eitaa logo
حسینیه آل الله(اهلبیت)
165 دنبال‌کننده
1هزار عکس
453 ویدیو
35 فایل
💚یا سیدالشهدا💚 زندگی نامه، احادیث، فضایل، مولودی، مداحی السلام علیکم یا اهل بیت النبوه ارتباط با ادمین @moheb_alhoseini کانال حدیث و احکام @hadiahk14 کانال کودکان پاک @koodakepak کانال منجی آخرالزمان @monjiedonya
مشاهده در ایتا
دانلود
بهشت زمینی از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی بهشت آدم (علیه السلام) پرسیده‌شد که «آیا از بهشت‌های دنیایی بوده یا از بهشت‌های آخرت»؟ حضرت (علیه السلام) فرمود: «آن باغی از باغ‌های دنیا بود که خورشید و ماه در آن طلوع می‌کرد و اگر از باغ‌های بهشت آخرت بود هرگز آدم (علیه السلام) از آن بیرون نمی‌رفت و ابلیس به آن راه نمی‌یافت». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۵۴
در بهشت امام عسکری (علیه السلام) [نعمت‌ها] بی‌رنج و خستگی هستند.
[فردی از پیامبر (صلی الله علیه و آله) پرسید:] «ای محمّد (! آدم (علیه السلام) چند دانه از [میوه‌های] آن درخت خورد»؟ پیامبر (صلی الله علیه و آله) جواب داد: «دو دانه». آن فرد پرسید: «حوّا (سلام الله علیها) چند دانه خورد»؟ پیامبر (صلی الله علیه و آله) پاسخ داد: «دو دانه».
بدون راهنمایی او خیر و شر خود را نمی دانیم.. 💔 امام علی (علیه السلام) 👈🏻 خداوند آدم (علیه السلام) و حوا (سلام الله علیها) را به آنچه منفعت و دلیل بقاء آن‌ها بود راهنمایی کرد و آن دو را از آنچه به آنان زیان رساند، نهی فرمود. سپس این امر و نهی در فرزندان آن دو، تا قیامت تسرّی پیداکرد و به دلیل ملزوم‌بودن مخلوقات به این اوامر، آن‌ها در اضطرار بودند و چاره‌ای نبود جز وجود یک امام و رهبری که از جانب خدا تعیین شده‌باشد و با معجزات پیش آنان (انسان‌ها) رود تا ایشان را در جهت انجام فرامین الهی، امر و نهی کند. زیرا خدای منزّه از هر عیبی، خلایق را در دو گروه آفریده: گروهی که هوشیار و عاقل‌اند و به انتخاب و اختیار خود راه هدایت را می‌یابند و گروهی گنگ و سرگردانند که هدایت آنان را آن گروه هوشیار و عاقل و مختار برعهده می‌گیرند. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۵۶
امام عسکری (علیه السلام) 👈🏻 آن درخت ممنوعه درخت علم و درخت دانش محمّد (و آل‌محمّد (علیهم السلام) بوده که خداوند به‌واسطه‌ی آن ایشان را بر سایر خلق برگزیده و برتری داده است و نهی الهی به‌واسطه‌ی آن بوده که این درخت دانش مخصوص محمّد (و آل (علیهم السلام) اوست و هیچ‌کس غیر آنان، به امر خدا از آن درخت بهره‌مند نمی‌شود، ✨ و آن همان درختی است که پیامبر (صلی الله علیه و آله)، علی (علیه السلام)، فاطمه (سلام الله علیها) و حسنین (علیها السلام) بعد از اطعام مسکین، یتیم و اسیر از آن بهره‌مند شدند و بعد از آن هرگز احساس گرسنگی، تشنگی، خستگی و کسالت ننمودند و آن درختی است که در بین دیگر درختان بهشت ممتاز است، چرا که سایر درختان هر یک نوعی از میوه را دارند، امّا جنس این درخت به گونه‌ای است که ثمره‌ی آن گندم، انگور، انجیر، عنّاب و سایر انواع میوه‌ها و خوراکی‌های لذیذ است. به همین خاطر است که راویان در ذکر [نوع] این درخت اختلاف کرده‌اند؛ برخی آن را درخت گندم می‌دانند، گروهی دیگر درخت انگور؛ گروهی درخت انجیر و گروهی نیز از آن درخت عنّاب نام برده‌اند. اینکه خداوند آن‌ها را از نزدیک‌شدن به این درخت نهی فرمود، به جهت آن بود که با دستیابی به آن، به درجه‌ی محمّد (و آل او (علیهم السلام) می‌رسیدند، [در حالی که] خداوند این درجه را فقط مخصوص ایشان گردانیده و آن درختی است که هرکس به اذن خدا از آن تناول کند، به او علم اوّلین و آخرین بدون نیاز به آموزش، الهام می‌شود و هرکس به غیر اذن خدا از آن بهره‌مند شود از مرادش محروم گشته و خدا را معصیت کرده و در زمره‌ی ستمکاران قرار می‌گیرد، [و شما ای آدم (علیه السلام) و حوّا (سلام الله علیها)] با ارتکاب معصیت الهی و درخواست آن درجه‌ای که به شما اختصاص ندارد، به حکمی غیر حکم خدا گرایش پیدا کردید..
امام رضا علیه السلام فرمود: «ای اباصلت! درخت بهشت انواع و اقسام مختلفی میوه میدهد و مانند درخت دنیا نیست [که تنها یک نوع میوه بدهد]. آن درخت [که آدم (علیه السلام) و حوا (سلام الله علیها)از آن خوردند] درخت گندم بود و انگور هم می‌داد و وقتی خداوند ملائکه را به سجده به آدم (علیه السلام)امر و او را وارد بهشت نمود، آدم (علیه السلام) با خود می‌گفت: آیا خداوند خلقی برتر از من نیز دارد»؟! حق‌تعالی چون بر خیال او نیز آگاه بود، ندا در داد که «ای آدم (علیه السلام)! سر خود را بلند کن و به ساق عرش من بنگر»! آدم (علیه السلام) چون سر خود را بلند نمود و به ساق عرش نگریست، دید بر آن نوشته شده است: 💫 «لا اله الا الله محمّد رسول الله، علی‌بن‌ابی‌طالب امیرالمؤمنین (علیه السلام) و زوجته فاطمه (سلام الله علیها) سیدة نساءالعالمین و الحسن (علیه السلام) و الحسین (علیه السلام) سیدی شباب اهل‌الجنة». پس آدم (علیه السلام) عرض کرد: «پروردگارا! این‌ها چه کسانی هستند»؟ خدای عزّوجلّ فرمود: «این‌ها ذریّه و فرزندان تو هستند و از تو بهتر و حتّی از جمیع آفریدگان من برترند و اگر اینها نبودند نه تو را می‌آفریدم و نه بهشت و نه جهنّم و نه آسمان و نه زمین را؛ پس مبادا به ایشان به چشم حسد نگاه کنی که در آن صورت تو را از همسایگی خود که بهشت است بیرون می‌کنم»! امّا آدم (علیه السلام)به ایشان به چشم حسد نگاه و منزلت ایشان را برای خود آرزو کرد. پس شیطان بر او مسلّط گشت تا [او را وسوسه کرده و] از درختی که از آن نهی شده بود خورد و شیطان بر حوا (سلام الله علیها) مسلّط شد تا [او را وسوسه کند و] بر فاطمه (سلام الله علیها) به چشم حسد نظر کند [تا آنکه بالأخره] از آن درخت ممنوعه خورد؛ چنان که آدم (علیه السلام) قبل از آن خورده‌بود. پس حق‌تعالی هر دو را از بهشت بیرون کرد و آن‌ها را از جوار خود به این عالم خاک فرو فرستاد». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۵۸
امام صادق (علیه السلام) [آدم (علیه السلام) و حوا (سلام الله علیها) در هنگام میثاق] به جایگاه محمّد (علی (علیه السلام)، فاطمه (سلام الله علیها)، حسن (علیه السلام) و حسین (علیه السلام)و امامان پس از آنها (علیهم السلام) نگریستند و آن را ارجمندترین سراهای بهشت یافتند. گفتند: «پروردگارا! این منزلت از برای کیست»؟ خداوند جلّ‌جلاله فرمود: «سرهایتان را به‌سوی ساق عرش بلند کنید. آن‌ها سر بالا کرده و دیدند نام محمّد (و علی (علیه السلام) و فاطمه (سلام الله علیها) و حسن و حسین (علیها السلام)و امامان (علیهم السلام) بر ساق عرش به نوری از نورهای خداوند جبار جلّ‌جلاله نوشته شده است». گفتند: «پروردگارا! اهل این منزلت نزد تو چقدرگرامی، محبوب و ارجمندند»؟ خداوند در جواب آنان فرمود: اگر آنان نمی‌بودند من شما دو تن را نمی‌آفریدم. آنان گنجینه‌های علم و امین اسرار من هستند. مبادا به ایشان به دیده‌ی حسد بنگرید و منزلت و جایگاه کرامت آن‌ها در نزد من را برای خود آرزو کنید که در آن صورت در راه سرکشی و نافرمانی من گام می‌گذارید و در زمره‌ی ستمگران قرار خواهیدگرفت». آدم (علیه السلام) و حوا (سلام الله علیها) گفتند: «پروردگارا! این ستمگران کیستند»؟ خداوند فرمود: «آنان که به ناروا منزلت ایشان را برای خود ادّعا می‌کنند». سپس آن دو چنین درخواست‌کردند که «پروردگارا! سرای ستمکاران در حقّ ایشان را در آتش دوزخ خود، به ما بنمای تا همان‌طور که منزلت ایشان را در بهشت تو دیدیم، آن [جایگاه] را نیز ببینیم. پس خداوند تبارک و تعالی به آتش دوزخ فرمان داد و آتش هر آنچه از شکنجه و عذاب در خود داشت نمایان ساخت. خداوند عزّوجلّ فرمود: جای ستمکاران در حقّ محمّد (علی (علیه السلام) و اهل بیت آنان (علیهم السلام) که [به ناحق] می‌خواهند جایگاه آنان را بگیرند در فروترین مراتب دوزخ است. هرگاه که تلاش می‌کنند از آن رها گشته و خارج شوند دوباره به آن عذاب برمی‌گردند؛ هرگاه بر اثر عذاب، پوستشان می‌سوزد و از بین می‌رود پوستشان را به پوست جدیدی تبدیل می‌کنند تا عذاب بیشتری بچشند». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۶۰
اینجا هم طمع.. 📛 امام سجّاد (علیه السلام) و آدم (علیه السلام) و حوا (سلام الله علیها)چیزی را برگرفتند که هیچ نیازی به آن نداشتند) منظور، برخورداری از میوه‌ی درخت ممنوعه است 🔰 این‌گونه این خصلت تا روز قیامت درون فرزندانشان راه یافت؛ چرا که بیشترین خواسته‌های فرزند آدم (علیه السلام) چیزیست که هیچ نیازی به آن ندارند. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۶۲
آیه 36 بقره فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطانُ عَنْها فَأَخْرَجَهُما مِمَّا كانا فيهِ وَ قُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى حينٍ [36] پس شيطان موجب لغزش آنها از بهشت شد؛ و آنان را از آنچه در آن بودند، بيرون كرد. و [در اين هنگام به آنها] گفتيم: «[همگى از مقام خويش] فرودآييد! در حالى‌كه دشمن يكديگر خواهيدبود. و براى شما در زمين، تا مدّت معيّنى محل اقامت و وسيله‌ي بهره‌بردارى خواهدبود».
چرا عصیان کردی؟ امام صادق (علیه السلام) جبرئیل (علیه السلام) بر آدم (علیه السلام) نازل شد و فرمود: «ای آدم (علیه السلام)! آیا خداوند تو را به دست خود نیافرید و از روح خود در تو ندمید و فرشتگان خود را رو به تو به سجده در نیاورد»؟! گفت: «بله»! جبرئیل (علیه السلام) ادامه داد: «آیا خداوند تو را فرمان نداد که از آن درخت نخوری!؟ پس چرا فرمان نبردی»؟ آدم (علیه السلام) فرمود: «ای جبرئیل (علیه السلام)! شیطان به خدا سوگندخورد که خیرخواه من است و گمان نمی‌کردم موجودی که خدا او را آفریده سوگند دروغ به خدا یاد کند». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۶۲
اولین آوازه خوان پیامبر (صلی الله علیه و آله) ابلیس نخستین سرودخوان بود ... هنگامی‌که آدم (علیه السلام) از درخت ممنوعه خورد او سرود خوشحالی سرداد. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۶۲
امام صادق (علیه السلام) ابلیس دو مرتبه، باد در بینی خود انداخته و صدایی شبیه آواز برآورد. یکی زمانی که آدم (علیه السلام) از آن درخت خورد و دیگر زمانی که او از بهشت به زمین هبوط کرد.