بعد از مدرسه خسته بودم، گشنهام بودم
اما باید میرفتم دانشگاه..
اسنپ گیر نمیومد، حدود یک ساعت دم در مدرسه علاف شدم🤦🏻♀️
اخرشم مجبور شدم با مترو برم(مسیر مترو از مدرسه به دانشگاه خیلی بده)
دوست داشتم غر بزنم، عصبی باشم و حرصمو سر یکی خالی کنم🚶🏻♀️
دلم میخواست ناامید باشم، دلتنگی که بهونهی دم دست این روزامه رو هم اضافه کنم به اینا و تا اخر شب بُغ کنم...
ولی وقتی از مترو پیاده شدم و دم در دانشگاه آسمون و دیدم همممممه چی یادم رفت...
حتی یادم رفت چرا اومدم دانشگاه😐
انقدرررررر محو تماشای آسمون و عکاسی ازش شدم که حالم خوب شد...
واقعیتش اول قشنگی آسمون بعد تصمیم خودم به لذت بردن ازش و پس زدن حال بد و عکاسی بود که حالمو خوب کرد؛
میخوام بگم این ماییم که تصمیم میگیریم حالمون بد باشه یا خوب:)
حال خوب ساختنیه نه پیدا کردنی:))))))
وقتی برنامه ریزی داری و جایی مینویسیش
میدونی دقیقا چه کارهایی مونده و میخوای چیکار کنی؛
ذهنت آرومه و الکی استرس نمیگیری
ازکجا بدونیم میخوایم چیکارکنیم؟
کافیه هدف بلند مدت داشته باشی
بعد هدف میان مدت
بعد کوتاه مدت
و درنهایت برنامهریزی قدمهای کوتاه تو برای رسیدن به این هدفهاست...
.
پیدا کردن هدف بلند مدت سخته؛ آسون نیست که بگم همین الان بری بنویسی، باید حسابی براش فکر کنی...
برنامه ریزی رو جدی بگیرید✋
سعی کنید برای سال جدید یادبگیریدش
خییییییلی میتونه تو رشد شما موثر باشه
همیشهی خدا قدم اول برای هرکاری از دور خیلی سخت به نظر میاد؛
فقط کافیه که نزدیکش بشی و لمسش کنی، بعد اون رو به قسمتهای کوچیکتر تقسیمش کنی تا بتونی به قدم اول برسی:)
✍🏻 فاطمهی سلطانی
🌱 @fatemeyesoltanii
فاطمهی سلطانی:)
تصویر روبروی پنجرهی اتاقمون:)
دلم برای این قاب تنگ شده🥲
دعای امروز:
خدا جان به روزی ما برکت بده و کمکمون کن با انگیزهی بیشتری برای سال جدید آماده بشیم. 🌱
#دعا