انتظارم از مطلق نیروهای عرب‌زبان نهضت آن بود که فارسی بدانند، و این را همیشه به زبان می‌آوردم؛ با تکیه‌ی کلامی که گاه من می‌گفتم و گاه آن‌ها خود به زبان می‌آوردند: العربیة هي لغة الأمه، و‌ الفارسیة هي لغة الثورة...

علم، عالم، معلوم را می‌شناسیم. از عالم آل محمد، امام جعفر صادق، آموختیم که این مثلث بی معلم فطیر است...

امت احمد کف جبهه‌ی نهضت هم‌آن طور که به تشیع لندنی احتیاجی ندارد به انقلاب لندنی هم احتیاجی ندارد؛ حال چه آن یکی عمامه‌ی نجفی بپیچد و چه این یکی موهایش را فرفری کند...

در محیط ویراستی اگر حساب کاربری دارید، حساب رسمی محمد مهدی فاطمی صدر را در این نشانی می‌توانید دنبال کنید: https://virasty.com/fatemisadr_ir

ترجمه‌ی بسنده به کار فرهنگی در جنگ نرم درون ایران، در جنگ سخت خارج ایران چه بوده است؟ صبر راه‌بردی...

هر که می‌خواهد موضع ما نسبت به فتوحات پساپیام‌بر را بداند دعای مرزداران امام سجاد را بخواند...

ساده‌ترین دلیل شکسته‌نویسی آن است که خواندن متن‌ها برای نوآموزانی که زبان مادری‌شان پارسی نیست را آسان کند: یمنی‌ها، عراقی‌ها، شامی‌ها...

ما ایران‌شهری نیستیم که از مسلمان شدن‌مان به دست اسلام‌شهری‌ها شرمنده باشیم...

در جایی چون تاجیکستان حتا ابراز تشیع هم نمی‌توان کرد. ایده‌ی ما هم‌این بود که شیعه‌های انقلابی در آن جا برای دست دادن به هم متن‌های پارسی را با هم‌این دبیره‌ی نهضت بنویسند...

این همه چریدی کو دنبه‌ات؟ شیخ بیانش بی‌پرده بود. این جمله‌اش آن زمان‌ها که کسی در باره‌ی فعالیت‌های هورقلیایی فرهنگیش آس‌مان‌ریس‌مان می‌کند اما روی زمین سنگ روی سنگ ننهاده است در ذهنم پژواک می‌شود...

اگر کار فرهنگی‌تان جواب نمی‌دهد شاید دلیلش آن است که به بهانه‌ی کار فرهنگی هیچ کاری نمی‌کنید...

شورای نگه‌بان تجسد مشروعه‌ی مشروطه است...