مشکل مدرسی درس خواندن آن است که انبوهی سنت فقهی و فل‌سفی را مباحثه و حاشیه کرده‌یی اما توان احتجاج اکنونی کف نهضت را نداری. هم‌این است که به هم‌این راحتی در جریان استحسان این و اجماع آن گرفتار قلاب بدعت می‌شوی و چشم باز می‌کنی و کف بازار اسلام‌سرایی مشتری جمع می‌کنی...

این‌ها که در مشترک لفظی نظام، نظام را نظام قدرت و نه نظام شریعت می‌دانند یک‌چند نشانه در گفتار دارند: حجاب اولویت نیست، منافع ملی حاکم بر همه چیز است، سلاح اتمی باید ساخت...

اقامه‌ی حجاب اگر خط‌کش ایجابی تفکیک مذهبی‌های سرخ از صورتی است، باور به سلاح اتمی هم خط‌کش سلبی تفکیک مذهبی‌های صورتی از سرخ است؛ اسلام خودبسنده‌ی دل‌خوش‌کنک بی‌بن‌یاد...

حفظ نظام اوجب واجبات است. مؤمن شرعی این نظام را نظام شریعت می‌فهمد؛ مؤمن عرفی در مشترک لفظی نظام، نظام را نظام قدرت می‌فهمد؛ هم‌این است که کارگزاران عرفی نظام برای حفظ نظام قدرت، نظام شریعت را ذبح می‌کنند...

می‌خواهد در آن شبکه‌ی محلی منتسب به جریان وطنی آزاد، زنده صحبت کنم؛ شبکه‌ی ترساهای هم‌دل با حرکت حزب‌الله. دارم فکر می‌کنم به عنوان یک شیخ ایرانی چه حرف اساسی و سازنده با سویه‌ی ترسای جمهور مقاومت لبنان می‌توان زد که برادران لبنانی و ایرانی با اولین پرواز به طهران اخراجم نکنند...

هم‌آن سال‌های جنگ در سوریه، یکی از رفقاء با یکی از برادران ایرانی مسئول در فرودگاه دمشق حرفش شده بود؛ طرف گفته بود: خروج‌ممنوعت می‌کنم! ورودممنوع کردن رفقاء به سوریه و لبنان را دیده و شنیده بودم، اما خروج‌ممنوع مگر برای پادگان‌های سر میدان کلاه‌دوز و ته خیابان تختی نبود؟ یا چه...

ترجمه‌ی لیلة‌الرغائب به شب آرزوها یک ترجمان صورتی و عرفی است...

مخالفت برادران لبنانی تا ایرانی با کار کردن اکنونی با شیعه‌های فلسطینی ساکن سرزمین‌های اشغالی به راحتی ظرفیت کار کردن ما با شیعه‌های اردنی را تنها به عشائر آن جا محدود می‌کند که، خلاف آواره‌های فلسطینی، بسط آن‌ها بسی دش‌وار است...

رومی‌ترین قهوه‌خانه‌ی حارة حریک در ضاحیه‌‌ی بیروت است؛ این روزها پاطوق دنج جمع ما است. ام‌روز داخل نشسته بودم و چای می‌خوردم و منتظر کسی بودم، و کتاب‌خانه‌ی کوچک زیر پیش‌خوان به چشمم آمد که تا اکنون متوجهش نشده بودم؛ با یک‌دو‌ کتاب که هیچ‌ انتظار دیدن‌شان در این جا را نداشتم...

ملت پاکستان، آن چه در بیعت امام است، امت ما است؛ دولت پاکستان طاغوت است...

نه ترور ترجمه‌ی ارهاب است و نه فتک ربطی به ترور دارد...

پاکستان جمهوری اسلامی است، جمهوری اسلامی اسمی در رسم سکولار. با جمهوری اسلامی اسمی پاکستان چه باید کرد؟ اسقاط؛ اسقاط نرم تا سخت و اقامه‌ی جمهوری اسلامی رسمی پاکستان...

هر چه سبک رومی در ایران زشت است، معماری رومی در شام سر جای خود است و‌ در می‌آید؛ هر چند در گرانی سنگ عموم به نمای سیمانی بسنده می‌کنند. عجیب اما ساخت‌مان جدید سفارت ایران است که جای آن که نمای جان‌دار آجری ایرانی داشته باشد و نماد باشد، یک‌تکه نمای سنگی بازاری کار کرده است...

تلاش سید عیسای پدر و سید علی پسر آن است که مسجد امام خمینی بیروت پاطوق ایرانی‌ها باشد. پس از درس فقه و آب‌گوشت بعد دعای کمیل، ایده‌ی دیگر سید پسر ساخت یک قهوه‌خانه‌ی آجری در گوشه‌ی هشتی ورودی است؛ این خروج از سبک آب‌دارخانه‌ی بسته‌ی مسجد ایرانی به قهوه‌خانه‌ی باز بسی درست است...

دورهمی رکن زیست انسان شامی است و حتا شدیدتر از انسان عراقی. در هر زمان و مکان به سه شماره آدم‌ها دور هم حلقه می‌شوند، و حتا اگر حرفی نداشته باشند قلیان می‌کشند و گوشی‌شان را بالا و پایین می‌کنند. این مبنای آن توصیه‌ی سید عباس شهید به تبلیغ دین در سهره است که اکنون بسی رائج است...

امت با بیعت با امام شکل می‌گیرد؛ این هیأت ایمانی برای ملی‌گراهایی که گتره‌یی پشت میله‌های مرزی هویت یافته‌اند دیریاب و سخت‌فهم است...

این روزها سفارت ایران حتا در بغ‌داد یا بیروت عقبه‌ی سنت جمهوری است و کمابیش کاری با جبهه‌ی نهضت و انقلاب ندارد. از آن سو حرکت حزب‌الله از جوان‌های جهادی ایرانی که خود را به لبنان رسانده‌اند می‌خواهد که از مسیر سفارت با او کار کنند؛ نتیجه؟ چرخه‌ی بسته‌ی خسته و سرخورده شدن آن‌ها...

گفتم: چهارچوب کار شما با حماس قواعد قدرت بود و نه هویت، و عجیب است که وقتی حماس بر اساس هم‌این قواعد به محور مقابل قدرت میل کرد دل‌خوری‌های هویتی شما بالا زد؛ مگر آن روز و ام‌روز هویتی با حماس کار کرده‌یید؟ یا چیزی که عوض دارد گله دارد؟ گفت: از این جهت به قضیه نگاه نکرده بودم...

این روزها فراوان از ایران و حتا عراق می‌پرسند: می‌خواهیم برای جنگ به لبنان بیاییم. پاسخ می‌دهم: تنها اگر با حرکت حزب‌الله بسته‌یید بیایید، اگر نه از فرودگاه بیروت پایین‌تر نمی‌روید و خسته و سرخورده به ایران بر می‌گردید؛ این جدای آن است که زبان باید بدانید و رزم باید دیده باشید...

خلاف جنگ در سوریه این بار در خطوط مقدم جنوب لبنان حرکت حزب‌الله با گوشی رزمنده‌ها خیلی سخت‌گیر شده است و رحم نمی‌کند. درست است که گرفتن گوشی و قلیان از انسان لبنانی‌ بسی سخت و نشد است، اما ارتش اسرائیل در این جنگ در محیط رایان ارتش تازه‌یی است...

ترکیب رئال پولتیک و ناسیونالیسم و پراگماتیسم از این ریشو|چادری‌های مقوا یک مشت سکولار امپریالیست ساخته است...

پس از جنگ هشت ساله هم امریکا خوزستان را زد و هم ترکیه آذربای‌جان ما را؛ این اما دلیل آن نیست که اکنون با زدن سیستان به دست دولت طاغوت پاکستان کنار بیاییم؛ حمله به ام‌القری در حکم حمله به همه‌ی امت است...

آن چه محور مقاومت خوانده می‌شود یک جبهه‌ی امی است یا یک اتحاد فراملی؟ یا چه...

موشک خوردن وسط جنگ طبیعی است و ترس و گریزی هم ندارد. اما اگر اسرائیل را نزنی تا موشک نخوری، ممکن است از پاکستان موشک بخوری...