مذهبی‌های صورتی نبی و وصی‌شان هم صورتی است...

منطق کار در امت ولایت و بیعت است و نه وکالت و نیابت...

کف زدن در تکیه‌ی مرجعیت عظمای شیعه هم‌آن قدر کار خلاف شأنی است که برهنه شدن در هیأت عزاداری در هم‌آن جا...

تفاوت حلقه‌ی حاکمیت از حلقه‌(ها)ی میانی هم‌این قهر و جبر است. کسی که می‌گوید: حجاب چاره‌ی قهری ندارد، حکومت را از اقامه‌ی حجاب بیر‌ون می‌نهد؛ این سکولاریسم نهفته است اگر سکولاریسم شرمنده تا درنده نباشد...

مبنای ما در اقامه‌ی فقرات شریعت محکمات بیان امام باقر است، و نه متشابهات بیان حاج قاسم...

نخستین گام برای رسیدن به جبهه‌های جنگ با کیان جعلی اسرائیل آموختن عربی فصیح است، سپس آموختن لهجه‌ی عربی شامی؛ پس آن گاه آموختن اندکی عبری...

انج‌من هزارپای حجتیه پی‌وستاری است که سویه‌ی خوش‌خیمش تشیع صفوی است و سویه‌ی بدخیمش تشیع صهیونی...

آن چه اسلام رحمانی خوانده می‌شود خوانش صورتی از اسلام است؛ صورتی چرک...

تفقه ذوق شریعت است و نه شرح روایت...

امیرالمؤمنین یعسوب‌الدین بود، بابالنگ‌دراز نبود...

تصوف که جای تفقه بنشیند، منبر جای تنبه، تخدیر می‌کند...

آخوند پروانه‌یی گوشتش برای هیچ جاحد و فاجری تلخ نیست...