سید که جا است؟ می‌گوید: این پرسش مپرس در ضاحیه‌ی بیروت است. یک‌دو بار نزدیک بود که در روضة الشهیدین از خادم بپرسم: شده سید حسن را ببیند که شبی یا نیمه‌شبی به زیارت هادی، پسرش، آمده باشد یا زیارت عماد؟ می‌گفت: اگر این را می‌پرسیدی او به تو چیزی نمی‌گفت اما به شماره‌یی زنگ می‌زد...

جنگ در جنوب لبنان با ارتش صهیونی اسرائیل در پس‌آی نبرد طوفان‌ألاقصی در غزه شباهتی به جنگ در سوریه در یک دهه‌ی پیش ندارد. نیمی از آن شاید به این جهت است که ارتش اسرائیل و شیوه‌ی رزم او دیگر شباهتی به دو دهه‌ی پیش و جنگ تموز ندارد...

برای ما که سال‌ها جنگ ایران و عراق را روایت کرده بودیم مدت‌ها طول کشید تا به جنگ در سوریه و اسلوب ناآشنایش عادت کنیم. هم‌این آشنایی‌زدایی در جنگ در جنوب لبنان با اسرائیل در پس‌آی نبرد طوفان‌الأقصی تکرار شد، و مدت‌ها طول کشید تا به اسلوب آن خو بگیریم و سررشته‌ی کار را پیدا کنیم...

آن برادر لبنانی‌مان در اصفهان درس خوانده است و آن برادر اصفهانی‌مان در لبنان ساکن است. گوشه‌ی آن قهوه‌خانه‌ی دنج به هم معرفی‌شان می‌کنم تا با هم کار کنند؛ زود جوش می‌خورند. برادر لبنانی به فارسی صحبت می‌کند و برادر ایرانی به عربی پاسخ می‌دهد. قاطی می‌کنم: بیایید روی یک کانال...

گوشی شخصی، دوربین مغازه، مکان‌یاب خودرو، گپ‌ رایان، حساب شبکه‌ی اجتماعی؛ هر آن چه به شبکه‌ی جهانی وب متصل است در سیطره‌ی ارتش اسرائیل است. نبرد طوفان‌الأقصی یک رزمایش ناخواسته‌ی رایان تا عیان بود که به ما نشان داد که ارتش فناور اسرائیل چه راه‌هایی را طی کرده و ما که جای کاریم...

إنما یتقبل الله من المتقین. آن كه با تظاهر به کشف حجاب شرعی پا به تظاهرات جشن حکومت شرعی می‌نهند، وقتش را تلف کرده است، اگر خودش و دیگران را دست نینداخته باشد...

دور زدن شریعت با رجعت، ره‌یافت تازه‌یی در فرقه‌های شیعه نیست. تقریر تازه‌ترین نسخه‌ی این ره‌یافت آن است که بی وارد شدن در اقامه‌‌ی ایجابی شریعت، پی اسقاط کیان موقت اسرائیل می‌رویم و در انتهای این مسیر سلبی، با فتح قدس و شروع عصر ظهور هر آن چه باید به دست خود امام اقامه می‌شود...

ایده‌ی ترجیح سنی سکولار خواه‌ناخواه به ایده‌ی ترجیح شیعه‌ی سکولار ختم خواهد شد؛ که شده است...

این سال‌ها مسأله‌ی نخست روی آن چه محور مقاومت خوانده می‌شود اسلام است یا اسرائیل؟ اقامه‌ی اسلام، ازاله‌ی اسرائیل...

تظاهرات با تظاهر به هتک حجاب شرعی، تنها دل کسانی را خوش می‌کند که تظاهر به هم‌دلی با حکومت شرعی می‌کنند...

ممشای ما امتداد اجتهاد در محکمات بیان امام باقر است و نه استحسان در متشابهات بیان حاج قاسم...

لیس في الحرام شفاء. چاره‌ی چالش‌های حیات و حکومت شرعی راه دادن به معصیت حضرت الاه نیست، چه رسد به حلواءحلواء کردن آن...

الهدف واضح و محدد و دقیق. هذا هدف اي المؤسسة؟ المجتمع أو المعسكر...

در بسنده به ایده‌های سلبی که ایستاده باشی، با سر و ته کردن بینه‌های ایجابی و آخرزمانی حریف صهیونی به این باور می‌رسی که فردای فتح قبله‌ی اول کسی از پای دیوار قبله‌ی دوم ظهور خواهد کرد...

بزرگ‌ترین رسانه‌یی که پنجاه سال تظاهرات امی مؤمنین ایرانی را ملی و حتا مغلوط روایت کرده است هم‌این سازمان جام‌جم است...

در مراسم بزرگ‌داشت ۲۲ به‌من در سفارت ایران در بیروت دعوت از همه‌ی سویه‌های لبنانی تا فلسطینی را می‌شد دید: مکتبی تا شیوعی، شیعی تا سنی، عسکری تا سیاسی. جای خالی یک نفر از دوستان ایران اما به درشتی خالی بود: هشام سالم؛ غیبت معنادار شیعه‌های جهادی فلسطین...

هشام آن قدر نجیب بود که نشست‌مان را به سختی پذیرفت؛ نگران بود که در میانه‌ی جنگ، به دل‌خوری سویه‌های سنی فلسطینی و عقبه‌ی لبنانی و ایرانی‌شان بینجامد. این شد که صبحانه خوردیم و در باره‌ی هویت صحبت کردیم؛ و در بازگشت امکان بیاده‌ی اربعین از مبدأ قدس در کرانه‌ی باختری را مرور کردیم...

اشکال عموم دست‌گاه سیاست خارجی ما هم‌این است که با نیروهای امی انقلاب اسلامی و نهضت شیعی مانند کارمندهای ملی و محلی سنت جمهوری اسلامی برخورد می‌کنند؛ به این دلیل ساده که چندان نسبت بیعت شرعی با ولی امر مسلمین با تبعیت عرفی از مراتب قدرت مرکزی را ادراک نکرده‌اند...

مهاجرت ممکن است ملت‌ساز باشد اما امت‌ساز نیست، حتا اگر به تابعیت ختم شود. آن چه امت می‌سازد هجرت است، و پیش از آن بیعت...

حسین هویت ما است...

خیلی نیست که به این خانه آمده‌ییم و از هم‌آن ابتداء در کار بازسازی بوده‌ییم؛ و بنائی‌مان هنوز تمام نشده بود که راهی عراق شدیم و از آن جا به شام. نماز صبح را در فرودگاه در طهران خواندم و نماز ظهر در قم، در تنها اتاق سالم خانه می‌خواستم سجاده پهن کنم؛ جهت قبله یادم نمی‌آمد...

سید می‌گفت که ماه‌ها است که در جنوب لبنان می‌جنگیم اما در شمال زیست عادی در جریان است، و این دست‌آورد نادیده‌ی این جنگ است؛ خروج از اسلوب رقومی جنگ. ما هم در ایران اگر اندکی از کلاسیک‌های آکادمیک دل می‌کندیم یک بار برای همیشه از شر شرطی شدن جامعه با دوتایی جنگ|صلح خلاص می‌شدیم...

با متروک شدن استفاده از وصف اسلامی برای موصوف مقاومت، و نیز استیلای ارتکاز سلبی از ماهیت مقاومت، معنای ماهیت نوپدید محور مقاومت را به اتحاد بدخواهان اسرائیل می‌توان ترجمه کرد...

ایده‌ی بسنده به وحدت روی محور مقاومت قرار بود در تعلیق دعوت از سنی‌ها بایستد؛ با این همه خواه‌ناخواه پا به بایکوت شیعه‌ها و حتا برائت از آن‌ها نهاده است...

برخورد ما با هتک حجاب شرعی و شریعت محمدی پای صندوق‌های رأی در مساجد مسلمین، بی‌پرده نشان می‌دهد نظام را نظام قدرت می‌دانیم یا نظام شریعت؟ کسب قدرت برای‌مان اصالت دارد یا بسط شریعت‌...