی ها شهرت شان را به چشم و ابروی خویش گره می زنند و آن همه لابی های سفارشی و ژن برتری خویش و بعضاً زد و بندهای غیر اخلاقی شأن برای حضور در فلان سکانس یا حتی نصفه پلان از فلان فیلم را به یکباره از یاد می برند و غرّه و محو در خال و خط و ابرو و چشم و قامت خویش فرصت فاجعه بار برخورداری از تریبون وسیع در جامعه را برای تزریق اندیشه پیدا می کنند و این می شود که با پدیده هایی مواجه می شویم که گرچه از اندیشه تهی هستند ولی بهترین گزینه عملگی و #بلندگوی_دشمن شدن برای لجن پراکنی علیه آرمان های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و دینی نظام اسلامی خواهند بود. 🔹 و همین میشود که تفاله هایی برانداز مثل #محمد_حسینی ری استارت و #فرشید_منافی صدای آمریکا و #سالومه_سیدی نیای شبکه صهیونیستی منوتو از تلویزیون نظام، نردبانی می سازند برای بالا رفتن از مقاطع خیانت و وطن فروشی و عداوت. 🔹در این سیاق، بازیگری آواتار، که غالبا از اندیشه، بیگانه و تهی است می شود #مهنازافشار که به نفع اندیشه حجاب جلوی دوربین ظاهر شده و اندیشه های صاحبان پشت پرده نشین را بازی کرده، و در سطح جامعه از حداقل اعتقاد به اندیشه حجاب تهی است یا؛ یا با ژست وطن پرستی به خود اجازه می دهد شعار انقلابی «حب الحسین یجمعنا» را به جمله میان تهی «حب الایران یجمعنا» منحرف کند و در رفتاری متناقض برای شبکه سعودی خوش رقصی کند. 🔹می شود #رشیدپور که از دوش رسانه ملی بالا رفته و به شهرت رسیده و اتفاقا به خاطر حمایت از #روحانی از عاملان وضع موجود است؛ ولی در فضای مجازی با سیاه نمایی ساز جدایی از نظام را می زند. 🔹یا #پرستوصالحی که با سریال های تلویزیونی و برنامه پرمخاطب قبل از افطار معروف می شود؛ ولی می شود عمله سفیر انگلیس در شوراندن و تحریک مردم به اغتشاش. 🔹می شود #نوید_محمدزاده، #حامد_بهداد، #هانیه_توسلی، #هدیه_تهرانی... که در سینمای جمهوری اسلامی، جشنواره فجر و رسانه ملی به نان و نوا رسیدند و زبانشان در فضای مجازی علیه نظام دراز است و عملآ جز نشخوار بیانیه های سلطنت طلب و منافقین در اتهام زنی به حاکمیت و ناامید و ناراضی کردن مردم هنر دیگری در مغز های زنگ زده خویش ندارند. 🔹یا #لیلاحاتمی است که در برهه حملات مسلحانه دراویش داعشی در کف تهران، در پشت تریبون دشمن، علیه فرزندان شهید این میهن، ستمکارانه ترین بیانیه ها را می خواند و از یاد می برد او که برایش میکروفن و بلندگو و تریبون برای توهین به قهرمانان میهنش را داده، در کشورش قانون بیرحمانه گیسوت را به شدت اجرا می کند که هر سخنران علیه قربانیان هولوکاست را مستقیما از پشت تریبون به پشت میله های زندان روانه می کند. 🔰از یاد نبریم، مجلسی که درگیر شیر و دستگیره توالت و سلفی حقارت و ورزشگاه رفتن بانوان است و نود نفر از نمایندگانش به دلایل مسائل مالی ردصلاحیت شده اند، فرصت آن را ندارد و شاید حتی برایش صرف هم نکند قانونی بنویسد در حد نصف گیسوت، علیه زبان درازی های یک مشت سلبریتی به قهرمانان واقعی این مرزوبوم. http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339

چون جایگزین نداریم! چند ماه قبل از انتخابات ریاست جمهوری، آن موقع که هنوز اسمی از رئیسی مطرح نبود و بحث جلیلی و قالیباف داغ بود، جایی از علی باقری که چهره‌ای نزدیک به جلیلی است درباره این دو گانه و‌ تکلیف جبهه انقلاب در انتخابات پرسیدم و جواب جالبی شنیدم. باقری گفت «جلیلی، خلیلی، قالیباف یا هر کس دیگری فرق نمیکند ما این انتخابات را می‌بازیم.» پرسیدم چرا؟ گفت: «چون #جایگزین_نداریم» و این مثال را زد: «مثلا ما به مردم می‌گوییم برجام به هزار دلیل بد است اما هیچ جایگزینی هم برای آن به مردم معرفی نمی‌کنیم.» راست می‌گفت. مردم در مقام مقایسه برجام را در یک کفه ترازو قرار میدهند و‌ نه اینکه نخواهند اما در طرف دیگر چیزی نیست که بتوانند در کفه دیگر ترازو قرار دهند و خب طبیعی است که وزن کفه برجام با تمام ضررهایی که دارد به کفه خالی ترازو سنگینی کند و مردم به آن تفکر رای دهند. حالا بیایید این را به سایر حوزه‌ها تعمیم دهیم. ما حرف‌ها و نقدهای به حقی درباره سلبریتی‌ها، شبکه‌های اجتماعی خارجی و... داریم. اما چرا حرف‌های ما در مردم اثر ندارد؟ چرا مردم با اینکه می‌دانند #حامد_بهداد میلیارد میلیارد درآمد دارد و یک ریال مالیات نمی‌دهد باز هم قربان صدقه‌اش می‌روند و آثارش را دنبال می‌کنند؟‌ چرا در مقابل حذف فلان مجری یا ممنوع الکاری فلان نویسنده گارد می‌گیرند؟ یا یک گام بالاتر در سطح مدیران. چرا مدیران صدا و سیما یا نهادهای انقلابی مجبور می‌شوند برای ساخت سریال دست به دامن کسی شوند که نظام را به دروغگویی متهم می‌کند؟ یا مسئولان جشنواره شعر فجر از شاعری تقدیر کنند که هتاک به اهل بیت است و‌ به نظامی که از آن جایزه می‌گیرد توهین می‌کند. واقعا چرا؟ به نظر من چون جایگزین نداریم. چون جایگزین ندارند. برای مردم فرقی ندارد که مهدی ترابی و‌ محمد انصاری در تیم ملی بازی کنند یا وریا غفوری. برای مردم فرقی ندارد فلان فیلم‌ را حاتمی‌کیا ساخته باشد یا اصغر فرهادی، حتی فرقی ندارد فلان شعر نوشته فاضل نظری باشد یا #سارا_متقی. مردم فوتبالیست خوب می‌خواهند، فیلم خوب می‌خواهند، شعر خوب می‌خواهند. همه اینها را نوشتم تا بگویم «روشنگری» گام اول است چه درباره دروغگویی سلبریتی‌ها باشد چه درباره سو استفاده خارجی‌ها از بیگ دیتای ایرانی‌ها یا درباره‌ی هتاکی فلان شاعر به مقام اهل بیت(ع). گام دوم «قوی شدن» است. ما حزب اللهی‌ها باید بهترین‌ باشیم و بهترین‌ها را به مردم ارائه کنیم آن وقت است که حرفمان خریدار دارد و عرصه سینما و شعر و ادب و... دیگر جولانگاه حامد بهدادها و سارا متقی‌ها نخواهد بود. «#باید_قوی_شویم» پ.ن: از کسی که یکدست مبل هفت نفره رو تنهایی دو طبقه آورده بالا انتظار تیتر بهتر از این نداشته باشید :) http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339