📌 با خودت حرف بزن!
[چرا خوب بودن، مسالهای ارتباطیست؟]
🔹گفتگوی با خود (self-talk) مفهومی متفاوت از "تفکر" است. تفکر جریانی ذهنی است که انسان در طی آن برای حل مجهولها به سراغ انبان معلومهایش میرود؛ الفکر هو ملاحظه المعقول لتحصیل المجهول. در تفکر با انسانی پرسشگر مواجهیم که به دنبال یافتن پاسخ است، اما در گفتگوی با خود، همین انسان تبدیل به دو خویشتن درونی متفاوت میشود که با یکدیگر مشغول مباحثهاند؛ خویشتنی که میگوید و خویشتنی که میشنود. فرض کنید امروز تصادف کردهاید و پس از یک روز پر ماجرا، آخر شب در اتاقی نشستهاید و ذهنتان مشغول اتفاقات امروز است. تا آنجا که به علت تصادف و جزییات تصادف و هزینه تعمیرگاه فکر میکنید، هنوز به منطقه "گفتگوی با خود" پا نگذاشتهاید. آنجا که شروع میکنید به سرزنش خود ("علی چرا اینطور رانندگی کردی؟") یا دلداری خود ("حالا کاریه که شده، بالاخره تصادف برای همه پیش میاد") یا تحکّم به خود ("از این به بعد هیچ وقت حق نداری موقع رانندگی با موبایل صحبت کنی") گفتگوی با خود آغاز میشود.
🔹همانگونه که شیوه گفتگوی دو نفر با یکدیگر میتواند بینهایت الگوی متفاوت داشته باشد، گفتگوی درونی نیز چنین است و میتواند رنگ انتقادی، حمایتگرانه، عاطفی، از موضع برابر، از موضع بالاتر و غیره داشته باشد. اینکه "چگونه انسانی هستید؟" به شدت مرتبط است به اینکه "چگونه با خود گفتگو میکنید؟" یا بهتر بگویم: مرتبط است به اینکه "بلدید با خودتان درست صحبت کنید؟"
🔹در روایات متعددی از مفهوم واعظ درونی ("واعظ من نفسه") گفتگو شده است. در روایتی از امام جواد (علیهالسلام) میخوانیم که مومن به سه چیز نیاز دارد: توفیقی از جانب خدا، واعظی از درون خودش و پذیرش داشتن نسبت به آنکه خیرخواه اوست. (الوافی:۲۸۴:۲۶)
وعظ درونی، شیوه خاصی از گفتگوی با خود است که چند ویژگی دارد؛ اولا ترکیبی از انتقال احساس و شناخت است؛ ثانیا از موضع بالاتر است و ثالثا رنگ محبت و دلسوزی دارد.
🔹این نوع گفتگو همان است که در نقاط عطف معنوی بسیاری از اولیاء خدا از آن شنیدهایم که درون خودشان با خویشتنِ خود گفتگو کردهاند و توانستهاند راه درست را پیدا کنند. در حقیقت این نقاط عطف، حاصل گفتگوهای موفق درونیاند که البته معمولا روایتنشده باقی ماندهاند، مگر آنجایی که خود شخص برایمان روایتش کرده است. مثلا:
حسن بن شمّون میگوید: به امام صادق(ع) نامه نوشتم و از فقرم گلایه کردم. نامه را فرستادم اما با خودم گفتم: "مگر آقا نفرموده بود که فقر کنار ما بهتر از ثروتمندی کنار دیگران است؟" جواب نامه رسید. آقا نوشته بودند: خدا به وسیله فقر، بندگان خوبش را از گناه تطهیر میکند و البته از بسیاری از گناهان هم میگذرد. بعد در انتهای نامه اضافه کرده بودند: این همان چیزی است که خودت هم به خودت گفتی که فقر کنار ما بهتر از ثروتمندی کنار دیگران است.(عوالم العلوم:۲۴۴:۲۰)
و شگفت اینکه اگر کسی گفتگوی درونی را نیاموزد، گفتگوی بیرونی موفقی نیز نخواهد داشت، چنانکه امام باقر (علیهالسلام) فرمودند: کسی که خدای متعال برایش واعظ درونی قرار ندهد، مواعظ مردم هم به کارش نخواهد آمد.(تحفالعقول:۲۹۴:۱)
🔹بنابراین خوب بودن من به شدت وابسته به این است که بلد باشم با خودم گفتگو کنم؛ به وقتش خودم را نصیحت کنم، به وقتش خودم را سرزنش کنم و به وقتش خودم را دلداری بدهم. همچنین اگر میخواهم فرزندم انسان خوبی باشد، باید صحبت کردن با خودش را به او بیاموزم؛ یعنی امر تربیت نیز به شدت امری ارتباطی است.
🔹و سوال آخر اینکه آیا میتوان مهارت گفتگوی با خود را آموخت و اساسا آیا ضرورتی دارد که برنامه و طرح مشخصی برای تقویت آن داشته باشیم؟ مثلا در تربیت فرزند، همانطور که تعامل صحیح با دیگران را به او میآموزیم، آیا ضرورت دارد که در قالب شعر و بازی و داستان، گفتگوی صحیح با خودش را نیز به او بیاموزیم؟
قطعا بله و چقدر ایدههای خلاقانه و جذابی میتواند در این مسیر شکل بگیرد..
🇮🇷@gam_pishraft🇮🇷
🔴 #فوری
🔹همه نیروهای امنیتی بغداد به حالت آماده باش درآمدند
🔹اعلان وضعیت حداکثر هشدار برای مقابله با شلیک موشک به مراکز امنیتی در بغداد پایتخت عراق
🇮🇷@gam_pishraft🇮🇷
🔸مصطفی الکاظمی نخست وزیر عراق به نیروهای امنیتی این کشور دستور حرکت به سمت منطقه سبز بغداد را داده است.
🇮🇷@gam_pishraft🇮🇷
920424-Panahian-M-Imamsadeq-TanhaMasir-06-48k.mp3
20.66M
✅ششمین سلسله مباحث استاد پناهیان با موضوع تنها مسیر.
🇮🇷@gam_pishraft🇮🇷