کار دستم داد آخر قلب ناپاکم ، حسین (ع) !
اربعین ، پای پیاده ، رفت از دستم که رفت ...
تو را از دور دیدن هم مرا آرام خواهد کرد
کسی جز آنکه دلتنگ است حالم را نمیفهمد...
تو غزل خواندی و حافظ به جنون آمد گفت؛
از صدایِ سخنِ عشق ندیدم خوشتر . . .
هرچه به جز خیال او قصد حریم دل کند
در نگشایمش به رو، از دَرِ دل، برانمش . . .