یک‌تکه قلیان می‌کشد و تاریخ دهه‌ی نخست جمهوری اسلامی با نهضت‌های لبنان را تعریف می‌کند. هنوز از قائم‌مقام وقت ره‌بر و واحد نهضت‌های سپاه که در سیطره‌ی بیت او بود ناراحت است. مانند بسی دیگر در حرکت امل به نظر بر آن است که اگر مصطفا چم‌ران شهید نمی‌شد سرنوشت امل چیز دیگری می‌شد...

انحصار مراتب سخت نهی از منکر به حلقه‌ی حاکمیت هن‌گامی است که از آن استفاده کند، اگر نه دلیلی ندارد که حلقه‌ی میانی امت پس از مراتب نرم پا به مراتب سخت نگزارد...

شاخص ما برای رأی مشورتی دادن به نام‌زدهای نماینده‌ شدن در مجلس شورا هم‌این یک امر است: شریعت...

ره‌یافت خطا و خطرناک جریان تازه به نهضت رسیده در ملی تعریف کردن یکاهای امی آن چه محور مقاومت می‌خوانند، به هم‌این راحتی کار را به این جا رسانده است که کف گعده‌های فامیلی در روستاهای جنوب لبنان هم حرف از این است: یمن زد، ایران نمی‌زند؟ یا چه...

برای انکار اتهام بی‌راه امپریالیسم پارسی یا امپراطوری‌ امامی آن چه محور مقاومت خوانده می‌شود را باید یک جبهه‌ی امی تعریف کرد و نه زنجیره‌یی ملی...

بن‌یادگرایان شیعه‌تبار درست مانند عرفی‌سازهای شیعه‌تبار اهل احتجاج نیستند. هم‌این است که تقریر آن‌ها از عرفی‌سازی هم تهی از تحلیل است؛ یهودی مخفی و ماسونی‌گری و بیلدربرگ و سیمای بهائی و بیست‌سی و باقی راحت‌الحلقوم‌ها در دست‌گاه داوری آن‌ها را که دیده‌یید‌...

شریعت‌مداری کنش است و واکنش است. بن‌یادگرایی کنش نیست، واکنش به عرفی‌سازی است؛ متن نیست و متن ندارد؛ حاشیه است و حاشیه‌ی بر این متن و بر آن متن است...

آخوند پروانه‌یی اخم به طاغوت ندارد...

آخوند پروانه‌یی نسخه‌ی دموکرات آخوند درباری است...

زمین‌گیر شدن سازمان بسیج از زمانی شروع شد که شبکه‌سازی برای رأی جای خودسازی با وحی را در آماج آن گرفت...

‏پاس‌دارهای پراگماتیست هم‌آن کاری را با سپاه پاس‌داران انقلاب می‌کنند که آخوندهای عرفی با حوزه‌های شرعیه‌ی شیعه...

برای جامعه‌شناس‌های پروازی که جاکشی آکادمیک جنبش فواحش و شورش هرزه‌ها را می‌کنند توسعه‌ی فجور رویش است اما بسط تقوا فربهی است...