مناجات موزیکال، آن طور که در رگه‌های جاهلی شبکه‌های سازمان جام‌جم ترویج می‌شود برای فاز گرفتن است و نه ذکر گفتن...

ترجیح تصوف بر تفقه می‌شود هم‌این غلبه‌ی نمایش بر نیایش، هم‌این سوار کردن موزیک بر مناجات در برنامه‌های بدعت‌گزار شبکه‌های سازمان جام‌جم...

جهود و صلیبی‌ها خود متن مقدس‌شان و حتا شریعت‌شان را نوشته‌اند؛ هم‌این است که پروتستان‌هاشان می‌توانند آن را بازنویسی کنند. پروتستانتیسم در تشیع در بن‌بست است چون ما خود نویسنده‌ی متن و مناسک اسلامی نبوده‌ییم...

جشن تحویل سال با گاه‌شماری میلادی و حتا قمری رمقی میان مسلمان‌ها ندارد؛ هم‌این است که ملتزم و ناملتزم عید فطر را در سال جدی جشن می‌گیرند. این طور است که ماه رمضان یک ماه جشن منتها به عید فطر است، و پروای ذکر چندان در آن در کار نیست...

ماه رمضان ماه ذکر است تا این که ماه جشن باشد...

عرفی کردن امر به معروف و نهی از منکر کلید عرفی‌سازی دیگر فصل‌های شریعت است. هم‌این است که این روند را تا خود ستاد امر به معروف و نهی از منکر برده‌اند، و این ستاد اکنون یک ستاد عرفی و نه شرعی است...

پلیسی که مکتبی نیست...

در حکومت اسلامی هیچ کس از احتجاج معاف نیست...

پلیسی که سردارهای خط استحسان طی این سال‌ها ساخته‌اند مأمور است، مکلف نیست. این یعنی حسب فرموده‌ برای شریعت هم چماق خواهد کشید...

چالش بن‌یادی سازمان بسیج هم‌این جا است که گردان‌های آن در حمایت از حجت شرعی حامیان حجاب به خیابان خواهند آمد یا در حمایت از وحدت فرمان‌دهی سردارهای خط استحسان و‌ پاس‌بان‌های عرفی در خیابان سر آن‌ها را خواهند شکست؟ یا چه...

مذهبی صورتی جرثومه‌یی است که در مخالفت با عکس گرفتن و مدرک ثبت کردن از سلیطه‌های بی‌حجاب پستان به تنور می‌چسباند اما برابر سر شکستن و اهانت کردن به حامیان اقامه‌ی حجاب خم به ابرو نمی‌آورد...

انقلاب فرزندانش را نمی‌خورد؛ این جمهوری است که فرزندان انقلاب را می‌خورد؛ رگه‌های جاهلیت جا خوش کرده در جمهوری...

پاس‌بان صورتی نظام که است؟ آن که با فاجرهای کاشف حجاب کنار آمده است اما از متشرع‌های مدافع حجاب سر می‌شکند؛ اشداء بینهم رحماء علی الکفار...

آخوند پروانه‌یی پروایی از ریختن خون سرخ سر آمران به معروف و ناهیان از منکر کف خیابان‌های ام‌القرای امت ندارد؛ و هم‌این مداح موزیکال و پاس‌دار پراگماتیست و پاس‌بان سکولار و دیگر صورتی‌های معتقد به نظام...

حلقه‌های میانی قلابی و شبکه‌ها‌ی عیان و‌ رسانه‌های رایان آن‌ها را از سکوت در باره‌ی حمله‌ی پلیس ضدشورش به حامیان روزه‌دار حجاب در پای‌تخت ایران اسلامی باز بشناسید...

پاس‌بان‌های صورتی نظام...

ایستاده‌ام تا ببینم این لمعه‌خوان‌ها و مکاسب‌گوهای پروانه‌یی در باره‌ی ریختن خون مکتبی‌های حامی حجاب در پای‌تخت امت هم ابزار لحیه‌یی دارند یا تنها هوس مرجعیت مذهبی‌های صورتی و سفیدشویی دگوری‌های لجنی را دارند...

اولویت کلیدواژه‌ی ما نیست؛ اما اولویت سال‌ها پیش سردارهای خط استحسان هم‌این بود که جای خریدن الگانس برای پاس‌بان‌های عرفی نظام برای‌شان رساله می‌خرید تا شرعی بشوند...

پلیس عرفی در حکومت مکتبی نه ناجا است و نه فراجا است؛ نابه‌جا است‌...

سردارهای خط استحسان باورشان هم‌این است که مکتبی‌ها اسکل نظامند؛ اسکل نظام قدرت...

پروای ما از حجت شرع است و نه از رده‌ی حفاظت...

بدخیم‌تر از آخوند درباری داریم؟ داریم. آخوند عرفی، دستاربند پروانه‌یی...

سردارهای خط استحسان بسی بیش از به خیابان آمدن سکولارهای دگوری از به خیابان آمدن مکتبی‌های جهادی می‌ترسند؛ این دلیل ساده‌ی کنار آمدن با اولی و سرکوب دومی در تمام این سال‌ها بوده است...

از کارگزاران صورتی نظام که عرضه و اراده‌ی کار فرهنگی با نجیب‌ترین توده‌های مکتبی را ندارند و یک راست سر آن‌ها را کف خیابان‌های پای‌تخت ایران اسلامی می‌شکنند انتظار کار فرهنگی و کار کارشناسی و کار اقناعی و کار درازمدت با کدام قشر را دارید...

هزار سال است که در حوزه‌های شیعی مشکل از این جا شروع می‌شود: یک جدیدالإسلام توهم می‌زند که حجة‌الإسلام است...