اگر کارشناس نیستید، دهان‌تان را در باره‌ی حلال و حرام محمد بسته نگه دارید. این تعبیر دیگری است که از چه دکترها از دادن فتواهای سد من یک غاز بیرون باید بیایند...

توهم تفقه بدخیم‌ترین نوع توهم تخصص است...

اگر باور به ولایت منتشر فقیه داریم طبیعی است که فقه‌خوانده‌ترها و فقه‌مدارترها را در کارگزاری حکومت اسلامی صالح‌تر بدانیم...

اصلح افقه است...

انتخابات تراز حکومت اسلامی آن است که فقهای شورای نگه‌بان با نام‌زدها در رسانه‌های زنده بحث اجتهادی بکنند؛ اگر نه از تخصص عرفی که تفقه شرعی در نمی‌آید...

رقابت بزرگ درون اردوگاه معتقدان به حکومت اسلامی چالش خط اجتهاد با خط استحسان است...

دوتایی راست|چپ یا اصول‌گرا|اصلاح‌طلب مدت‌ها است که منقضی شده است؛ دوتایی اکنونی انتخابات دوقطبی شرعی‌سازها|عرفی‌سازها است، دوقطبی اسلام‌طلب|ابطال‌طلب...

وحی منهای فقه کسی را نجات نداده است؛ درست مانند نهج‌البلاغه تهی از ذائقه‌ی شریعت...

به لطف تأیید صلاحیت‌های استحسانی در انتخابات ریاست جمهوری شاهد امتداد جنبش فواحش و شورش هرزه‌ها و خیزش لختی‌ها و بلوای بی‌ناموس در هیأت پویش‌های انتخاباتی نام‌زدهای ابطال‌طلب استیم...

اگر اقامه‌ی سخت شریعت را مشکل اجتماعی می‌پن‌دارید، یعنی تنه‌تان به تنه‌ی سکولارهای ابطال‌طلب ایرانی خورده است؛ این شروع شریعت‌ستیزی تا دیگر مراتب نرم است...

از نام‌زد‌های انتخابات که ام‌روز از اقامه‌ی حجاب شرعی دفاع نمی‌کنند فرداروز انتظار دفاع از اقامه‌ی حکومت شرعی را نداشته باشیم؛ اقامه‌ی شریعت یک پی‌وستار هم‌بسته است...

تفاوت مکتبی‌های ایرانی و ایرانی‌های سکولار هم‌این است: ما ایران را برای اسلام می‌خواهیم، شما اسلام را برای ایران؛ دوتایی برای اسلام | برای ایران هم‌آن دوتایی اسلام‌شهر | ایران‌شهر است...

متأله|مستفرنگ...

نهج‌البلاغه سر نیزه کردن...

شتر نشسته از اسب ایستاده بلندتر است. برنامه‌ی شرعی از کارنامه‌ی عرفی مأجورتر است...

برای تبدیل جنبش فواحش و شورش هرزه‌ها و خیزش لختی‌ها به یک کارزار انتخاباتی کافی است ستیز با اقامه‌ی سخت حجاب شرعی و شریعت محمدی در محیط رایان و عیان را یکی از ارکان سازمان رأی خود بنهید: پویش انتخاباتی سلیطه‌های پت‌یاره‌...

تا هن‌گامی که در انتخابات نام‌زد فقیه مجتهد مسلم نداشته باشیم باید به فقه‌خوانده‌های اجتهادممشای اسلام‌باور رأی بدهیم؛ خیرالموجودین مأذون...

هوش‌مندسازی، شفاف‌سازی، مردمی‌سازی، اگر بر زیرساخت شرعی‌سازی نباشد، می‌شود عرفی‌سازی...

پراگماتیسم + هفده رکعت؛ این ساده‌ترین تعبیر از عمل‌گرایی ریشو|چادری‌های یواش است...

مؤسسه‌ی زبان گویش روبه‌روی مدرسه‌ی معصومیه بود و آن بچه حواسش به اعلان ایست‌گاه نبود و راننده رد شد. پسرک می‌نالید: می‌خواهم بروم گویش! راننده‌ نگاهی به عقب کرد: پسر تو باید بروی شنوایش، نه گویش. خوانش پرت نوان‌دیشان مدعی شرح وحی عربی از متن‌های فارسیم، این را به خاطرم می‌آورد...

دوقطبی اکنونی ایران نه راست|چپ است و نه اصول‌گرا|اصلاح‌طلب؛ دوقطبی اکنونی ایران متأله|مستفرنگ است و اسلام‌طلب|ابطال‌طلب و مکتبی|سکولار و فقاهت|سفاهت...

پیش‌نیاز جهاد، اجتهاد است. با استحسان عرفی، جهاد شرعی نشد است...

کتاب جهاد، کتاب حدود، کتاب فشار است...

طی سال‌ها شاگردی حضرت شیخ عبدالله جوادی آملی در تفسیر و در تفقه خاطرم نمی‌آید در محضر و مدرس ایشان تکیه داده باشم یا چهارزانو نشسته باشم. با این همه از خود ایشان آموخته‌ییم که در احتجاج شرعی سر پا و بی‌مهابا باشیم...

در حوزه حرف آخر را هیچ کس نمی‌زند...