آخوند پروانه‌یی انذار ندارد؛ دست بالا در تبشیر نشسته است...

اسلام مطلوب آخوندهای پروانه‌یی را اسلام تبشیری باید خواند و نه اسلام رحمانی؛ چه انذار خلق عین رحمت است...

حرکت کاروان‌های پیاده از خانه به عتبه‌ی حسینیه‌ی کربلاء از دل ایران تا قلب عراق در موسم اربعین ۱۴۰۳ را در کانال مجمع جهانی پیاده از خانه پی بگیرید: مجمع جهانی پیاده از خانه | @hiking_from_home

چله‌ی حکمت عصر روز عاشوراء از مقتل‌‌خوانی صحن گوهرشاد حرم رضوی در مشهد شروع می‌شود و چهل روز پیاده تا کربلاء می‌رود و صبح روز اربعین در زیارت‌خوانی صحن بین‌الحرمین حرم حسینی تمام می‌شود...

سنی‌ها چله‌نشینی می‌کنند و چله‌روی اسلوب شیعه‌ها است؛ چهل روز چله گرفتن و پیاده رفتن از حرم حضرت رضا تا حرم حضرت معصومه تا حرم حضرت جوادین تا حرم حضرت عباس تا حرم حضرت حسین و از آن جا تا حرم حضرت علی و حضرت نوح و حضرت آدم...

فرمود: در روز عاشوراء اگر به کربلاء نمی‌شود به بام یا صحراء برود و اقامه‌ی عزا کند. نقطه‌ی چاووش آن جا است که دیوار شهر و روستا تمام می‌شود و صحرای رو به کربلاء شروع می‌شود؛ ابتدای جاده‌ی عتبه...

آماج مجلس عزای سیدالشهداء رشد است و نه جذب؛ جذب این جا تنها مقدمه‌ی رشد است...

ساده‌ترین شناسه‌ی هیأت سکولار هم‌‌این تعطیل امر به معروف و نهی از منکر زیر خیمه‌ی آن است...

هر سنت اگر در نهضت امتداد نیابد، گرفتار آفت بدعت خواهد شد...

هیأت سکولار، اسلام پستو را ترویج می‌کند؛ قاعد است و اهل اقامه نیست؛ از اقامه‌ی حجاب شرعی تا اقامه‌ی حکومت شرعی...

دور زدن شریعت با معنویت می‌شود هم‌این تعطیل کردن امر به معروف و نهی از منکر زیر خیمه‌ی هیأت؛ جاگزینی حال با ذکر...

انحطاط، نقطه‌ی مقابل انقلاب است و نه انعطاف...

إنما يتقبل الله من المتقين؛ این‌ها که معصیت کف هیأت را ترویج می‌کنند نمی‌دانند که پیش‌نیاز سینه زدن توبه کردن است؟ یا چه...

معنویت شرعی برآیند تفقه است‌. معنویت عرفی از تصوف بر می‌آید که با معصیت کف هیأت قابل جمع است...

ریشو|چادری‌های مقوا در پس‌آی تلاش برای صورتی کردن عاشوراء اکنون پی صورتی کردن اربعین آمده‌اند...

هیأت صورتی زیر خیمه‌ی خود با کفر و با فسق کنار می‌آید...

آماج هیأت سرخ ذکر و ذوق است؛ آماج هیأت صورتی حس و فاز است...

محمدیه قلب مسجد پیام‌‌بر بود. حسینیه تا مهدیه را به دل مسجد باز باید گرداند...

قرن‌ها است که نظام ارزش‌های مسجد مشخص است؛ این که چه کار در آن می‌شود و چه نمی‌شود. تردید و تردد در ارزش‌ها و کنش‌های تکیه‌ها و خیمه‌ها محصول گسست این حسینیه‌ها تا مهدیه‌ها از کال‌بد مسجد است...

کاروان پیاده‌ی طهران به کربلاء؛ موسم اربعین ۱۴۰۳؛ هیأت امام علی تب‌ریز؛ سال پانزدهم، روز اول، حرکت از حرم حضرت روح‌الله...

تبلیغ محرم مردم در مسجد و تکیه پای دعوت مبلغ می‌روند. تبلیغ صفر مبلغ در جاده و خانه‌ی مردم پی دعوت آن‌ها می‌رود...

هیأت صورتی هم‌این است که می‌بینیم: نؤمن ببعض و نکفر ببعض. کف خیابان کشف فاحش حجاب می‌کند و وسط دسته‌ی عزا زنجیر می‌زند...

قمه‌زنی در هیأت را اگر به جهت وهن مذهب قدغن کردیم و هزینه‌اش را هم دادیم، بی‌حجابی در هیأت بسی موهن‌تر از آن است و منع آن بسی بی‌هزینه‌تر...

هیأت صورتی بیش از آن که امتداد مسجد فقیهان باشد، ادامه‌ی خان‌گاه صوفیان است...

نومرجئه در دل شیعه نزدیک‌تر از آن است که می‌پن‌داریم...