جنگ هیچ گاه تمام نمی‌شود که نگران شروع شدنش باشیم...

لوس کردن بعث در سوریه را بس کنید...

تقریر رقومی جنگ با دوتایی نجنگیدن|جنگ اتمی زیرساخت شرطی کردن جامعه بر سر جنگ است...

پیش کشیدن سلاح اتمی، به عنوان اهرم توازن وحشت معناش آن است که با کیان موقت اسرائیل کنار بیاییم و با هم نجنگیم...

مدافع سلاح اتمی پی کنار آمدن با امریکا و اسرائیل است؛ مگر آن که بخواهد از توازن وحشت خارج شود و موشک اتمی بزند و موشک اتمی بخورد...

درک کلاسیک آکادمیک از جنگ هم‌این است که جنگ را هم‌آن جنگ سخت می‌داند و خبر جنگ سخت فراگیر را در روزنامه‌های سراسری می‌خواند. هم‌این است که وسط یک جنگ نامتعارف بالاترین فرمان‌دهانش را از دست می‌دهد و هنوز نگران است که مبادا شروع کننده‌ی جنگ باشد...

مدافع سلاح اتمی در نهایت مدافع موجودیت اسرائیل است؛ دست بالا پی ترک تخاصم با توازن وحشت است...

مدافع سلاح اتمی آدم جهاد و اجتهاد نیست، آدم تهدید و بلوف است...

تا هن‌گامی خودمان را در جنگ دائمی جانمایی نکنیم سایه‌‌ی شروع جنگ ما را نسبت به همه چیز شرطی می‌کند...

زیرساخت‌های فل‌سفی سپاه پاس‌داران که جا سر هم می‌شود؟ پاسخ به این پرسش به ما نشان می‌دهد که حل چالش جنگ چه است؟ یا چالش جنگ کی شروع می‌شود؟ در سازمان رزم آن را از که جا شروع کنیم...

در عملیات فلوجه در نخلستان‌های حاشیه‌ی رودخانه با کمین از نیروهای داعش اسیر می‌گرفتند و زنده‌زنده در ستونی از طایر کشاخودرو می‌سوزاندند. به بن‌یادگرایان عراقی که تذکر شرعی می‌دادی اگر احترامت را نگه می‌داشتند، سلاح‌شان را به تو می‌دادند: پس یکی در سرش شلیک کن و بعد می‌سوزانیمش...

الحرب طيف يتغير لونه و يصبح أكثر سخونة و برودة، لكنه لا يصبح عديم اللون و لا ينتهي أبدًا، کی ننتظر أن يبدأ من جديد أو نقلق من إعادة طلاءه...