یک‌چند انگشتر را به کودکان آواره‌ی شیعه در آن مدرسه در صیدا دادم. نفر بعد که آمد فقط یک شیشه‌ی عطر کف جیبم مانده بود که به او بدهم؛ یک‌ بند انگشت عطر گل‌محمدی که کسی از طزرجان تفت برایم آورده بود. نفر آخر، آن پسرک، را پدرش آورد؛ چیزی نمی‌خواست؛ فقط می‌خواست بغلش کنم...

‏هوا در لبنان و بیروت در حال سرد شدن است. یادم از ایران و طهران می‌آید که تابستان به‌شان می‌گفتیم که بجنگید و می‌گفتند: گرم است. زمستان هم به‌شان بگوییم که بجنگند، می‌گویند: سرد است. یادم از خطبه‌ی الغارات می‌آید: فإذا کنتم‌ من الحر و القر تفرون، فأنتم و الله من السیف أفر...

بی‌حجاب بی‌عقل است، تا برسیم به بیماری...

کف درگیری‌های غائله‌ی ژینا، شهرآشوب‌های جنبش فواحش یک‌تکه به ما فحش ناموس می‌دادند و ما آن‌ها صهیونیست خطاب می‌کردیم. و هر چه می‌گذرد بیش‌تر معلوم می‌شود که در امت اسرائیل دانستن این سکولارهای هار خطا نمی‌کرده‌ییم...

وفاق نام مستعار نفاق بود؛ هم‌آن طور که مدارا نام مستعار موالات است؛ موالات با کفار...

راه‌برد سرراست کیان موقت اسرائیل در جنوب لبنان در پس‌آی عملیات طوفان‌الأقصی تبدیل جبل عامل به بلندی‌های جولان تازه است...

تردد ایرانی‌ها از لبنان به سوریه در هم‌آن سال‌های فتنه‌ی شام بسته شد و تردد ایرانی‌ها از سوریه به لبنان در هم‌این روزها بسته شد. این‌ها برایم نشانه است. نشانه‌ی روشن بسط نیافتن ایده‌ی حلقه‌های میانی و بسیج امی و جهاد اجتهادی از طهران تا دمشق تا بیروت در تمام یک‌ دهه‌ی گذشته...

ساده‌ترین مرز حلقه‌های میانی واقعی از حلقه‌های میانی قلابی هم‌این امی نبودن این دومی است؛ این که هم‌واره در قعر چنبره‌ی تعریف‌های ملی‌ است‌؛ مقاومت به شرط مرز...

پاسخ ندادن ما به حمله‌ی هوایی به کیان موقت اسرائیل روند تبدیل وعده‌ی صادق به وعید است. آن چه پیش روی ما است برجام منطقه‌یی است؛ برجام قدس؛ خط تطبیع جا خوش کرده میان کارگزاران عرفی نظام...

خط استحسان در حلقه‌ی حاکمیت ملی خود را یک امر بسته می‌داند، و هم‌این است که نخستین واکنش آن با کنش‌های حلقه‌های میانی امت، بستن است؛ بستن حساب، بستن مرز، بستن راه...

هش‌دار حمله‌ی هوایی ارتش کیان موقت اسرائیل در محیط شبکه‌های اجتماعی رایان را خوانده و نخوانده، شلیک هوایی نیروهای حرکت حزب‌الله پیرامون عیان آن نقطه‌ها شروع می‌شود تا کسی آن جا نمانده باشد. از بالای سر صدای پهپاد می‌آید و از پشت سر صدای شلیک، و هر آن منتظر لرزیدن زیر پاییم...

عادت کرده‌ییم. از اول شب که ارتش اسرائیل شروع به کوبیدن ضاحیه‌ی بیروت می‌کند. حتا دیگر از خواب هم نمی‌پریم. پیش از اذان صبح جایی را با جنگنده زد و سنگین لرزید. بلند شدم تا وضو بگیرم؛ هم‌این پشت خانه را با پهپاد زد و ستون دود بلند شد. اکنون در ایوان نشسته‌ام که آیا برای تعقیبات هم جایی را می‌زند؟ یا چه...