#فقه_نظام_اقتصادی_اسلامی #جلسه_دوم 🔷استاد یوسفی در این جلسه ضمن بیان دو تلقی متفاوت از فقه، به تبیین این دو تلقی تحت عنوان فقه فعال و فقه منفعل پرداختند: 🔸فقه منفعل، فقهی است که می تواند پاسخگوی سوالات متفاوت باشد ولی باید منتظر بماند تا از بخش های مختلف و بر اساس اندیشه های متفاوت، مسئله را به او عرضه کنند. 🔸تلقی دوم فقه فعال است. یعنی ما با توجه به رابطه فقه اکبر و فقه اصغر، نظامات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را استخراج و طراحی کنیم. 🔹فقه اصغر در فقه الاقتصاد، عملیات استنباط انواع احکام تکلیفی و وضعی رفتارها و روابط انسان (مکلف) در سه حوزه تولید، توزیع، مصرف در ارتباط با سایر مکلفین، خدا، دولت و منابع ثروت است. 🔹فقه اکبر مجموعه معارفی است که از مبانی هستی شناختی، اهداف، اصول مالکیت، بخش و ساختار اقتصادی و انواع رفتارها و روابط را استخراج می کند. 🔸فقه اصغر استنباط احکام انواع رفتارها است اما فقه اکبر استنباط مجموعه این مبانی، اهداف، روابط و رفتارها است. 🔘تعریف نظام: مجموعه‌ای از اجزای هدفمند که در ارتباط با هم به‌یک سمت و سویی باشد، به این نظام می‌گوییم. 🔘تعریف نظام اقتصادی: مجموعه هدفمند از رفتار ها و روابط در حوزه تولید، توزیع و مصرف را نظام اقتصادی می گوییم. ◻️سه نوع نظام اقتصادی: نظام اقتصادی مطلوب، مکشوف و موجود هستند. که نظام اقتصادی مطلوب آنچه نزد خداوند مطلوب است می باشد. نظام مکشوف آن است که مجتهد آن را کشف می کند و نظام موجود نظامی است که بر مبنای نظام مکشوف پیاده می شود. ◻️روش های کشف نظام اقتصادی: ◽️۱. روش امضا که همان فقه منفعل است ◽️۲. روش اکتشاف: یعنی حرکت از روبنا به زیر بنا. به این صورت که با مطالعه احکام فقهی که از فقه اصغر استخراج می شود، به اصول و قواعد کلی که ما را به عدالت می رساند دست یابیم. شهید صدر این نظریه را پذیرفته و با توجه به قاعده منطقة الفراغ این را بسط می دهد. که البته ما روی حجیت این روش بحث هایی داریم. ◽️۳. روش تکوین: یعنی حرکت از زیربنا به روبنا. یعنی از مبانی شروع کنیم و به سمت رو بنا ها حرکت کنیم. ◽️۴. روش ترکیب: ما قائل هستیم که هیچ کدام از این روش ها به تنهایی کافی نیست. 🔷این نهاد ها و قوانینی که امروزه در جامعه ما شکل گرفته است اینها برگرفته از مبانی ما نیستند. آیت الله جوادی آملی فرمودندمال که باعث عزت است، بخش خصوصی، بیّن الغی است. بخش دولتی بین الغی است. بخش خصولتی باشد بیّن الغی است. تنها اگر عمومی باشد، عامل عزت است. 🔵 گزارش از مرتضی شرافت 🍃معاونت تعلیم و تربیت موسسه فرهنگ و تمدن توحیدی🍃 http://eitaa.com/joinchat/3629187084Cc175f1d128

📝 گزارش سلسله نشست های #تبیین_راه 🔹#جلسه_دوم 🗓۱۴ آذر ۱۳۹۷ 🔸#قسمت_اول 🔷 ابتدا یکی از برادران دو سؤال در مورد تحصیل فلسفه پرسید 1⃣ «فلسفه که داریم می خوانیم سوال من نیست، بومی من نیست؛ هر چه جدی تر می خوانیم بیشتر از خودش دور می شویم؛ مثل ریاضی خواندن است. خودم توجه می کنم به این که باید اینطوری بشود، درگیر اصطلاحات نشوم، برای باز شدن نگاه و پیدا کردن ادبیات خوب است ولی این که وارد فضایش بشوم سخت است. خود حضرتعالی هم بیشتر بار را می دهید که مطلب را فهم بکنیم.» 2⃣ «این فلسفه ای که دارم می خوانم، [می خواهد چه کند؟] ما در دانشگاه که می خواستیم کاری برای انقلاب بکنیم گفتند در حوزه بروید عمیق تر این کار را می کنید. نسبت این درس هایی که می خوانیم با آن رسالت انقلابی مان برایم معلوم نمی شود، هم اصول و هم فقه و هم حکمت و عرفان! این که الان می خوانم بعدا کجاها است که به درد من می خورد؟ از منظر تعبدی پی می گیریم که همه می گویند لازم است. برای خودمان واقعا روشن نیست که نسبت ها چطوری است.» ☑️ در پاسخ به این سؤالات استاد فرمودند: 🔘 پاسخ به سؤال اول 🔹 حداقل در باب دانش فلسفه و تعلیم حکمت می شود این ملاحظه را داشت، که چرا حکمت اینطور است که روی عطش های من نیست؟ این را می شود مطالبه کرد و مطالبه ی درستی است و مقوله ی تعلیم حکمت باید به این مسئله بپردازد و این مشکل را حل بکند. الان حکمت هم تقریبا شبیه نحو دارد تدریس می شود شروع می کنند می گویند یک مشت قواعد است این ها را یاد بگیر این ها در ذهنت جمع بشود تو یک آدم متفاوتی می شوی یک طور دیگری عواطفت شکل می گیرد و ... بعد از مدت ها تحصیل معلوم خواهد شد که وقت هایی که گذاشتی سودمند بوده است! راستش من با شما همراه هستم که تعلیم حکمت کاش بهتر از این بود، به این معنا که اگر دستگاه آموزشی ما چالاک تر از این بود می آمد از مسئله های ما شروع می کرد، بعد تا ساحت ناب اندیشه های بی ملاحظه ی فلسفی می برد. الان این بحث های فلسفی بدون هیچ پیه و چربی اضافی است. این مسیر مسیر بی نتیجه ای نیست. واقعا نتیجه می دهد. می شود انسان از این مسیر استفاده بکند و به یک طراز معرفتی متفاوتی برسد، بعد احساس می کند که ناخود آگاه دارد از یک زاویه دیگری به مسائل نگاه می کند. لذا باید گفت انگار چاره ای نداریم، و باید این مسیر را در پیش بگریم. ولی اگر مجالی داشتیم برای بعد از خودمان این روند تحصیلی را یک مقداری ویرایش بکنیم و مسیر متفاوتی پدید بیاوریم [خیلی خوب می شود] 🔘 پاسخ به سؤال دوم در بحث خدمت به انقلاب و نسبت به انقلاب اینطوری می شود، در نسبت گرفتن با عطش های انقلاب اسلامی یعنی مسئله های انقلاب، واقع قضیه این است که ما خیلی یک خطی ارتباط نمی گیریم، یعنی مثلا با ادبیات عرب برویم با انقلاب ارتباط بگیریم، ادبیات عرب و منطق و فلسفه و اصول و فقه سر جمع یک شخصیت علمی از من درست می کند من می توانم با انقلاب ارتباط بگیریم. البته اگر حکمت نباشد من آنجا یک آدم ضعیفی هستم. لذا نمی شود یک ارتباط مستقیم تناظری نشان داد. شبیه به این را می شود نشان داد، که موقعی که نگاه تو عوض شده حادثه های اینطوری که پیش می آید دیگر نگاه تو عوض شده و تصویرت و نظام حساسیت هایت تغییر می کند و لذا راه حل های متفاوتی ارائه می کنید. مثلا شما به خاطر این که حکمت می خوانید، درباره ی انسان تلقی متفاوتی پیدا می کنید، درباره ی انسان کامل تلقی متفاوتی پیدا می کنید، درباره نبوت و امامت و غیبت و ظهور و انتظار و ... تلقی متفاوتی پیدا می کنید. می بینید که خیلی راهبردی شد. چون مهم ترین مسئله ی ما انتظار است. بشر مسئله ای مهم تر از غیبت امام زمان ندارد. فلذا رفتاری مهم تر از انتظار ندارد. ما باید در انقلاب اسلامی ظهور را هدف گرفته باشیم و حق نداریم به چیز دیگری فکر بکنیم، به خاطر این که اشتباه است حق نداریم؛ ما هایی که دوست داریم ظهور را هدف بگیریم آن حقیقت و محتوا و معنایی که از ظهور پیدا می کنیم در سرنوشت این آسیب شناسی ها و راهیابی ها دخالت ندارد؟ در تمام این ها تاثیر دارد. این هم آن خط تأثیر مستقیم. اصل قضیه این است که ما با یک ذخیره ای از دانایی می رویم پشت مسئله های انقلاب قرار می گیریم این ذخیره باید خوب انتخاب بشود. 📌 @fvtt_ir

📝 گزارش سلسله نشست های #تبیین_راه 🔹#جلسه_دوم 🗓۱۴ آذر ۱۳۹۷ 🔸#قسمت_دوم 🔷 در ادامه یکی دیگر از برادران فرمودند «اگر مدام در حال رفت و برگشت برای حل این مسائل باشیم، نحوه خواندن دروس حوزوی ما می تواند تغییر پیدا بکند. مثلا روی ادبیات و متن خوانی می گفتیم روی یکی از آثار امام بیاوریم و فقه و ... هم به همین شکل. ☑️ حجت الاسلام فلاح ناظر به این بیان فرمودند: «به نظرم چیزی که می فرمایید منتفی نیست و درست است. فقط یک قاعده ای اینجا وجود دارد آن هم این که نظام آموزشی مطلوب تان هنوز مشخص نیست. لذا این نظام آموزشی که دارد به شما پیشنهاد می شود دور نیاندازید، باید به آن ملتزم بشوید البته بعلاوه ها و ویرایش هایی بزنید ولی باید مراقب بود که این را دور نیاندازید. اگر بتوانید مسئله دار تحصیل بکنید تحصیل تان خیلی سمت و سو دار می شود. مثلا شخصی برای شیعه کردن یکی از کشورهای آفریقایی در حوزه هت از کجا این ماموریت آمده کار ندارم، ولی اگر به این تصمیم رسیده باشد؛ الان من این جا که هستم چطوری درس می خوانم؟ احتمالا تا اجتهاد می روم و باید هم بروم ولی اطلاعاتی که جمع می کنم کارهایی که می کنم همه سمت و سو پیدا می کند. اگر من ناظر به اقدام عینی، روی یک مسئله ای از مسائل کلان انقلاب متمرکز بشوم احتمالا خیلی من را جمع و جور خواهد کرد؛ البته عنوان کلی انقلاب فکر نمی کنم اینقدر توان روشنگری داشته باشد؛ باید حتما ناظر به یک مسئله کلان و عینی باشد. 🔹 فضای آگاهی که در جلسه ی قبل به آن اشاره کردیم را ما احتیاج داریم. یک نمونه اگر پیش بیاید آدم احساس می کند که همین که مسئله ها را بتوانم ببینم خیلی تغییر ایجاد می کند، طبیعتا مسئله های تمدنی را آدم های عادی نمی توانند برای من و شما روایت بکنند باید با یک آدم های غیر عادی ارتباط بگیرید، این باید ها را به خودتان نمی گویید. 🔷 سپس یکی از عزیزان درخواست کردند که «معنای تمدن و تمدنی فکر کردن را یک مقدار توضیح بدهید» ☑️ استاد در توضیح اینگونه بیان کردند که «در تعریف تمدن گفته می شود شما وقتی می آیید در فضای کلان فکر می کنید وقتی سعی می کنید در افق همه فاکتور ها فکر بکنید در افق تمدنی هستید. تمدن‌سازی در شمار کلان‌ترین حوزه‌های اثرپذیری و اثرگذاری بشری است. در ارتکازات ما تمدن محصولی دامنه‌دار، زمان‌بر، کاملاً خارج از اندازه‌ها و اراده‌های فردی و عصارۀ تلاشهای طیف وسیعی از انسانها شمرده می‌شود.» 🔹 سپس حمایت رهبری انقلاب از مسئله حضور زنان محجبه در مسابقات بین المللی و کسب مدال را به عنوان یک #تشخیص_تمدنی مثال زدند و فرمودند: «مثلا شما دارید دختران محجبه می فرستید می روند در عرصه های بین المللی مقام ورزشی می گیرند، حجابشان را هم حفظ می کنند عفیفانه هم رفتار می کنند بر می گردند، شما دارید مرز می درید، یعنی این یک مسئله ی بزرگ تمدنی است. برای این که جهان غرب سال ها زحمت کشیده که بگوید اگر زن متدین باشد نمی تواند پیشرفت بکند. شما دارید می زنید این را منفجر می کنید. یعنی دارید گره هایی را از جلوی ذهن بشر بر می دارید. این قطعا یک مسئله ی تمدنی است. لذا اینکه زنان بروند در مسابقات بین المللی مدال بیاورند خیلی ارزش است. لذا می گوید حسنه بزرگی کردید کارتان ارزش تاریخی داشت. حضرت آقا می گوید جایگاه زن را شما در خانواده نمی دانید چیست، نمی دانید خانواده در جامعه جایگاهش کجا است، زن و خانواده از هم تفکیک ناپذیر هستند، لذا زن به خاطر تفکیک ناپذیری از خانواده جایگاهش در جامعه جایگاه فوق العاده حساسی است. بسیار مهم است که زن ها یتان دارند به چه فکر می کنند به چه کاری مشغول هستند، به خاطر این دست تحلیل ها، حضرت اقا در مورد زن و تمدن یک تحلیلی دارد. بر اساس همین نگاه پایه ای که دارد می گوید جهان غرب با این رفتاری که دارد نشان می دهد از ناحیه ی زن و خانواده فرو خواهد ریخت. بایستید تماشا بکنید. جهان غرب در یک گرانیگاه تمدنی دارد به شدت از خودش ضعف نشان می دهد و آن هم زن و خانواده است، یک سیاه چاله درست می شود کل تمدن را می مکد. بعد می گوید این جا ما نقطه امتیاز درایم اینجا حرف داری، خیلی جلو هستیم. در این فضا ایشان می گوید این که زن مسلمان برود با حجاب، بدون هیچ گونه حاشیه برود مقام بگیرد، به این پیکر بد بخت کوفته دو تا مشت و لگد می زند. یک دفعه زن هایشان شکه می شوند، که چرا ما را برای این که ورزشکار بشویم لخت می کنید؟» 📌 @fvtt_ir