جهاد راحت نیست.ماندن و نشکستن می خواهد.ونشکستن کار هر مردی نیست.اگه بود بعضی از اعراب با چشیدن دو شکست برابر غده سرطانی خودشان را نمی باختند و لباس رزم از تن شان در نمی آوردند. دو دل نشدن و یک تنه ایستادن در برابر دنیای سراپا زور مراقبت می خواهد.مراقبت ،روزیِ همه مبارزان نمی شود؛ اگه می شد عده ای با ویروس خستگی و ترس، خودایمنی نمی گرفتند که به ابدیت شان حمله کنند.که شرف شان را به بازار بی ارزش ها ببرند وچند دهه ایستادن را پای مذاکرات ذلت بار بریزند.بعضی همه چیز را فروختند ولی ماندگار نشدند. رفتند به لیست سیاه فراموش شده ها و خود فروخته ها. در فاصله از دنیای فراموش شده ها که دو روز بیشتر نفس گرفتن از مولکول خوشی ارزشش بیشتر ازخون شیرخواره ها و آواره ها و دلشکسته هاست،سرزمین هایی در آتش هنوز سبزند.آنجا قهرمان ها پیر نمی شوند.قد و قواره ی آرمان شان بلندتر از کوچکی و بی معنایی این دنیا است.تک تک نفس های شان را خرج آن زندگی می کنند که هوایش پر از مولکول ابدیت است. نمی دانم این فرمانده سنوار است یا نه؛ ولی چه زیبا زندگی پوچ آن فراموش شده ها و ترسوها را به سخره گرفته. بی ارزشی دنیا را هم. زخمی است نشسته ولی نشکسته؛چه نشکستن ممتدی.تا آخر دستش از سلاح خالی نیست.حتی اگه سلاحش چوب باشد. هنوز هیبتش به هوای دنیا عطر شجاعت می پاشد.دور نیست که حماسه شجاعتش دهان به دهان‌ بچرخد ودوباره موسی بسازد؛حتی اگر لشکر فرعون سرمست از سرکشیدن شراب خون شیرخواره ها باشد. #شجاع_دل #غزه_پیروز 🔹فتح قلم🔹 https://eitaa.com/fatheGhalam