سنخ شناسی فقه تمدنی 🔹 فقه تمدنی را نمی توان یک رویکرد در فقه حکومتی در قبال رویکردهایی چون فقه نظامات دانست؛ بلکه چارچوب بخش و نشانگر ابعاد آن است. در فقه تمدنی، مسائل و موضوعات (امور خارجی) در چارچوب تمدن اسلامی ایجابا و تمدن های غیر مشروع سلبا تحلیل می شود. 🔸فقه تمدنی را باید فقه مقایسه دانست؛ فقه مقایسه میان تمدن ها در حوزه مسائل میان تمدنی. برای مثال، رسانه، در بستر تمدن غربی شکل گرفته است و فقه تمدنی، احکام رسانه را در بستر تمدن اسلامی ارزیابی می کند. از این منظر، فقه تمدنی با فقه المصالح نیز نسبت می یابد و با رعایت تشکیک در مصالح (تمدن، نظامات، اجتماع و فرد)، چارچوب آن را تحلیل و اصدار حکم را فهم می کند. 🔘 فقه تمدنی، فقه بسترهای نظامات است. نظام سازی در اجتماع غایتی جز تأسیس تمدن ندارد و توجه به الزامات و بسترهای تمدنی جامعه، زمینه ی تأسیس و ارتقای نظامات را فراهم می کند. ⚫️ فقه تمدنی، فقه آینده است. زیرا تمدن، مقوله ای تطوری است. شاید یک برنامه تلویزیونی در یک مقطع حتی به نظام فرهنگی آسیب نزند اما در صورت تداوم، آینده آن نظام را در بستر تمدنی مختل گرداند. 🖌 #سید_محمد_طباطبائی #مبانی_فقه_نظام @religionsience 📌کانال فکرت؛ 🆔 @fekrat_net