کسی که به جنگ پشت می‌کند آن را به خانه می‌آورد...

جنگ سخت، نرم‌تر از آن است که به نظامی‌ها واسپرده شود...

تابو بودن حمله‌ی مستقیم امی به کیان موقت اسرائیل مبنائی جز تربیت مشائی رائج در آکادمی‌های نظامی ملی ایران ندارد...

دانش‌گاه دفاع ملی اسمش رویش است؛ در منازعات امی محلی از اعراب ندارد...

سپاه پاس‌داران را حضرت روح‌الله از دل سنت مکتبی حوزه‌‌های شرعی بیرون آورد؛ سپاه را هر چه بر بدعت آکادمی‌های نظامی و مدنی ریز و درشت بازنشانی کرده‌ییم از جبهه‌ی نهضت دور نشسته است...

ابطال‌طلب‌های هار ایرانی زمانی تمام می‌شوند که کیان موقت اسرائیل تمام شده باشد تا برسیم به شیطان بزرگ، امریکا؛ ستون پنجم صف تابع ستاد است...

تله‌ی صلح محصول فهم موهوم رقومی و پله‌یی از جنگ است...

می‌گوید: اسرائیل یک خودرو را هم در بازوریة زده‌. بازوریة؛ خیلی عقب‌تر از مرز لبنان و فلسطین و محاذی شهر امن صور. در مسیر عیتیت که از آن رد می‌شدیم تصور می‌کردم سید حسن در کودکی که جا زیر درخت‌های پرتقال بازی می‌کرد؟ و دلم می‌خواست برویم داخل روستا و خانه‌ی پدر سید را ببینیم...

پیام دادند: آن کاروان پیاده‌روی می‌خواهد از مبدأ مشهد و از معبر جولان پیاده به قدس برود. پیام دادم: مسیر بیاده‌ی بیت‌المقدس از ایران از عراق و اردن رد می‌شود، از مرز طریبیل، و دخلی به بلندی‌های جولان ندارد...

آن چه شم‌شیربردار نیست ایمان است و نه اسلام؛ اگر نه اسلام ابوسفیان(ها) با شم‌شیر بوده است...

آن فاجر هار ایرانی که کف صحن مقدس رضوی کشف حجاب می‌کند جسارتش را از آن کافر حربی اسرائیلی گرفته است که بی تاوان و تقاص از ما در شام بر خاک می‌زند و کشته می‌گیرد؛ امت هم‌بسته‌ی ابلیس...

کاسب‌های بدنام آن بازار گوشی در طهران بیرون ریخته بودند و شعار داده بودند: سوریه را رها کن | فکری به حال ما کن. جمع‌بندی دانایان کل در پس‌آیش این شده بود که اقتضای صبر راه‌بردی آن است که دیگر شهید مدافع حرم را عمومی در شهر تشیع نکنیم...