امام علی علیه السلام: زبان از دل نيرو مى گيرد، و دل به غذا برپاست. پس بنگر كه دل و جسمت را با چه تغذيه مى كنى، كه اگر غذا حلال نباشد، خداوند، نه تسبيح گويى تو را مى پذيرد و نه سپاس گزارى ات را 📚 تحف العقول، صفحه ۱۷۵

🔹یکبار به مرحوم علامه طباطبایی گفتند : 🔅فلان کس از شما انتقاد کرده است ، علامه فرمود : ♦️ "من که رسوای جهانم! عیب من یکی دوتا نیست ، خب این هم رویش! "

🔻 گمنامی حضرت امام علی علیه السّلام به كميل،فرمود: آرام باش،خود را مشهور منما.خود را نهان ساز تا زبانزد مردم نشوى.دنبال يادگيرى باش تا يادگيرى.سكوت اختيار كن تا سالم مانى.وقتى خدا تو را با دين خود آشنا. ساخت، باكى نيست كه تو با مردم آشنا نباشند و نتوانند با تو آشنا نباشند. وَ قَالَ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ لِکُمَیْلِ بْنِ زیَادٍ: رُوَیْدَکَ لا تَشْهَرْ وَ أَخْفِ شَخْصَکَ لا تُذْکَرْ - تَعَلَّمْ تَعْلَمْ وَ اُصْمُتْ تَسْلَمْ لا عَلَّیْکَ لا عَلَیْکَ لاِذْکَرْ. تحف العقول / ترجمه کمره ای ; ج ۱ ص ۲۱۹ گمنامی از فضایل است مثل سکوت؛ موتور روشن چراغ خاموش. ضریب اخلاص را بالا می‌برد. اعتزال مرحله ای از خود سازی است.برای آمادگي بیشتر خدمت گذاری. رهبران دینی دوره ای از اعتزال را طی نموده اند. خورشيد گاهی باید پنهان شود تا عزیز گردد. 🔶 قطعاً دين‌دارى و دين‌باورى در آخرالزمان، موضوعی بسيار مشکل می‌باشد. در واقع، اين دوران، سخت‌ترين دوران آزمون‌هاى الهى براى بندگان است که همهٔ مردم به راحتی نمی‌توانند از آن‌ها سربلند خارج بشوند. 🔷 در همین راستا امیرالمومنین در خطبهٔ ۱۰۳ نهج‌‌البلاغه اوضاع آخرالزمان را این گونه توصیف می‌نمایند: «آن (زمان) زمانى است که هيچ کس از فتنه نجات نمى‌يابد، مگر مؤمنى که بى‌نام و نشان است» 🔶 باید توجه داشت که قطعاً این گمنامىِ ظاهرىِ مومنان، باعث نمی‌شود که این گروه نقش خود را در جامعه ایفا نکنند. و از اين رو امیرالمومنین در ادامه مى‌فرمایند: «آن‌ها چراغ‌هاى هدايت و نشانه‌هايى براى حرکت در شب‌هاى تاريکِ رهروان راه حق هستند...آن‌ها کسانى هستند که خداوند درهاى رحمتش را به رويشان مى‌گشاید» «...ذَلِكَ زَمَانٌ لَا يَنْجُو فِيهِ إِلَّا كُلُّ مُؤْمِنٍ نُوَمَةٍ...» 🔷 از این سخن می‌توان اینگونه برداشت کرد که در این دوران که افراد زیادی از راه‌های گوناگون به دنبال کسب شهرت هستند اما این افراد با فعالیت‌های مخلصانهٔ خود در راه امامشان، همانند سرمشقی براى افراد آگاه و بيدار هستند و تا زمان رسیدن به دوران ظهور امام مهدی، مانند چراغی هستند تا مسافران در دل شب، راه را گم نکنند و به بى‌راهه نروند.

🔸افراط و تفريط ● مرحوم آیت‌الله حاج سید احمد زنجانی در «الکلام یجرّ الکلام» می‌نویسد: ✍... واقعاً همين افراط و تفريط است كه رشته انتظام امور دين و دنيا را پاره و بىاعتبار مىكند. رشته را زياد تاب مىدهى، پاره مىشود و كم تاب مىدهى، بىاعتبار مىگردد؛ پس بايد حدّ متوسّط را گرفت. حتّى در عبادات نيز بايد طريق متوسّط را گرفت كه مبادا نفسِ بهانهجو از سنگينى بارخسته شده و از زير بار در برود؛ چون هر كس حريف هر كار نيست؛ استعدادها مختلف است. حضرت صادق علیه‌السلام فرمود: «ايمان بر هفت سهم وضع شده؛ بعضى از مسلمانها يك سهم از آنها را دارند؛ بعضى دو سهم تا هفت سهم. بعد فرمود سزاوار نيست كه صاحب يك سهم، بر او حمل بشود بار صاحب دو سهم و بر صاحب دو سهم بارصاحب سه سهم و هكذا؛ ❖ــــــــــــــ❖ نماز شب را هم مقدّسين همينطور سنگين قلمداد كردهاند؛ لهذا اغلب از اهل ايمان، به ملاحظه فرض سنگينىاش، از فضيلت آن محروم ماندهاند؛ و حال آن كه همهاش، ده دقيقه بيشتر وقت لازم ندارد. چون كسى دلش نرم مىشود و مىخواهد از فيض اين عمل مهمّ بهرهمند گردد، كيفيت آن را از شخص مقدّسى سؤال مىنمايد، او مىگويد از خواب كه بلند شدى، فلان ذكر را بخوان. بعد به مسجد رفته و فلان دعا را بگو. سپس به آسمان نگاه كرده و فلان ذكر را بر زبان جارى كن. خلاصه، آنچه را كه مرحوم شيخ بهائى در «مفتاح الفلاح» از آداب و اذكار و ادعيه كه در مقدّمات و مقارنات و تعقيبات نماز شب ذكر كرده، همه را از پيش چشم وى مىگذارند كه چشمش باز مىماند؛ مخصوصاً دعاى چهل نفر مؤمن و هفتاد بار استغفار و سيصد بار العفو را كه مىشنود، حساب كار خود را مىكند. از همان مجلس كه رفت، ديگر به چشم آن آقا ديده نمىشود و اگر ديده شود هم، اسمى از نماز شب نمىبرد؛ چون مىبيند كه حريف اين ميدان نيست! ولى درست است، نماز شب همان آداب و اذكار و ادعيه را در مقدّمات و مقارنات و تعقيبات دارد؛ الّا اينكه آنها مستحبّ در مستحبّ است. هر كه حال داشته باشد، از آنها به مقدار حالش به جا مىآورد؛ و الّا، همان متن نماز را مىآورد بدون حواشى؛ و ثواب هایى كه برای نماز شب وارد شده، بر همان متن نماز است و اما حواشى آن ثواب ديگرى دارد غير از آن.

💠 دستورالعملی از امام زمان علیه‌السلام برای رفع گرفتاری در حال اضطرار ❖از بیانات آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: 🔻 📝 یک وقتی برای من مشکلی پیش آمد که در عمرم تاکنون چنین مشکلی پیش نیامده است و به گونه‌ای بود که به تلف شدنم منتهی می‌شد. کاملاً مضطر شده بودم. این دستورالعمل را انجام دادم همزمان با تمام شدن آن، مشکلم حل شد. مشکل من به‌گونه‌ای بود که به حساب اسباب عادی اصلاً قابل حلّ نبود ولی جای شگفتی بود که با این عمل مشکل حل شد. 🔸درباره کیفیت آن #دستورالعمل، در دارالسلام عراقی چنین نقل شده است: یک وقت ابن ابی البغل کاتب مورد غضب ابومنصورِ وزیر قرار گرفت به‌گونه‌ای که از ترس وزیر خود را مخفی کرد. وزیر به دنبال او بود و او هراسان و گریزان. شبی به کاظمین رفت و از کلیددار حرم خواهش کرد که شب را اجازه دهد تا در حرم بماند. او هم موافقت کرد. ابن ابی البغل شب در حرم مشغول توسّل و تضرّع بود. با این‌که درهای حرم بسته بود، ناگهان می‌بیند کسی وارد شد و مشغول زیارت حضرت کاظم و حضرت جواد علیهما السلام شد و شروع کرد به انبیاء اولوالعزم و ائمه علیهم السلام سلام داد. ولی در خطابات خود به حضرت ولی عصر علیه السلام سلام نداد. با خود گفت: شاید نام حضرت را فراموش کرده است یا از فرقه‌های منحرفی است که حضرت ولی عصر علیه السلام را قبول ندارند. آن شخص ناشناس فرمود: چرا از دعای فرج غافلی؟ سپس این عمل را به او تعلیم داد. ابن ابی‌البغل هم مشغول انجام عمل شد. آن مرد هم رفت. ابن ابی‌البغل، خادم حرم را صدا زد. خادم از دارالزیت بیرون آمد. از او پرسید: مگر شما درها را نبسته بودید؟ خادم پاسخ مثبت داد. پرسید: پس آن شخصی که داخل روضه آمد، چه کسی بود و چگونه آمد؟ خادم گفت: او مولای ما صاحب الزمان علیه السلام است و او را بارها در مثل این شب در اوقات خلوت دیده‌ام. هنوز آفتاب نزده بود که از حرم خارج شد و به مخفیگاه خود رفت. هنوز آفتاب بلند نشده در زده شد. در را باز کرد، عدّه‌ای از طرف وزیر پشت در بودند و امان‌نامه‌ای از طرف وزیر دادند و گفتند که وزیر تو را می‌خواهد. آیساً من الحیات نزد وزیر رفت. تا وارد شد، وزیر با قیافه‌ای بشّاش با وی برخورد کرد و گفت: رفته‌ای و شکایت مرا به حضرت ولی عصر علیه السلام کرده‌ای؟ سپس تعریف کرد که شب گذشته در خواب صاحب الزمان علیه السلام را دیده که مرا به ملاطفت با تو امر نموده است. ابن ابی‌البغل نیز حکایت تشرّف شب گذشته را برای وزیر بازگو کرد. وزیر از گناه ابن ابی‌البغل گذشت و او را از مقرّبین خودش قرار داد. ❖در کیفیت آن ختم در نقل دارالسلام عراقی اغلاطی وجود دارد که باید با نقل بحارالأنوار و دلائل الإمامة مقابله و تصحیح شود. من هم در موقع انجام دستورالعمل، دعا را با هر دو کتاب مقابله کردم و هر جا نیاز بود، مطابق احتیاط عمل کردم. 🔸کیفیت عمل مطابق نقل بحارالأنوار از این قرار است: دو رکعت نماز بگذار و بعد از آن این دعا را بخوان: «يَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِيلَ وَ سَتَرَ الْقَبِيحَ يَا مَنْ لَمْ يُؤَاخِذْ بِالْجَرِيرَةِ وَ لَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ يَا عَظِيمَ الْمَنِّ يَا كَرِيمَ الصَّفْحِ يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ يَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ يَا بَاسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ يَا مُنْتَهَى كُلِّ نَجْوَى وَ يَا غَايَةَ كُلِّ شَكْوَى يَا عَوْنَ كُلِّ مُسْتَعِينٍ يَا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقَاقِهَا» ده مرتبه بگو: یا رَبّاهُ، ده مرتبه بگو: یا سَیّداهُ، ده مرتبه بگو: يَا مَوْلَيَاه‏، ده مرتبه بگو: یا غایتاهُ، و ده مرتبه بگو: یا مُنْتَهی غایةِ رَغْبَتاهُ. سپس بگو: «أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ ع إِلَّا مَا كَشَفْتَ كَرْبِي وَ نَفَّسْتَ هَمِّي وَ فَرَّجْتَ غَمِّي وَ أَصْلَحْتَ حَالِي‏» سپس حاجت خود را از خدا بخواه. سپس گونه راست خود را بر زمین بگذار و صد مرتبه بگو: «َ يَا مُحَمَّدُ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ يَا مُحَمَّدُ اكْفِيَانِي فَإِنَّكُمَا كَافِيَايَ وَ انْصُرَانِي فَإِنَّكُمَا نَاصِرَاي‏»، بعد از آن گونه چپ خود را بر زمین بگذار و صد مرتبه بگو: «أَدْرِکْنی» و این را بسیار تکرار کن. سپس آن قدر بگو: «اَلْغَوْثَ، اَلْغَوْثَ» تا نفس قطع گردد. بعد از آن سر بردار که خداوند به کرم خود حاجت تو را برآورده می‌کند، ان‌شاءالله

● چه دعایی برای #کسب_روزی بخوانیم❓ ❖ از دعاهای حضرت امام سجاد (علیه‌السلام) : 🔹 «اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ وَ اكْفِنى مَؤونَةَ الاِْكْتِسابِ وَ ارْزُقْنى مِنْ غَيْرِ اِحْتِسابٍ فَلا اَشْتَغِلَ عَنْ عِبادَتِكَ بِالطَّلَبِ و لا اَحْتَمِلَ اِصْرَ تَبِعاتِ الْمَكْسَبِ» 🔸 خدايا! بر محمّد و آل او درود فرست و مرا از كسب روزىِ همراه با رنج، بى نياز گردان، و از جايى كه گمان نمى رود، روزى ام ده، تا به خاطر طلب روزى، از عبادت تو باز نمانم و بار سنگين مشكلات كسب روزى را به دوش نكشم. 📚 صحيفه سجاديه، دعاى بیستم ● دعای روزی‌‌آور! ❖معاویه بن عمار می‌گوید از حضرت صادق علیه‌السلام درخواست کردم که دعایی برای جلب روزی، به من تعلیم کند. پس ایشان دعایی به من تعلیم فرمود که من دعایی، روزی‌آورنده‌تر از آن ندیده‌ام. فرمود بگو: ○ «اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي مِنْ فَضْلِكَ الْوَاسِعِ الْحَلَالِ الطَّيِّبِ رِزْقاً وَاسِعاً حَلَالًا طَيِّباً بَلَاغاً لِلدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ صَبّاً صَبّاً هَنِيئاً مَرِيئاً مِنْ غَيْرِ كَدٍّ وَ لَا مَنٍّ مِنْ أَحَدِ خَلْقِكَ إِلَّا سَعَةً مِنْ فَضْلِكَ الْوَاسِعِ فَإِنَّكَ قُلْتَ‏ «وَ سْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ‏» فَمِنْ فَضْلِكَ أَسْأَلُ وَ مِنْ عَطِيَّتِكَ أَسْأَلُ وَ مِنْ يَدِكَ الْمَلْأیٰ أَسْأَلُ» 📚 کافی، ج2، ص550، ح1 🔸شیخ بهایی و ادای بدهی ❖ آیت الله شبیری زنجانی: 📝... زمانی شیخ بهایی به قرض زیادی (بیش از 1500دینار) مبتلا شد به گونه‌ای که از هیچ راهی قادر به ادای آن نبود و چند روز از شدت همّ و غم، از کارهای خود بازمانده بود. وی نقل کرده که در همان ایام به دعایی برخوردم و تکرار کردم و از راهی که گمان نمی‌کردم در مدت کوتاهی دیون من ادا شد. دعای مزبور این است: «اللَّهُمَّ أَغْنِنِي‏ بِحَلَالِكَ‏ عَنْ حَرَامِكَ وَ بِفَضْلِكَ عَمَّنْ سِوَاك‏» یعنی خدایا با حلالت مرا از مال حرام، و با فضل خودت از غیر خودت، بی نیاز کن. بعد از نمازها این را تکرار کنید و تعداد ندارد. مضمونش نیز بسیار عالی است. 📚جرعه ای از دریا، ج4، ص382 [حدیث: رسول خدا صلی‌الله‌علیه و آله فرمود: يَا عَلِيُّ قُلِ اللَّهُمَّ أَغْنِنِي‏ بِحَلَالِكَ‏ عَنْ حَرَامِكَ وَ بِفَضْلِكَ عَمَّنْ سِوَاكَ فَلَوْ كَانَ عَلَيْكَ مِثْلُ صَبِيرٍ دَيْناً قَضَى اللَّهُ عَنْك‏. ای علی بگو: اللهم اغننی...، که اگر قرضی به اندازه کوه صبیر (کوه بزرگی در یمن) بر عهده تو باشد، خداوند آن را ادا می‌کند. (امالی صدوق؛ص388؛ح10)] #دعا #قرض #بدهی

💠 عقاب عمومی با رواج ریاکاری! ❖مرحوم آیت‌الله‌العظمی حاج سید ‌احمد زنجانی در کتاب ارزشمند "أربعینیات" می‌نویسد: 🔻 حضرت صادق (ع) فرمود: «حضرت رسول الله (ص) فرموده است: زمانی بر امّت من می‌آید که باطن‌های آن‌ها پلید و ظاهرهای آن‌ها خوش می‌شود به‌خاطر طمع دنیا، بی‌آنکه ثواب‌های خدا را خواسته باشند؛ کارشان ریا، بی آنکه خوف خدا مخلوط امرشان شده باشد. خداوند، از این کار، عقابی شامل حال آن‌ها می‌کند؛ پس دعا می‌کنند مثل دعای غریق ولی مستجاب نمی‌شود» 🔘 موضوع فرمایش در این حدیث شریف، ریا کاران از امّت است که حال آن‌ها را شرح می‌دهد. حاصلش این است که آن‌ها با بدی و پلیدی باطن، ظواهر خودشان را با دیانتِ صوری آرایش می‌دهند که بدین وسیله به دنیا دسترسی پیدا کنند. این کار آن‌ها باعث می‌شود که خداوند آن‌ها را با بلای عمومی معاقب می‌کند که دعاشان را مستجاب نمی‌کند هرچند مثل غریق، شدیداً مورد ترحّم باشند؛ چون غریق در نهایت اضطرار واقع می‌شود. هر که را برای انقاذ و بیرون آوردن از آب و نجات از مهلکه می‌خواند، چه دوست باشد و چه دشمن؛ و همه کس هم در صورت قدرت، او را اجابت می‌کنند، چه دوست باشد و چه دشمن؛ چون خیلی مورد ترحّم می‌شود که دل هر کس به حال وی می‌سوزد. عاطفیّت و شدّت رأفت و رقّت قلب، حسّ دشمنی را از تأثیر می‌اندازد؛ لذا شنونده‌ی فریاد او، حساب دشمنی را از خاطر برده، در نجات دادن او می‌کوشد. ▫️در تشبیه آن‌ها به غریق، اشاره به این است که آن‌ها به این درجه از شدّت اضطرار هم برسند که دل همه به حالشان بسوزد و همه رقّت کنند، باز دعاشان مستجاب نمی‌شود. (مراد از عقاب عمومی، همین عدم استجابت دعای آن‌ها است) پس این کشف می‌کند که این سریره ناپاک، آن‌ها را از صلاحیّت ترحّم انداخته و خداوند با اینکه أرحم الراحمین است، درباره آن‌ها، با اسم «شدیدالعقاب» معامله می‌کند. ❖ــــــــــــــ❖ [الصدوق في ثواب الأعمال عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ سَيَأْتِي فِي أُمَّتِي زَمَانٌ تَخْبُثُ فِيهِ سَرَائِرُهُمْ وَ تَحْسُنُ فِيهِ عَلَانِيَتُهُمْ طَمَعاً فِي الدُّنْيَا لَا يُرِيدُونَ بِهِ مَا عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَكُونُ أَمْرُهُمْ رِيَاءً لَا يُخَالِطُهُمْ خَوْفٌ يَعُمُّهُمُ اللَّهُ بِعِقَابٍ فَيَدْعُونَهُ دُعَاءَ الْغَرِيقِ‏ فَلَا يُسْتَجَابُ‏ لَهُمْ.] 📚 ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص: 253 اربعینیات(اربعین اول، حدیث 24)؛ ص73

❓آیا چشم زدن واقعیت دارد ❕آیا اسفند دود کردن و تخم مرغ شکستن در رفع اثر چشم زخم موثر است❕ 💠پاسخ💠 🔶مساله چشم زخم از جمله مسائلی است که در قرآن و روایات مورد توجه قرار گرفته است . 🔶خداوند می فرماید: « نزدیک است کافران هنگامی که آیات قرآن را می شنوند تو را با چشمان خود هلاک کنند و می گویند او دیوانه است» 🔶قلم52 🔶حضرت علی می فرماید: « چشم زخم حق است و تعویذ نیز حق است و سحر نیز حق است و فال ( نیک ) نیز حق است اما فال بد حق نیست » 📚نهج البلاغه حکمت 400 ❕بسیاری از مردم معتقدند در بعضی از چشم ها اثر مخصوصی است که وقتی از روی اعجاب به چیزی می نگرند ممکن است آن را از بین ببرند یا در هم بشکنند و اگر انسان است بیمار یا دیوانه کند . 🔶این مساله از نظر عقلی امر محالی نیست چه اینکه بسیاری از دانشمندان امروز معتقدند در بعضی از چشم ها نیروی مغناطیسی خاصی نهفته شده که کارایی زیادی دارد حتی با تمرین و ممارست می توان آن را پرورش داد .خواب مغناطیسی از طریق همین نیروی مغناطیسی چشمها است .در دنیایی که اشعه لیزر که شعاعی است نامرئی می تواند کاری کند که از هیچ سلاح مخربی ساخته نیست پذیرش نیرویی در بعضی از چشمها که از طریق امواج مخصوص در طرف مقابل اثر بگذارد چیز عجیبی نخواهد بود .بسیاری نقل می کنند که با چشم خود افرادی را دیده اند که دارای این نیروی مرموز چشم بوده اند و افراد یا حیوانات یا اشیایی را از طریق چشم زدن از کار انداخته اند .لذا نه تنها نباید اصراری در انکار این امور داشت باید امکان وجود آن را از نظر عقل و علم پذیرفت. 📚تفسیر نمونه ج24 ص427 🔶پیامبر گرامی فرمود: « چشم زدن حق است و شتر و گاو را به تنور کند» 📚بحار الانوار ج60 ص17 🔶وفرمود: « چشم زخم مرد را به گور کند» 📚بحار الانوار ج60 ص20 🔶امام صادق فرمود: « اگر گورها را بشکافند خواهید دید که بیشتر مرده های شما برای چشم زخم مرده اند زیرا اثر چشم درست است» 📚بحار الانوار ج60 ص25 ❕البته قبول چشم زخم به این معنی نیست که برای رفع آن به کارهای خرافی و عوامانه مانند تخم مرغ شکستن و ... پناه برد زیرا این امور تاثیری در رفع چشم زخم ندارد و کارهایی مانند تخم مرغ شکستن در کنار اثر نداشتن مستلزم تهمت زدن به مومنین و ایذای آنان نیز می باشد . 💠اما دعاها و توسلاتی از اهل بیت در دفع چشم زخم وارد شده است که به فرمان خداوند می تواند جلوی تاثیر نیروی مغناطیسی چشمها را بگیرد؛ 1️⃣یاد کردن خداوند؛ 🔶امام صادق فرمود: « هرکس از سیرت و صورت برادر مسلمانش خشنود شد خدا را یاد کند زیرا وقتی خداوند را یاد کند ضرری به برادر مومنش نمی رسد» 📚بحارالانوار ج60 ص25 2️⃣گفتن تبارک الله احسن الخالقین ؛ 🔶امام صادق فرمود: « کسی که چیزی از برادرش او را متعجب ساخت این جمله را بگوید زیرا چشم زخم حق است» 📚همان ص26 3️⃣گفتن سه مرتبه « لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم» 🔶چنان که فرمود: « چشم زدن درست است و تو از آن بر خودت و از خودت بر دیگران در امان نیستی و اگر از آن نگرانی سه بار بگو لا حول و لا قوه ...» 📚همان مدرک 4️⃣گفتن جمله « آمنت بالله و صلی الله علی محمد و آله» 📚همان مدرک ص18 5️⃣ خواندن این تعویذ: « اعیذ فلان بن فلان بکلمات الله التامه من شر کل شیطان و هامه و من شر کل عین لامه» 📚همان مدرک ص18 ❗️یا این تعویذ: « اللهم یا ذا السلطان العظیم و المن القدیم و الوجه الکریم ذا الکلمات التامات و الدعوات المستجابات عاف فلان بن فلان من انفس الجن و اعین الناس» 📚بحار الانوار ج92 ص132 6️⃣تکبیر گفتن؛ 📚بحار الانوار ج60 ص25 7️⃣نوشتن و همراه داشتن سوره حمد و توحید و ناس و فلق و آیه الکرسی و در جلد شیشه نهادن به دستور امام رضا علیه السلام 📚همان مدرک ص26 8️⃣خواندن و نوشتن سوره حمد و ناس و فلق و توحید و آیه الکرسی و این جمله :« اللهم انت ربی لا اله الا انت علیک توکلت و انت رب العرش العظیم حسبی الله و نعم الوکیل ما شاء الله کان و ما لم یشا لم یکن اشهد ان الله علی کل شی ء قدیر ...» 📚بحار الانوار ج92 ص128 9️⃣خواندن آیه « و ان یکاد الذین کفروا...» 📚همان ص132

🔰 اگر در هنگام خشم و عصبانيت کسی را نفرين کنيم ،آيا خداوند نفرين را قبول می‌کند؟ ✍️ پاسخ: در ابتدا به اين سه نكته توجه بفرماييد: ▪️لعن يا نفرين بر برادران و خواهران مؤمن و به طور كلي زبان گشودن به نفرين و لعن‌، امري مذموم است و جز در موارد استثنا از اين امر به شدت پرهيز داده شده است‌. حضرت امام باقر (عليه السلام) مي‌فرمايند: «كسي كه چيزي را لعنت مي‌كند اگر آن شي‌ء مستحق نباشد لعنت به خود گوينده برمي‌گردد. پس از لعن مؤمن بپرهيزيد تا مبادا خود گرفتار شويد.» ▪️اگر شخص نفرين‌شده شايستگى نفرين نداشته باشد، خداوند آن نفرين را مستجاب نمى‌كند. استجابت دعا براساس حكمت‌هايى است كه تنها خداوند از آن آگاهى كامل دارد. ▪️مسلما هيچ يک از مؤمنان سزاوار نفرين و بدخواهي برادر مؤمن خويش نيست، بنابراين مي‌توان با دعاي خير در حق كسي كه او را نفرين نموده‌ايم، عمل خويش را جبران نماييم «إنّ الحسنات يذهبن السيئات؛ به درستي كه خوبي‌ها بدي‌ها را خواهد پوشانيد». 🔹 حال با توجه به اين سه نكته بايد عرض كنيم كه اگر هنگام نفرين كردن به قدري عصباني شويم كه به اصطلاح عقل از سر بپرد و ندانيم كه چه مي‌گوييم در اين صورت مسلم است كه هيچ حرفي از حرف‌هايمان نه پيش خدا ارزش دارد و نه پيش خلق خدا و البته به خاطر عصباني شدن بايد تاوانش را هم پس بدهيم . 🔸 اما اگر عصبانيتمان در آن حد نيست، تكليفمان با توجه به سه نكته بالايي روشن است. يعني اگر طرف مقابل، مستحق اين نفرين‌ها نباشد به خودمان برمي‌گردد و در اين صورت بايد با استغفار از خداوند طلب آمرزش نمود. 🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی

‌ باطل پس از مدّت ها سكوت، نعره می‌كشد، مـردم در شكستن قوانين خدا دست در دست هم مى گذارند و در جدا شدن از دين متّحد می‌گردند، و در دروغ پردازى با هم دوست و در راستگويى دشمن يكديگرند. به گناه افتخار مى كنند، و از #پاكدامنى به شگفت مى‌آيند.... ‌| امیدالمومنین امام علی‌علیه السلام؛ نهج‌البلاغه؛ خطبه۱۰۸ |

امام على عليه السلام : نسبت به دين خود از سه كس برحذر باشيد : ··· و مردى كه خداوند عزّ و جلّ به او قدرت (حكومت) داده است و او بگويد كه اطاعت از او، اطاعت از خداست و نافرمانى از او نافرمانى از خداست. او دروغ مى گويد؛ زيرا از فرمان هيچ آفريده اى كه بر خلاف فرمان آفريدگار باشد نبايد اطاعت كرد··· فقط بايد از خدا و پيامبرش و اولو الامر اطاعت كرد و خداوند عزّ و جلّ به اطاعت كردن از پيامبر فرمان داده، چون او معصوم است. عنه عليه السلام :احْذَروا على دِينِكُمْ ثَلاثةً : ··· و رَجُلاً آتاهُ اللّه ُ عزّ و جلّ سُلطانا فَزَعَمَ أنَّ طاعَتَهُ طاعةُ اللّه ِ ، و مَعْصيتَهُ مَعْصيةُ اللّه ِ، و كَذَبَ ، لِأَنـهُ لا طاعةَ لِمَخْلوقٍ في مَعْصيةِ الخالِقِ ··· إنّما الطّاعةُ للّه ِ و لِرَسولِهِ و لِوُلاةِ الأمْرِ ، و إنّما أَمَرَ اللّه ُ عزّ و جلّ بطاعةِ الرَّسولِ لأنَّهُ مَعْصومٌ .[بحار الأنوار : 75 / 337 / 8 .]

💎جهاد برتر 🔻امام باقر عليه‌السلام: ❇️ امام باقر عليه‌السلام در پاسخ به كسى كه عرض كرد: من در عمل ناتوانم و نماز و روزه كم به جا می‌آورم اما سعى می‌كنم جز حلال نخورم و جز با #حلال ازدواج نكنم. فرمودند: چه جهادى برتر از پاك نگهداشتن شكم و شرمگاه؟! قَالَ لَهُ رَجُلٌ إِنِّي ضَعِيفُ الْعَمَلِ قَلِيلُ الصَّلَاةِ قَلِيلُ الصَّوْمِ وَ لَكِنْ أَرْجُو أَنْ لَا آكُلَ إِلَّا حَلَالًا وَ لَا أَنْكَحَ إِلَّا حَلَالًا فَقَالَ وَ أَيُّ جِهَادٍ أَفْضَلُ مِنْ عِفَّةِ بَطْنٍ وَ فَرْجٍ 📚 محاسن، ص ۲۹۲، ح ۴۴۸

یوسف گم گشته بازآید به کنعان غم مخور کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن چتر گل در سر کشی ای مرغ خوشخوان غم مخور

⁉️ آیا در ما خیری هست...؟ 💠 امام باقر (علیه‌ السلام) فرمودند اگر خواستی بدانی که در تو خیری هست یا نه، به دلت بنگر. اگر دلت اهل طاعت خدا را دوست داشت و از اهل معصیت بدش می‌ آمد، در تو خیری هست و خداوند تو را دوست می‌ دارد. اما اگر دلت از اهل خدا بدش می‌ آید و اهل معصیت را دوست می‌ دارد، در تو هیچ خیری نیست و خداوند تو را دوست ندارد و هر انسانی با کسی‌ است که او را دوست دارد. اصول کافی، جلد ۳، صفحه ۱۹۲

‼️ فتنه اینگونه آغاز می‌شود... 🔻 قالَ أمِیرُ‌المُؤمِنِینَ عَلَیهِ‌السَّلَامُ: «إِنَّمَا بَدْءُ وُقُوعِ الْفِتَنِ أَهْوَاءٌ تُتَّبَعُ وَ أَحْكَامٌ تُبْتَدَعُ يُخَالَفُ فِيهَا كِتَابُ الله» ✍️ امام علی علیه‌السّلام می‌فرمایند: اى مردم! همانا آغاز آشوب‌ها و فتنه‌ها، پيروى از هوس‌ها و بدعت‌‌گذاریِ احکامی است که در آن‌ها، با کتاب خدا مخالفت می‌شود. 📚 نهج‌البلاغه، ص 88

📌شریک #قتل دیگران نشویم مراقب حرفهامون باشیم که چی می گیم. امام #باقر(ع) فرمود: روز رستاخيز شخصى در عرصه محشر حاضر مى‏شود و يك شيشه #خون به او مى‏دهند و مى‏گويند اين سهم تو از خون فلانى است، مى‏گويد پروردگارا تو مى‏دانى كه من خونى نريخته‏ام و مرا خودت قبض روح كردى، خداوند مى‏فرمايد: آرى، ولى آيا تو از فلانى فرزند فلان چنين و چنان نشنيدى؟ پس آن را بازگو كردى تا اين كه گفتارت به فلانى رسيد و او به سبب گفته‏هاى تو آن مرد را كشت و اين نصيب تو از خون او است. 📚برقی، محاسن، ج1، ص104.

یاری با ترس يـكـى از سـنـت هـاى الهـى خـاص مـؤ منان ، يارى آنها با امدادهاى غيبى است و از مهم ترين اسباب تـحـقـق ايـن سـنّت در جهاد، القاء رعب در دل دشمن است. قرآن شریف به سلاح ترس و دلهره در قلوب دشمنان تصریح می کند و آن را از عوامل پیروزی پیامبر گرامی صلی الله علیه و اله و سلم بر دولتها و ملتهای معاصرش، عنوان می سازد. 1- در این مورد می فرماید: «سنلقی فی قلوب الذین کفروا الرعب.» [1] . یعنی: ما در دلهای کسانی که کفر ورزیدند بیم و (هراس) خواهیم افکند. 2- و می فرماید: «سألقی فی قلوب الذین کفروا الرعب.» [2] . یعنی: من در دلهای کافران هراس خواهم افکند. 3- و می فرماید: «و قذف فی قلوبهم الرعب فریقا تقتلون و تأسرون فریقا.» [3] . یعنی: و در دلهایشان بیم افکندیم، گروهی را کشتید و گروهی را به اسارت گرفتید. 4- و می فرماید: «فأتاهم الله من حیث لم یحتسبوا و قذف فی قلوبهم الرعب.» [4] . یعنی: خدا از سویی که آنان گمانش را نمی کردند بدانان تاخت آورد و در دلهایشان وحشت افکند. پیامبر گرامی صلی الله علیه و اله و سلم در این مورد فرمود: «نصرت بالرعب، مسیرة شهر.» [5] . یعنی: با ایجاد رعب در دل دشمن به اندازه ی یک ماه پیش رفتم. و نیز فرمود: «أعطیت خمسا... و نصرت بالرعب.» [6] . یعنی: به من پنج چیز اعطاء گردید... از آن جمله این است که: بوسیله ی سلاح ترس و رعب که خدا در دل دشمنان می افکند، یاری و پیروز می شوم. پـيـامـبـر اكـرم (ص ) هـرگـز مـانـنـد سـايـر فـرمـانـدهـان جـنـگ در طـول تـاريـخ ، از شـيـوه هـاى غـير انسانى مانند مسموم كردن آب و غذاى دشمن ، كشتن افراد غير نـظـامـى و تـخـريـب خـانـه هـاى آنـان و... بـراى ايـجـاد رعـب در دل دشمن بهره نگرفت . در اسـلام ، ايـجـاد رعـب تـنـهـا بـه نـيـروهـايـى مـحـدود مـى شـود كـه در صـحـنـه نـبـرد در مـقـابـل اسـلام صـف كـشـيـده انـد يـا نـيـروهـايـى كـه بـه گونه اى از آنها پشتيبانى مى كنند و شـامـل نـيـروهـاى غـير نظامى و غير فعّال در زمينه جنگ و امداد آن ، به ويژه زنان و كودكان نمى گردد. بر این باور هیچ مانعی ندارد که امام مهدی علیه السلام در قیام اصلاحی خویش با سلاح «رعب» از جانب خدا یاری گردد و خداوند رعب و ترس را در دل صاحبان قدرت و امکانات و زورمندان بیافکند. همانگونه که روایات بسیاری بدین واقعیت تصریح می کند: امام صادق علیه السلام در این مورد می فرماید: «ان القائم منا منصور بالرعب، مؤید بالنصر، تطوی له الأرض و تظهر له الکنوز کلها و یظهر الله به دینه علی الدین کله و لو کره المشرکون.» [7] . یعنی: قائم ما، با سلاح ترس و هراسی که خدا بر دل دشمنان می افکند، یاری می گردد و بوسیله ی خدا پیروز می شود، زمین برای او درهم پیچیده شده گنجهای زمین برای او آشکار می گردد و خداوند بدست او دین خود را بر تمامی ادیان، اقتدار و غلبه می بخشد، گر چه شرک گرایان را خوش نیاید.  پاورقی [1] سوره آل عمران، آیه 151. [2] سوره انفال، آیه 12. [3] سوره احزاب، آیه 26. [4] سوره حشر، آیه 2. [5] بحارالانوار، ج 16، ص 179. [6] بحارالانوار، ج 16، ص 313. [7] بحارالانوار، ج 52، ص 191، منتخب الاثر، ص 468 و معجم احادیث الامام المهدی علیه السلام، ج 3، ص 493.

عمر بن عبدالعزیز و ممنوعیت سبّ امام علی(ع) دو حادثه به ظاهر كوچك در دوران كودكى عمر بن عبدالعزيز اتفاق افتاد كه مسير فكر او را كه تحت تاثير افكار عمومى قرار گرفته بود، تغيير داد و به شدت دگرگون ساخت. در واقع از آن روز بود كه اين حادثه بزرگ زمان خلافت او پايه ريزى شد. حادثه نخست زمانى رخ داد كه وى نزد استاد خود «عبيدالله» كه مردى خداشناس و با ايمان و آگاه بود، تحصيل مى كرد. يك روز عمر با ساير كودكان همسال خود كه از بنى اميه و منسوبين آنان بودند، بازى مى كرد. كودكان، در حالى كه سرگرم بازى بودند، طبق معمول به هر بهانه كوچك على(علیه السلام) را لعن مى كردند. عمر نيز در عالم كودكى با آن ها هم صدا مى شد. اتفاقاً در همان هنگام آموزگار وى كه از كنار آنها مى گذشت، شنيد كه شاگردش نيز مثل ساير كودكان، على(علیه السلام) را لعن مى كند. استاد فرزانه چيزى نگفت و به مسجد رفت. هنگام درس شد و عمر براى فراگرفتن درس، به مسجد رفت. استاد تا او را ديد، مشغول نماز شد. عمر مدتى نشست و منتظر شد تا استاد از نماز فارغ شود، اما استاد نماز را بيش از حد معمول طول داد. شاگرد خردسال احساس كرد كه استاد از او رنجيده است و نماز بهانه است. آموزگار، پس از فراغت از نماز، نگاه خشم آلودى به وى افكنده گفت: - از كجا مى دانى كه خداوند پس از آنكه از اهل «بدر» و «بيعت رضوان» راضى شده بود، بر آنها غضب كرده و آن ها مستحق لعن شده اند؟(1) - من چيزى در اين باره نشينده ام. - پس به چه علت على(علیه السلام) را لعن مى كنى؟ - از عمل خود عذر مى خواهم و در پيشگاه الهى توبه مى كنم و قول مى دهم كه ديگر اين عمل را تكرار نكنم. سخنان منطقى و موثر استاد، كار خود را كرد و او را سخت تحت تاثير قرار داد. پسر عبدالعزيز از آن روز تصميم گرفت ديگر نام على(علیه السلام) را به زشتى نبرد. اما باز در كوچه و بازار و هنگام بازى با كودكان، همه جا مى شنيد مردم بى پروا على(علیه السلام) را لعن مى كنند تا آنكه حادثه دوم اتفاق افتاد و او را در تصميم خود استوار ساخت. حادثه از اين قرار بود كه پدر عمر از طرف حكومت مركزى شام، حاكم مدينه بود و در روزهاى جمعه طبق معمول، ضمن خطبه نماز جمعه، على(علیه السلام) را لعن مى كرد و خطبه را با سب آن حضرت به پايان مى رسانيد. روزى پسرش عمر به وى گفت: - پدر! تو هر وقت خطبه مى خوانى، در هر موضوعى كه وارد بحث مى شوى داد سخن مى دهى و با كمال فصاحت و بلاغت از عهده بيان مطلب بر مى آيى، ولى همينكه نوبت به لعن على مى رسد، زبانت يك نوع لكنت پيدا مى كند، علت اين امر چيست؟ - فرزندم! آيا تو متوجه اين مطلب شده اى؟ - بلى پدر! - فرزندم! اين مردم كه پيرامون ما جمع شده اند و پاى منبر ما مى نشينند، اگر آن چه من از فضايل على(علیه السلام) مى دانم بدانند، از اطراف ما پراكنده شده دنبال فرزندان او خواهند رفت! عمر بن عبدالعزيز كه هنوز سخنان استاد در گوشش طنين انداز بود، چون اين اعتراف را از پدر خود شنيد، سخت تكان خورد و با خود عهد كرد كه اگر روزى به قدرت برسد، اين بدعت را از ميان بردارد. لذا به مجرد آنكه در سال 99 هجرى به خلافت رسيد، به آرزوى ديرينه خود جامه عمل پوشانيد و طى بخشنامه اى دستور داد كه در منابر به جاى لعن على(علیه السلام) آيه: «انّ اللّه يأمر بالعدل و الاحسان و ايتأ ذى القربى و ينهى عن الفحشأ و المنكر و البغى يعظكم لعلكم تذكرون»(2)؛ (خداوند به عدالت و نيكوكارى و بخشش به خويشان فرمان مى دهد و از كارهاى بد و ناروا و ستمگرى منع مى كند، شما را پند مى دهد تا اندرز الهى را بپذيريد) تلاوت شود. اين اقدام با استقبال مردم روبرو شد و شعرا و گويندگان اين عمل را مورد ستايش قرار دادند.(3)، (4) پی نوشت: (1). على(علیه السلام) يكى از شركت كنندگان در جنگ بدر و بيعت رضوان بود بلكه در صدر همه آنان قرار داشت. (2). سوره نحل، آیه 90.

امام علی علیه السلام فرمودند: اگر با شمشيرم بر بينى مؤمن بزنم كه دشمن من شود، با من دشمنی نخواهد کرد، و اگر تمام دنيا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد، دوست من نخواهد شد، و این بدان جهت است که قضای الهی جاری شد، و بر زبان پيامبر اُمّی (ص) گذشت كه فرمودند: اى على!مؤمن تو را دشمن نگیرد، و منافق تو را دوست نخواهد داشت. وَ قالَ عليه السلام: لَوْ ضَرَبْتُ خَيْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَيْفِي هَذَا عَلى أَنْ يُبْغِضَنِي مَا أَبْغَضَنِي، وَلَوْ صَبَبْتُ الدُّنْيَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلى أَنْ يُحِبَّنِي مَا أَحَبَّنِى. وَذَلِكَ أَنَّهُ قُضِيَ فَانْقَضى عَلى لِسَانِ النَّبِيِّ الاُْمِّيِّ (صلى الله عليه وآله وسلم) أَنَّهُ قَالَ: يَا عَلِيُّ! لاَيُبْغِضُكَ مُؤْمِنٌ، وَلاَ يُحِبُّكَ مُنَافِقٌ. ✍️ شرح حکمت: امام (عليه السلام) مى فرمايند: (اگر نوک بينى مؤمن را با شمشير بزنم مرا مبغوض نخواهد داشت) براى اين است كه مؤمن مى داند به يقين در آن مصلحتى بوده... (و اگر تمام دنيا را بر منافق بريزم كه مرا دوست بدارد دوست نمى‌دارد!) مفهومش اين است كه منافقان به قدرى تعصب و كينه و عداوت دارند كه تمام دنيا را هم اگر به آنها بدهند دست از راه و روش زشت و انحرافى خود بر نمى دارند... آن گاه امام (ع) به گفتارى از پيغمبر اكرم (ص) در اين زمينه استناد مى جويند و مى فرمايند: اين بدليل آن است كه مقدر شده و بر زبان پيامبرِ درس نخوانده جارى شده كه فرمودند: اى على! هيچ مؤمنى تو را دشمن نمى دارد و هيچ منافقى تو را دوست نخواهد داشت. 💓 بنابراین محبت شاه ولایت "علی بن ابی طالب علیه‌السلام" یکی از معیارهای سنجش ايمان و نفاق‌ است... ❗️بخوانیم دو نمونه از این سخن حضرت را در طول تاريخ زندگی شان: 👇 ✅ مرحوم كلينى در كتاب كافى نقل مى كند كه مرد سياه پوستى از اهل حبشه (شیعه) انگشتان يك دستش قطع شده بود، و درحالیکه به طرف قبرستان می رفت تا انگشتان بریده ی خود را دفن کند، شخصی با تمسخر از او پرسید: چه كسى انگشتان تو را قطع كرده؟ گفت: (بهترينِ خلق خدا...) ❤️ سپس افزود: ما هشت نفر بوديم كه دست به سرقتى زديم، ما را دستگير كردند و خدمت على بن ابی طالب بردند و بعد از اعتراف، به دستور ایشان انگشتان چهار نفر از ما که آگاهانه این دزدی را انجام داده بودیم را قطع کردند... این شخص با سخنانش معرکه ای در بازار بوجود آورد و با وجود چنین اتفاقی از علی علیه‏السلام دفاع میکرد، و بالعكس: ❌ ابن ملجم قاتل اميرالمؤمنين (ع) هنگامى كه ضربه اى بر سر مبارك آن حضرت وارد ساخت، او را خدمت حضرت آوردند، و آقا به او فرمودند: اى دشمن خدا، مگر من به تو نيكى نكردم؟ گفت: آرى به من نيكى كردى. فرمودند: پس چه چيزى باعث شد كه اين جنايت را انجام دهى؟ گفت: چهل روز شمشير خود را تيز كردم و از خدا خواستم كه به وسيله ی آن بدترين خلق خدا را به قتل برسانم، امام (ع) فرمودند: دعاى تو مستجاب شده است، زيرا تو را با همين شمشير خواهند كشت و تو بدترين خلق خدايى...

📌میلاد امام حسن عسکری علیه السلام مبارک باد. امام #عسكرى عليه السلام فرمود:  پررويى و گستاخى فرزند در مقابل پدر در #كودكى موجـب #نافرمانى او در بزرگى مى شـود. قلب و دل احمق در دهان اوست و دهان انسان حكيم در (اختيار) قلب اوست. 

💠 یتیم ماییم که..! • امام حسن عسکری(ع) فرمود: 《سخت تر از یتیم جدا شده از پدر، یتیمی است که از امامش جدا شده و توانایی دستیابی به وی را ندارد. و حکم امامش را درباره مسائل دینی مورد ابتلا نمی‌داند. آگاه باشید هر فرد ناآگاه به شریعت ما که از دیدار ما محروم است، یتیمی است که در دامن عالمان شیعه جای دارد(یَتِیم فِی حَجرِه). آگاه باشید، هرکس وی را هدایت و راهنمایی کند و شریعت ما را به وی بیاموزد، در مقام رفیق اعلی با ما خواهد بود》 حَدَّثَنَا أَبُو مُحَمَّدٍ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ الْعَسْكَرِيُّ ع قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ آبَائِهِ ع عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص أَنَّهُ قَالَ: أَشَدُّ مِنْ يُتْمِ الْيَتِيمِ الَّذِي انْقَطَعَ عَنْ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ يُتْمُ يَتِيمٍ انْقَطَعَ عَنْ إِمَامِهِ وَ لَا يَقْدِرُ عَلَى الْوُصُولِ إِلَيْهِ وَ لَا يَدْرِي كَيْفَ حُكْمُهُ فِيمَا يُبْتَلَى بِهِ مِنْ شَرَائِعِ دِينِهِ أَلَا فَمَنْ كَانَ مِنْ شِيعَتِنَا عَالِماً بِعُلُومِنَا وَ هَذَا الْجَاهِلُ بِشَرِيعَتِنَا- الْمُنْقَطِعُ عَنْ مُشَاهَدَتِنَا يَتِيمٌ فِي حَجْرِهِ أَلَا فَمَنْ هَدَاهُ وَ أَرْشَدَهُ وَ عَلَّمَهُ شَرِيعَتَنَا كَانَ مَعَنَا فِي الرَّفِيقِ الْأَعْلَى‏ بحار،ج105،ص171-احتجاج،ج1،ص66- تفسیر المنسوب الی امام‌العسکری(ع)،ص339 (احتجاج طبرسی، ج۱، ص۶۶)

امام حسن عسکری علیه السلام در تفسیر آیه «با مردم به زبان خوش سخن بگویید» فرمود: با همه مردم، چه مؤمن و چه مخالف، به زبان خوش سخن بگویید. مؤمن، به هم مذهبان، روی خوش نشان می دهد و با مخالفان، با مدارا سخن می گوید تا به ایمان، جذب بشوند و حتّی اگر نشدند، با این رفتار، از بدی های آنان در حقّ خود و برادران مؤمنش، پیشگیری کرده است. 🔻متن حدیث🔻 امام حسن عسکری علیه السلام: فی تفسیر قوله تعالی «وَ قُولُوا لِلنّاسِ حُسْنا» قالَ: قُولُوالِلنّاسِ کُلِّهُمْ حُسْنا مُؤمِنِهُمْ وَ مُخالِفِهُمْ، أمّا المؤمِنونَ فَیَبْسُطُ لَهُمْ وَجْهَهُ وَ أمّاالْمُخالِفونَ فَیُکَلِّمُهُمْ بِالْمُداراةِ لاِجْتِذابِهِمْ اِلیَ الاْیمانِ. فَاِنِ استَتَرَ مِنْ ذلِکَ بِکفِّ شُرورِهمْ عَنْ نَفْسِهِ وَ عَنْ اِخْوانِهِ المُؤمِنینَ. 📚مستدرک الوسائل، جلد ۱۲، صفحه ۲۶۱

«این انقلاب، آن قدر تلاطم و سختی دارد که یک روزی شهدا آرزو می کنند زنده شوند و برای دفاع از این انقلاب دوباره شهید شوند». #شهید_حاج_قاسم_سلیمانی ✊ راهپیمایی ۱۳ آبان #اتمام_حجت با آشوبگران داخلی و مداخله گران خارجی 🔸 وعده ما 🌹 همه با هم در راهپیمایی ۱۳ آبان 🌹 در سراسر کشور ایران اسلامی

#رضایت_خدا #حرف_مردم امام باقر علیه السّلام فرمود: رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله فرمود: هر کس خوشنودی مردم را به چیزی بجوید که خداوند از آن چیز به خشم می‌آید، مردمی که او را ستایش می‌کردند نکوهشش کنند، و هر کس فرمانبرداری خدا را به خشم مردم مقدم بدارد خداوند او را از دشمنی کردن هر دشمنی محافظت نماید و حسادت هر حسود و ظلم هر ستمکاری را از او برطرف نماید، و خدای عزّ و جلّ یاور و پشتیبان او شود. وَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ: مَنْ طَلَبَ مَرْضَاةَ اَلنَّاسِ بِمَا یُسْخِطُ اَللَّهَ کَانَ حَامِدُهُ مِنَ اَلنَّاسِ ذَامّاً وَ مَنْ آثَرَ طَاعَةَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِغَضَبِ اَلنَّاسِ کَفَاهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَدَاوَةَ کُلِّ عَدُوٍّ وَ حَسَدَ کُلِّ حَاسِدٍ وَ بَغْیَ کُلِّ بَاغٍ وَ کَانَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ نَاصِراً وَ ظَهِیراً. الکافی، باب من أطاع المخلوق فی معصیة الخالق، روایت اول.

خواب عجیب آیت الله نائینی در مورد ایران حجة الاسلام استاد عالی -------------------------