فرقه‌ی مصاف یک ماهیت سردارپسند است؛ نمونه‌ی مطلوب سرداران خط استحسان که طی دهه‌ها مدرسه‌ی بسیج را به فرقه‌ی رأی استحاله کردند؛ حلقه‌های میانی تهی از حجت وحیانی...

تفسیر صورتی این انقلابی‌های منهای فقاهت از بیان ولی فقیه هم‌این می‌شود که اقامه‌ی شریعت کام مردم را تلخ می‌کند...

شریعت و اقامه‌ی آن در کام سکولارهای نهفته و شرمنده شیرین نیست. این دلیل ساده‌ی آن است که مذهبی‌های صورتی تذکر ولی فقیه در شیرین کردن کام مردم مسلمان ایران را تعلیق شریعت می‌فهمند...

متحجر کلیدواژه‌ی مورد استفاده‌ی حضرت روح‌الله بود اما مذهبی‌های صورتی برای زدن متشرع‌ها از آن استفاده کردند؛ این روزها مذهبی‌های صورتی از کلیدواژه‌ی سوپرانقلابی مورد استفاده‌ی حضرت ره‌بر برای زدن انقلابی‌ها استفاده می‌کنند. یحرفون الکلم عن مواضعه...

انقلابی‌های منهای فقاهت دست‌شان از حجت شرعی تهی است؛ هم‌این است که با تحریف بیان فقیه و وصی و نبی بدعت‌های خود را نهضت جا می‌زنند...

تفسیر بیان ولی فقیه تنها با تفقه میسر است. این تفنن سفیهانه‌ی ریشو|چادری‌های مقوا با بیان ایشان چه است؟ تحریف...

ولایت منفرد فقیه زیرساخت نظری انقلابی‌های منهای فقاهت برای پیش‌برد عرفی‌سازی حکومت اسلامی است...

یک‌کاسه و هم‌پیاله ندیدن عموم آن چه اصلاح‌طلب خوانده می‌شوند و آن چه اصول‌گرا خوانده می‌شود و حتا آن چه عدالت‌خواه خوانده می‌شوند در طلب ابطال شریعت محمدی ما را گرفتار گیجاگیجی بیشابیش می‌کند...

هر چه پیش می‌رویم درگیری خط اجتهاد با خط استحسان سهم‌ناک‌تر خواهد شد؛ نبرد مذهبی‌های سرخ و مذهبی‌های صورتی؛ نزاع مؤمنین شرعی و مؤمنین عرفی؛ جنگ اردشیعه‌ها و شل‌شیعه‌ها. و قد فتح باب الحرب بینکم و بین اهل القبلة...

احتجاج با سردارهای خط استحسان را در هم‌آن لباس سبزشان باید شروع کرد؛ اگر نه تجربه‌ی دولت و مجلس به ما می‌گوید که آن جا در لباس مدنی گوش‌شان به حرف هیچ آخوندی بده‌کار نیست...

شرح بیان ولی فقیه کار فقیه است و نه کار سفیه...

طریقت، شفاعت، مصلحت، عدالت، اولویت، قدرت، معیشت، رجعت، نیابت، حوالت؛ سیاهه‌ی آن چه با آن‌ها طی تاریخ شریعت را دور زده‌اند طولانی است...

مذهبی‌های صورتی وارث پولس استند...

آخرین کسی که می‌تواند مدعی هم‌ذهن بودن با ولی فقیه باشد هم‌این حقوق‌دان‌های آکادمی‌های دوزیست الاهیات است؛ از میدان بهارستان تا پل مدیریت...

درگیری مذهبی سرخ و مذهبی صورتی ادامه‌ی دعوای پطرس و پولس است...

زنی که می‌رقصد عقل ندارد؛ بی‌عقل‌تر مردی است که برای او می‌نوازد...

عقل این‌هایی که می‌رقصند هم‌آن جایی است که تکانش می‌دهند...

اسلام دگم ندارد؛ هم‌این است که تفکیک کلام از فل‌سفه در آن ادای صلیبی است...

رأی دادن گبرها و جهود و صلیبی‌ها در انتخابات فقهای خبره را شاید بتوان از جهت بیعت توجیه کرد. وارد کردن مفتی‌های سنی که ولایت فقیه هنوز جایی در بینه‌ی سیاسی مذهب‌شان ندارد به این مجلس اما عجیب‌تر است؛ این پرسش را پیش می‌آورد که از چه موبدها و حاخام‌ها و کشیش‌ها را نمی‌آوریم...

به اقلیت مذهبی بودن اگر باشد صائبی‌های مؤمن و یارسان‌های کافر نماینده‌ی ویژه‌یی در مجلس شورای ملی ندارند و با مسلمان‌ها رأی می‌ریزند؛ گبرها اما با هزار رأی یک نماینده‌ی در مجلس دارند و ده نفر هم اگر بشوند خواهند داشت...

جهله‌ی صوفی با دست گرفتن به طریقت از زیر اقامه‌ی شریعت شانه خالی می‌کنند؛ جهله‌ی صورتی با دست گرفتن به اولویت از زیر اقامه‌ی شریعت در می‌روند...

عدالت، آن طور که چپ‌های مسلمان اراده می‌کنند، نسخه‌ی عرفی شریعت است؛ نسخه‌ی عرفی و انسانی جای گزین شریعت قدسی و الاهی...

به روایت دانایان کل در روزنامه‌ی جوان و خبرگزاری تسنیم اکنون می‌دانیم که خط استحسان در سپاه پاس‌داران شهادت را مساوق با عصمت می‌داند‌. این بینه پس از رویه‌ی ولایت اداری غریب‌ترین اختراع‌های معرفتی این جریان در تاریخ فکر شیعی است...

با شیخ صادق در باره‌ی پرچم قدیم حرکت حزب‌الله حرف می‌زدیم؛ با توضیح عنوان: الثورة الإسلامیة في لبنان، که اکنون المقاومة الإسلامیة في لبنان شده است. به این فکر می‌کردم که چه شد که در ابتدای هزاره‌ی سوم حرکت حزب‌الله دست کم از گفتار ایجابی الجمهوریة الإسلامیة في لبنان، کوتاه آمد...

جنبش فواحش تمام نشده است، تنها بروز سخت آن کمابیش نرم شده است. این منطق ساده‌ی این است که از چه حتا شورای شهر طهران پی مکان یافتن و بستر ساختن و جا کشیدن برای هم‌جنس‌بازها آمده است...