حاج رمضان آن تنها ایرانی بود که شب پیش از شروع طوفان‌الاقصی از آن خبردار شد...

این‌ دانایان کل که می‌گویند: برای جنگیدن با یک قدرت اتمی باید سلاح اتمی داشت، آن اف‌سرهای فسیل ارتشی را یاد آدم می‌آورند که در جنگ هشت‌ساله می‌گفتند: برای جنگیدن با قدرت زرهی ارتش بعث عراق سه برابر آن زرهی باید داشت...

تابوی تاخت مستقیم از ایران به اسرائیل را باید شکست...

اگر می‌خواهیم جنگ با اسرائیل را در خاک اشغالی فلسطین شروع کنیم، ناگزیر با اعلان جنگ به امت اسرائیل در خاک ایران اسلامی باید شروع کنیم، اگر نه از پشت نرم تا سخت خواهیم خورد...

جنگ هیچ گاه تمام نمی‌شود که نگران شروع شدنش باشیم...

لوس کردن بعث در سوریه را بس کنید...

تقریر رقومی جنگ با دوتایی نجنگیدن|جنگ اتمی زیرساخت شرطی کردن جامعه بر سر جنگ است...

پیش کشیدن سلاح اتمی، به عنوان اهرم توازن وحشت معناش آن است که با کیان موقت اسرائیل کنار بیاییم و با هم نجنگیم...

مدافع سلاح اتمی پی کنار آمدن با امریکا و اسرائیل است؛ مگر آن که بخواهد از توازن وحشت خارج شود و موشک اتمی بزند و موشک اتمی بخورد...

درک کلاسیک آکادمیک از جنگ هم‌این است که جنگ را هم‌آن جنگ سخت می‌داند و خبر جنگ سخت فراگیر را در روزنامه‌های سراسری می‌خواند. هم‌این است که وسط یک جنگ نامتعارف بالاترین فرمان‌دهانش را از دست می‌دهد و هنوز نگران است که مبادا شروع کننده‌ی جنگ باشد...

مدافع سلاح اتمی در نهایت مدافع موجودیت اسرائیل است؛ دست بالا پی ترک تخاصم با توازن وحشت است...

مدافع سلاح اتمی آدم جهاد و اجتهاد نیست، آدم تهدید و بلوف است...