تنها یک فقیه حق تقریر یک فقیه را دارد؛ این یعنی تقریر عرفی نافقیه از بیان شرعی ولی فقیه برای هیچ کس حجت نمی‌آورد...

ولایت‌مداری ابطال‌طلب‌های ایرانی به شرط چاقو است...

خط استحسان اگر روی خط اجتهاد بود می‌دانست که تبویب بیان فقیه و وصی و نبی هم به مراتب تفقه است...

این مدعیان چرخش راه‌بردی، که برای بقای ایران اسلامی حرف از تغییر دکترین اتمی می‌زنند اما جنم خروج از بینه‌های وستفالیایی را ندارند را جدی نگیرید...

سقوط دیر میماس نمای ساده‌‌ی جنگ نجیبانه‌ی حرکت حزب‌الله در لبنان با ارتش اسرائیل است. روستایی صلیبی‌نشین مشرف به جاده‌ی مرجعیون به نبطیه که رزمنده‌های شیعه جنگ را به آن جا نکشیدند تا زیر ضرب نرود، و جهود صهیونی از هم‌آن جا به شمال نفوذ کردند...

زیر صدای پهپاد ارتش اسرائیل، اذان رسیده بود به حي علی الصلاة که ضاحیة لرزید. گفته بود: حارة حریک را خواهد زد. در ذهنم گذشت که کار ستادی‌های طهران‌نشین از این‌ها رد شده است و شاید تنها با الصلاة خیر من النوم سامان بگیرد...

سکولار، شرمنده می‌خواهد باشد یا درنده، سفیه است؛ و هیچ سفیه کفایت تقریر فقیه را ندارد...

حلقه‌های میانی امت به توازن با حلقه‌ی حاکمیت ملی باید برسند. آن چه مخل توازن حلقه‌های میانی واقعی با حلقه‌ی حاکمیت است هم‌این حلقه‌های میانی قلابی است؛ جامعه‌ی مدنی جعلی...

نسل یک حلقه‌های میانی امت با کدام کلیدواژه شناخته می‌شود؟ گردان؛ نسل دو؟ قرارگاه؛ نسل سه؟ گعده، خوشه، حلقه...

حلقه‌ی حاکمیت در لبنان درست مانند ایران عادت به حلقه‌های میانی مکتبی‌ها ندارد؛ هم‌این است که از کارشکنی برابر آن‌ها حتا در کوران جنگ با اسرائیل کم نمی‌گزارد...

حلقه‌ی میانی قلابی، و نسخه‌ی سکولارش: جامعه‌‌ی مدنی جعلی، بز یهودا است...

آن کیان آکادمی که پس از جنگ با عراق و جنگ در سوریه و جنگ در لبنان هنوز از سربازی اجباری دفاع می‌کند یا رشته‌ی حقوق بشر برگزار می‌کند یا به دافوس تکیه می‌کند به طرز بغ‌رنجی از منطقه‌یی که در آن می‌زید پرت است...