محور مقاومت یک امر فراملی است؛ آن چه امی است جبهه‌ی مقاومت است...

این که اسرائیل موشک‌هایش را درست از آس‌مان حرم خانم زینب روانه‌ی فرودگاه دمشق می‌کند معناش صریح است: جنگ با اسرائیل جدای از دفاع از حرم قدس، دفاع از حرم دمشق است...

غرب هم‌این است که غزوش را این روزها در غزه می‌بینیم. باقی روایت‌ها، داستان‌های دخترانه است...

عصر شنبه تشییع شهیدان در بیروت بود. جوان‌های حزب‌الله با پرچم سرخ حرکت، در خیابان‌های ضاحیه دور می‌زدند. حق دارند: حرکت می‌خورد و می‌زند. تازه پرچم حرکت حزب‌الله در لبنان زرد امید است و پرچم حکومت حزب‌الله در ایران سرخ انتقام را هم در خود دارد؛ این روزها اما زردیم و امیدوار...

عصر شنبه تشییع شهیدان در بیروت بود. جوان‌های حزب‌الله با پرچم سرخ حرکت، در خیابان‌های ضاحیه دور می‌زدند. حق دارند: حرکت می‌خورد و می‌زند. تازه پرچم حرکت حزب‌الله در لبنان زرد امید است و پرچم حکومت حزب‌الله در ایران سرخ انتقام را هم در خود دارد؛ این روزها اما زردیم و امیدوار...

جدای زدن روزانه‌ی فرودگاه دمشق، دفعه‌ی پیش که زینبیه را زدند دور بود. این دفعه‌ی آخر موشک‌ها از کنار حرم رد شدند و در چند سد قدمی آن از ما شهید گرفتند. دارم فکر می‌کنم اسرائیلی‌ها اگر با زدن‌مان در صحن خانم ما را بیازمایند باز پاسخ را به زمان و مکان مناسب حواله می‌کنیم‌؟ یا چه...

نه تنها این جا خبری از قدس و غزه نیست و اگر نمایش‌گاه دالان مصلای زینبیه نباشد نمی‌‌فهمیم جنگی در جریان است، حال و هوای فاطمیه نیز در دمشق حس نمی‌شود. عصر به این قهوه‌خانه‌ی دنج ته بازار کنار حرم خانم آمده‌ام، چای عراقی می‌خورم و‌ لطمیه‌ی عراقی گوش می‌کنم و استخوان سبک می‌کنم...