آخرین تماس حرکت حزب‌الله لبنان با بشار اسد، شب سقوط دمشق پیش از پرواز فرار او بود.‌ گفته بود: نمی‌خواهم بجنگم؛ و به ناکه‌جا رفته بود...

روی زمین در زینبیه اگر نیروی پیاده نداریم، پهپادهای ایرانی آن قدر برد دارند که از طهران تا دمشق برسند و با شلیک اخطار جلوی هوس سنی‌های صهیونی و سلفی‌های ناسره در تعرض به شیعیان ساکن و مقدسات آن‌ها در آن جا را بگیرند...

روایت اقلیت. تسنن صهیونی در دمشق، به روایت محمد مهدی فاطمی صدر؛ ۱۷ آذر ۱۴۰۳، شام...

پهپادهای ارتش کیان موقت اسرائیل به آس‌مان نبطیه برگشته‌اند و تکی و جفتی بالای سرمان چرخ می‌زنند؛ به قاعده‌ی شلیک، ارتفاع کم می‌کنند اما مانند روزهای جنگ صفیر موشک به طرف‌مان نمی‌آید. با بسته شدن عقبه‌ی سوریه، بر لبه‌ی شکسته شدن آتش‌بس در لبنان ایستاده‌ییم...

از پای سقوط سوریه بازسازی معنایی حرکت حزب‌الله در لبنان، برای دوره‌ی محاصره شروع شده است؛ وضعیت غزه. نماز صبح را که می‌خوانم، دعای الهی عظم البلاء می‌خوانم و نوشتن را شروع می‌کنم...

نبرد در شام؛ به روایت محمد مهدی فاطمی صدر. یک‌شنبه‌های مقاومت، انج‌من اسلامی دانش‌گاه صنعتی امیرکبیر؛ ۱۸ آذر ۱۴۰۳...

اکنون که دمشق سقوط کرد کاش دافوس را خودمان ساقط می‌کردیم...

مصلای حرم زینبیه در اختیار دفتر حضرت ره‌بر در دمشق بوده است. فردای سقوط سوریه مصلا را غارت کرده‌اند و هر چه مانده را آتش زده‌اند. در واکنش دی‌شب شیعیان مسلح محلی با نیروهای سنی صهیونی کوچه به کوچه جنگیده‌اند؛ امارت اموی سوریه ام‌روز پی تفتیش خانه به خانه‌ی محله‌های زینبیه‌ است...

از ایران می‌پرسند: پس از سقوط دمشق و پیش از سقوط بیروت چه می‌توانیم کرد؟ می‌گویم: داد بزنید. اگر طهرانید هر روز بروید برابر ستاد مشترک سپاه داد بزنید و اگر نه بروید جلوی سپاه‌های استانی داد بزنید؛ جمعه‌ها هم بین نماز جمعه و نماز عصر در مصلای شهر و روستا داد بزنید...

کمینه‌اش این بود که ایران الگوی قبر سلطان سلیمان در حلب را برای حرم زینبیه در دمشق پیاده می‌کرد یا الگوی تولیت اردنی‌ها بر مسجد الاقصی. خرجش یک پای‌گاه در فرودگاه دمشق و خط امن طریق المطار بود و تعریف کلاه‌آبی‌های مدافع حرم. پیش‌نیاز این اما امی زیستن و جنگیدن ما در سوریه بود...

شورای عالی امنیت ملی از اساس فاقد صلاحیت ورود در قضایای امی است؛ اولیش: اقامه‌ی شریعت محمدی و حجاب شرعی...

معماری امنیت منهای هویت و قدرت گسسته از شریعت و پادگان تهی از گفت‌مان، هم‌این می‌شود که با خیسیدن یک نفر در دمشق یک‌شبه یک کشور به قواره‌ی سوریه را به سقوط می‌کشاند...