وقتی که در دور و برت لشگر نباشد وقتی برایت یک نفر یاور نباشد وقتی که هَل مِن ناصر تو بی جواب است وقتی که شرم از سبط پیغمبر نباشد خواهر اگر جان را نریزد زیر پایت دیگر به جان تو قسم خواهر نباشد باید که قربانی شوند این دو جوانم باور بکن راهی از این بهتر نباشد وقتی که عبدالله هم داده رضایت عذری نمانده صحبتی آخر نباشد وقتی وهب را مادرش تقدیم کرده از یک مسیحی خواهرت کمتر نباشد بگذار تا کامل شود عشق من و تو بگذار بین ما کسِ دیگر نباشد کاری بکن ای عشق من در روز محشر تا خواهرت شرمنده از مادر نباشد من هر چه را دارم اگر ریزم به پایت جبران یک موی علی اصغر نباشد هستند اولاد من ، اما خون اینها رنگین تر از خون علی اکبر نباشد گفتی همیشه خواهرت را دوست داری حالا نباید روی حرفش نه بیاری از غربتت مولا خبر دارند هر دو بر حال امروزت نظر دارند هر دو تنهایی ات اینجا درآورد اشکشان را از غصه ات چشمان تر دارند هر دو پوشانده ام بر تن لباس رزمشان را بنگر چه تیغی بر کمر دارند هر دو من که حریف بی قراری شان نبودم شور عجیبی بین سر دارند هر دو از لحظه ای که گفته ای "نه" ای برادر حال و هوای محتضر دارند هر دو از بسکه شوق پَر زدن تا دوست دارند بر تن به جای دست پَر دارند هر دو از نسل ابراهیم و اسماعیل هستند در دستشان تیر و تبر دارند هر دو وقت رجز خواندن شبیه شیر هستند وای از دمی که نیزه بر دارند هر دو مانند خورشیدند و آتش می فشانند شیران جنگند و شرر دارند هر دو با خونشان آمیخته شور شجاعت مانند عباست جگر دارند هر دو بگذار اینها سوی میدان پر بگیرند من راضی ام هر دو به پای تو بمیرند مجتبی شکریان همدانی

رخصت بده دو طفل خودم را فدا کنم این فیضِ روسپید شدن را ز من مگیر هم دختر شهیدم و هم خواهر شهید این مادرِ شهید شدن را ز من مگیر - باید عزیز را به فدای عزیز کرد در خیمه غیرِ این دو، عزیزی نداشتم غیر از دو طفل خود که به قربانِ تو کنم در خیمه ام برای تو چیزی نداشتم - بیهوده می زنند همه لافِ عاشقی کس نیست عاشق تو به مانند زینبت ای هست و نیستم به فدای تو یا حسین ناقابل است جان دو فرزند زینبت - خوشبخت خواهری که تو باشی برادرش تا سایه‌ی تو هست، دگر غم نمی خورَد فرزند اگر چه که همه دنیای مادر است دنیای بی تو هیچ به دردم نمی خورَد - از هر چهار سو به تو شمشیر می زنند باید برای خود سپری دست و پا کنی از خیمه ام دو تا سپر آورده ام حسین باید که هر دو تا پسرم را فدا کنی - سخت است دست و پا زدنِ بچه های من اما فدای طفل رباب و سکینه ات سخت آن بُوَد که داخل گودال بنگرم خنجر به دست، شمر نشسته به سینه ات شاعر: مهدی مقیمی

🏴 امام رضا علیه السلام برای جدشان مجلس عزا می‌گیرند... 🔸دعبل خزاعی نقل می‌کند: ▫در مثل چنین روزهایى (ایام محرم) در مرو خدمت مولایم على بن موسی‌الرضا (علیهما السلام) رسیدم. اندوهگین و ماتم‌زده نشسته بودند و اصحابش پیرامون ایشان بودند. ▫چون مرا دیدند که می‌آیم، فرمودند: آفرین بر تو اى دعبل! مرحبا به یاور ما با دست و زبانش! آنگاه در مجلس کنار خودشان برایم جا بازنمودند و مرا کنار خود نشانده و فرمودند: ▪ یَا دِعْبِلُ أُحِبُ‏ أَنْ‏ تُنْشِدَنِی‏ شِعْراً فَإِنَّ هَذِهِ الْأَیَّامَ أَیَّامُ حُزْنٍ کَانَتْ عَلَیْنَا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ أَیَّامُ سُرُورٍ کَانَتْ عَلَى أَعْدَائِنَا خُصُوصاً بَنِی أُمَیَّهَ ▫دعبل! دوست دارم برایم شعر بخوانى. این روزها روز اندوه ما اهل‌بیت است و روز شادى دشمنان ما بخصوص بنی‌امیه بوده است. ▪ یَا دِعْبِلُ مَنْ بَکَى أَوْ أَبْکَى عَلَى مُصَابِنَا وَ لَوْ وَاحِداً کَانَ أَجْرُهُ عَلَى الله ▫ اى دعبل! هر کس بر مصیبت ما بگرید یا حتى یک نفر را بگریاند، اجر او بر خداست. ▪ یَا دِعْبِلُ مَنْ ذَرَفَتْ عَیْنَاهُ عَلَى مُصَابِنَا وَ بَکَى لِمَا أَصَابَنَا مِنْ أَعْدَائِنَا حَشَرَهُ الله مَعَنَا فِی زُمْرَتِنَا ▫ هر کس در مصیبت ما چشمش اشک‌بار شود و بر مصیبتى که از دشمنانمان بر ما رسیده بگرید، خداوند او را با ما محشور می‌کند. ▪یَا دِعْبِلُ مَنْ بَکَى عَلَى مُصَابِ جَدِّیَ الْحُسَیْنِ غَفَرَ الله لَهُ ذُنُوبَهُ الْبَتَّهَ ▫ای دعبل! کسی که در مصیبت جدم امام حسین بگرید، البته خداوند گناهان او را بیامرزد. ▫سپس حضرت برخاستند و پرده‌ای در میان ما و اهل حرم زدند و اهل‌بیتش را پشت پرده نشانیدند تا در مصیبت جد خود امام حسین علیه السلام بگریند. ▫آنگاه رو به من کرده و فرمودند: ▪ یَا دِعْبِلُ ارْثِ الْحُسَیْنَ ▫اى دعبل! براى حسین مرثیه بخوان. تو تا زنده‌ای ستایشگر و یاور مایى. پس تا می‌توانی از یارى ما کوتاهى مکن. ▫دعبل گوید: اشکم جارى شد و این اشعار را خواندم: ▪أفاطم لو خلت الحسين مجدلا و قد مات عطشاناً‌ بشط الفرات.. ▫اى فاطمه! اگر به خیال تو می‌گذشت که روزى حسین تو کنار شط فرات، لب‌تشنه جان دهد، بر صورت خویش می‌زدی و اشک از دیدگان جارى می‌ساختی. اى فاطمه! اى دختر پیامبر نیکى! برخیز و مویه کن بر اختران آسمان‌ها که بر خاک تیره افتاده‌اند... 📚 بحارالانوار ج ۴۵ ص ۲

🔮 قَالَ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : اَلْقَلْبُ حَرَمُ اَللَّهِ فَلاَ تُسْكِنْ حَرَمَ اَللَّهِ غَيْرَ اَللَّهِ. 📚 بحار ج ۶۷ ص ۲۵ امام صادق عليه السلام : دل حرم خداست، پس در حرم خدا جز خدا را راه. مده 🟣...أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ :...إِنَّ اَلْقَلْبَ إِذَا صَفَا ضَاقَتْ بِهِ اَلْأَرْضُ حَتَّى يَسْمُوَ . 📚 الکافي  ج۲ ص۱۳۰   #امام_زمان

🏴 نماهنگ طلوع 🎤 محمد حسین حدادیان 🗓 شب پنجم محرم، شهادت عبدالله بن حسن بن علی (علیه‌السّلام) 📆 ۱۲ مرداد ۱۴۰۱ . استودیویی

🏴 لا اله الا الله اومد از حرم عبدالله 🎤 سید مجید بنی فاطمه 🗓 شب پنجم محرم، مداحی شهادت عبدالله بن حسن بن علی (علیه‌السّلام) 📆 ۲۴ مرداد ۱۴۰۰ . زمینه . هیئت ریحانة الحسین (س)

اگه نمی تونی گناه نکنی.. 💔 ❤️ سیدالشهداء علیه السلام بهت یاد میدن چه کنی؟ رُوِيَ أَنَّ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ ع جَاءَهُ رَجُلٌ وَ قَالَ أَنَا رَجُلٌ عَاصٍ وَ لَا أَصْبِرُ عَنِ الْمَعْصِيَةِ فَعِظْنِي بِمَوْعِظَةٍ فَقَالَ ع افْعَلْ خَمْسَةَ أَشْيَاءَ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ فَأَوَّلُ ذَلِكَ لَا تَأْكُلْ رِزْقَ اللَّهِ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ وَ الثَّانِي اخْرُجْ مِنْ وَلَايَةِ اللَّهِ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ وَ الثَّالِثُ اطْلُبْ مَوْضِعاً لَا يَرَاكَ اللَّهُ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ وَ الرَّابِعُ إِذَا جَاءَ مَلَكُ الْمَوْتِ لِيَقْبِضَ رُوحَكَ فَادْفَعْهُ عَنْ نَفْسِكَ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ وَ الْخَامِسُ إِذَا أَدْخَلَكَ مَالِكٌ فِي النَّارِ فَلَا تَدْخُلْ فِي النَّارِ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ. 🔹امام حسین علیه السلام مردى آمد خدمت امام حسين عليه السلام و گفت مردى گناهكارم و نمى‌توانم از گناه خودارى كنم مرا موعظه كن. امام عليه السلام در پاسخ فرمود: پنج كار انجام بده بعد هر چه خواستى گناه كن: ۱. روزی خدا را مخور و هر چه می‌خواهی گناه کن؛ ۲. از ولايت و قلمرو حكومت خدا بیرون برو و هر چه می‌خواهی گناه کن؛ ۳. جایی را انتخاب کن تا خداوند تو را نبیند و هر چه می‌خواهی گناه کن؛ ۴. وقتی عزرائیل برای گرفتن جان تو آمد او را از خود بران و هر چه می‌خواهی گناه کن؛ ۵. زمانی که مالک دوزخ تو را به سوی آتش می‌برد در آتش وارد مشو و هر چه می‌خواهی گناه کن. #امام_زمان #محرم 📚 بحارالأنوار، ج75، ص126 #امام_حسین

❤️ الإمام الصادق علیه السلام أرْوَحُ الرَّوْحِ الْيَأْسُ مِنَ النَّاس. 🔹امام صادق علیه السلام بهترین راحتی و آسودگی، بی‌توقعی از مردم است. 📚 الکافی، ج8، ص243 🗂 #امام_زمان #محرم #امام_حسین

روز پنجم #محرم عبدالله بن حسن حین زدن،انداخت یاسی خودش را روی نعش یاسمن انداخت مانند پروانه در شعله ها خود را به قصد سوختن انداخت تسبیح را زینب در خیمه،دانه دانه با ذکر “نزن” انداخت چشمان معصومش ارباب را یاد غریبیِ حسن انداخت با بوسه ای آقا روی رکاب ریز عقیقی از یمن انداخت بازوی عبدالله شمشیر را در فکر جنگ تن به تن انداخت دست قضا او را مانند شالی سبز روی پیرُهَن انداخت این شال زیبا بود که حرمله را هم به فکر دوختن انداخت موی سرش را باد حالا میان چنگ شمر بد دهن انداخت با زور پایش شمر زانوی خود را تا که بر پشت بدن انداخت با خنجر کندش وای،اولاً سر را برید و ثانیاً انداخت بردیا محمدی