خشم نویسنده‌های برجام از عبری‌نویسی روی موشک‌های راستی‌آزما پس از برجام اول معنای ساده‌اش این بود که فحوای برجام آخر به رسمیت پذیرفتن کیان غاصب اسرائیل بود...

در پیش‌نشست‌های رزمایش راستی‌آزمای برجام در فرمان‌دهی نیروی هوافضاء سه مجموعه بودیم: تبیین، اوج، وتر. ایده‌ی اولی‌ آن بود که شعام نامه بزند که رسانه‌یی چرت نگوید و ایده‌ی دومی‌ آن بود که انبوه دوربین دور پرتاب‌گرها بکاریم، و ایده‌ی ما این بود با قلم‌مو روی موشک‌ها عبری بنویسیم...

روی طرح عبری‌نویسی بر موشک‌های رزمایش راستی‌آزمای برجام در خانه کار می‌کردم. یک بار خانم پرسید: چه می‌کنی؟ شوخی و جدی گفتم: برای بن‌یامین نتانیاهو چیزی می‌نویسم؛ رسانه‌یی‌ترین رئیس دولتی که می‌شناختم. موشک‌ها را زدند و تصور نمی‌کردم که نه یک بار که چند بار واکنش علنی نشان داد...

ادعای دولت تعلیق آن بود که برجام و قطع‌نامه‌ی ۲۲۳۱ کاری با موشک‌های ما ندارد و داوری ما این بود که دارد.‌ این مبنای پویش دعوت از سپاه برای رزمایش موشکی راستی‌آزما بود که از حوزه‌ی قم تا صحن مجلس تا ستاد نیرو زنجیر شد. موشک‌ها را که زدند داد جریان برجامی در آمد که کارمان در آمد...

بیانیه‌ی اول دعوت برای رزمایش موشکی راستی‌آزمای برجام را در تشکل فراگیر تبلیغ طلاب نوشتیم؛ بیانیه‌ی دوم را نماینده‌ها در حمایت از بیانیه‌ی طلاب دادند. بیانیه‌ی سوم را حاج علی زاکانی بازنویسی کرد و ‌۲۰۴ امضاء جمع کرد. رئیس مجلس اما هشت روز ایستاد تا در صحن علنی قرائت نشود و نشد...

به دبیر دفاعی صفحه‌ی مشرق گفتم: نمی‌خواهید در باره‌ی بند موشک‌‌ها در قطع‌نامه‌ی ۲۲۳۱ حرفی بزنید؟ گفت: به کفایت نوشته‌ییم. خط‌شان این بود که برجام تصمیم نظام است و متوازن است. هم‌این بود که سال‌ها بعد که سر داستانی دیگر در مطلبی نوفرقانی خطابم کردند نه تعجب کردم و نه ناراحت شدم...

در دفتر سعید جلیلی با دست‌یارش حمید عسکری نشست داشتیم. گفت: این پیام را باید به عالم بدهیم که با پذیرش برجام چیزی در ایران تغییر نمی‌کند. در بازگشت از طهران به قم در این غور می‌کردم که چه گونه می‌توانیم این پیام را تا اسرائیل برسانیم؟ این شروع پویش رزمایش موشکی راستی‌آزما بود...

آکادمی هم‌این چاله‌میدانی است که می‌بینیم...

سکولار نهفته هم‌آن سکولار شرمنده است که دندان نیشش در نیامده است. سکولارها شرمنده هم‌آن سکولار درنده است که محیط را برای دریدن آماده نیافته است...

شمع بیت‌المال را خاموش کن؛ هاش‌اف بیت‌المال را پرت نکن...

دولت سلیطه...

عادت ابطال‌طلب‌های سکولار ایرانی کنش سیاسی با سلیطه‌گری است...

پایش که بیفتد ابطال‌طلب‌های سکولار ایرانی کف مناظره‌ی نام‌زدهای انتخابات، پرچم ایران را هم پایین خواهند کشید و نرده‌ها را هم خواهند کند و سطل‌های اشغال را هم آتش خواهند زد...

از آن پویش انتخاباتی که خود را امتداد جنبش فواحش و شورش هرزه‌ها و خیزش لختی‌ها نهاده است انتظاری غیر از شهرآشوبی در محیط رایان و عیان دارید؟ یا چه...

اصلاح‌طلبی اسلامی هم‌آن قدر شدنی است که دموکراسی اسلامی یا عرق‌فروشی اسلامی. ابطال‌طلب‌های سکولار ایرانی قطب برابر اسلام‌طلب‌های مکتبی ایرانیند...

نام‌زد جنبش فواحش و شورش هرزه‌ها و خیزش لختی در انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم آن قدر قرآن نخوانده است که بداند شأن ابلاغ سوره‌ی توبه جمع کردن بساط برهنه‌پوشی با شم‌شیر بوده است؛ و تو بگو: طرح زور نبی و وصی...

ספר عبری، در عربی هم است: سفر به کسر سین؛ کتاب. در آیه مثل الذین حملوا التوراة ثم لم یحملوها، کمثل الحمار یحمل اسفاراً، از الاغ‌هایی با بار کتاب‌‌ها می‌گوید، که می‌تواند تورا باشد یا انجیل باشد یا قرآن باشد یا نهج‌البلاغه باشد‌. شاخص‌شان؟ تلفظ الف به عین: عسلام، عنقلاب، عرزشی..

این که یک نام‌زد در کوران پویش انتخاباتیش باز آن قدر بر اصولش ثابت است که هم‌سرش را جلوی دوربین رسانه‌ی ملی به خانه ما نفرستد یا پسر دانش‌جویش را وارد مناسبات سیاسی قدرت نکند، برای متشرعین دیریاب و دوست‌داشتنی است...

این که شورای نگه‌بان در دفاع از شریعت محمدی و حجاب شرعی برابر اسلام‌ستیزی ابطال‌طلب‌های ایرانی در انتخابات ریاست‌جمهوری به خود تکانی می‌دهد یا نه به خودش مربوط است. آن چه به ما مربوط است آن است که نام‌زدی در انتخابات جمهوری اسلامی کسی را از تفسیق شدن و تکفیر شدن مستثنا نمی‌کند...

اصلاح‌طلبی اسلامی هم‌آن قدر شدنی است که دموکراسی اسلامی یا عرق‌فروشی اسلامی. ابطال‌طلب‌های سکولار ایرانی قطب برابر اسلام‌طلب‌های مکتبی ایرانیند...

ابطال‌طلب‌های سکولار ایرانی حتا سویه‌ی آکادمیک آن‌ها، سوزاندن مصحف و آتش زدن مسجد و مدرسه کف شهرآشوبی‌شان را هم توجیه کرده‌اند و حتا قتل صبر طلبه‌ها. از توجیه هیچ کنش موهنی از آن‌ها نباید متعجب بود؛ إنهم لا أیمان لهم...

استحسان‌های شورای نگه‌بان در تأیید صلاحیت نام‌زدها را رها کنید. دوقطبی انتخابات در جمهوری اسلامی هنوز دوقطبی اسلام‌طلب|ابطال‌طلب است؛ دوقطبی شریعت‌مدار|شریعت‌ستیز، دوقطبی مکتبی|سکولار ، دوقطبی محجبه‌های پرده‌نشین|سلیطه‌های برهنه‌گرد...

دگوری‌های لجنی اکنون نام‌زد خود در انتخابات چهاردهم ریاست‌جمهور را دارند و هم‌این است مذهبی‌های صورتی‌. آن چه می‌ماند آن است که مذهبی‌های سرخ نام‌زد خود در این انتخابات را بیابند...

ایده‌ی محفل‌های امنیتی عرفی در جمهوری اسلامی ایران هم‌این است که نقض صریح و فاحش شریعت کف کوچه و کافه و آکادمی امنیت متشرعین را نقض نمی‌کند؛ هم‌این قدر بی‌گانه با زیست‌جهان مؤمنین شرعی.‌..

اگر می‌خواهیم بدانیم وزارت اطلاعات جمهوری چه قدر مکتبی است و چه قدر سکولار است، کافی است کنش عرفی|شرعی خروجی‌های آن در هم‌این انتخابات را از سر بخوانیم...