🔴 مبادا به تجمّلات دنیا و زر و زیور آن دل خوش کنی
بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم
و امام سجّاد علیه السلام فرمود : اسماء بنت عمیس حکایت کرده است :
روزی امیرالمؤ منین علیّ علیه السلام در یکی از جنگ ها غنیمتی به دست آورد و گردنبندی برای همسرش فاطمه علیها السلام خریداری کرد و به عنوان هدیّه تحویل او داد و حضرت آن را پوشید .
روز بعد ، حضرت رسول صلوات اللّه علیه به منزل ایشان آمد و گردنبند را در گردن دخترش دید ، فرمود : دخترم ! مردم و دنیا تو را نفریبند ، تو دختر رسول خدائی ، مبادا به تجمّلات دنیا و زر و زیور آن دل خوش کنی .
حضرت زهراء علیها السلام با شنیدن این سخن ، گردنبند را از گردن خود در آورد و پس از فروش با پولش غلامی خرید و او را آزاد کرد و پیامبر خدا شادمان و مسرور گشت
مستدرک الوسائل : ج 5 ، ص 244 ، ح 1
🔴 دوبیتی شهادت حضرت مسلم
اگرچه برسردارم میا به کوفه حسین
هنوز زمزمه دارم میا به کوفه حسین
سلام من به توای آفتاب هستی بخش
چراغ محفل تارم میا به کوفه حسین
نوشته ام که بیائی ولی به صفحه خاک
به اشک خودبنگارم میا به کوفه حسین
میان کوفه غریبانه می زنم فریاد
امید وصبروقرارم میا به کوفه حسین
به سنگساری مهمان اگرچه می کوشند
امام آینه دارم میا به کوفه حسین
دراین دیاربه سرنیزه لاله می چینند
گل همیشه بهارم میا به کوفه حسین
بیا به همره زینب ازاین سفربرگرد
امید جان فکارم میا به کوفه حسین
برای آن که نگردی توبی علی اکبر
دمادم است شعارم میا به کوفه حسین
نشسته حزمله درانتظار اصغرتو
ببین که واهمه دارم میا به کوفه حسین
پیام آخرمسلم برای تو این است
گذشته کارزکارم میا به کوفه حسین
به گریه گفت «وفائی» زمسلم بن عقیل
به دردوغصه دچارم میا به کوفه حسین
وفائی
🔴 دعاها و اعمال نزدیک غروب روز عرفه
1⃣ دعای عشرات : سيد بن طاووس رضوان الله علیه درضمن ادعيه روز عرفه فرموده كه چون نزديك شود غروب آفتاب بگو بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَسُبْحانَ اللَّهِ و...» واين همان دعاي عشرات است .(به مفاتیح الجنان مراجعه شود.)
2⃣ دعای بخشش گناهان: يا رَبِّ اِنَّ ذُنُوبي لا تَضُرُّكَ، وَاِنَّ مَغْفِرَتَكَ لي لا تَنْقُصُكَ،فَاَعْطِني ما لا يَنْقُصُكَ، وَاغْفِرْ لي ما لايَضُرُّكَ.
پروردگارا همانا گناهان من زياني به تو نزند و محققاً آمرزش تو از من نقصاني به تو نرساند پس عطا كن به من آنچه را نقصانت نرساند و بيامرز برايم آنچه را زيانت نزند
3⃣ خواندن این دعا: اَللّهُمَّ لا تَحْرِمْني خَيْرَ ما عِنْدَكَ لِشَرِّ ما عِنْدي، فَاِنْ اَنْتَ لَمْ تَرْحَمْني بِتَعَبي وَنَصَبي، فَلاتَحْرِمْني اَجْرَ الْمُصابِ عَلي مُصيبَتِهِ.
خدايا محرومم مكن از آن خيري كه نزد تو است بخاطر آن شري كه در پيش من است پس اگر تو به رنج و خستگيم رحم نميكني پس محرومم مدار از پاداش مصيبت ديدهاي بر مصيبتش
4⃣ صلوات عصر روزعرفه ده مرتبه بگوید:
🌕 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ عَلَي آلِ مُحَمَّدٍ وَ ابْعَثْنِي عَلَي الْإِيمَانِ بِكَ وَ التَّصْدِيقِ بِرَسُولِكَ وَ الْوَلَايَةِ لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ عَدُوِّهِ وَ الِانْتِقَامِ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ آلِ مُحَمَّدِ فَإِنِّي قَدْ رَضِيتُ بِذَلِكَ يَا رَبِّ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ فِي الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ فِي الْمَلَإِ الْأَعْلَي وَ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ فِي الْمُرْسَلِينَ اللَّهُمَ أَعْطِ مُحَمَّداً عَلَيْهِ السَّلَامُ الْوَسِيلَةَ وَ الشَّرَفَ وَ الْفَضِيلَةَ وَ الدَّرَجَةَ الْكَبِيرَةَ الرَّفِيعَةَ فِي [من] الْجَنَّةِ اللَّهُمَّ إِنِّي آمَنْتُ بِمُحَمَّدٍ وَ لَمْ أَرَهُ فَلَا تَحْرِمْنِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ رُؤْيَتَهُ وَ ارْزُقْنِي صُحْبَتَهُ وَ تَوَفَّنِي عَلَي مِلَّتِهِ وَ اسْقِنِي مِنْ حَوْضِهِ مَشْرَباً رَوِيّاً سَائِغاً هَنِيئاً لَا أَظْمَأُ بَعْدَهُ أَبَداً إِنَّكَ عَلي كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ اللَّهُمَّ إِنِّي [كَمَا] آمَنْتُ بِمُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ فَعَرِّفْنِي فِي الْجِنَانِ وَجْهَهُ اللَّهُمَّ بَلِّغْ [أَبْلِغْ] رُوحَ مُحَمَّدٍ مِنِّي تَحِيَّةً كَثِيرَةً وَ سَلَاماً اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ [عَلَي] آلِ مُحَمَّدٍ الَّذِينَ أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهِيراً اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ عَلَي آلِ مُحَمَّدٍ الَّذِينَ أَمَرْتَ بِطَاعَتِهِمْ وَ أَوْجَبْتَ حَقَّهُمْ وَ مَوَدَّتَهُمْ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ عَلَي آلِ مُحَمَّدٍ الَّذِينَ أَلْهَمْتَهُمْ عِلْمَكَ وَ اسْتَحْفَظْتَهُمْ كِتَابَكَ وَ اسْتَرْعَيْتَهُمْ عِبَادَكَ فَإِنَّهُمْ مَعْدِنُ كَلِمَاتِكَ وَ خُزَّانُ عِلْمِكَ وَ دَعَائِمُ دِينِكَ وَ الْقُوَّامُ بِأَمْرِكَ صَلَاةً كَثِيرَةً طَيِّبَةً مُبَارَكَةً نَامِيَةً تَامَّةً وَ أَبْلِغْ أَرْوَاحَهُمُ الطَّيِّبَةَ وَ أَجْسَادَهُمُ الطَّاهِرَةَ مِنِّي فِي هَذِهِ السَّاعَةِ وَ كُلِّ سَاعَةٍ تَحِيَّةً كَثِيرَةً وَ سَلَاماً الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ وَ صَلَّي اللَّهُ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً.
📚 مصباح کفعمی ص۶۶۲
📚اقبال الاعمال ج۱ ص ۴۲۰ -۴۲۱
🔴 خطاپوشی
آیة الله مروی (ره)، از علمای بزرگ دوره قاجاریه، روزی در مسجد با جوانی مواجه گردید که مدّعی بود برای درس طلبگی آمده است.
آن عالم بزرگوار برای تفقّد حال او، وارد حجره اش شد و سپس برای وضو گرفتن، قبای خود را به دیوار آویزان نمود. ساعتی که درون جیب قبا بود نظر جوان را به خود جلب کرد و آن را ربود.
شیخ پس از مراجعت و فهمیدن موضوع، کنار جوان نشست و از او خواست به سبب پاک بودنش برای وی دعایی کند به این مضمون که: خدا گوش های شدیداً سنگین شیخ را شفا بدهد، زیرا وی مضطرب بود مبادا صدای زنگ ساعتِ ربوده شده از درون جیب جوان به گوش آید و موجب رسوایی اش گردد.
اتفاقاً این چنین شد و رنگ جوان پرید، اما ماجرای دعایش برای شیخ به یادش آمد و گفت: خدایا شکر تو که گوش های آقا نمی شنود وگرنه به کلی آبرویم می رفت؛ با این روش او متنبّه شد.
به نقل از: اخلاق و عرفان، تألیف ابوالفضل بهرام پور، با تلخیص
❤️ ثواب کربلای نرفته !
آیه الله شهید حاج آقا مصطفی اصفهانی از اولیاء الله و از علمای درجه یک شهر اصفهان بود.
یک بار قصد زیارت کربلا می کند و آماده می شود که با عیال به زیارت برود.
در مرز مسؤل گمرک متعرض می شود که می خواهم همسرتان را با عکس و گذرنامه تطبیق کنم.
ایشان می فرماید: یک زن باید این کار را انجام دهد ولی مسؤل گمرک می گوید:نه، من خودم می خواهم مطابقت کنم.
ایشان می فرماید: ما معذوریم از انجام این کار.
حاج آقا بهشتی سه روز آنجا می ماند. تمام زوار کنترل شده و به زیارت امام حسین علیه السلام می روند ولی آن مرحوم موفق نمی شود.
بالاخره عازم کرمانشاه می شوند و به منزل شهید آیه الله حاج آقا عطاء الله اشرفی اصفهانی اقامت نموده و سپس به اصفهان برمی گردند.
وقتی به اصفهان مراجعت می کنند مردم از ایشان می پرسند: چرا به زیارت مشرف نشدید؟
آقای بهشتی می گویند: امام حسین علیه السلام ما را نطلبید.
این قضیه می گذرد.زائران همگی از سفر برمی گردند و به خدمت آقای بهشتی می رسند و می گویند: آقا! ما آمدیم یک معامله بکنیم و آن اینکه تمام ثواب زیارات خود را بدهیم به شما و در عوض شما ثواب کربلای نرفته را به ما بدهید!
حالا اینکه امام حسین علیه السلام چه صحنه ای را برای آن زائران بوجود آورده که حاضر شده اند اینگونه بگویند خدا می داند.
❤️ امام کاظم علیه السلام در اندرز به هشامبنحکم فرمودند:
((از این دنیا و اهل آن برحذر باش؛ زیرا مردم در آن، چهار دسته اند:
یکی افتاده در ورطه هلاکت و همآغوش هوس؛
دیگری طالب دانش و قرآنخوان که هر چه دانشش زیاد میشود، کِبر و غرورش بیشتر شود و اطلاعات خود از قرآن و دانشِ خویش را وسیله گردنفرازی بر فرودستان سازد.
دیگری عابدِ نادانی که هر کس را در عبادت از او کمتر است، کوچک شمارد و دوست دارد او را تعظیم و تکریم کنند؛
و چهارمی خردمندِ دانایِ آشنا به راه حقّ که دوست دارد حقّ را بر پای دارد، اما یا ناتوان است، یا مغلوب و نمی تواند آنچه را میفهمد و میداند به کار بندد و از این رو اندوهناک و غمزده است. او بهترین فرد روزگار خود و خردمندترین آنان است.))
🔹الإمامُ الکاظمُ علیه السلام لهِشامِ بنِ الحَکَمِ و هُو یَعِظُهُ: یا هِشامُ، اِحذَرْ هذهِ الدُّنیا، و احذَرْ أهلَها؛ فإنّ النّاسَ فیها علی أربَعَةِ أصنافٍ: رجُلٌ مُتَردّی مُعانِقٌ لهَواهُ، و مُتَعلِّمٌ مُقرئٌ کُلّما ازدادَ عِلما ازدادَ کِبرا، یَستَعلی بقِراءتِهِ و عِلمِهِ علی مَن هُو دُونَهُ، و عابِدٌ جاهِلٌ یَستَصغِرُ مَن هُو دُونَهُ فی عِبادَتِهِ، یُحِبُّ أن یُعَظَّمَ و یُوَقَّرَ، و ذو بَصیرَةٍ عالِمٌ عارِفٌ بطَریقِ الحَقِّ یُحِبُّ القِیامَ بهِ فهُو عاجِزٌ أو مَغلوبٌ، و لا یَقدِرُ علَی القِیامِ بما یَعرِفُ فهُو مَحزونٌ مَغمومٌ بذلکَ، فهُو أمثَلُ أهلِ زَمانِهِ، و أوجَهُهُم عَقلاً.
📚بحار الأنوار، جلد ۷۵، صفحه ۳۱۵، شماره ۱