هيچ پيامبرى به پيامبرى نمى رسد جز آنكه مُهر و امضائى از حضرت محمّد صلى الله عليه وآله وسلم بگيرد. به همين جهت، آن حضرت خاتم پيامبران ناميده شد، حضرت محمّد صلى الله عليه وآله وسلم آقا و سرور پيامبران و من آقا و سرور اوصيا و جانشينان هستم. ..

و اين كه ما گنجينه داران خدا در زمين هستيم يعنى: به راستى كه ما آنچه را كه رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم با گفتار راست به ما آموخت، فرا گرفتيم. و اين كه من زنده مى كنم يعنى: سنّت و روش رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم را زنده مى نمايم. و اين كه مى ميرانم يعنى: بدعت و نوآورى در دين را از بين مى برم. و اين كه من زنده اى هستم كه هرگز نمى ميرم، اشاره به آيه شريفه اى است كه مى فرمايد: «وَلاتَحْسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلُوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ» [۲] . «هرگز گمان مبر كسانى كه در راه خدا كشته شدند، مردگانند، بلكه آنان زنده اند و نزد پروردگارشان روزى داده مى شوند». [۳] ---------- [۲]: سوره آل عمران، آيه ۱۶۹. [۳]: مناقب ابن شهراشوب: ۳۸۵/۲، بحار الأنوار: ۳۴۷/۳۹ ح ۲۰.

❇️ خداوند متعال در قرآن میفرماید: وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ 📜سوره‌بقره‌آیة ۲۰۷ 💠 حضرت‌صادق علیه السّلام می فرمایند: یکی از محبان اهل بیت سلام‌الله در روز قيامت محشور می‌شود در حالی مدیون از دنیا رفته است و صدا می‌زند آیا کسی هست مرا یاری کند؟ در این هنگام ، امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه  خطاب به طلب کاران می‌فرمایند؛ چه چیزی به شما بدهم تا او را ببخشید ؟‌ آنها می گویند ثواب یکی از نَفَس های ليلة المبیت شما را می خواهیم . راوی در ذيل این روایت می گوید : اگر در فردای قیامت فقط ثواب یک نَفَس علی صلوات‌الله‌علیه را در شب هجرت را بین شیعیان تقسیم کنند همه بخشیده می شوند و گنهکاری در قیامت باقی نمی ماند. 📚تفسیرامام حسن‌عسگری‌علیه‌السلام،ص ۱۳۲ @Heydar_ali_moola

امام صادق عليه السلام مى فرمايد: هنگامى كه روز رستاخيز فرا مى رسد، منادى از ميان عرش فرياد مى زند: خليفه خدا در زمين كجاست؟ در اين هنگام حضرت داود پيامبر عليه السلام برمى خيزد. از پيشگاه خداى متعال ندا مى آيد: منظور ما تو نيستى، گرچه تو هم خليفه خدا بودى. آنگاه براى دوّمين بار ندا مى آيد: أين خليفة اللَّه في أرضه؟ خليفه خدا در روى زمين كجاست؟ امير مؤمنان على عليه السلام برمى خيزد. ..

از جانب خداى متعال ندا مى آيد: يا معشر الخلائق! هذا عليّ بن أبي طالب خليفة اللَّه في أرضه، وحجّته على عباده، فمن تعلّق بحبله في دار الدنيا فليتعلّق بحبله في هذا اليوم يستضي ء بنوره وليتبعه إلى الدرجات العلى من الجنان. اى گروه آفريدگان! اين علىّ بن ابى طالب عليه السلام خليفه خدا در روى زمين و حجّت او بر بندگانش است، هر كه در دنيا به ريسمان مهر و محبّت او چنگ زده اينك امروز نيز به ريسمان مهر و محبّت او چنگ بزند تا از نور او روشنايى گيرد، و پشت سر او به سوى درجات والاى بهشت، حركت كند. ..

امام صادق عليه السلام مى فرمايد: در اين هنگام، پيروان و شيعيان حضرتش كه در دنيا به مهر و محبّت آن حضرت چنگ زده بودند برمى خيزند و پشت سر حضرتش به سوى بهشت به راه مى افتند. ..

سپس از جانب خداى متعال ندا مى آيد: آگاه باشيد! هر كه در دنيا پيرو هر امام و پيشوايى بوده اينك دنبال سر او به راه افتد، اينجاست كه معناى آيه شريفه مصداق پيدا مى كند كه: «تَبَرَّءَ الَّذينَ اتُّبِعوا مِنَ الَّذينَ اتَّبعُوا وَرَأوا العَذاب وَتَقَطَّعت بِهِم الْأَسْباب × وَقالَ الَّذينَ اتَّبعُوا لَوْ أَنَّ لَنا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأُ مِنْهُم كَما تَبَرَّؤُوا مِنَّا، كَذلِكَ يُريهمُ اللَّه أَعْمالهُم حَسرات عَلَيْهم وَما هُمْ بِخارِجينَ مِن النَّار». [۱] «رهبران گمراه كننده از پيروان خود بيزارى مى جويند و كيفر خدا را مى بينند و دستشان از همه جا كوتاه مى شود. و پيروان آنها مى گويند: اگر بار ديگر به دنيا باز مى گشتيم از آنان بيزارى مى جستيم چنان كه آنان امروز از ما بيزارى جستند، خداوند اين چنين اعمالشان را به صورت حسرت به آنان نشان مى دهد و آنان هرگز از آتش دوزخ خارج نخواهند شد». [۲] ---------- [۱]: سوره بقره، آيه ۱۶۶ و ۱۶۷. [۲]: امالى طوسى: ۶۳ ح ۱ مجلس ۳ و ۹۹ ح ۷ مجلس ۴، بحار الأنوار: ۱۰/۸ ح ۳.

اصل دین یعنی امیرالمومنین علی علیه السلام: قال رسول الله صلی الله علیه و آله: يَا عَلِيُّ أَنْتَ أصْلُ الدِّينِ وَ مَنَارُ الْإِيمَانِ وَ غَايَةُ الْهُدَى وَ قَائِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ أَشْهَدُ لَكَ بِذَلِكَ رسول خدا صلی الله علیه و آله: یاعلی! تو اصل و ریشه دین و مناره ایمان و هدف هدایت و پیشوای روسفیدان هستی و من برای تو بر این مطلب گواهی می دهم. تفسير فرات الكوفي/ج۱/ص۲۰۶، بصائر الدرجات/ص۳۱ ، البرهان في تفسير القرآن/ج۳/ص۲۳۰

•💛🕊• زِندِگے‌یَعنے‌سَلامِ‌ساده‌ای‌سَمتِ‌شُمآ حَضرَتِ‌سُلطآن‌؛مآرابآجَوابے‌جآن‌بِده..!

• السلام علیک یا امیرالمؤمنین ع✨️ #وحید_شکری

. السَّلامُ عَلَيْكَ یَا عَیْنَ الحَیاة اللهمَّ کُن لولیَّک الحُجةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیهِ و عَلی ابائهِ فی هذهِ السّاعةِ، و فی کُلّ ساعَة وَلیّا و حافظاً و قائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً و تُمَتّعَهُ فیها طَویلاً.

جابر گويد: امير مؤمنان على عليه السلام مى فرمايد: روزى به همراه رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم به بيابان مدينه رفتيم، چون در باغات آن به راه افتاديم، نخلى از ميان درختان فرياد زد: «هذا النبيّ المصطفى، وذا عليّ المرتضى». «اين پيامبر مصطفى و او على مرتضى است». آنگاه درخت سوّمى بر درخت چهارمى فرياد زد: «هذا موسى و ذا هارون» ؛ اين موسى و او هارون است. سپس درخت پنجمى به درخت ششمى فرياد زد: «هذا خاتم النبيّين وذا خاتم الوصيّين». اين خاتم پيامبران و او خاتم اوصياء و جانشينان است. ..

در اين هنگام خنده بر لبان رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم نقش بست و تبسّم نمود و فرمود: اى اباالحسن! شنيدى؟ عرض كردم: آرى، اى رسول خدا! فرمود: اين درخت خرما را چه نامى بر آن مى گذارى؟ عرض كردم: خدا و رسول او داناترند؟ فرمود: نسمّيه الصيحاني، لأنّهم صاحوا بفضلي وفضلك يا عليّ! اسم اين نوع درخت خرما را «صيحانى» مى ناميم، چرا كه اين درختان به فضل من و تو فرياد زدند. ---------- | بحارالانوار

خوشا به حال آن کس که در نامه عملش در زیر هر گناه یک استغفار ثبت شده باشد.                    - امیرالمومنین علی(ع) /بحارالانوار جلد ۵ صفحه۳۲۹

رسول خدا (ص) فرمودند: أَنَّ حَلْقَةَ بَابِ الْجَنَّةِ مِنْ یَاقُوتَةٍ حَمْرَاءَ عَلَى صَفَائِحَ مِنَ الذَّهَبِ فَإِذَا دُقَّتِ الْحَلْقَةُ عَلَى الصَّحِیفَةِ طَنَّتْ وَ قَالَتْ یَا عَلِی. وقتی بهشتیان وارد بهشت می‌شوند، کوبه در را می‌کوبند، به اصطلاح دق‌الباب می‌کنند؛ زیرا در زدن خود نوعی رعایت ادب برای مهمان است، کسی که به جایی وارد می‌شود گر چه در بسته نباشد، بهتر است در بزند. در بهشت باز است؛ ولی مؤمنان اهل بهشت که وارد می‌شوند، در می‌زنند. وقتی بهشتی کوبه در را می‌کوبد، این صدا شنیده می‌شود: یا علی یا علی! طنین کوبه «یا علی» است. الأمالی و المجالس حضرت شیخ صدوق(ره)/ص 471/مجلس 86/ح 13

با꯭عل꯭ے از꯭ یا꯭عل꯭ـے꯭ ی‍‌ک‍꯭ نق꯭طھ꯭ ک‍‌م꯭ دار‍꯭د ꯭ول꯭ی.. یا꯭علـ꯭ے ꯭گ‍‌ف꯭تـن ꯭ڪ‍‌꯭ج꯭ا و꯭ باعل꯭ے بو꯭د‍ن ꯭ڪ‍‌꯭جا؟💚

• السلام علیک یا اباعبدلله ع #وحید_شکری

. السَّلامُ عَلَيْكَ یَا بَقیة الله عج اللهمَّ کُن لولیَّک الحُجةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیهِ و عَلی ابائهِ فی هذهِ السّاعةِ، و فی کُلّ ساعَة وَلیّا و حافظاً و قائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً و تُمَتّعَهُ فیها طَویلاً.

ابو بصير مى گويد: مولايم امام باقر عليه السلام فرمود: يكون منّا بعد الحسين عليه السلام تسعة؛ تاسعهم قائمهم وهو أفضلهم. پس از امام حسين عليه السلام نه نفر امام از ما خاندان هستند كه نهمين آنها قائم آنها بوده و او برترين آنان خواهد بود. ---------- | إثبات الوصيّة: ۲۵۸.

قشيرى از علماى شافعى در كتاب خود «احسن الكبائر» نقل كرده است: اميرالمؤمنين عليه السلام بالاى بام خانه خرما تناول مى كرد و در آن زمان سنّ آن حضرت بيست و هفت سال بود، و سلمان (رحمة الله علیه) در حياط آن خانه لباس خود را مى دوخت، على عليه السلام دانه خرمائى به طرف او رها كرد، سلمان (رحمة الله علیه) گفتند: اى على بامن شوخى مى كنى در حاليكه من پيرمردم و تو جوان كم سنّ و سال هستى؟ ..

على عليه السلام فرمود: يا سلمان؛ حسبت نفسك كبيراً ورأيتنى صغيراً! أنسيت «دشت أرژن» ومن خلّصك هناك من الأسد؟ اى سلمان ؛ مرا از نظر سنّ و سال كوچك و خودت را خيلى بزرگ خيال كرده اى؟ آيا قصّه دشت ارژن را فراموش كرده اى؟ درآن بيابان كه گرفتار شير درنده شدى چه كسى تو را نجات داد؟ ...

سلمان (رحمة الله علیه) با شنيدن اين كلمات از اميرالمؤمنين عليه السلام به وحشت افتاد و عرض كرد: از كيفيّت آن جريان برايم بگو. على عليه السلام فرمود: تو در وسط آب ايستاده بودى و از شيرى كه در آنجا بود مى ترسيدى، دستها را به دعا بلند كردى و از خداوند نجات خود را طلبيدى، خداوند هم دعايت را اجابت فرمود، و مرا كه در آن صحرا عبور مى كردم بفرياد تو رساند. من همان اسب سوارى هستم كه زره او بر روى شانه و شمشيرش به دستش بود. شمشير كشيدم و ضربه اى بر آن شيروارد كردم كه او را دو نيم كرد و تو خلاص شدى. ..

سلمان (رحمه الله علیه) عرض كرد: نشانه ديگرى كه در آنجا بود برايم بگو. اميرالمؤمنين عليه السلام دست خود را دراز كرد و از آستين يك شاخه گل تازه بيرون آورد و فرمود: اين همان هديه تو است كه به آن اسب سوار دادى. سلمان (رحمة الله علیه) با ديدن آن بيشتر دچار حيرت و سرگردانى شد و ناگهان صدائى شنيد كه: خدمت رسول خداصلى الله عليه وآله وسلم شرفياب شو و قصّه ات را براى آن حضرت بازگو. ..

سلمان خدمت رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم آمد و قصّه خود را چنين آغاز كرد: اى رسول خدا ؛ من اوصاف شما را در انجيل خواندم و محبّت شما در دلم جاى گرفت، همه اديان غير از دين شما را رها كردم و آن را از پدرم مخفى كردم تا سرانجام متوجّه شد و نقشه كشتن مرا كشيد ولى دلسوزى او نسبت به مادرم مانع مى شد و دائماً چاره اى در قتل من مى انديشيد، و مرا به كارهاى سخت و دشوار وادار مى كرد، تا اينكه فرار كردم، به سرزمينى به نام «ارژن» برخورد كردم ودر آنجا خواستم ساعتى استراحت كنم، خوابم برد و محتلم شدم. وقتى از خواب بيدار شدم كنار چشمه اى كه در همان نزديكى بود رفتم، لباسهاى خود را بيرون آوردم و داخل آب شدم تا غسل كنم، ..

ناگهان شيرى ظاهر شد و نزديك آمد تا روى لباسهاى من قرارگرفت، وقتى او را ديدم به وحشت افتادم، ناله و زارى كردم و از خداوند نجات خود را از چنگال او درخواست نمودم كه اسب سوارى پديدار شد و شير را با شمشير خود ضربه اى زد و دو نيم كرد. من از آب بيرون آمدم و خود را بر ركاب اسبش انداختم و آن را بوسيدم، و چون فصل بهار بود و صحرا پر از گلها و سبزيها بود شاخه گلى گرفتم و به او هديه كردم و چون گل‌ها را گرفت از چشمان من ناپديد گشت و بعد از آن از او اثرى نديدم، از اين جريان بيشتر از سيصد سال مى گذرد و من اين قصّه را براى هيچكس نگفته ام، امروز پسر عموى شما علىّ بن ابى طالب عليه السلام به من آن قضيّه را گفت. ..

رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم فرمود: اى سلمان ؛ هنگامى كه مرا به آسمان بردند، به سدرة المنتهى كه رسيدم جبرئيل از من جدا شد و فاصله گرفت، من تا كنارعرش پروردگارم بالا رفتم و در حاليكه با خداوند گفتگو مى كردم ناگهان شيرى را مشاهده كردم در كنارم ايستاده است، نگاه كردم ديدم على بن ابى طالب عليه السلام است. وقتى به زمين برگشتم على عليه السلام بر من وارد شد، و پس از عرض سلام، به من بخاطر الطاف و عناياتى كه خداوند در اين سير ملكوتى نموده تبريك گفت سپس از تمام گفتگوهاى من با پروردگارم خبر داد. اعلم يا سلمان، أنّه ما ابتلي أحد من الأنبياء والأولياء منذ عهد آدم إلى الآن ببلاء إلّا كان عليّ هو الّذي نجّاه من ذلك. بدان اى سلمان ؛ هر كدام از انبياء و اولياء از زمان حضرت آدم عليه السلام تاكنون كه گرفتار شده است على عليه السلام او را از گرفتارى نجات داده است. [۱] ---------- [۱]: محدّث نورى رحمه الله اين حديث را در كتاب «نفس الرحمان: ۲۷» با كمى اختلاف روايت كرده است.