احساسم این است که کتائب حزب‌الله می‌خواست نسخه‌ی عراقی حرکت حزب‌الله لبنان باشد و نشده است؛ و این آن‌ها را دل‌خور می‌کند. برای من که با هر دوی آن‌ها بوده‌ام مهم‌ترین تفاوت آن است که آن دومی خیلی آخوندی‌تر اداره می‌شود...

در کوله‌ام پتوی نجات دارم و جای خوابم را با یک تکه مقوا در هم‌‌آن ورودی پایانه‌ی مرزی پهن می‌کنم و با کفش دراز می‌شوم. سرد است اما برای گشتن پی جای خواب در خیمه‌ها خسته‌ام. کسی بیدارم می‌کند. سید امیر گویا در خودرویش می‌خوابد و جای خوابش در آن اتاقک متحرک به من رسیده است...

متولد انتهای دهه‌ی شست شمسی است و هفت فرزند دارد. در این برهوت انتهای دنیا اما مرتب با هم‌سرش در ارتباط است و با لهجه‌ی شیرین یزدی و با حوصله روند کار در این جا را برای او توضیح می‌دهد...

منصور اهوازی است و با عراقی‌ها کار می‌کند. بیرون اتاقک آتش روشن کرده‌اند و با آب یک نفره وضو می‌گیرم. در ازدحام خفته‌های داخل اتاقک روی تشک رو به قبله‌ی او نماز صبح می‌خوانم. می‌گوید: کار فرهنگی لازم در عراق آن است که جوان‌های مقاومت نماز صبح را جدی بگیرند...

گعده‌های کف خیمه‌های اعتصام هم‌واره نتیجه‌ی نظری ندارد و گاه مانند دی‌شب در مرز طربیل به رویه‌ی عملی می‌رسد که با پیش‌گامی جوان‌های اهل سنت کم مانده بود از مرز عراق و اردن به طرف فلسطین رد بشوند...

اعتصام عراقی‌ها در طربیل ادامه دارد؛ دسته‌دسته می‌آیند و پشت مرز اردن اعلان هم‌راهی می‌کنند و بر می‌گردند. صبح شنبه، موج نخست ایرانی‌ها هم در راه بازگشت به بغ‌داد است و ما هنوز در این جا کار داریم...

شیخ اکرم السعیدي شیخ قبیله است. تا پشت مرز طربیل برای اعتصام آمده بود و با رفقایش در حال بازگشت به شرق عراق بود و ایستاد با ما عکس یادگاری گرفت. کنیه‌اش ابوسلیمانی است. نام پسرش را حتا قاسم نه، که سلیمانی نهاده است...

شبکه‌های عربی محور تطبیع را دنبال می‌کنم. می‌گویند: پیاده نظام ایران پس از اشغال مثلث عراق و اردن و سوریه در تنف اکنون در طربیل سراغ مثلث عراق و اردن و عربستان آمده است؛ پرت نمی‌گوید...

صبح، بعد روشنای هوا تازه فهمیدم که دی‌شب آن اتاقک پیش‌ساخته خانه‌ی آن پنچرچی عراقی بود که در آن خوابیده بودیم و خودش شاید در مغازه‌اش خوابیده بود. از او عذرخواهی می‌کنم. رفیق می‌شویم. اهل رطبه است. از جنایات داعش در آن شهر و آواره کردن مردم سنی شهر به دست آن‌ها می‌گوید...

معاون عملیات حشد در استان الانبار به برنامه‌ی غروب پشت مرز طربیل آمده بود و ما پشت جای‌گاه با رفقای کتائب حزب‌الله صحبت می‌کردیم. یکی‌شان گفت: هذا مهرجان، و صحبتش را قطع کردم: یا اخی، هذا مو مهرجان، هذا معسکر...

حجي قاسم؛ عراقی‌ها سردار شهید حاج قاسم سلیمانی را با این عنوان خطاب می‌کنند. حتا دی‌شب یکی‌شان معتقد بود که حاجی عجم نیست و نسب عربی دارد و از قبیله‌ی بنی‌تمیم در اهواز است...

دی‌شب هر کدام از ما جایی خوابید و ام‌روز از این خیمه به آن خیمه نشست‌هامان را بر پا کردیم. ام‌شب اما رزمنده‌های کتائب حزب‌الله برای ما خیمه می‌زدند. هر خیمه در این جا منتسب به شهر یا قبیله‌یی در عراق است. نام خیمه‌ی ما خیمه‌ی ایرانی‌ها است...