پنج خصلت مهم امام صادق عليه ‏السلام : پنج چيز است كه هر كس يكى از آن‌ها را نداشته باشد، همواره در زندگى‏اش كم‌بود دارد و كم خرد و دل نگران است: اول، تندرستى، دوم امنيت، سوم روزى فراوان، چهارم همراهِ همرأى. راوى پرسيد: همراهِ همرأى كيست؟ امام فرمود: همسر و فرزند و همنشين خوب و پنجم كه در برگيرنده‌ی همه اين‌هاست، رفاه و آسايش است. خَمْسُ خِصالٍ مَنْ فَـقَـدَ واحِدَةً مِنْهُنَّ لَمْ يَزَلْ ناقِصَ العَيْشِ زائِلَ الْعَقْلِ مَشْغولَ الْقَلْبِ، فَاَوَّلُّها: صِحَّةُ البَدَنِ وَ الثّانيَةُ: اَلاْمْنُ وَ الثّالِثَةُ: اَلسَّعَةُ فِى الرِّزْقِ، وَ الرّابِعَةُ: اَلاَنيسُ الْمُوافِقُ (قال الراوى:) قُلْتُ: و مَا الاْنيسُ الْمُوافِقُ؟ قال: اَلزَّوجَةُ الصّالِحَةُ، وَ الوَلَدُ الصّالِحُ، وَ الْخَليطُ الصّالِحُ وَ الخامِسَةُ: وَ هِىَ تَجْمَعُ هذِه الْخِصالَ: الدَّعَةُ. خصال ص 284 ، ح34

✍️ ابوبصير از امام باقر (ع) روايت می‌كند كه فرمودند: 1️⃣ چون پيامبر اکرم (ص) به‌دنيا آمد مردى [یهودی] از اهل كتاب نزد جمعى از #قريش كه در ميان آن‌ها: هشام بن مغيره، وليد بن مغيرة، عاص بن هشام، ابو وجزة بن أبى عمرو بن امية و عتبة بن ربيعة بودند آمده و گفت: آیا ديشب در ميان شما نوزادى به‌دنيا آمده؟ گفتند: نه، گفت: پس چنين نوزادى بايد در #فلسطين به‌دنيا آمده باشد و نامش #احمد است، و خالى در بدن دارد كه رنگش چون خز خاكسترى است [منظور «مُهر نبوت» است] و نابودى #اهل_كتاب و #يهود به‌دست او است، و به‌خدا اى گروه قريش اين مولود نصيب شما نشده است! 2️⃣ قریشیان (كه اين سخن را شنيدند) از نزد آن مرد پراكنده شده به جست‌وجو پرداختند و اطلاع پيدا كردند كه در خانهٔ #عبدالله بن عبدالمطلب نوزادى به‌دنيا آمده است. پس به‌دنبال آن #عالم_یهودی گشتند و او را ديدند و گفتند: چرا، به‌خدا قسم که در ميان ما پسرى به‌دنيا آمده است. #یهودی پرسيد: آيا پيش از آن‌كه من به شما بگويم يا بعد از آن به‌دنيا آمده‌؟ گفتند: پيش از آن‌كه آن سخن را به ما بگوئى، گفت: مرا پيش او ببريد تا او را ببينم. 3️⃣ آن‌ها نزد مادر آن حضرت (آمنه) آمدند و گفتند: پسرت را بياور تا ما او را ببينيم، آمنه گفت: به‌خدا اين فرزند من وقتى به‌دنيا آمد مانند بچه‌هاى ديگر نبود، او دو دست خود را به زمين نهاد و سر به‌سوى آسمان بلند كرد و بدان نگريست سپس نورى از او ساطع گشت كه من كاخ‌هاى بصرى را [شهرى در سرحد شام] مشاهده كردم و شنيدم هاتفى در هوا می‌گفت: همانا تو سَروَر مردم را زادى، و چون او را بر زمين نهادى بگو: او را از شرّ هر حسودى به خداى يگانه پناه دادم، و نامش را #محمد بگذار. 4️⃣ یهودی گفت: او را بياور، و چون آمنه آن حضرت را آورد آن مرد او را نگريست و برگردانيد و چون آن خال [مهر نبوت] را در ميان دو شانه‌اش ديد بيهوش شده روى زمين افتاد، قريش آن حضرت را گرفته به مادرش دادند و گفتند: خدا اين فرزند را بر تو مبارک سازد. 5️⃣ همين كه از نزد #آمنه [س] بيرون رفتند آن مرد به هوش آمد، به او گفتند: واى بر تو! اين چه حالى بود كه به تو دست داد؟ گفت: نبوت #بنى‌اسرائيل تا روز قيامت از بين رفت، به‌خدا اين کودک همان كسى است كه آن‌ها را نابود سازد، قريش از اين سخن خوشحال شدند، آن مرد كه خوشحالى قريش را ديد به آن‌ها گفت: شادمان شديد؟! به‌خدا سوگند چنان حمله و يورشى بر شما بَرَد [و بر شما مسلط شود] كه اهل شرق و غرب زمين از آن یاد كنند!

دو حدیث زیبا و کاربردی از رسول مهربانی ✅حضرت محمد صلی الله علیه و آله: ❌من برای امّتم، نه از «مؤمن» می‌ترسم و نه از «مشرک»؛ زیرا مؤمن را خداوند به واسطه ایمانش حفظ می‌کند و مشرک را خداوند به خاطر شرکش از پای در می‌آورد. ⚠️امّا ترس من، از منافق زبان‌بازی است که مطابق اعتقادات شما سخن می‌گوید، ولی برخلاف آنچه می‌گوید، عمل می‌کند. 📚بحارالانوار ، جلد ۲ ، صفحه ۱۱۰ 📚کنز العمّال ، حدیث ۲۹۰۴۶ ✅حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله: 🤲خدایا! به نانمان برکت بده و بین ما و نان، جدایی مینداز؛ چراکه اگر نان نبود، نه می‌توانستیم نماز بخوانیم و نه روزه بگیریم و نه دیگر واجبات را انجام دهیم. 📚کافی، جلد ۵، صفحه ۷۳ ــــــــــــــــــــــ 🔆 سیره رسول خدا صلی‌الله علیه و آله در بیان رهبری: ❇️ عَن ابن عبّاس قال: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِه) یَجلِسُ عَلَی الأرض [پیامبر] دنبال این نبود که یک فرشی، چیزی داشته باشد؛ در مسجد، در ملاقات با یک نفری که در بین راه با ایشان برخورد میکرد، و میخواست دو کلمه حرف بزند، روی زمین می‌نشست. وَ یَأْکُلُ عَلَی الأرض گاهی غذایش را هم همین طور که روی زمین نشسته بود، میخورد. سفره‌ای بیندازند و آدابی و تشکیلاتی و حالا یک بشقابی، کاسه‌ای، چیزی مثلاً؛ نه، همین طور روی زمین می‌نشستند و غذای ساده‌ای میل میکردند. وَ یَعتَقِلُ الشَّاة گوسفندی فرضاً داشتند، ریسمان گوسفند را دستشان میگرفتند. «یَعتَقِل» از «عِقال کردن» است دیگر، یعنی آن را نگه داشتن، گوسفند را نگه میداشتند. خب، این خلاف شأن است دیگر؛ ماها اگر باشیم، حالا یک گوسفندی هم داشته باشیم، دستمان نمیگیریم توی خیابان و کوچه. این بزرگوار میکردند این کار را. وَ یُجِیبُ دَعوَةَ المَملُوکِ عَلَی خُبزِ الشَّعِیر گاهی یک غلامی مثلاً نشسته بود یک جایی روی زمین و داشت نان جوی میخورد؛ حضرت عبور میکردند، تعارف میکرد، آقا! بفرمایید؛ می‌نشستند حضرت پهلوی او. نمیگفتند شأن ما نیست، نمیشود، مناسب نیست. 💠 اینکه ما این قدر میگوییم و میشنویم که باید مردمی باشیم، یعنی این. مردمی بودن به ادّعاکردن نیست. با مردم، با زندگیِ مردم کنار بیاییم، مثل مردم زندگی کنیم، با طبقات مختلف مردم انس بگیریم. این، معنای مردمی بودن است. بعضی از ماها که حالا معمّم هستیم، اگر مثلاً یک آدم ذی‌شأنی، آدم محترمی باشد، خب، سلام علیک میکنیم، گرم میگیریم، اگر کاری با ما داشته باشد گوش میکنیم، آقا! یک استخاره‌ای بکنید، قرآن را درمی‌آوریم و یک استخاره‌ای برایش [میگیریم]. اگر یک آدم فرودستی باشد، یک آدم مثلاً [سطح] پائینی باشد؛ نه، اعتنا و اهتمامی نمیکنیم! این، خلاف سیره‌ی رسول اللّه است. ۱۳۹۸/۱۰/۰۳

کمی مهلت بدهید

امیرالمومنین: در آخرالزمان مرد را به خاطر حفظ و پوشیده نگه داشتن همسرش، مورد سرزنش قرار می دهند. بشاره الاسلام ص ۱۳۳

فتنه 💚پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: در آخر الزمان فتنه را ناخوش نداشته باشید؛ زیرا آن فتنه‌ها منافقان را ریشه کن و نابود می‌سازد. 💚رسولُ اللَّهِ صلی اللَّه علیه وآله: لاتَکرَهُوا الفِتنَةَ فی آخِرِ الزمانِ ؛ فإنّها تُبِیرُ المُنافِقینَ. [1️⃣] 💚امام صادق علیه السلام: آرزومند فتنه باشید؛ زیرا فتنه موجب نابودی ستمگران و پاک شدن زمین از [لوث وجود] فاسقان است. 💚الإمامُ الصّادقُ علیه السلام: تَمَنَّوُا الفِتنَةَ ؛ ففیها هَلاکُ الجَبابِرَةِ، وطَهارَةُ الأرضِ مِن الفَسَقَةِ. [2️⃣] ا------------------------ 1️⃣:📚میزان الحکمه ۷/ ۲۹ 📚کنز العمّال: ۳۱۱۷۰. 📚حِکَمُ النبی ۶/ ۴۹۷ 📚معالم الفتن ۲/ ۴۱۸ 2️⃣:📚میزان الحکمه ۷/ ۲۹ 📚تنبیه الخواطر: ۲/۸۷. 📚بحار الانوار، ۹۰/ ۳۲۶ از: 📚امالی طوسی ۲/ ۳۱۱

زن مسلمان و جلب توجه دیگران ؟!!

🌹 امر به معروف از نگاه مايكل كوک (استاد دانشگاه پرينستون در آمريكا) نويسنده كتابی انگليسی در اين موضوع ❓چه حادثه عجیبی سبب نگارش وی در این موضوع شد؟ ❗️فریادهای بی‌جواب زن مورد تجاوز، در مهد آزادی 🔹عجیب این است که: طبق گزارش پلیس که در نیویورک تایمز در ۲۵ سپتامبر ۱۹۸۸ به چاپ رسیده، به جز یک نفر آن هم پس از تمام شدن ماجرا، هیچ کس برای کمک به قربانی از جای خود حرکت نکرد و این به رغم آن بود که این حادثه در ساعت‌های پر رفت و آمد روز انجام شد و جالب آن که تجاوزگر به قربانی خود در همان حال، دستور می‌دهد که لبخند هم بزند و او هم به اجبار چنین می‌کند. 🔶 مایکل کوک به دنبال این حادثه، علاقه شدید به موضوع امر به معروف در اسلام پیدا می‌کند،‌ و لذا با ژرف‌نگری خاص خود و حدود ۱۵ سال تحقیق مداوم و بررسی و مطالعه ۱۷۰۰ کتاب و مقاله که حدود ۴۰۰ منبع آن، غیراسلامی است موفق به نوشتن کتاب خود در این موضوع می‌شود.

📌امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند: خدای متعال، #رعایت حقوقِ‌ بندگانش را مقدمه ای برای رعایتِ حقوقِ #خودش قرار داد، پس هر که به ادای حقوقِ بندگانِ خدا قیام کند، این خود سبب قیام به ادای حقوقِ خدا خواهد شد.

«قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى» بگو من از شما درخواست اجر ندارم مگر مودّت درباره نزدیکانم. سورۀ شورا آیۀ 23 تفاوت مودّت با محبت در این است که ما خیلی‌ها را دوست داریم اما حاضر نیستیم خود را برای آنان هزینه کنیم، مال، جان، فکر، وقتمان را نمی‌توانیم برای آنان هزینه کنیم، اما برخی هستند که آنان را دوست داریم و این محبت باعث می‌شود ما خودمان را برای آنان هزینه کنیم، از ثروت، وقت بگیرید تا جان خود را. این دوست داشتنی که پشت آن هزینه کردن است، مودّت نامیده می‌شود. پ.ن: بنابر روایاتی که مفسران شیعه و سنی ذکر کرده‌اند، آیه مودت زمانی نازل شد که گروهی از انصار به رسول خدا(ص) گفتند که می‌تواند در صورت نیاز از اموال آنان استفاده کند، و پیامبر آیه مذکور را قرائت کرد: «بگو در ازای رسالتم مزدی از شما نمی‌خواهم، مگر دوستیِ خویشاوندانم». عالمان شیعه و برخی از اهل‌سنت  به‌ استناد روایاتی گفته‌اند که منظور از خویشان و «القربی» در این آیه، اهل‌بیت پیامبر(ص)، یعنی حضرت علی(ع)، فاطمه(س) و یازده امام از نسل آنها هستند. به‌گفته علامه طباطبایی، فلسفه سفارش پیامبر به محبت و مودت اهل‌بیت(ع)، ارجاع مردم به آنان برای آگاهی از معانی و تفسیر قرآن و دین بوده است.

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُونَ. «سوره صف2 و 3» ترجمه : اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! چرا چيزى مى‌گوييد كه عمل نمى‌كنيد؟ نزد خدا بسيار مورد غضب است كه چيزى را بگوئيد كه عمل نمى‌كنيد. مشابه اين توبيخ در آيه‌ ۴۴ سوره بقره آمده است: «أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ وَأَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ». ترجمه: چگونه شما مردم را به نیکوکاری دستور می‌دهید و خود را فراموش می‌کنید و حال آنکه کتاب خدا را می‌خوانید، چرا اندیشه نمی‌کنید؟