ادامه قبل... 🔻 اگر به یک نسل قبل برگردیم، غالباً کفش‌هایشان را برمی‌داشتند که پاره نشود، کفش آن‌قدر کم بود. کفش‌هایشان را در راه رفتن درمی‌آوردند. مردم خیلی در فقر و فاقت بودند و اصلاً‌ امکانات نبوده. 🔸 این‌ها بالاخره به هر صورت، که مُحرم هم هستند و روی پاهایشان هم نباید پوشیده شود و از مسجد شجره که به احرام عمرهٔ تمتع مُحرم می‌شوند باید در بیابان بروند. خار مغیلان است. شب که نمی‌شده بروند تاریک بوده و روز می‌رفتند. 🔹 با سختی هر کسی یک باری به دوشش بوده. حتی لُنگ و لباس‌هایش هم نباید نجس شود. ببینید چقدر سختی می‌کشیدند که از مسجد شجره به سمت مکه بروند. خیلی راه است. مسجد شجره تا مدینه فاصله‌ای ندارد. (حالا یا از هر طرف به مکه بروند.) به مسجدالحرام برسند، عمرهٔ تمتع انجام بدهند و حین طواف و سعی بین صفا و مروه، یابن الحسن کجایی. 🔸 در مسعی برو و بیا، یک مدتی فاصله است تا اعمال حج شروع شود. محرم شوند به احرام حج و برای عرفات راه بیفتند. دیگر امید به این‌جا بستند. می‌رفتند و در عرفات بگرد و گریه و زاری کن، مشغول بودند. شب می‌شد باز تشرف حاصل نشد، مغرب به سمت مشعر حرکت می‌کردند. ادامه دارد... ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌

ادامه قبل... 🔻 خدا می‌داند چه سختی‌هایی داشتند تا خودشان را برسانند به مشعر «ثُمَّ أَفيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفاضَ النَّاسُ» به سمت مشعر می‌رفتند تا سحر در آن‌جا باشند. بعد بروند، از مشعر به منیٰ چقدر راه است. خسته، پیاده، بار به دوش، سخت بروند. 🔸 خیلی خب به منیٰ می‌رفتند. رمی جمرات روز اول، روز دوم تا باز دوباره به مکه برگردند. هلاک می‌شدند. این‌هایی که می‌رفتند گاهی در برخی فصول نصفشان برمی‌گشتند. سختی‌ها، سختی‌ها، سختی‌هایی داشتند. برمی‌گشتند طواف انجام می‌دادند. حجشان را تمام می‌کردند 🔹 در حین طواف در مسعی: یابن الحسن، یابن‌الحسن... تشرف حاصل شد؟ خیر حاصل نشد. مدتی در مکه می‌ماندند. قافله‌ها شروع به راه افتادن می‌کردند، دلشان نمی‌آمده برگردند. شاید امشب حضرت را ببینیم. شاید امشب ببینیم. تشرف حاصل نمی‌شد. 🔸 دوباره به نجف می‌آمدند، دوباره مسجد کوفه، مسجد سهله، کربلا، تا یک سفر می‌شد. نوزده سال کسی مثل علی بن مهزیار این‌طوری مثل گندمِ برشته در ماهیتابه برای دیدار حضرت برود!! 🔹 چه کسی حاضر است این سعی و تلاش را انجام دهد؟! الان همین #جمکران کنار ما هست ولی همت نمی‌کنیم پیاده این مسیر را برویم. کد ۸۴۵ ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌

📹 #مهدویت | عدالت؛ برجسته‌ترین شعار مهدویت 💻 Farsi.Khamenei.ir

🎥 زهرا رحیمی: مدالم را به شهدای غزه تقدیم می‌کنم 🔹زهرا رحیمی اعجوبه پاراتکواندو جهان در ۱۵ سالگی که توانسته است مدال نقره را در پاراتکواندو کسب کند، مدال خود را به شهدای غزه تقدیم کرد.

🎥 ساخت پاپوش هایی از ضایعات چوب و پارچه در غزه 🔺 این تیتر را در رسانه ها دیدم.نمی دانم واقعا برای غزه است یا نه ولی برای وقت هایی که ناشکری مون بالا میزنه دیدنش خوبه.غبار اندوهی که با دیدنش به دل میشینه رضایت آدم رو بیشتر می کنه. #غزه_مظلوم #رضایت

#اهل_بیت #امام_زمان 🔻 اگر امام‌شناسی درست باشد، امام حی و عالم و حاضر است. اگر غیر از این باشد، ما باید در امام‌شناسی خود تجدید نظر کنیم. 🔸 آن‌قدر دیدگاه‌های مادی و زندگیِ مادی و نگرشِ مادی، مادیِ مادیِ مادی ما را فرا گرفته که تمام آسمان‌ها و معنویت و فضائل را می‌خواهیم از دریچه تنگ خیالی و مادیِ خودمان ترسیم کنیم. 🔹 حتی اهل‌بیت را مدام کوچک‌تر کنیم تا با قد و قواره نگرشی ما درست‌تر در بیاید. این بیماریِ ماست. تمام سعی آن‌ها این بوده که بشر را و بشریت را بزرگ تعریف کند و سعی ما بر این است که اهل‌بیت را محدود به حدود اربعهٔ خیالی خود کنیم. 🔸 مخصوصاً مقام حضرت صاحب‌الامر علیه‌السلام مقامی بوده که... شوخی نیست که امام صادق علیه‌السلام بنشینند و شدید گریه کنند و خطاب به حضرت بگویند: «سَيِّدِي‏ غَيْبَتُكَ‏ نَفَتْ رُقَادِي»، ‏غیبت تو خواب از چشم من برده. (كمال الدين و تمام النعمة ج‏۲؛ ص۳۵۲) 🔹 یا امام رضا علیه‌السلام هر وقت به یاد آن بزرگ می‌افتند که هنوز به حسب ظاهر به دنیا نیامده، امام رضا علیه‌السلام می‌ایستند. (الغدير، العلامة الأميني ج‏۲، ص۵۰۹ به نقل از کتاب الدمعة الساكبة للنبهاني: ج۷ ص۳۶۵) 🔸 هیچ به این بخش‌های عظمت و بزرگی کار گویا توجه نداریم و برای ایجاد ارتباطی صحیح و باطنی با این زاویهٔ عمیق تلاش نمی‌کنیم. کد ۸۴۷ ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌

🎥 رستمی: مدالم را از ائمه معصومین دارم و آن را به رهبر انقلاب و همۀ مردم ایران تقدیم می‌کنم. @Farsna

📰 دکه روزنامه| شنبه ۱۷ شهریور ۱۴۰۳ @Farsna