🌸🍃﷽🌸🍃 ✋سیره امام رضا (ع) در اصلاح سبک زندگی ✍️امام رضا (ع) برای مقابله با عقاید و فرهنگ‌های غلط با آنها مناظره کرده و از روبرو شدن با آنها هراسی نداشتند. در نظر ایشان عبادت به زیادی نماز نیست بلکه عبادت واقعی تفکر در کار خداوند است. 1️⃣👈خداوند برای هدایت انسان‌ها #حجت‌هایی را بر روی زمین قرار داده تا مسیر هدایت بواسطه آنان گم نشود و با سپردن انسان‌ها خودشان را به فرامین و دستورات و استفاده از سیره رفتاری آنان، طی کردن #مسیر پر تلاطم دنیا به سوی سرای ابدی سهل و آسان شود. 2️⃣👈استفاده از این فرامین در این روزها که دنیای مدرن با #پیشنهادات اغوا کننده‌اش سرابی بی انتها را در پیش روی ما به وجود آورده است بسیار لازم و ضروری است. استفاده از سیره امامان معصوم (علیه‌السلام) در اصلاح سبک زندگی کنونی‌مان که عموماً متأثر از فرهنگ غربی است امری بسیار حیاتی است.

3️⃣👈باید توجه داشت که فرو رفتن در فرهنگ غربی و استفاده #مداوم از محصولات دنیای مدرن به مرور برای انسان سبک زندگی خاصی را به وجود خواهد آورد که تمامی ویژگی‌هایش را از همان فرهنگ گرفته است! 📌انسان وقتی در مدت زمان طولانی در معرض #شیوه‌های خاصی از محتواها و محصولات برآمده از فرهنگ غربی قرار می‌گیرد مسلمان هم که باشد، باز در معرض #آسیب‌های این فرهنگ قرار دارد و کم کم سبک زندگی و #خلق و خویش تغییر پیدا خواهد کرد که روز به روز با #گسترش ارتباطات بین فردی به کل افراد جامعه #سرایت پیدا خواهد کرد؛ 📌«به همین دلیل، امروزه اصلاح سبک زندگی در ادبیات علوم اجتماعی، پیوندی تنگاتنگ با مجموعه‌ای از مفاهیم مانند فرهنگ، جامعه، رفتار؛ عقیده، شخصیت، هویت، طبقه اجتماعی، سلیقه و نیاز دارد .»[۱] برای اصلاح سبک زندگی در تمامی ابعاد و لایه‌هایش باید به سراغ فرهنگ متعالی اسلامی رفت که ما در اینجا می‌خواهیم با بهره‌گیری از کلام و سیره رفتاری امام رضا (ع) بکوشیم در برابر سبک زندگی برآمده از فرهنگ غرب، اصلاحاتی اساسی را صورت دهیم و خودمان را از گرفتاری‌های موجود در این سبک زندگی خلاص کنیم و به عبارتی از حالت انفعال خارج شویم و در این فضا حضوری فعال داشته باشیم. امام رضا (ع) به عنوان امامی که پرچمدار روبرو شدن با فرهنگ‌ها و عقاید مختلف بودند و از مناظره با آنها استقبال می‌کردند تا در جهت اصلاح آنها گامی مؤثر برداشته باشند، یکی از بهترین الگوها در اصلاح سبک زندگی انسان‌ها محسوب می‌شود؛ این اصلاحات در جایی که تک تک افراد جامعه با فرهنگ‌های مهاجمی روبرو هستند که گاه به آنها اجازه فکر کردن هم نمی‌دهد امری مهم و غیر قابل انکار است.

✍️اگر بخواهیم اصلاح الگوی سبک زندگی را در سیره امام رضا (ع) دنبال نمائیم به سه محور اصلی می‌رسیم: ۱. آزاد اندیشی و #عقلانیت 📌 همانطور که به صورت گذرا در چند سطر قبل اشاره کردیم امام رضا (ع) برای مقابله با عقاید و فرهنگ‌های غلط مخالفان، با آنها #مناظره می‌کردند و از روبرو شدن با آنها هراسی نداشتند و سعیشان بر این بود که با روشی #آگاهانه و عاقلانه وارد این تقابل شوند. امام رضا (ع) در باب اهمیت تفکر و عقلانیت می‌فرمایند: 👈«لَیْسَ اَلْعِبَادَةُ کَثْرَةَ اَلصَّلاَةِ وَ اَلصَّوْمِ إِنَّمَا اَلْعِبَادَةُ اَلتَّفَکُّرُ فِی أَمْرِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛ عبادت به زیادی نماز و روزه نیست، عبادت واقعی تفکر در کار خداوند متعال [و اسرار جهان آفرینش] است .»[الکافی ج ۲، ص ۵۵] 👈عقلانیت و استفاده درست از قوه فکر آن قدر در نزد امام رضا (ع) اهمیت بالایی دارد که آن را به عنوان #حقیقت عبادت و بندگی پروردگار معرفی می‌نماید. 👈عقلانیتی که می‌توان با آن به حقایق هستی رسید حقایقی که امروزه از نگاه بسیاری از افراد مغفول مانده. 📌نمی‌توان انکار کرد که در فرهنگ غربی به جهت تأمین هر چه بیشتر #مطامع سردمداران دنیای کفر، تا آنجایی که امکانش بوده #ابزارها و محصولات غفلت‌آور در زندگی انسان‌ها بسط داده شده است تا آنها را وارد یک #سرمستی جاهلانه کند و در نهایت زمینه را برای #تسخیر هر چه بیشتر آنها فراهم نماید. 📌بنابراین عقلانیتی که امام رضا (علیه‌السلام) انسان‌ها را بدان دعوت می‌نماید بی‌شک بهترین راه برای اصلاح الگوی سبک زندگی آنها به شمار خواهد رفت.

۲. خودباوری و عزت نفس 👈سبک زندگی‌ای که انسان‌ها در سال‌های اخیر آن را برگزیده‌اند و یا بهتر بگوییم گرفتارش شده‌اند موجب شده که انسان وقتی به #درون خود نگاه می‌اندازد هر روز بیشتر از قبل، خود را ضعیف تصور کند. 📌 انسانی که ممکن است در خوشی‌های دنیا غرق باشد و یا حتی نباشد اما زندگی‌اش در هر صورت پر از غم‌های #عمیق باشد. افسردگی‌های گسترده، زمانی می‌توانند در جان انسان ریشه بدوانند که او خود را ضعیف بپندارد و خودباوری نداشته باشد. 📌وقتی سیره امام رضا (ع) را مورد مطالعه قرار می‌دهیم متوجه می‌شویم که #عزت نفس او و قوت درونی اوست که با تمام فشارهایی که بر ایشان (ع) آورده می‌شد باز آنچنان با صلابت و محکم مسیر خود را ادامه می‌دادند و خم به ابرو نمی‌آوردند. 📌 امام رضا (ع) این حقیقت که #انسان موجودی ارزشمند است را به روش‌های مختلف به افراد گوناگون گوشزد می‌کردند. 📌 زکریا بن آدم می‌گوید از امام رضا (ع) پرسیدم که مردی از اهل ذمه که به فقر و #تنگدستی مبتلا شده بود فرزندش را آورد و گفت: فرزندم مال تو، او را خوراک بده و او برده تو باشد. 📌 امام (ع) فرمود: «لاَ یُبْتَاعُ حُرٌّ فَإِنَّهُ لاَ یَصْلُحُ لَکَ وَ لاَ مِنْ أَهْلِ اَلذِّمَّةِ؛ انسان آزاد خرید و فروخته نمی‏‌شود این کار شایسته تو نیست، از ذمیان نیز روا نمی‏‌باشد .»[ بحار الأنوار ج3 ص5] 📌توجه به حقیقت وجودی انسان همان چیزی است که می‌تواند #سبک زندگی این روزهای ما را که پر است از تنش‌ها و ضعف‌های خودساخته اصلاح نماید.

۳. عبودیت و بندگی 🔺دنیای امروزی حتی برای مسلمانان و انسان‌هایی که دین رسمی آسمانی دارند نیز رنگ و بوی #جدایی از خدا را به خود گرفته است. 🔻سبک زندگی دنیای مدرن آن قدر ما را به اسباب و #علل مادی وابسته کرده است که گاهی همه توجهمان برای رفع نیازهایمان معطوف به این اسباب مادی می‌شود. 🔺فلسفه پشت پرده دنیای غرب، #اومانیستی و انسان محورانه است و به این دلیل این فرهنگ جایگاهی برای خدا در زندگی انسان قائل نیست و این موجب شده است که در آموزه‌ها، خط و مشی‌ها، فرآورده‌ها و #محصولاتش، خدا به طور کامل #حذف شود. 🔻امام رضا (ع) راز گرفتاری دنیا و آخرت انسان را در دوری از خدا می‌داند و در حدیث شریفش که معروف به #حدیث "سلسلة الذهب" است ایمنی و #آرامش زندگی انسان را در زندگی خدا محورانه معرفی می‌نماید و با بیان یک حدیث قدسی و تأکید بر آنکه از طریق پدران طاهرینش از رسول خدا (صل‌الله علیه و آله) به ایشان رسیده است می‌فرماید: 👈 «یَقُولُ اَللَّهُ جَلَّ جَلاَلُهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَهُ أَمِنَ مِنْ عَذَابِی؛ خداوند جل جلاله می‌فرماید کلمه لا اله الا الله حصن و دژ من است و هر کس داخل آن شد از عذاب من در امان است .»[الکافی، محمد بن یعقوب کلینی، ج ۲، ص ۵۵] 🔻آری بازگشت به خدا یکی از توصیه‌های مهم حضرت رضا (علیه‌السلام) برای اصلاح سبک زندگی بی‌پشتوانه و بی برکت این روزها است.

🔰مخالفت با امام رضا(ع) 🔹به باور یعقوبی، عیسی بن یزید جلودی، از طرف مأمون، مأمور رساندن فرمان بیعت با امام رضا(ع) به مکه بود. وی با پارچه‌های سبز وارد مکه شد و از مردم برای امام رضا(ع) بیعت گرفت. 🔹اما به گزارش شیخ صدوق، عیسی جلودی، بعد‌ها از مخالفان سرسخت ولایتعهدی امام رضا(ع) شد و مأمون او را به‌دلیل بیعت‌نکردن با امام رضا(ع) به زندان انداخت. 🔹در عیون اخبار الرضا آمده است: پس از به شهادت رسیدن امام کاظم(ع) و شکست محمد دیباج، عیسی جلودی به مدینه حمله کرد. 🔹 وی با دستور هارون الرشید یا مأمون به خانه‌های آل علی(ع) وارد شده و اموال و زیورآلات زنان را غارت می‌کرد. 🔹جلودی به خانه امام رضا(ع) نیز حمله کرد و قصد غارت اموال و زینت زنان را داشت؛ اما امام رضا(ع) مانع ورود او به خانه شد و پس از بحث و گفتگوی زیاد، خودش وارد خانه شد و اموال، لباس، زر و زیور و گوشواره‌ها را به جلودی داد. امام واسطه شد ولی برداشت عکس کرد

🔰اخلاق آرمانى 📌امام رضا(ع)- ابراهیم بن العباس: ما رأیتُ اباالحسن الرضا(ع) جَفا أحداً بکلمةٍ قطُّ، ولا رأیتُه قَطَع على أحدٍ کلامَه حتى یفرُغَ منه، ما رَدّ أحداً عن حاجةٍ یقدرُ علیها، و لا مَدّ رِجلَه بین یدى جَلیس له قطُّ، ولا اتکى بین یدى جلیس له قطُّ، ولا رأیتُه شَتَم احداً من َوالیه و مَمالیکِه قطُّ، ولا رأیتُه تَفَل... و کان اذا خلا و نَصَب مائدتَه اجلسَ معه على مائدتِه ممالیکه و موالیه حتّى البَوّابِ السائِس. کان قلیلَ النّوم باللیلِ، کَثیرَ السَّهَرِ... و کان کثیرَ الصیامِ، فلا یفوتُه صیامُ ثَلاثةِ اَیامٍ فى الشَّهرِ، و یقول: ذلک صَومُ الدّهرِ، و کان کثیرَ المعروفِ و الصّدقةِ فى السّرِ، و اکثرُ ذلک یکونُ مِنه فى اللیالى المُظلمِةِ.[ عیون اخبارالرضاع 2/184.] 📌ابراهیم بن عباس مى‏ گوید: هیچ گاه ندیدم که امام ابوالحسن الرضا(ع)کلمه‏ اى به زیان کسى بگوید، و نه سخن کسى را پیش ازپایان آن قطع کند، و نه حاجات کسى را که به اداى آن توان داشت ردّ کند. هیچ گاه نزد کسى که در حضور او نشسته بود پایش را دراز نکرد، و بر متکا در برابر افراد تکیه نداد، به دوستان و کارکنانش هرگز سخنى ناشایست نگفت و ندیدیم که اب دهان بیرون افکند... و چنان بود که هرگاه به خلوت مى‏ رفت، و سفره غذایش را مى‏ گستردند، همه کارکنان و غلامانش را بر سر سفره مى‏ نشاند، حتى دربانان و مهتران را. شبها بسیار اندک مى ‏خوابید، و بیشتر (شب را) بیدار بود... بسیار روزه مى‏ گرفت، و هیچ گاه روزه سه روز در ماه را ترک نمى ‏کرد، و مى‏ فرمود: این به معناى روزه گرفتن همه سال است. 📌بسیار احسان مى‏ کرد، و بسیار صدقه مى‏ داد، و این کار را بیشتر در شبهاى تاریک انجام مى‏ داد. اخلاق، چهره واقعى انسان و نمودار شخصیت انسانى است. مردان بزرگ را از اخلاقهاى نیکشان مى ‏شود شناخت. قرآن در ستایش عظمت پیامبر(ص) مى‏ گوید: (انّک لَعَلى خُلُقٍ عظیمٍ).[قلم 68/4.] 📌به راستى (اى پیامبر) تو داراى اخلاق بزرگ (و برتر) هستى. رهبران الهى و امامان(ع) نیز برترین اخلاق‏هاى شایسته را در خود پدید آورده بودند، و جزء کیان و روحشان اخلاق‏هاى نیک بود. پیروان راستین آنان نیز باید داراى چنین اخلاق‏هایى باشند، و بکوشند هر چه بیشتر خود را به امامشان در تربیت و اخلاق نزدیک سازند.

مهربانی حضرت 👇

🔰امام رضا(ع) که به امام رئوف و امام مهربانی‌ها ملقب است در میان اهل بیت(ع) بیش از هر چیز به مهربانی با اغیار و دشمنان خود شهرت دارد؛ چنانکه روایات متعددی از برخورد رئوفانه علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) با غیرمسلمانان، بردگان و افراد فرودستی که در زمانه خود خیلی مورد توجه نبوده اند، وجود دارد.

فقه و اصول اعتقادی شیعه بر این باور است که «ائمه (ع) نور واحدند» و اگر هر کدام از این بزرگواران به جای دیگری بودند، همان رفتار و منش را بروز می‌دادند، اما به سبب اقتضائات هر دوره یا علل دیگر معنوی که از عقل ما خارج است، ظهور برخی صفات برای برخی از این بزرگواران بیشتر بوده است؛ به عنوان نمونه امام حسین(ع) اسوه فداکاری، ایثار، شهادت و بندگی خدا است و در مورد حضرت رضا(ع) طبق روایات تاریخی و همچنین بیانات علمای ربانی علمشان و مهربانیشان بیش از بقیه صفات به چشم می‌آید؛ امام کاظم (ع) می‌فرمایند: رسول‌الله را در خواب دیدم و فرزندم علی را اینگونه برایم وصف کرد: پسرت علی با نور الهی می‌بیند و از علم و حکت الهی لبریز است. فعالیت های علمی ایشان در آن دوره که گروه‌های مختلفی از منحرفان آل محمد (ص) فعالیت داشتند و برگزاری جلسات بحث و مناظره با بزرگان ادیان و مذاهب مختلف و مغلوب کردن همه آنها.

✅در اهمیت مهرورزی از منظر امام رضا (ع) همین روایات کافی است که نیمی از عقل را دوستی با مردم و راحت کردن مومن را اسباب راحتی روز قیامت معرفی کرده است. امام رضا (ع) فرمود: «دوستی با مردم نصف عقل است.» (مجلسی، بحارالانوار، ج. ۷۸، ص. ۳۳۵،) امام رضا (ع) یاری رساندن به مردم را گذرگاهی برای دستیابی به بهشت می داند و مقامی ویژه در پیشگاه خداوند را برای یاری دهنده نوید می دهد. امام رضا (ع) فرمود: «بدانید که سپاسگزاری و شکرانه خداوند یکی ایمان به خداست و پس از آن پذیرش جایگاه و جانشینی اهل بیت(ع) پیامبر به عنوان جانشینان او است. اما بدانید سپاس و شکرانه الهی محبوب تر نزد خداوند کمک و یاری به برادران مومنتان در امور دنیایشان می باشد. زیرا همین دنیا گذرگاه راهیابی به بهشت خداوندی است. بنابراین شخصی که چنین کند از اشخاص ویژه نزد خداوند تبارک و تعالی خواهد بود. » (شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ج. ۲، ص. ۱۶۷)

در این گزارش بنابر اسناد تاریخی موثق به برخی از این مهرورزی ها و مهربانی های امام مهربانی به اختصار اشاره شده است:

مهربانی با خانواده رفت و آمد با خویشاوندان که در اصطلاح صله رحم نیز تعبیر می شود، یکی از نمودهای مهرورزی به شمار می رود که امامان معصوم (ع) همواره بر این مساله تأکید کردند و عواقب ترک آن را متذکر شده اند. صله رحم مرگ را به تأخیر انداخته و موجبات محبت را در میان خانواده افزایش می دهد. امام رضا(ع) در این باره فرموده اند: «شخصی که دوست دارد عمری بلند و روزیی فراوان داشته باشد، صله رحم به جای آورد.»(۳) یاسر خادم قمی در شمار راویان برجسته اهل بیت(ع) جای دارد، بویژه که وی یکی از راویان و گزارشگران اصلی زندگی حضرت رضا(ع) است در این باره نقل می کند: هنگامی که میان ما و شهر طوس هفت منزل باقی مانده بود، ابوالحسن (امام رضا) بیمار شد. چون به طوس رسیدیم بیماری او شدت یافت. چون آخرین روز زندگی او فرارسید، خیلی ضعیف شده بود. چون نماز ظهر گزارد به من گفت: «ای یاسر، بچه ها چیزی نخوردند؟ گفتم: ای آقای من! با این حالی که شما دارید چه کسی میل غذا خوردن دارد؟ امام برخاست و نشست و گفت: «سفره را حاضر کنید.» و هیچ یک از خدم و حشم نماند، مگر اینکه آنان را بر سر سفره نشیند و به احوالپرسی یکایک آنان پرداخت و چون غذا خوردند، گفت: برای زنان خوراک بفرستید و چنین کردند و چون از خوردن فارغ شدند از هوش رفت… (۴)

مهربانی با دوستان رأفت و مهربانی حضرت امام رضا(ع) به دوستان و همسایگان نیز آنچنان زیاد بوده که روایات متعددی در این خصوص نقل شده است. موسی بن سیار یکی دیگر از صحابی نزدیک امام هشتم(ع) روایت کرد: در محضر امام رضا (ع) بودم که ناگاه صدای شیون به گوش رسید. بی درنگ امام به همان سمت رفت. در آن جا جنازه ای یافت که بستگان در کنار آن شیون می کردند. آن حضرت مانند مادری که فرزند خویش را در آغوش می گیرد، آن جنازه را در بغل گرفت و سپس فرمود: «هر شخصی که جنازه دوستی از دوستان ما را تشییع کند، آن چنان از گناهانش بیرون می شود که گویا تازه از مادر تولد یافته است. سپس حضرت در تشییع جنازه او شرکت کردند. 🏕 (شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ج. ۲، ص. ۳۳۸)

مهربانی با فقرا از منظر امام رضا (ع) هیچ عملی دوست داشتنی تر از مهربانی کردن به مردم و همدردی با فقرا نبود. این ویژگی بزرگ اخلاقی در زیارت ایشان چنین مطرح شده است: سلام و درود بر چاره ساز و فریادرس بیچارگان و سلام بر آن که سرزمین خراسان به برکت وجودش، خراسان شده است.» نمونه های بسیاری از سخاوت و بخشندگی ایشان و مهربانی نسبت به فقرا در منابع ذکر شده است، برای نمونه هنگامی که امام رضا (ع) در خراسان بود، آنچه داشت به فقیران اعطا می کرد که نوشته‌ اند در روز عرفه بوده است. امام آن چنان بخششی داشت که فضل بن سهل از نزدیکان امام به او ایراد گرفت و گفت: این کار شما ضرر است. امام در پاسخ فضل فرمود: هنگامی که چیزی را برای پاداش و سخاوت دادید، آن را از بین نبرید و بخشش، ضرر نیست، بلکه یک سود است. انفاقی که برای خشنودی و رضای خدا صورت می‌گیرد، زیان بار نیست، بلکه هزینه ای که برای اعمال غیرمشروع صرف می‌شود، زیان بار است، مانند پادشاهان و وزرایی که مقداری هزینه برای خوانندگان و بازیگران مصرف می ‌کنند.

مهربانی با بردگان‌ مهربانی نسبت به بردگان و رهایی و آزاد ساختن آن ها یکی دیگر از جلوه های ویژه مهربانی و مهرورزی امام رضا(ع)، بود. روایت شده است که ایشان هزار بنده را آزاد ساخت. عبداللّه ابن صلت از نزدیکان امام مهربانی نقل می کند: یکی از مردم بلخ به او گفته است: به هنگام سفر با امام رضا (ع) به خراسان، من هم در طول سفر با او بودم. روزی به هنگام غذا خوردن، همه غلامان سفید و سیاه را احضار کرد و آنها دور او جمع شدند. من از آن حضرت پرسیدم: فدایت شوم، می‌خواهی غذایت را از این بردگان جدا کنم؟ امام مرا سرزنش کرد و فرمود: پروردگار تبارک و تعالی یکی است، مادر همه یکی است و پاداش بر اساس عمل است. مسلّما این گونه رفتار نزد ائمّه اهل بیت (ع) به منظور از بین بردن تفاوت رنگ و نژاد در میان مردم بوده و نیز عمل امام رضا (ع) در مسجد نشان دهنده عدم تبعیض است و اینکه هیچ کس بر دیگری برتری ندارد مگر اینکه تقوا پیشه کند و نسبت به دیگران عمل نیکو انجام دهد.

مهرورزی با غیرمسلمانان در مرام و مسلک امام رضا (ع)، برخورد مسلمانان با غیرمسلمانان باید مبتنی بر اخلاق انسانی، احترام و مهرورزی، مدارا و تسامح دینی، آزادی فکر و بیان، مخاطب شناسی و آشنایی با زبان و متون مقدس دیگر ادیان و همزیستی مسالمت آمیز باشد. چنان که در شعری که به ایشان منسوب است فرمودند: بسا دشمن پر کینه‌ای که با او صلح و سازش کردم و بر وی غالب آمدم. پس او را زیر بار عفو و بخشش برده و بزرگوار نموده‌ام. و هر شخصی که بدی ها و اعمال زشت دشمن خویش را با احسان و نیکی از خود دفع نکند به روش بزرگواران و برتران عمل نکرده است. و برای از بین بردن کینه‌های قدیمی هیچ چیز را از دوستی و مؤدت و مهربانی با شتاب، بهتر و سریع تر نیافتم. بنابراین امام رضا (ع) در برخورد با مخالفان نیز از روش هایی شایسته بهره می گرفت که یکی از آن ها، احترام و بزرگ داشت فرد بود. ایشان در مناظرات، ادب را در نهایت حد خویش رعایت می کرد و از سرافکندگی دیگران و ناکامی آن ها در پاسخ دادن به سوالات، اظهار مسرت نمی کرد و بعد از اینکه می دید، خصم به زانو درآمده و سکوت کرده یا تقاضا می کرد که از دیگری سوال شود، او را تحقیر نمی کرد.

یاری نیازمندان یکی از ویژگی های مهم اخلاقی اجتماعی پیشوایان ما، همسانی با محرومان است. با آن که امام رضا(علیه السلام) مقام ولایت عهدی داشتند، در این باره به شیوه پدرانش عمل می کرد. آن حضرت در ضرورت رفتار انسانی با بینوایان فرمودند: «کسی که با مسلمانی تهیدست روبه رو شود و همانند سلامی که به ثروتمند می دهد به او سلام ندهد، در قیامت خدا را نسبت به خود، خشمگین خواهد یافت.» درباره اخلاق اجتماعی امام رضا(علیه السلام) و در رابطه با نوع رفتار ایشان با محرومان آن حضرت به عنوان الگویی کامل برای امت خود محسوب می شد. در این باره به دو نمونه از رفتارهای کریمانه حضرت اشاره می شود: الف) «در مسیر هجرت به مرو، در مناطق فقیرنشین منزل می کرد و به خانه های نیازمندان وارد می شد و به پرس و جو می پرداخت و در صورت امکان به مشکلات آنان رسیدگی می کرد.» ب) «بدهی بدهکاران را می پرداخت» یا «بدهی آنان را ضمانت می کرد تا طلبکاران نتوانند بر آنان سخت گیرند». نیز فرمودند: «کسی که به برادر خویش در راه خدا بهره ای رساند برای خود خانه ای در بهشت ساخته است.»

تبسم با مردم مهر و محبت مردم در دل امام رضا(علیه السلام) به عنوان ولی خدا نهادینه بود تا جایی که همواره تلاش می کرد در کنار آنان باشد. به همین سبب مردم را با لبخند، مهربانی و محبت می پذیرفت و همیشه در ملاقات ها با تبسم و لبخند با مردم برخورد می کرد، و بدین گونه به مردم روحیه می داد و آنها را به خودش نزدیک می کرد. و این سبب می شد مردم احساس نزدیکی کنند و خواسته های خودشان را با امام در میان گذارند، از این رو نقل شده است که می فرمودند: «هر کس در حال تواضع به خداوند در چهره برادر مؤمنش لبخند زند، خداوند او را وارد بهشت می گرداند.»

ایجاد اشتیاق و تمایل در دیگران امام رضا(علیه السلام) با توجه به سطح درک و فهم مردم و نیز نیازها و علایق و گرایش های آنها سخن می گفت و در حقیقت با در نظر گرفتن سطح درک و فهم و دانش آنان به نوعی ایجاد هم سطحی و همسانی بین خود و مردم می کرد و با این عمل در حقیقت ایجاد یک رابطه دوستانه همراه با اشتیاق و تمایل مجدد به دیدار را فراهم می کرد؛ به گونه ای که یاسر خادم می گوید: «حضرت بسادگی با مردم ارتباط برقرار می کرد و راه دوستی را با آنان باز و هموار می نمود؛ به نحوی که همه با امام رضا علیه السلام انس می گرفتند.» 6

رفتار با زیردستان امام رضا دوستدار مردم و بویژه زیردستانش بود، و در این باره حتی دوست نداشت کسی به خاطر احترام به وی، دست از غذایش بکشد. در این باره یاسر، خادم امام می گوید: امام به ما فرمودند: «اگر من بالای سر شما ایستادم، و شما در حال غذا خوردن بودید، بلند نشوید، تا این که از غذا خوردن فارغ گردید. گاهی حضرت یکی از ما را برای انجام کاری صدا می زد، وقتی گفته می شد مشغول غذا خوردن است، می فرمود: بگذارید غذایش را بخورد و بعد برخیزد.»

✋جهت شبهای اخر ماه صفر 🔸بیان احکام قبل سخنرانی https://eitaa.com/ahkam31/910 🔻آثار محبت اهلبیت https://eitaa.com/fatemi222/10109 🔻پیامبر اکرم صلی الله https://eitaa.com/fatemi222/4884 🔻نگرانی سیاسی پیامبر https://eitaa.com/fatemi222/10211 🔳امام مجتبی علیه السلام https://eitaa.com/fatemi222/4883 سه نکته در سیره امام https://eitaa.com/fatemi222/15022 🔳امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/fatemi222/3540 🔸مباحث بیشتر https://eitaa.com/fatemi222/10236 ◾️روضه های آخر صفر https://eitaa.com/fatemi8/815