▪️تمام عمر بوده‌ام گدای یک نظاره‌ات/ به سینۀ شکسته و به قلب پاره‌پاره‌ات ▪️نه من تو را رها کنم نه تو مرا رها، حسین/ حسین حسین حسین حسین حسین حسین ▪️به اشک دیدۀ ترت به خون پاک حنجرت/ به حنجر بریده و به قطعه‌قطعه پیکرت ▪️به رأس از بدن جدا به صورت منورت/ به جای تازیانه و تن کبود دخترت ▪️مرا ز من جدا کن و ز خود مکن جدا حسین/ چاک‌تر از قبای گل پیکر اکبر تو شد ▪️مصحف مانده زیر پا دست برادر تو شد/ سوخته ز آتش حرم دامن دختر تو شد ▪️محشر دیگری شد از ناله او به پا حسین/ حسین حسین حسین حسین حسین حسین... #روضه #استاد_میرباقری @fetneh1

🎤سخنرانی استاد میرباقری ◼️شب هشتم محرم الحرام ۱۴‌۰۱ هیئت ثارالله قم @fetneh1

⭕ «گفتم که معاویه ما را طلبیده» 🔸️«هدایت‌الله بهبودی» نویسنده، خاطره سفر به دمشق در سال‌ها پیش را اینطور نقل کرده: 🔹️امشب باید پرواز کنیم به سمت تهران. صبح به همراهان ، به شوخی، . رفتیم به دیدن گور یکی از امپراتوران جهان در سیزده قرن پیش. کوچه پس کوچه‌های پشت بازار حمیدیه را رد کردیم. رسیدیم به بن بستی که با چند پله پایین می‌رفت و به یک در چوبی قهوه‌ای رنگ ختم می‌شد. 🔹️دو روز پیش وقتی سراغ قبر معاویه را از اهالی دمشق گرفته بودیم، نشانیِ درستی نداده بودند. کسانی که می‌شناختند از دادن جواب خودداری کرده بودند؛ اگر هم می‌دانستند، قبر معاویه کوچک را، که دوستدار خاندان پیامبر بود، نشان داده بودند. حتی راهنمای بومی ما هم پاسخی به درخواست ما نداده بود. گفته بود: به نفع مذهب شما است که از این گور دیدن نکنید. یکی از همراهان هم افزوده بود: 🔹️سال ۶۴ که مادرزنم توانست قبر را ببیند، می‌گفت بوی ادرار استشمام کردم. 🔹️در زدیم. زنی، در قهوه‌ای را باز کرد. اول جمله‌ای که گفت، درود بر حضرت رسول اکرم و فرزندانش بود. سپس از امام حسن و امام حسین (ع)، جوانان اهل بهشت، یاد کرد، اما اجازه ورود نداد. اصرار کردیم، پذیرفت. گور، درون اتاقکی مخوف و نیمه ویران و زیر تلی از خاکِ برآمده بود. 🔹️اینها را از پشت درِ بسته اتاقک دیدم. چشم انداز غریبی داشت. بوی ادرار نمی‌آمد، اما خِفّت و شکست را می‌شد با حواس پنجگانه دریافت. لحظه‌ای آن چه را می‌دیدم با شوکت و شکوه بارگاه دختر سه ساله امام سنجیدم... او که در قصر مُرد، اینک در این خرابه مدفون... او که در خرابه جان داد، اینک زیر قوسی هزار آیینه... @fetneh1

💢 خداوند، مراقب انسان‏ 💠 عمِيَتْ عَيْنٌ لاَ تَرَاكَ عَلَيْهَا رَقِيباً ♦️ امام حسين علیه السلام فرمود:چشمى كه تو را مراقب خويش نبيند، كور است. ✍️ بحار الانوار، ج ۹۵ ص ۲۲۶ ح۳ @fetneh1

🎙#استاد_هاشمی_نژاد قالَ الصّادِقُ (ع) : کلُّ الْجَزَعِ وَ الْبُکاءِ مَکرُوهٌ سِوَی الْجَزَعُ وَ الْبُکاءُ عَلَی الحُسَینِ (ع) . امام صادق(ع) : هر نالیدن و گریه ای مکروه است ، مگر ناله و گریه بر حسین (علیه السلام) . 📙بحار الانوار ، ج 45 ، ص 313 . @fetneh1

💠عـلامه امـینى (ره) فـرمودند: شــب و روز تاسوعا و عاشورا براى سلامتى امام زمان صــدقه دهید چون قلبِ حــضرت اندوهناڪ جَدِّ غریب ‌شان، حضـــرت سیدالشهداءاســـت. #علامه_امینی @fetneh1

محلِ بارش رحمت الهی! استاد محمدتقی فیاض بخش: آیت حق سیدعلی آقای قاضی رضوان الله تعالی علیه: کُنج درب پایین پای مبارک سیدالشهدا(ع) که ورودی به قبر جناب علی اکبر(ع) و مزار شهدا نیز هست، محل غمار (بارش و جریان) رحمت الهی است؛ چون درب رحمت پروردگار از آنجا بر ایشان باز شد. @fetneh1

✅آیت‌الله وحیدخراسانی: 🔻ماهیچ نداریم، نه در وقت مردن،نه در شب اول قبر و نه در روز حشر. 🔻آنچه در دفتر ماست فقط یک کلمه است و آن کلمه #عشق_به_سیدالشهداء (علیه السلام) است. #آیت_الله_وحید @fetneh1

🎥 روضه شهادت اشبه الناس خَلقا و خُلقا و منطقا برسول الله «حضرت علی اکبر (ع)» را از زبان رهبر انقلاب بشنوید بنا نبود که آفت به باغِ مـا بزند پسـر بزرگ نکردم که دست و پا بزند @fetneh1

میگن مگه امام حسین تو بهشت نیست و یزیدیان تو جهنم؟ پس چرا هرسال برای سیدالشهدا عزاداری راه می‌اندازید؟ این پاسخ شهید مطهری رو تا آخر گوش بدید🙏 @fetneh1

💠کلیپ تصویری شمیم محرم: برکات عاشورا 🔸حجت الاسلام قرائتی #شمیم_محرم @fetneh1

🎥دودمه حاج محمود کریمی بیاد سردار دل‌ها، شهید حاج قاسم سلیمانی @fetneh1

🎥روايت تكان‌دهنده رهبرانقلاب از شفا گرفتن فرزند مرحوم الهی قمشه‌ای در نوزادی @fetneh1

🎥 این مداحی باعث بسته‌شدن صفحهٔ اینستاگرام میثم مطیعی شد! @fetneh1

#زیارت_عاشورا 📝زیارت عاشورا همراه با روضه 🎤 با نوای بسیار زیبا و جانسوز حاج منصورارضی 🏴 #ماه_محرم @fetneh1

💫آیت الله حسن زاده آملی ( رحمت الله علیه) @fetneh1

🎥 تصاویر هوایی از حرم حضرت ابوالفضل(ع) @fetneh1

🏴 مکالمه زیبا و سوزناک حضرت عباس(ع) و آب فرات.. #مداحی_قدیمی #حاج_محمود_کریمی @fetneh1

◾️مجالس حسینی نباید منفعل و بی‌حس‌کننده باشد 🎙 شهید مطهری 📎 #شکوه_حسینی 📎 #محرم 📎 #امام_حسین علیه‌السلام @fetneh1

🎥 این خلبان ایرانی در اتاق ژنرال آمریکایی نماز خواند! @fetneh1

⏳ ۲۱ مهرماه سال ۵۹ هجری شمسی ؛ مصادف با واقعه #عاشورا 💠 طبق محاسبه مرحوم دکتر احمد بیرشک واقعه کربلا به حساب گاهشُماریِ شمسی [۲۱ مهر سال ۵۹ شمسی] حادث‌ گردیده. در این تحقیق علمی،اوقاتِ شرعی روز ۲۱ مهرماه سال ۵۹ به افقِ کربلا را استخراج و روایات مقتل نگارها را با این ساعت ها تنظيم و در روز عاشورا ▫️شروع‌ از ساعت ۵:۴۷ صبح تا حدود ۵ بعدازظهر ا▫️⏳▫️⏳▫️⏳▫️⏳▫️ 🔹 طبق محاسبه مرحوم دکتر احمد بیرشک واقعه کربلا به حساب گاهشُماریِ شمسی[۲۱ مهر سال ۵۹ شمسی] حادث‌گردیده. 💠 وقایع ساعت به ساعت روز "عاشورا" 1️⃣ قسمت اول طبق محاسبه مرحوم دکتر احمد بیرشک در «گاهشماری ایرانی» واقعه کربلا به حساب گاهشماری شمسی می‌شود ۲۱ مهر سال ۵۹ شمسی. تاریخ شمسی هم که مثل قمری نیست که تغییر کند. موقعیت زمین نسبت به خورشید ثابت است و می‌شود با درآوردن اوقات شرعی شهر کربلا در این تاریخ، حرف‌های مقتل‌ نویسان را به ساعت و دقیقه برگرداند. ساعت ۵:۴۷ (اذان صبح)؛ امام حسین(ع) بعد از نماز صبح برای اصحابش سخنرانی کرد. آنها را به صبر و جهاد دعوت کرد و بعد دعا خواند: «اللهم انت ثِقَتی فی کل کَرب (خدایا تو پشتیبان من هستی در هر پیشامد ناگواری) کوفیان پيمان شكن هم آن طرف نماز را به امامت عمر سعد ملعون خواندند و بعد از نماز صبح به آرایش سپاه و استقرار نیرو مشغول شدند. حدود ساعت ۶ صبح؛ امام حسین(ع) دستور داد تا اطراف خیمه‌ها خندق بکنند و آن را با بوته‌های خار پر کنند تا بعد آن را آتش بزنند و مانع از حمله سپاه دشمن از پشت سر بشوند. ساعت ۷:۰۶ (طلوع آفتاب)؛ کمی بعد از طلوع آفتاب امام(ع) سوار بر شتری شدن تا بهتر دیده شوند، آنگاه رو‌بروی سپاه کوفه رفتن و با صدای بلند برای آنها خطبه‌ای خواندن. صفات و فضایل خويش و پدر و برادرشان را یادآوری کردن و اینکه کوفیان به ايشان نامه نوشته‌اند حتی چند نفر از سران سپاه کوفه را مخاطب قرار دادن و از حجار بن ابجر و شبث ربعی پرسیدن که مگر آنها او را دعوت نکرده‌اند؟ آنها انکار کردند. امام نامه‌هایشان را به طرف آنها پرتاب و خدا را شکر کردن که حجت را بر آنها تمام کرده است. یکی از سران جبهه مقابل از امام‌(ع) پرسید: چرا حکم ابن زیاد را نمی‌پذیرد و آنها را از ننگ مقابله با پسر پیامبر نمی‌رهاند؟ اینجا امام(ع) آن جمله معروفشان را فرمودند: «فرد پستی که پسر فرد پست دیگری است، من را بین کشته شدن و قبول ذلت مجبور کرده، ذلت از ما دور است» سخنرانی اباعبدلله(ع) حدودا نیم ساعت طول کشیده است. حدود ساعت ۸ صبح؛ بعد از سخنرانی امام‌(ع) چند نفر از اصحاب آن حضرت از جمله بریر که «سیّد القرّآء» آقای قرآن خوان‌ ها‌ی کوفه بود (الفتوح) و به روایتی زهیر خطاب به کوفیان سخنان مشابهی گفتند. بعد از سخنان زهیر و بریر امام فریاد معروف «هل من ناصرٍ ینصرنی» را سر داد. چند نفری دچار تردید شدند؛ از جمله حر. فرد دیگری به نام ابوالشعثا و دو برادر که در گذشته عضو خوارج بودند به طرف سپاه امام آمدند. بعید نیست که کسان دیگری هم با دیدن شدت گرفتن احتمال جنگ از سپاه کوفه فرار کرده باشند. حدود ساعت ۹ صبح؛ در این ساعت بود که شمر ملعون به عمر سعد ملعون پرخاش کرد که چرا اینقدر تعلل می‌کند؟ عمر سعد حرامزاده عاقبت رضایت به شروع جنگ داد. پس اولین تیر را به سمت سپاه امام(ع) رها کرد و خطاب به لشگریانش فریاد زد: «نزد عبیدالله شهادت بدهید که من اولین تیر را رها کردم» (لعنت خدا بر او باد) بعد از انداختن تیر توسط عمر سعد ملعون کماندارهای لشکر کوفه همگی با هم شروع به تیراندازی کردند. امام به یارانش فرمود: «اینها نمایندۀ این قوم هستند. برای مرگی که چاره‌ای جز پذیرش آن نیست، آماده شوید.» چند نفر از سپاه امام در این تیرباران کشته شدند. (تعداد کشتگان تیراندازی با تعداد کشتگان حمله اول در کتابهای مقتل تا ۵۰ نفر ذکر شده) حدود ساعت ۱۰ صبح؛ بعد از تیراندازی، یسار غلام زیاد بن اَبیه و سالم غلام ابن زیاد از لشکر کوفه برای نبرد تن به تن ابتدای جنگ بیرون آمدند. عبدالله بن عمیر اجازه نبرد خواست. امام حسین(ع) نگاهی به او کردن و فرمودن: «به گمانم حریف کُشنده‌ای باشی» عبدالله آن دو نفر را به درك واصل كرد البته انگشتان دست چپش قطع شد. بعد از این نبرد تن به تن حمله سراسری سپاه کوفه شروع شد. ابتدا حجار ملعون به جناح راست سپاه امام حسین(ع) حمله کرد اما حبیب ابن مظاهر و یارانش در برابر او ایستادگی کردند. زانو به زمین زدند و با نیزه‌ها حمله را دفع کردند. همزمان شمر ملعون به جناح چپ سپاه امام‌(ع) حمله برد. زهیر و یارانش به جنگ مهاجمین رفتند. خود شمر ملعون در این حمله زخم برداشت. بعد از عقب ‌نشینی هر دو جناح کوفی، عمر سعد نابكار ۵۰۰ تیرانداز فرستاد که دوباره سپاه امام(ع) را تیرباران کردند. در این تیرباران تعدادی دیگر از اصحاب شهید شدند. الفتوح شهدای این حملات را ۵۰ نفر @fetneh1

را ۵۰ نفر و ابن شهر آشوب ۳۸ نفر ذکر کرده. اولین شهید ابوالشعثا بود (این ابوالشعثا تیرانداز بود و ۸ تیر انداخت که ۵ نفر از دشمن را کشت؛ امام‌(ع) او را دعا کردن) گروهی از سپاه شمر ملعون خواستند از پشت سر به امام‌(ع) حمله کنند که با آتش خندق مواجه شدند. زهیر و ۱۰ نفر به آنها حمله کردند. حدود ساعت ۱۱ صبح؛ بعد از این حملات، امام‌(ع) دستور تک تک به میدان رفتن را به یاران دادن. اصحاب با هم قرار گذاشتند تا زنده‌اند نگذارند کسی از بنی‌هاشم به میدان برود. انگار برای شهادت با هم مسابقه داشتند. ‌بعضی در مقابل نگاه امام‌(ع) شهید شدند. یکی از اولین کسانی که شهيد شد پیرمرد زاهد جناب بریر بود. مسلم بن عوسجه بعد از او شهيد شد. حبیب بر سر بالین او رفت و گفت کاش می‌توانستم وصیت‌های تو را اجرا کنم. مسلم با دست امام (ع) را نشان داد و گفت: «وصیت من این مرد است» یک بار ۷ نفر از اصحاب امام‌(ع) در محاصره واقع شدند، حضرت عباس(ع) محاصره دشمن را شکست و نجاتشان داد. ۱۲:۵۰ (اذان ظهر)؛ حبیب بن مظاهر موقع اذان ظهر شهید شد. چون که نوشته‌اند امام(ع) خطاب به اصحاب گفت یکی برود با عمر سعد مذاکره بکند و بخواهد برای نماز ظهر جنگ را متوقف کنیم. یک ملعون از لشکر کوفه صدا زد: «نماز شما قبول نمی‌شود!» حبیب به او گفت: «ای حمار! فکر می‌کنی نماز شما قبول می‌شود و نماز پسر پیامبر(ص) قبول نمی‌شود؟» به جنگ او رفت اما از سپاه کوفی به کمکش آمدند و حبیب کشته شد. امام حسین(ع) از شهادت حبیب متاثر شد و برای اولین بار در روز عاشورا گریست رو به آسمان کرد و گفت: «خدایا رفتن جان خودم و دوستانم را به حساب تو می‌گذارم» امام‌(ع) نماز را شکسته و به قاعده «نماز خوف» خواندن. گروهی از اصحاب به امام‌(ع) اقتدا کردند و بقیه به جنگ پرداختند. زهیر و سعید بن عبدالله حنفی خودشان را سپر امام کردند. نوشته اند سعید بن عبدالله ۱۳ تیر و نیزه خورد و به شهادت رسید. در آخرین نفس از امام پرسید: «آیا وفا کردم؟» حدود ساعت ۱۳؛ ۳۰ نفر از اصحاب امام(ع) تا وقت نماز زنده بودند و بعد از این ساعت شهید شدند؛ از جمله زهیر و حر. بعد از کشته شدن اصحاب، نوبت به بنی هاشم رسید. اولین نفر حضرت علی اکبر(ع) پسر امام حسین(ع) بود. البته الفتوح عبدالله بن مسلم بن عقیل(ع) را اولین شهید بنی هاشم خوانده است. این عبدالله بن مسلم(ع) به طرز ناجوانمردانه‌ای شهید شد. شهادت او بر جوانان بنی هاشم گران آمد. دسته جمعی سوار شدند كه به دشمن حمله بردند اما امام آنها را آرام کرد و فرمود: «ای پسرعموهای من بر مرگ صبر کنید. به خدا پس از این هیچ خواری و ذلتی نخواهید دید» حدود ساعت ۱۴؛ ۲۸ نفر از مردان بنی هاشم کشته شدند: ۷ برادر امام حسین(ع)، ۳ پسر از امام حسن(ع)، ۲پسر امام حسین(ع)، ۲ نوه جعفر بن ابیطالب(ع)، ٩ نفر از آل عقیل و بقیه از نوادگان باقی عموهای پیامبر. عاقبت امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) تنها ماندند. عباس(ع) اجازه میدان خواست اما امام(ع) او را مامور رساندن آب به خیمه ها کرد. دشمن بین دو برادر فاصله انداخت. عباس(ع) دلاور در حالیکه با شجاعت تمام سعی در آوردن مشک آب برای زنان و کودکان داشت در محاصره دشمن دو دستش قطع شده و با عمودی آهنین بر سرش زدند که از اسب بر زمین افتاد. پس حضرت اباعبدلله الحسین(ع) سراسیمه خود را بر پیکر قطعه قطعه برادر رساندن. دشمن کمی به عقب رفت. امام(ع) برای دومین بار گریه کردن و فرمودن «اکنون دیگر پشتم شکست» حدود ساعت ۱۵؛ امام(ع) به طرف خیمه‌ها برگشتن تا خداحافظی بکنن. همچنین پیراهنشان را پاره پاره کردن و پوشیدن تا بعدا در وقت غارت کردن توسط دشمن برهنه‌اشان نکنند. وقت وداع با اهل بیت، کودک شیرخواره خود علی اصغر(ع) را به میدان بردن تا او را سیراب کنند که به تیر حرمله ملعون شهيد شد. امام(ع) رو به آسمان کردن و فرمودن: «خدایا اگر نصرتت را از ما دریغ کردی، این را در مقابل چیزی قرار بده که برای ما بهتر است» امام(ع) به میدان رفتن اما کمتر کسی حاضر به مقابله با ایشان می‌شد. بعضی تیر می‌انداختند و بعضی از دور نیزه پرتاب می‌کردند. شمر و ده نفر به مقابله امام(ع) آمدند. بعد از شهادت امام(ع) بر پیکر مبارکشان جای ۳۳ زخم نیزه و ۳۴ زخم شمشیر شمرده شد. نوشته اند امام(ع) در آستانه شهادت بودن اما کسی جرات نمی‌کرد به سمت ایشان برود، اهل حرم از صدای اسب ایشان ذوالجناح متوجه شده و بیرون دویدند. کودکی به نام عبدالله بن حسن(ع) دوید و به طرف مقتل امام(ع) آمد. آن نانجيبان او را در بغل عمویش کشتند. امام(ع) ناراحت شدند و کوفیان را نفرین کردند: «خدایا باران آسمان و روییدنی زمین را از ایشان بگیر» (٠٣) وقایع ساعت به ساعت روز "عاشورا" ۱۶:۰۶ (اذان عصر)؛ وقت شهادت امام(ع) را وقت نماز عصر گفته‌اند. روایت تاریخ طبری به نقل از وقایع‌ نگار لشکر عمر سعد ملعون چنین است: «حمید بن مسلم گوید: پیش از آنکه حسین کشته شود شنیدم که می‌گفت «به خدا

پس از من کس را نخواهید کشت که خدای از کشتن او بیش از کشتن من بر شما خشم آرد» سپس ميگوید: آنگاه شمر میان کسان بانگ زد که «وای بر شما منتظر چیستید؟! مادرهایتان به عزایتان بنشینند بکشیدش!» گوید در این حال سنان بن انس حمله برد و نیزه در بدن امام(ع) فرو برد» حدود ساعت ۱۷؛ بعد از شهادت امام(ع) عده‌ای لباس‌های آن حضرت را غارت کردند که نوشته اند تمام این افراد بعدها به مرض‌های لاعلاج دچار شدند. سپس غارت عمومی اموال امام حسین(ع) و همراهانشان آغاز شد. عمر سعد ملعون ساعتی بعد دستور توقف غارت را داد. یکی از شیعیان بصره به اسم سوید بن‌مطاع بعد از شهادت امام(ع) به کربلا رسید و برای دفاع از حرم امام(ع) جنگید تا شهید شد. نزدیک غروب آفتاب است. سر مبارك امام(ع) را جدا می‌کنند و به خولی ملعون می‌دهند تا همان شبانه برای ابن زیاد حرامزاده ببرد. بعد به دستور عمر سعد ملعون بر بدن مطهر امام(ع) و یارانش اسب می‌دوانند تا استخوان ‌هایشان هم خرد شود. ۱۸:۴۹ (اذان مغرب)؛ کشتگان لشگر کوفه را جمع می‌کنند، داستان روز غم انگیز "عاشورا" اینطور تمام می‌شود: در حالی که عمر سعد ملعون دستور نماز جماعت مغرب را می‌داده سنان بن انس حرامزاده بین مردم می‌تاخته و رجز می‌خوانده که «افسار و رکاب اسب مرا باید از طلا بکنید؛ چرا که من بهترین مردمان را کشته‌ام» @fetneh1