ادامه‌ی حضور جفت و طاق سویه‌یی از اسلام‌طلب‌های مکتبی در رسانه‌یی چون جدال در پس‌آی شکست در انتخابات، معنای ساده‌اش آن است که این برادران هنوز در نیافته‌اند که با گفت‌مان و گفتار عاریه‌یی از چپ‌های ولایت‌ستیز نمی‌توان بر ابطال‌طلب‌های سکولار از ایران تا اسرائیل غلبه کرد...

ولایت‌مداری موضعی سکولارهای نهفته و شرمنده‌ی ایرانی به این قد می‌دهد که اگر ولی امر مسلمین رئیس جمهور منتخب آن‌ها را نصب شرعی نکند باز این قدر ره‌بر،ره‌بر کنند؟ یا چه...

سختی کار ما با سکولارهای ایرانی تنها کافر بودن آن‌ها نیست، منافق بودن‌شان است...

چپ‌ها در ساحت معیشت ممکن است با ما در مبارزه استکبار جهانی هم‌شانه باشند، اما در ساحت شریعت خود یک جهان استکبارند که با ما در مبارزه‌اند...

دولت چهاردهم را از چه دولت التقاط می‌خوانیم؛ به این جهت که صدر آن در محضر خان‌واده‌ی شهداء می‌نشیند و ذیل آن در بغل جنبش فواحش غنوده است...

عبایة حجاب کامل شرعی است. خلاف مشهورات ریشوها، نه خود عبایة پوشیدن که طعن عبایة پوشیدن صورتی‌بازی است...

مذهبی صورتی دهه‌ی شست ترکیب مهمل رنگ‌های اسلامی را اختراع می‌کند و به حجاب ایرانی بار می‌کند و دهه‌ی نود بر آن است که اقامه‌ی سخت حجاب به دست حکومت بی‌راه است‌. مذهبی صورتی هم‌واره با اسلام در افراط و تفریط است...

تله‌ی مقنعه...

مدرن شدن روند بیرون شدن از عبد بودن است...

آن چه چادر ایرانی خوانده می‌شود، حجاب کامل شرعی است اما کامل‌ترین حجاب شرعی نیست...

نفاق و نهان‌روشی وضعیت نهادینه‌ی سکولارهای کافر ایرانی است، حتا اگر مدت‌ها از دگردیسی‌شان از سکولار شرمنده به سکولار درنده سپری شده باشد...

آن دولت و وزارت شریعت‌مدار است که جای انکار اقامه‌ی سخت حجاب، اجبار دخترکان نامکلف به مقنعه پوشیدن در مدرسه‌های دخترانه را بر دارد، اگر نه عرفی‌ساز است و یا بن‌یادگرا...