#بحث_ادبی_با_هوش_مصنوعی احسان عزیز باز هم سربه‌سر هوش مصنوعی گذاشته و از او خواسته مقاله‌ای درمورد یکی از اشعار تازه‌منتشرشدۀ من " چرا آسمان را/ چرا وسعت آبی بی‌کران را..." https://eitaa.com/faslefaaseleh/697 که اخیرا" در همین صفحه خوانده‌اید، بنویسد، آن را تحلیل کند، شبیهش را بگوید و آن را ترجمه کند، براساسش فیلم‌نامه بنویسد و.... پاسخ‌ها مبهوت‌کننده‌است! عجیب‌تر اینکه دست آخر از او پرسیده این شعر که درمورد عشق به ایران و زبان فارسی و فرهنگ ایرانی است از کیست؟ هوش مصنوعی جواب عجیبی داده که در ویدیوی پایین صفحه آن را مشاهده بفرمایید!👇👇 به نظرم این اعجوبه را اصلا" نباید دست کم گرفت! #محمدرضا_ترکی #احسان_اولیایی #هوش_مصنوعی #چرا_آسمان_را @faslefaaseleh

#فیلمنامه_چرا_آسمان_را این هم فیلمنامه‌ای است که هوش مصنوعی، براساس شعر "چرا آسمان را..." https://eitaa.com/faslefaaseleh/697 در کسری از ثانیه نوشته‌است. شگفت نیست بگوییم که هوش مصنوعی می‌تواند با تمهیداتی این فیلمنامه را به تولید هم برساند! تردیدی نکنید که این هوش سیاه در آیندۀ نزدیک می‌تواند با سرعت و کمترین هزینه رسانه‌ها و هنر سینما را در دست بگیرد و عنان اختیار این رسانه‌ها را که اصلی‌ترین ابزارهای حکومت بر جهان است، در اختیار صاحبان خود، یعنی قدرت‌های جهانی و سرمایه‌داری بگذارد و شعور و هنر انسانی را پس بزند. شاید ما واپسین نسل‌ها از شاعران و نویسندگان و هنرمندان جهان، قبل از غلبۀ هوش مصنوعی باشیم! ____________________________ بالاتر از این آسمان فیلمنامه صحنۀ ۱: محوطهٔ باز در زمینی وسیع، نیمه‌شب. آسمانی آبی بی‌کران، پر از ستاره‌ها. یک شخص در وسط صحنه ایستاده است، به آسمان خیره شده و به سوالاتی در ذهنش فکر می‌کند. شخص: (با نگرانی و تعجّب) چرا آسمان را؟ چرا وسعت آبی بی‌کران را؟ صحنۀ ۲: دسته‌ای از آب‌های روان، مثل رودخانه‌ها و آبشارها، در حرکت هستند. شخص به سمت آن‌ها حرکت می‌کند و طوفانی از نغمه‌های آب‌های جاری را در گوشش می‌شنود. شخص: (با شگفتی) چرا نغمه‌های آب‌های روان را؟ صحنۀ ۳: شهر اصفهان با خیابان‌های خزانه‌دار و معماری زیبا. شخص در خیابانی می‌چرخد و نقش جهان را در این شهر می‌بیند. شخص: (با احساس تعلّق) چرا اصفهان را و نقش جهان را؟ صحنۀ ۴: باغ‌های پر از سروهای کهن‌سال در شیراز. شخص در یکی از باغ‌ها قدم می‌گذارد و زیبایی و زندگی جوانی سروها را درک می‌کند. شخص: (با لذت) چرا شیراز و آن سروهای کهن‌سال، امّا جوان را؟ صحنۀ ۵: باغی با گل‌های رنگارنگ و شکوفه‌های زیبا. شخص در باغی نشسته و به گل‌ها و نسیمی که آن‌ها را می‌لرزاند، نگاه می‌کند. شخص: (با تعجب و تأمّل) چرا گل‌ها را و بوستان را؟ صحنۀ ۶: شخص درِ یک کتابخانه باز است و دست به دست کتاب‌ها می‌چرخاند. دستی از بین کتاب‌ها، دیوان حافظ را برمی‌دارد و نغمه‌های آن را خواندنی می‌شنود. شخص: (با ذهنیّت معنوی) چرا حافظ نغمه‌خوان را؟ صحنۀ ۷: صحنه‌هایی از شهرهای طوس، تبریز و زاهدان. شخص در هر شهر قدم می‌گذارد و جاذبه‌ها و فرهنگ آن‌ها را می‌بیند. شخص: (با احساس تعجّب و آرزو) چرا طوس و تبریز و زاهدان را؟ صحنۀ ۸: دسته‌ای از مردم در حال مطالعه و تحقیق در حوزه‌های حکمت، دانش و معرفت. شخص در میان آن‌ها قرار می‌گیرد و در کنارشان می‌ایستد. شخص: (با تعجّب و تحسین) چرا حکمت و دانش و معرفت را؟ صحنۀ ۹: گالری هنر با تابلوها و آثار هنری زیبا. شخص در میان آن‌ها قدم می‌گذارد و جلوه‌ها و ارزش هنر را درک می‌کند. شخص: (با شور و شوق) چرا هنر را، این موهبتی گران‌بها را؟ صحنۀ ۱۰: صحنه‌های عشق و دوستی، نمایش داده می‌شود. شخص در آغوش عشق و دوستی است و این احساسات برایش به شکل خون در رگ‌ها جریان دارند. شخص: (با عشق و ارتباط عمیق) چرا عشق را مثل خون در رگ و پوست دارم؟ چرا دوست را دوست دارم؟ صحنۀ ۱۱: صحنه‌های مختلف از وطن و زیبایی‌های آن. طبیعتی زیبا، مناظر شهری، مردم و فرهنگ وطن را نشان می‌دهد. شخص: (با احساس انتما و وفاداری) چرا وطن را این گل اطلسی را دوست دارم؟ من این فارسی را چرا دوست دارم؟! صحنۀ ۱۲: شخص در وسط صحنه ایستاده و به آسمان نگریسته است. نگاهش با شگفتی و احترامی به آسمان می‌باشد. شخص: (با احساس شگفتی و ارتباط عمیق) چرا آسمان را؟ پایان فیلمنامه. این فیلمنامه، با نمایش سوالات و تعجبات شخصی که به دنبال معنای عمیق و احساسی زندگی است، به‌تدریج ماجراجویی او را در جستجوی هویّت و ارتباط با مفاهیم مختلف، از جمله آسمان، آب‌ها، شهرها، شاعران و فرهنگ، عشق و دوستی، وطن و زبان فارسی نشان می‌دهد. این فیلمنامه قصد دارد تا با استفاده از تصاویر و صحنه‌ها، احساسات و تفکّرات شخص را به تماشاگر منتقل کند و او را به تأمّل در معنای زندگی و ارتباط با مفاهیم عمیق‌تر دعوت کند. #محمدرضا_ترکی #احسان_اولیایی #هوش_مصنوعی #نمایشنامه #شعر_چرا_آسمان_را #هیولای_هوش_مصنوعی #سینما_و_هوش_مصنوعی #رسانه_و_هوش_مصنوعی @faslefaaseleh

#توبه به اوج خود رسانیدی کرم را به‌لطفت عفو کردی بیش‌وکم را در این پرونده نادیده گرفتی اقاریر صریح متّهم را #نیایش به ما شادیّ و بهروزی ببخشا به‌لطف خویش پیروزی ببخشا بخیلی می‌کند با ما زمینت به ما از آسمان روزی ببخشا #محمدرضا_ترکی #یعفو_عن_کثیر #فی_السماء_رزقکم #انزل_علینا_مائده_من_السماء @faslefaaseleh

#حجاب_حسن شب پشت سراپردۀ نور است نهان می در پس جامی از بلور است نهان هر حُسن که بنگری حجابی دارد زن در پس پردۀ غرور است نهان ✍✍ حسنی که نگشت مبتذل خوب‌تر است چونان‌که شراب ناب مرغوب‌تر است پوشیدگی و جمال نسبت دارند محبوب‌تر است آن‌که محجوب‌تر است ✍✍ ای دوست، زمان، زمان هشیاری توست فردا که شود شامِ گرفتاری توست غافل چه نشسته‌ای که خواهد آمد روزی که کفن حجاب اجباری توست! ✍✍ این غفلت ناصواب خواب من و توست تعبیر چنین خواب عذاب من و توست کس نیست که بی‌حجاب از اینجا برود این خاک سرانجام حجاب من و توست! ✍✍ ای شاهد بزم عاشقان عریان شو در رقص درآ و بی‌گمان عریان شو عریان‌شدن از حجاب تن نیست هنر همّت کن و از حجاب جان عریان شو! ✍✍ نشنیده‌ام از هرآنچه آن عریان‌تر، از راز نهان عاشقان عریان‌تر هر چیز عیان‌تر است در پرده‌تر است زیبایی در پرده‌نهان عریان‌تر! ✍✍ این قُدّی و قلدری چه معنی دارد این‌قدر بهادری چه معنی دارد وقتی که چنین خدای خوبی داریم در محضر او کُری چه معنی دارد! #محمدرضا_ترکی #رباعیات #کرامت_زن @faslefaaseleh

#ساعت_شنی_زمان در زیر فشار زندگی خاکت کرد زنده به مزار زندگی خاکت کرد این ساعت بی‌رحم شنی هرلحظه در زیر غبار زندگی خاکت کرد! #محمدرضا_ترکی #رباعی @faslefaaseleh

#بار_هستی تا آمده‌ام سوی دیار هستی بنشسته به جان من غبار هستی افتاده به روی شانۀ لرزانم سنگینی بی‌امان بار هستی #محمدرضا_ترکی #رباعی @faslefaaseleh

#سیب_تو بااینکه در این‌جهان هزاران نکته ناگفته و ناشنیده و شیرین هست، بااینکه حکایتی به شیرینی عشق این قصّۀ نامکرّر دیرین نیست، من معتقدم که هیچ شهدی اینجا چون گاززدن به سیب تو شیرین نیست! #محمدرضا_ترکی @faslefaaseleh

#رنج_هستی آیینۀ آه و حسرت و غم شده‌است چیزی که در آسمان مجسّم شده‌است سنگینی بار هستی است این‌ نه زمان کز آن کمر پیر و جوان خم شده‌است! #محمدرضا_ترکی #رباعی @faslefaaseleh

#زن_و_طبیعت_و_شعر زن روح طبیعت است و زیبایی آن مانند نسیم‌های صحرایی آن انگار دمیده‌است از دیدۀ او خورشید و تبسّم اهورایی آن موزونی شعر جلوه در او کرده‌ست آن‌گونه که نغمه و خوش‌آوایی آن زن خواهر موسیقی و شعر است و هنر همجنس طبیعت است و زایایی آن الهام‌دهندۀ هنر نیز زن است آن‌گونه که رازورمز رعنایی آن با عشق مراعات نظیر است که هست یادآور شوروحال و شیدایی آن همجنس ظرافت و دلاویزی عشق همسنخ عطوفت است و والایی آن باید زن و شعر عاقبت برگردند روزی به طبیعت و شکوفایی آن آنجا که تصنّع است زیبایی نیست در پشت تجمّل مقوّایی آن آنجا که طبیعت است زیبایی هست چون سادگی است راز زیبایی آن از رنگ و جمال واقعی بیگانه‌ست آرایش و جلوه‌های رویایی آن زیبایی مصنوعی زن بیهوده‌ست چون شعر تصنّعیّ و گویایی آن یک شعر تصنّعی زنی هرجایی‌ست اغواگری است در خودآرایی آن #محمدرضا_ترکی #زن #شعر #هنر #طبیعت #زیبایی_طبیعی #زیبایی_تصنعی #زیبایی_در_سادگی_است @faslefaaseleh