جنبش فواحش تمام نشده است؛ تلاش می‌کند به حکم‌رانی فواحش امتداد پیدا کند...

و لن ترضی عنک، حتی تتبع ملتهم. برای وفاق با ابطال‌طلب‌های سکولار ایرانی تا آتش زدن مسجد و مصحف و حجاب‌تان کف خیابان باید پیش بروید...

نه تنها ضد انقلاب بودن که گویا ضد اسلام بودن هم در دولت التقاط قباحت ندارد، که ندارد...

دولت التقاط یک طاغوت مأذون است؛ وضعیت صفوی در حکومت مصطفوی...

سیاهه‌ی هم‌این دخترهای مکشوفه‌یی که با پسرهای گل‌زده روی چمن‌های دانش‌گاه شنیع شریف خرغلت می‌زنند و کره‌خوری می‌کنند را هم اگر در بیاورید معلوم می‌شود دانش‌جو می‌تواند بد باشد یا نه...

تعبیر تکفیری برای خطاب سویه‌ی بدخیم سنی‌های سلفی درست نیست؛ چه حتا شیعه هم تکفیر می‌کند و تکفیری سره دارد. برای خطاب آن سویه‌ی ناسره از اهل سنت به‌تر است از تعبیر یزیدی استفاده کرد...

نزدیک به دو سال پس از به خیابان ریختن جنبش فواحش و پویش پت‌یاره هنوز خبری از کار فرهنگی کارشناسی و درازمدت آخوندهای پروانه‌یی و پاس‌دارهای پراگماتیست و دیگر مذهبی‌های صورتی در امر حجاب شرعی نیست. این یعنی کار فرهنگی اسم رمز آن‌ها در عقب‌نشینی سراسری در جنگ احزاب حجاب بوده است...

در مشترک لفظی نظام، آن سویه از معتقدین به نظام که نظام را نظام قدرت عرفی می‌دانند و نه نظام شریعت قدسی، برای حفظ نظام عرفی از خرج کردن جان مقدس امام زمان هم ابائی ندارند...

ارتش شریعت...

سپاه پاس‌داران انقلاب. معنای این ترکیب بسته به معنایی است که از مشترک لفظی انقلاب داریم؛ که انقلاب سامانه‌ی دفعی کسب قدرت عرفی است یا سامانه‌ی تصاعدی بسط شریعت قدسی؟ و سپاه پاس‌داران تنها در دومی معنای ارتش شریعت را می‌دهد...

مذهبی‌های صورتی به مذهبی‌های سرخ چه می‌گویند؟ افراطی، دگم، تندرو؛ این‌ها هم‌آنی است که مؤمنین عرفی به مؤمنین شرعی می‌گویند و انقلابی‌های منهای فقاهت به انقلابی‌های هم‌راه فقاهت و ریشو|چادری‌های مقوا به ریشو|چادری‌های قوام...

آماج وفاق اصول‌گرایان با اصلاح‌طلب‌ها شریعت نیست، قدرت است؛ هم‌این است که خروجی نهائیش اردوگاه قدرت‌طلب‌ها است و نه شریعت‌مدارها...