eitaa logo
گاه نوشت | مجید تقی زاده
135 دنبال‌کننده
627 عکس
579 ویدیو
3 فایل
💥گاهی جرقه هایی درذهنت زده می شود که دوست داری آنهارابادیگران شریک شوی 👌یامطلبی می بینی که باخودت می گویی کاش بقیه هم این را می دیدند #گاه_نوشت جای اینجور چيزهاست! اما ایام اربعین، کانال می شود #اربعین_نوشت! ارتباط با ادمین: @Majid_Taghizadeh
مشاهده در ایتا
دانلود
به سمت نزدیک نجف ، یه موکب خالی توفیقمون بشه و به اندازه ی ۱۰ وعده، شارژ بشیم😊 یه بار ، یه بار ، یبار ،یبار .... دیگه انواع سالاد و سس اش رو نگم...لیست نوشیدنی ام جای خود😄 💥با ما در همسفر باشید👇 @Arbaeen_Nevesht
دیگه شب شده بود که رسیدیم نجف. طبق روال هر سال که با بچه های موکب احباب الرضا ع می آمدم، پیشنهاد کردم بریم همان موکب که توی سالن ورزشی کنار مقبره حکیم بود... غافل از اینکه سالن رو کردند اسکان مخصوص خانمها و جای آقایان خیلی کم بود و نسبتا پر بود... با هزار دردسر همونجا یه چندتا جا پیدا کردیم و وسایل رو گذاشتیم و رفتیم حرم. این عکس رو اونجا گرفتیم... وقتی برگشتیم، دیدیم جای ما رو گرفتند! البته ادعاشون این بود که اینجا از اول مال ما بوده و... خلاصه چندتا از بچه ها می گفتند همینجا خودمون رو یه گوشه بچپونیم، اما مسؤول کاروان می گفت بریم... خلاصه چند نفری ولایت پذیری مون گل کرد و به همین شکلی که می بینید، رفتیم گوشه پیاده رو خوابیدیم! بقیه هم همونجا خوابیدند. یادش بخیر... 💥با ما در همسفر باشید👇 @Arbaeen_Nevesht
37.08M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
یکی از باحال ترین زیارت جامعه هایی که توی عمرم خوندم، همین ظهر روز پانزدهم صفر پارسال بود، صحن حرم امیرالمؤمنین علیه السلام... از روضه شهادت مولا تا روضه حضرت زهرا س و... البته این بخشهایی از این زیارت هست که چون طولانی بود و توی ایتا آپلود نمی‌شد، مجبور شدیم دو قسمتش کنیم. پیشنهاد می کنم وقتی حس و حال مناسبی داشتید گوش کنید... 💥با ما در همسفر باشید👇 @Arbaeen_Nevesht
🏴 صلی الله علیک یا اباعبدالله ▪️چند بند از چهارپارۀ ای عشق بی‌نهایت و ای مستی مدام ای مرغ دل هوایی صحن و سرای تو جامانده‌ایم ای همه جان‌ها فدای تو از دور می‌دهیم دوباره به تو سلام از دور می‌دهیم سلامی به اشک و آه اما کبوتر دل ما رفته تا عراق با عاشقت چه‌ها که نکرده غم فراق این اشک‌ها دلیل و همین سوز دل گواه یک اربعین هوای تو می‌پرورید دل تا پای عشق را بسپارد به شطّ نور محروم مانده‌ایم از آن شور و از حضور از چشم ما به یاد تو نم‌نم چکید دل خورده گره دوباره دریغا به کار وصل نم‌نم چکید اشک فراقت ز چشم ما ای کشتۀ فتاده به هامون کربلا کی می‌شود دوباره بیاید بهار وصل هر روز و شب به عکس حرم دیده دوختیم هرجا که بود نام تو عاشق دوید و رفت دل شد هوایی حرم و پر کشید و رفت ما مانده‌ایم و از غم هجر تو سوختیم هرجا که بود نام تو و یاد اربعین گفتیم از مسیر نجف کربلای تو عالم شده اسیر نجف کربلای تو ای عشق آسمانی و ای دلبر زمین این روزها که روضۀ تو روزی دل است سرگشتگان بزم عزای توییم ما شب‌ها خراب شور و نوای توییم ما صبر از غم فراق چه جان‌کاه و مشکل است شد اربعین و باز نشد راه یا حسین ما مانده‌ایم خسته و دل مبتلای توست هرجا که می‌رویم غم کربلای توست از دوری تو دربه‌دریم آه یا حسین شد اربعین و زینب غمدیده‌ات رسید اما از او نپرس که دردانه‌ات کجاست سیمای او گواه همه درد و داغ‌هاست دیدی چطور خواهر رعنای تو خمید؟ از کربلا به کوفه و از کوفه تا به شام هرجا که پا گذاشت سرت را به نیزه دید خون گریه کرد و گیسویش از غصه شد سپید اما چه کرد با دل زینب عذاب شام... ، ۱۳۹۹/۰۷/۱۷ 💥با ما در همسفر باشید👇 @Arbaeen_Nevesht
Rezayate-Khoda-Ya-Rezayate-Del.mp3
5.45M
🎧 شنیدنی👇 👌 رضایت خدا یا رضای دل؟! ❓عهد و پیمانی که در زیارت شهادت می‌دهیم اباعبدالله الحسین علیه‌السلام به آن وفا کردند، کدام عهد بود؟ ‼️ امام صادق علیه‌السلام برای کدام زائر امام حسین دعا کردند؟! ⁉️ آیا نمی شد مثل این نواهای زیبایی که برای محرومیت و فراق کربلا خوانده شد، برای هدف و عهد و پیمان اباعبدالله الحسین علیه‌السلام خوانده شود؟ 🎙حجت الاسلام 💥سایر پادکست ها را اینجا بشنوید👇 http://mohebbin.net/portal/?task=soundclip&page=1
هدایت شده از وفائی
📝 روایتی متفاوت، از روزهای خوش اربعین و فرصت‌های بی نظیر آن 👇
هدایت شده از مجتمع علم و فرهنگ
🏴 یکسال گذشت...! 🔸چشم انتظاری برای سفر، امید و دلواپسی، اشک و زاری برای رفتن، گرفتن گذرنامه، بستن بار سفر، آغاز مغناطیس حسینی، سیل انبوه جمعیت، حب الحسین یجمعنا، عشق، ایثار، فداکاری، رزمایش حسینیان عالم. و اینک حماسه.... 🔹بگذار کمی خودمانی بگویم. تو هم مثل من بی قرار می‌شوی. انگار باید کاری کرد. تماشای عظمت اربعین واقعا حیرت انگیزه. اما بگویید تا ما چه کار کنیم. آری دغدغه ها انسان ساز هستند و حتی جامعه ساز و تمدن ساز. شاید این روایت سفر کمی متفاوت تر باشد. کاری است که شاید از عهده همه ما بربیاید. اما حاصل آن بسی بزرگ است... 🔸سرگردانی در طریق؛ هفت روز است که فقط در پیاده‌روی هستم. آواره‌ نخلستان و شارع اصلی، گاهی در مواکب و گاهی در منازل.... همنشین و مجاور با عراقی‌ها. چقدر گفتگو و تشکر از آن‌ها شیرین است. انگار رسالتی است که باید انجام داد اما فقط همین کافی نیست. یک پاکت نامه که شمایل هدیه را دارد. همین کار را آسان تر می کند. مخصوصا که تصویر حرم امام رضا هم در آن باشد. حالا دیگر باب گفتگو باز می‌شود. 🔹احوالپرسی عربی سر جای خود؛ متن نامه و تصویر حرم کار خودش را می‌کند. ذوق و خوشحالی عراقی‌ها وصف ناشدنی است. اما همین کافی نیست. شسمک الکریم؟ نامش را باید دانست. و گرفتن یک عکس سلفی، این دوستی را ماندگار می‌کند. اما... شماره تماس را هم با لبخند می‌گیری. حالا این دوستی می‌تواند ادامه پیدا کند. دعوت به ایران و قم هم که فراموش نمی‌شود. اما در آخرین لحظه نام موکب و شماره عمود را هم یادداشت می‌کنی. چرا؟ سال بعد قرار است آن ها را غافلگیر کنی... 🔸و اما حالا چهل دوست عراقی همراه با نام، عکس دو نفره، بعلاوه شماره تماس، به همراه نام موکب و عمود طریق! 🔹پیوند امت و همبستگی اسلامی مگر چگونه است؟ اخوت و برادری ایمانی امت‌ها، نشر دین، استکبارستیزی جهانی، تقویت جبهه اسلامی و... . اگر هر زائر ایرانی خود یک مبلغ باشد و چند دوست عراقی پیدا کند چه اتفاقی می‌افتد؟! نمی‌دانم واقعا فکر کردن در مورد ابعاد آن فرصت می‌خواهد. اما همین قدر می‌دانم که این حرکت تمدنی است! 🔸خاتمه! از خاطرات و اتفاقات جالب سفر گذشتم. فقط همین قدر بگویم اربعین امسال، کربلا نرفتیم و رفتیم. نامه ها، پیغام ها و دلنوشته‌های همان دوستان عراقی، جای خالی سفر را برایت پر می‌کند. به قول خودشان «الطریق وحشة بدونکم، لن ننساکم و لن نترککم» گره قلب‌ها بیشتر شده است. می‌ماند دلتنگی عراقی‌ها برای زیارت مولا موسی الرضا. این دو امام پیوند ما را سرشته‌اند.... السلام علیک یا اباعبدالله الحسین (ع) السلام علیک یا علی بن موسی الرضا (ع) امین وفائی ۲۹ صفر ۱۴۴۲ @elmofarhangschool
سلام، روضه صبح ها در خدمتیم
اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم
🔷🔷 فتنه پیش روی ما، فتنه "جدایی حزب اللهی ها از ولی جامعه" است 🔸رهبر انقلاب روز سیزده آبان امسال از چه فتنه ای هشدار دادند؟ رهبر معظم انقلاب روز سیزده آبان امسال خطبه ۱۵۱ امیرالمومنین (ع) را بیان کردند، که تامل و توجه زیادی را می طلبد. وضعیتی که هم اکنون جامعه مومنین ما در آن قرار دارند، شبیه فتنه های زمان حکومت امیرالمؤمنین (ع) است: ثُمَّ إِنَّکُمْ مَعْشَرَ الْعَرَبِ أَغْرَاضُ بَلاَیَا قَدِ اقْتَرَبَتْ، فَاتَّقُوا سَکَرَاتِ النِّعْمَهِ، وَاحْذَرُوا بِوَائِقَ النِّقْمَهِ، وَتَثَبَّتُوا فِی قَتَامِ الْعِشْوَهِ، وَاعْوِجَاجِ الْفِتْنَهِ عِنْدَ طُلُوعِ جَنِینِهَا، وَظُهُورِ کَمِینِهَا، وَانْتِصَابِ قُطْبِهَا، وَمَدَارِ رَحَاهَا. تَبْدَأُ فِی مَدَارِجَ خَفِیَّه، وَتَؤُولُ إِلَى فَظَاعَه جَلِیَّه، شِبَابُهَا کَشِبَابِ الْغُلاَمِ، وَآثَارُهَا کَآثَارِ السِّلاَمِ، یَتَوَارَثُهَا الظَّلَمَهُ بالْعُهُودِ! أَوَّلُهُمْ قَائِدٌ لاِخِرِهِمْ، وَآخِرُهُمْ مُقْتَد بأَوَّلِهِمْ، یَتَنَافَسُونَ فی دُنْیا دَنِیَّه، وَیَتَکَالَبُونَ عَلى جِیفَه مُرِیحَه، وَعَنْ قَلِیل یَتَبَرَّأُ التَّابِعُ مِنَ الْمَتْبُوعِ، وَالْقَائِدُ مِنَ الْمَقُودِ، فَیَتَزَایَلُونَ بِالْبِغْضَاءِ، وَیَتَلاَعَنُونَ عِنْدَ اللِّقَاءِ. وقتی آسیاب فتنه می چرخد (یعنی فتنه گران انسجام و تشکیلات دارند و دارند در جامعه کار می کنند) و فتنه گران بعد از یک مدت کار خود را پیش می برند، از ولی جامعه تبری می جویند، و امام جامعه از مؤمنین پیروش تبری می جوید. یعنی این فتنه هدفش قشر مذهبی و حزب اللهی جامعه است. زمان امیرالمؤمنین (ع) کسانیکه علی را قبول داشتند از ایشان تبری جستند. وقتی جامعه اینطور شد، جامعه در اطاعت ولی متزلزل می شود. رهبر معظم انقلاب این هشدار را به ما می دهند، خطر جدایی قشر حزب اللهی از ولی جامعه وجود دارد. در چنین فتنه ای است که در روایات سفارش شده است این دعا را زیاد بخوانید: «رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ». در چنین شرایطی هر رجل سیاسی و لیدر برای خودش یک حرف می زند و یک میل دارد، یعنی رجال سیاسی به اتفاق نظر نمی رسند و تشتت آراء پیدا می کنند. 🔹 تنها راه برون رفت از فتنه، تمسک به دستورات امام جامعه است امیرالمؤمنین (ع) می فرمایند در این زمان مراقب باشید سرخط فتنه گران نباشید، و ملازم چیزی باشید که شما را به امامتان وصل کند. یعنی تنها راه برون از فتنه، توجه و تمسک به دستور و نظر امام جامعه است. ما باید بیدار باشیم. خیلی از رجال سیاسی نگاهشان به نظر و حرف ما مردم و جوانان است. اگر مردم و جوانان ما هوشیار باشند، رجال سیاسی هم نمی توانند خلاف نظر ولایت خط بدهند و مردم و جوانان را از راه ولی منحرف کنند.
گاه نوشت | مجید تقی زاده
🔷🔷 فتنه پیش روی ما، فتنه "جدایی حزب اللهی ها از ولی جامعه" است 🔸رهبر انقلاب روز سیزده آبان امسال ا
. 👆👌 اینها سخنان حجت الاسلام حاج احمد پناهیان است در تاریخ ۱۴ آبان سال ۱۳۹۵...! شاید آن زمان باور این موضوع که حزب الهی ها و انقلابی ها مقابل حضرت آقا بایستند خیلی راحت نبود، اما دیدیم که امروز این اتفاق مثل آب خوردن در موضوعات مختلف، بخصوص در مسایل مرتبط با کرونا در حال افتادن است! .
هدایت شده از فصل هم‌اندیشی
🚫 باخت ـ باخت؛ و (پست اول) 👁‍🗨بگو مگو درباره رهبری، دستگاه رهبری، بیت رهبری و هر آن‌چه به ایشان مرتبط است فرایندی رو به رشد دارد. پدیده‌ای که هم می‌تواند به عنوان یک فرصت تلقی گردد و نیز می‌تواند تهدیدی عظیم به بار آورد. 🔹فارغ از تمامی مباحثات علمی(فقهی ـ کلامی)پیرامون این پدیده و البته لزوم طرح آن‌ها در مجامع علمی و اندیشه‌ای و نه در فضاهای عمومی و گفتگوهای مجازی بی‌/‌کم حاصل؛ نکته‌ای اجتماعی را که لازم است عقلای جریان انقلابی در آن مشارکت داشته و بیش از پیش بدان توجه داشته باشند را اجمالا تبیین می‌کنم. 1️⃣ همه اذعان داریم که رهبری لزوم نقد کارشناسانه در محیط کارشناسی را حتی اگر نسبت به دستگاه‌های زیر مجموعه رهبری باشد را قبول بلکه تأکید دارند. این نکته آیا به معنای آن است که هر نقطه نظری را هر کسی با هر شرایطی و تحت تأثیر هر فضایی بیان داشت و هر پیامد اجتماعی و سیاسی در پی داشت را به رسمیت بشناسیم؟ رویه عالمانه و عاقلانه در این مورد چیست؟ 2️⃣ اگر نظام کارشناسی در مسأله‌ای به دوگانه یا چندگانه گویی افتاد تکلیف چه خواهد بود؟ ناقدین این نظام کارشناسی نیز اگر در نقد و نگره کارشناسانه خود، چند پاره شدند آن‌گاه تکلیف عقلایی چه خواهد بود؟ 3️⃣ آیا بین قبل و بعد از آن‌که یک نظر کارشناسی به قانون، فتوا یا حکم تبدیل شود رویکرد مواجهه تفاوتی ندارد؟ اگر این نظر کارشناسی به صورت قانون، فتوا، حکم یا سیاست ابلاغی نهادهای مرتبط درآمد تکلیف نقد و نقادی آن چیست؟ چگونه می‌توان بدان نقد کرد؟ آیا اصولاً فلسفه وضع قانون صرفاً پیشگیری از هرج و مرج و کنش‌های آنارشیستی است یا هنگامه‌ای که ذیل حاکمیت عدل قرار می‌گیرد علاوه بر پیشگیری از هرج و مرج می‌تواند بُعد دینی نیز بیابد؟ 4️⃣ فرض را بر این بگیرید امام و ولی جامعه ما را به این یقین رسانده است که در امور کارشناسی کمترین خطاها را داشته و قبل از اتخاذ موضع، تمام و یا اکثر جوانب و نظریات و اندیشه‌های اثرگذار را می‌بیند، می‌شنود، مشورت می‌کند و آن‌گاه بر اساس تقوا، عدالت و مصلحت عامّه تصمیم می‌گیرد. در چنین وضعی اگر رهبری در این اختلافات کارشناسانه، سویه‌ای را برگزید پاسخ به پرسش‌های فوق چه خواهد بود؟ 5️⃣ اگر این پدیده به گونه‌ای باشد که به هر صورت نام بحران بر آن اطلاق شده و صحنه اجتماعی، اقتصادی و سیاسی را با چالش جدی به مانند صحنه جنگ مواجه کرده باشد، پاسخ پرسش‌های فوق چه تغییری خواهد یافت؟ ⬇️⬇️⬇️ادامه در پست دوم: https://eitaa.com/f_hamandishi/75 ✍️عبدالحسین مشکانی سبزواری @F_HamAndishi
هدایت شده از فصل هم‌اندیشی
🚫 باخت ـ باخت؛ و (پست دوم) ⬆️⬆️⬆️ادامه پست اول: https://eitaa.com/f_hamandishi/74 ⚠️ اما اینک در اپیدمی کرونا: ↩️ یکم) بیشینه کارشناسان پزشکی مدرن از مذهبی و غیر مذهبی، بر رعایت پروتکل‌ها و لزوم تزریق واکسن تأکید کرده و خود عامل آن هستند. تعدادی نیز البته با استدلال‌های علمی بر خطر اپیدمی تأکید و تمام یا برخی از پروتکل‌ها را رد و نیز تزریق تمام یا برخی از واکسن‌ها را بی اثر و یا حتی دارای ضرر می‌دانند. در میان کارشناسان (و نه مدعیان) طب اسلامی و نیز طب سنتی نیز وضع بر همین منوال است. عده زیادی علی‌رغم تأکید بر روش‌های تجربی خود در پیشگیری و یا درمان کرونا به لزوم یا عدم ضرر رعایت تمام یا برخی از پروتکل‌ها و تزریق یک یا برخی از واکسن‌ها اذعان دارند. عده‌ای نیز علی‌رغم رد کلیت پزشکی مدرن از برخی ادعاهای متخصصین مدرن در رد پروتکل‌ها و ضرر واکسن‌ها بهره برده و تمامی پروتکل‌ها و واکسن‌ها را بی‌فایده و یا مضر می‌دانند. ↩️دوم) ستاد ملی کرونا بر اساس تصمیم شورای عالی امنیت ملی تشکیل و با اشارات تأکیدی رهبر انقلاب در بالاترین سطح در صحنه مدیریت حضور یافته و با اختیارات ویژه‌ای به تأیید ایشان رسید. این تأیید با صبغه‌های حاکمیتی و دینی بخشیدن بدان از سوی ایشان مورد تأکید قرار گرفت. ایشان در پاسخ به نامه وزیر بهداشت در تاریخ 25 اسفند 1398 مرقوم فرمودند: «تدابیر ستاد ملی و وزارت بهداشت برای جلوگیری از گسترش بیماری برای همه لازم‌الاجراء است.» قید همه، عمومیت آن برای توده مردم و ساختارها و سازمان‌ها و قید لازم‌الاجرا بودن، برای لزوم حاکمیتی آن کفایت لازم را داشت. از سوی دیگر ایشان در 13 اسفند 1398 نیز فرموده بودند: «از این دستورها نباید تخطی شود، چرا که خداوند ما را موظّف کرده است در قبال سلامت خود و دیگران احساس مسئولیت کنیم، بنابراین هر چه به سلامت جامعه و جلوگیری از شیوع این بیماری کمک کند، حسنه و هر چه به شیوع آن کمک کند، سیئه است.» صدر این بیان البته نشان از آن دارد که از نظر ایشان پروتکل‌ها و تصمیمات حاکمیت در قالب ستاد ملی کرونا باعث جلوگیری از شیوع بیماری است. ✅ تعطیلی مراسماتی که طی دوران رهبری ایشان تحت هیچ شرایطی سابقه نداشت مانند حضور نوروزی در حرم امام رضا، حضور در سالگرد رحلت امام خمینی در حرم مطهر امام؛ ✅ عدم برگزاری عمومی مراسمات روضه و دیدارهای مناسبتی با کارگزارن، مردم و ...؛ ✅ حضور با رعایت تمامی پروتکل‌ها در محیط‌های کاملاً خلوت؛ ✅ تزریق رسانه‌ای دو دوز واکسن؛ ✅و ... ⬅️ همه نشان از سوگیری جدّی و قاطعانه رهبری در این نظام کارشناسی داشت. ↩️ سوم) قدرت اجتماعی و پشتیبانی رسانه‌ای و توده‌ای از کارشناسان طب سنتی که مخالف رویه موجود بودند از یک سوی و نیز رابط‌های ایشان با دفتر و شخص رهبری از سوی دیگر و نیز دعب رهبری بر شنیدن نظرات تمامی کارشناسان در پدیده مهم و حیاتی؛ نشان از آن داشت که این رویکرد مدیریتی در چنین بحرانی نه از روی غفلت و بی‌اطلاعی و نه از روی جهت‌دهی قشر خاصی در دفتر رهبری؛ بلکه از روی سیاست مدبّرانه ایشان در مدیریت بحران و یا جنگ کنونی بود. ↩️چهارم) با توجه به صحنه بحرانی و جنگی کنونی به نظر می‌رسد رویکرد تمامی جبهه انقلاب بلکه دلسوزان ایران اسلامی بایست پشتیبانی از تصمیمات رهبری در مدیریت بحران باشد. این بدان معناست که تا زمانی که ساختار مورد تأیید بلکه مورد تأسیس ایشان به تصمیمی نرسیده‌اند، تمامی تلاش‌ها باید در جهت، جهت‌دهی صحیح به تصمیمات باشد اما هنگامی که تصمیم اتخاذ شد نقد مبانی آن به جلسات کارشناسی با مسئولین امر و در محیط‌های کارشناسانه واگذار شود تا مدیریت آن از دست امام و ولی جامعه خارج نشود. اما پیش از آن‌که در موردی تصمیم‌گیری شود می‌توان از تمامی ابزارها و ظرفیت‌ها جهت تصمیم‌سازی بهره برد و صحنه را مدیریت کرد. 🔴در نهایت صاحب قلم به عنوان یک فعال اجتماعی و بر اساس مشاهدات مکرر، پیامدهای مخالفت‌ صریح یا ضمنی نسبت به تصمیمات اتخاذ شده، خصوصاً در این مورد را در کاستن از اعتماد بدنه عمومی جامعه نسبت به تصمیمات امام جامعه، دهشتناک می‌دانم. اتفاقی که اگر عقلای قوم با غلبه بر هیجانات جبهه انقلابی، آن را مدیریت نکنند کاتالیزوری قوی برای جبهه رقیب و دشمن در جهت از بین بردن پایگاه اجتماعی ولی و امام جامعه تولید و بازتولید خواهد شد. ✍️عبدالحسین مشکانی سبزواری @F_HamAndishi
🔴 فتنه چندلایه برای حرمت‌زدایی و حکمت‌زدایی از تصمیمات رهبری 🔸انقلاب اسلامی ایران به مأموریت نهایی خود در زمینه‌سازی ظهور نزدیک شده و برخورد تمدنی اسلام و استکبار به اوج خود رسیده است. 🔸جبهه مقابل از هشت سال پیش تاکنون با طیف متنوعی از ابزارها تمام تلاش خود را برای سرگونی کشور کلید زده و اشتباه است که گمان کنیم در دولت رئیسی فتنه‌ای نخواهیم داشت. 🔸روحانی زمین سوخته برجای گذاشته و معیشت و اعتماد عمومی را به شدت تضعیف کرده است. 🔸تحرکات آذربایجان به پشتوانه اسرائیل، تلاشی برای نزدیک کردن تهدید به مرزهای ایران و بدل زدن دربرابر تنگ شدن عرصه بر صهیونیست‌هاست. 🔸باید بدانیم که دشمن طیف وسیعی از اهرم‌ها را علیه ایران آماده دارد که تنها بخشی از آن را استفاده کرده است؛ همچنانکه جبهه مقاومت نیز مهره‌های مختلفی را برای مقابله استفاده می‌کند. 🔸آنچه در این میان اهمیت اساسی دارد و می‌تواند ایران را با وجود مهره‌های کمتر شطرنج، مصون از تعرض داشته و فاتح میدان نماید، فرمانده و هدایتگر این نبرد است. 🔸اگر رهبر انقلاب که به قول رایس، مشاور امنیت ملی دولت بوش، ابرحریفی است که توان خنثی‌سازی پیچیده‌ترین نقشه‌های آمریکا را دارد، بتواند راه‌بری کند، همچنان از گردنه‌ها به سلامت عبور خواهیم کرد. اما اگر اعتماد و اعتقاد مردم و نیروهای انقلابی به ایشان سست شود، همه چیز را باخته‌ایم. 🔸علت حملات روز افزون به رهبر انقلاب و تلاش چند لایه برای حرمت‌زدایی از ایشان و حکمت‌زدایی از تصمیمات‌شان همین است. 🔸همه می‌دانیم در شطرنج برای غلبه بر حریف، فقط مهره را جلو نمی‌بریم، بلکه گاهی کرّ است و گاهی فرّ. اینجاست که دست دشمن برای جنجال‌آفرینی در هر حرکت باز است. 🔸اگر رهبری درجایی آشکارا ورود کند، نامش را «دخالت» می‌گذارند و اگر جایی آشکارا ورود نکند، می‌گذارند به حساب «بی‌خیالی»! جایی که ایشان تهاجمی عمل کند، با برچسب «آرمان‌گرایی» تخریب می‌کنند و جایی هم که بنابر مصالح تدافعی عمل کنند نامش را می‌گذارند «محافظه‌کاری»! و این به جز هجمه‌های پرحجم علیه راهبردهای نظام در حوزه‌های هسته‌ای، موشکی و منطقه‌ای است. 🔸وقتی می‌دانیم و دیده‌ایم که حکیم انقلاب ده‌ها پروژه خطرناک داخلی و خارجی را خنثی کرده‌اند، در مواقعی هم که مطلب مجهولی وجود دارد، لازم است استصحاب، اعتماد و اطاعت کنیم؛ خصوصا که منطقه و جهان روی دور تند تحولات افتاده و شاید حتی فرصت نشود همه چیز را برای عموم توضیح داد. 🔸همین‌قدر بدانیم که رهبر انقلاب، به پشتوانه اجتهاد دینی، آشنایی با علوم روز، تسلط به چهار زبان فارسی، عربی، آذری و انگلیسی، مطالعه چندین هزار جلد کتاب و صدها هزار صفحه گزارش محرمانه و غیرمحرمانه از سراسر جهان و تجربه طیف متنوعی از مسؤلیت‌ها، چهره بی‌بدیلی است که در حوزه‌های دینی، نظامی، سیاسی، فرهنگی و غیره صاحب نظر و متخصص هستند. 🔸گذشته از اینها ویژگی‌های بی‌نظیری نیز وجود دارد که این نابغه جامع الطراف را به نخ تسبیح قومیت‌های ایران تبدیل کرده. 🔸مشهدی و اهل خراسان است؛ اصالتا اهل خامنه در آذربایجان شرقی است؛ سید است‌؛ به ایرانشهر و جیرفت تبعید، و زمان جنگ در جبهه‌ها بوده و از این جهت مأنوس با اهالی سیستان‌وبلوچستان، کرمان و خوزستان است؛ در حوزه‌های سه‌گانه جهان تشیع یعنی مشهد و قم و نجف تحصیل کرده؛ جانباز است؛ ادیب و شاعر و سخنور است؛ اهل ورزش است؛ مرجع جامع دینی و استراتژیست نظامی است؛ و جالب است که با همه این اوصاف برخی در مجهولات و حتی معلومات نظر خود را بر ایشان ترجیح می‌دهند! 🔸اینجاست که باید در این آخرین غربال‌های پیش از ظهور یادی کنیم از سفارش مرحوم علامه حسن‌زاده آملی که فرمود «گوشتان به دهان رهبر باشد چون ایشان گوششان به دهان حضرت حجت است». 🔷 گزیده سخنرانی دکتر احمد قدیری ابیانه در مسجد حضرت زینب(علیها السلام) پردیسان قم، مورخ ۱۴۰۰/۷/۱۶
💢بابک جوکار، طبیعی نیست!!!💢 🔹درباره بابک جوکار و عصر جدید نمی‌خواستم بنویسم، ولی دوستان دست از سر ماجرا برنداشتن😊 🔹بابک جوکار، نه خودش و نه صدایش طبیعی نیست، بلکه استعدادی بارورنشده و ظرفیتی شکوفا نشده است. 🔹بابک جوکار، طبیعی نبود، محرومی بود که این محرومیت بر او تحمیل شده بود؛ او مستضعف بود... 🔹چقدر حالم از دیروز به خاطر مویه‌گری‌ها برای بابک جوکار بد است که «عصر جدید نباید زیست جهان بابک را تغییر دهد!» 🔹اطلاق عنوان به بابک، بیشتر از اینکه دلالتی بر واقعیت زندگی بابک و امثال آن داشته باشد، از نظر من کلمه‌ای است که انسانهایی که اصالتهایی را از دست داده‌اند و دست‌خورده شده‌اند، حس نوستالوژیک غروب اصالتها در خود را با آن اطفا می‌کنند؛ بدون اینکه نه حاضر به بازگشت به آن اصالت‌ها باشند و نه حتی طاقت تحمل آن را داشته باشند! مثل غزل‌سرایی و تعریف و تمجیدهای شهری‌ها از بوی طبیعی روستاها که اکثراً حتی طاقت تحمل بوی فضولات حیوانات از ده متری را هم ندارند و عق می زنند... 🔹چقدر از نگرانیها برای به هم خوردن فضای زیست و جهان معنایی و سبک زندگی بابک جوکار حس بدی دارم؛ حس کریستف کلمپی برای بدوی‌های سرخ پوست آمریکای شمالی ... 🔹اینکه تا بن دندان در زیست جهانی غوطه بخوری و مسخ شدگی را گردن گذاشته باشی و آنگاه، برای آلوده نشدن دیگران به این جهان، از عقب ماندگی و محرومیت و آموزش ندیده‌گی یک بچه روستایی، ستایش کنی؛ این خشن‌ترین وجه جهان معنایی مدرن است که حتی تمناهای خودت را نیز بر دیگرانی که قدرتی در برابر تو ندارند، تحمیل می کنی ... با تمام امکانات اعم از نظام آموزشی، تکنولوژی، صورت‌بندی مناصب اجتماعی، تکریم و تحقیرهای اجتماعی و فرهنگی، استراتژیهای صنعتی، آمایش سرزمینی، برنامه‌های توسعه روستایی و شهری و غیره و غیره، جهان معنایی بابک جوکار را به هم ریخته‌ایم و حال برای تغییر جعرافیای فیزیکی زندگی وی دل می‌سوزانیم! 🔹این نگرانیها، ما را در دوگانه‌ی مغالطه‌آمیزِ طبیعی و غیرطبیعی می اندازد، گو اینکه ما با دو وضعیت غیرطبیعی مواجه هستیم؛ یکی وضعیتِ محرومیت و تربیت‌ناشدگی و دیگری وضعیت غیرطبیعی و البته پررنگ و لعاب پرتاب‌شدگی، غیراصیل شدگی، بی‌بنیاد شدگی... 🔹ما از منظر خودمان برای بابک تصمیم می گیریم؛ بابک را دعوت به ایستادگی در وضعیتی می کنیم که خود سالها از آن عبور کرده‌ایم و حتی طاقت برگشتن به آن و تحمل ابتدایی ترین اقتضائاتش را هم نداریم؛ ما بابک را خرج ارضای احساس پوچی و دوراقتادگی خود می‌کنیم . 🔹بابک جوکار یک استثنا نیست، یک قاعده به شدت تکرارپذیر در روستاها و شهرهای کوچک است و اینکه اینقدر برای داوران و برخی دوستان عجیب به نظر می رسد، بخش زیادی از آن ناشی از گسست‌شان از زندگی واقعی و عینی بخش زیادی از جامعه دارد. 🔹بابک محروم است؛ آموزش ندیده است؛ دست نخورده است؛ و این یعنی آنهایی که می بایست نقش انبیایی خود را ایفاء می کردند، ایفا نکرده‌اند و تعلیم کتاب و حکمت را صورت نداده‌اند و تزکیه‌ای درخور شأن انسان به انجام نرسانده‌اند. 🔹انقلاب اسلامی، بازگشت به زندگی ماقبل تعلیم و تزکیه نیست، که انسان دست نخورده و بکر، در این دنیای وحشی مدرن، فرصتی برای آزادنه زیستن، و آزادنه انتخاب کردن ندارد. 🔹انسان انقلاب اسلامی، با این تعلیم و تزکیه است که طبیعی می شود؛ اصل ها و ریشه ها در او راسخ می‌شود و اصیل می‌گردد و آنگاه می‌تواند زیست بوم و جهان معنایی خود را حتی در سیطره دنیای متهاجم مدرن داشته باشد ...