خطاب دولت طاغوت الغارات صریح است: امریکا برادر است، سوریه برود سازمان ملل. این دولت مفلوک اگر در ایران سر کار بماند لبنان و شیعیانش را هم کت‌بسته تحویل کیان موقت اسرائیل و جهود هار صهیونی خواهد داد...

بینه‌ی ترجیح سنی سکولار در بیروت بالا آمد و در طهران تا بینه‌ی ترجیح شیعه‌ی سکولار بسط یافت و در دمشق به دیوار خورد...

دولت بعث در سوریه طاغوت مأذون بود، درست مانند دولت التقاط در ایران...

دمشق اگر سقوط کند کابل در اشغال طالبان نخواهد بود، سامرای در اشغال القاعده خواهد شد؛ با این تفاوت که تحریرالشام پس از انشعاب از القاعده به صراحت سنی صهیونی شده است...

اگر حوثی‌های زیدی صاحب پرچم یمانی بودند این سنی صهیونی، ابومحمد جولانی، هم سفیانی است...

حمله به حجاب در ایران سویه‌ی شرقی حمله به حلب و حماه و حمص در غرب سوریه است؛ امت هار اسرائیل، متحد به معرکه آمده‌اند...

بینه‌ی توران‌شهری در دش‌منی با اسلام‌شهر طاغوتی است لنگه‌ی بینه‌های ایران‌شهری و بدوشهری و صهیون‌شهری...

سرازیری سقوط سوریه درست پس از شهادت حاج قاسم از سراقب ادلب شروع شد. پهپادهای دولت طاغوت ترکیه سید علی زنجانی و رزمنده‌های حرکت حزب‌‌الله را شهید کردند؛ چه کردیم؟ برابر اردوکشی توران‌شهر ضد اسلام‌شهر، به بهانه‌ی صبر راه‌بردی و تله‌ی تنش و حق هم‌سایه از خون‌خواهی سید عقب نشستیم...

دولت اکنونی سوریه هم‌آن قدر طاغوت بوده است که دولت اکنونی ترکیه. تفاوت تنها آن است که آن اولی در دمشق بناء به مصلحت امت مأذون از نزد ولی امر مسلمین بود و این دومی در آنکارا یک‌تکه کفر صریح صهیونی است...

تروریست حد وسط شرعی نیست و هم‌این بود که از هم‌آن ابتدای جنگ در سوریه هم به آن‌ها تروریست نمی‌گفتیم و در منطقه مسلحین می‌خواندیم‌شان.‌ اکنون اگر این مسلحین سنی صهیونی در سوریه دولت تشکیل بدهند چه خطاب‌شان باید کرد؟ امارت اموی سوریه...

آن دولت که مسلحین سنی صهیونی، از سویه‌ی سلفی تا سویه‌ی وطنی، پی برپاییش استند نه وهابی است و نه اخوانی است و نه حتا عثمانی است، اموی است؛ اموی‌های اسرائیل‌پسند...

می‌‌پرسند: از ایران برای سوریه و لبنان چه کاری از ما ساخته است؟ می‌گویم: ام‌القرای امت را محکم حفظ کنید؛ پس از دمشق و بیروت، نوبت بغ‌داد و طهران است. دولت دوم بنی‌صدر را به هم‌آن ناکه‌جایی بفرستید که دولت اول بنی‌صدر رفت، و از فاجعه‌‌ی هویزه به فتح خرم‌شهر برمی‌گردیم...