هزار سال پریشان و سوگوار گریست جهان گریست برایت.. ادامه‌دار گریست شکست قامتِ گلهای یاس در گلدان خزان که چید تو را باغ بی‌بهار گریست به جستجویِ تو ای بی‌نشانِ بی‌مدفن رسید باد به پابوسِ هر مزار گریست شبِ سیاه مدینه، سکوت نخلستان.. علی(ع) رسید به یک چاه و زار‌ زار گریست خدا نشست و برای سرودن از غم تو تو ای شگفت‌ترین شعر روزگار! گریست . خدا بیامرزد مادرِ مرا، هر بار همین که نامِ تو آمد بی‌اختیار گریست #میترا_سادات_دهقانی 🔸 در پیام‌رسان ایتا به ما بپیوندید @forimohitzist