این جا در ضاحیهی بیروت شب زیر صدای ارزشهای مدرن میخوابیم؛ پهپادهای کودککش کیان اسرائیل. صبح اما صدای ارزشهای ما بلند است: اذان مسجدهایی نزدیک و در دور...
پرچم قبهی حرم خانم فاطمهی معصومه را به حلقه خانوادههایی که خود را بر مزار شهیدشان در روضة الحوراء رسانده بودند میسپردیم تا تبرک کنند. برخی پرچم را روی قبر تازهی شهیدشان هم پهن میکردند. عجیبتر مادرانی که پرچم را بر قبرهای بیزائر کناری هم پهن میکردند و تبرک میدادند...
از منطقهی دروزینشین بیروت به طرف منطقهی سنینشین میرفتیم. ارتش اسرائیل اعلان کرده بود که ده نقطه در ضاحیه را میزند و شروع کرده بود. عدهیی روی تپهیی مشرف رفته بودند؛ تماشا میکردند. آخرین بار این صحنه را کنار رود ارس در جنگ قرهباغ دیده بودم. تفاوتش شاید شدت همدلیش بود...
ارتش کیان موقت اسرائیل هر روز اعلان میکند که جا را میزند و میآید میزند و میرود؛ و در بسیاری هم بیهوا میزند. آسمان لبنان و بیروت بیدفاع است...
چارهی این مستکبرینی که اقامهی حجاب شرعی را ریشخند میکنند تبیین نیست، تکفیر است...
مدارای دولت طاغوت التقاط با کفار حربییی چون امریکا یک عنوان شرعی مشخص دارد: موالات با کفار...