🔊 #صوتی | #زمینه 📝 کنار حرم پیغمبر، زمین خاک 👤 حاج‌محمود #کریمی 🏴 ویژه #تخریب_قبور_ائمه_بقیع رسانه اهل‌بیت‌مدیا @AhleBeytMedia

⚫️ #هشتم_شوال تصور كن شب است و باز غم دارى خيال راه رفتن در حرم دارى براى اينكه با دل همقدم باشى مى ايى تا اذان صبح ان شب در حرم باشى تصور كن ببينى رفت و امد نيست دگر باب الجواد و صحن و گنبد نيست دگر تعداد زائر بيش از حد نيست ضريح نقره اى هم دور مرقد نيست حرم را فرض كن بى صحن گوهرشاد يك لحظه بدون اب سقاخانه و بى پنجره فولاد يك لحظه تصور كن شبشتانى نمى بينى رواق و صحن و ايوانى نمى بينى كنار در شبيه قبل دربانى نمى بينى حرم لبريز زائر نيست مسافر يا مجاور نيست دگر سينه زن و مداح و شاعر نيست علم ممنوع ورود دسته هم ممنوع صداى نوحه و سينه زنى و ذكر و دم ممنوع محرم پرچم مشكى زدن دورحرم ممنوع نبايد فاطميه پيرهن مشكى تنت باشد نبايد شال ماتم گردنت باشد نبايد از در و ديوار صحبت كرد نبايد لحظه اى درمورد مسمار صحبت كرد نبايد از طناب دور گردن گفت نبايد از چهل تن گفت نبايد از زمين افتادن زن گفت نبايد از دوتا شش ماهه اينجا گفت نبايد از رباب و از دل زخمى زهرا گفت نبايد گفت ميخ در همان تير سه پر شد بعد نبايد گفت مادر دربه در شد بعد نبايد گفت ابى خورد و شيرش بيشتر شد بعد نبايد جمله اى از كاروان و از ربابش گفت نبايد از نشستن زير نور افتابش گفت نبايد از مسير شام و از بزم شرابش گفت... تصور كن مدينه در تمام سال اين طوريست به روى قبرهايش سايبان هم نيست فقط يك گريه كن دارد كه ان مهديست! #هشتم_شوال #تخريب_بقيع #آخر_يه_روز_شيعه_برات_حرم_ميسازه #علی_زمانیان @ghafeleyeh_montazeran

زبان حالِ يك زائر بقيع...

مینویسم کمی از لحنِ گرفتارِ بقیع کمی از حالِ خودم ، ساحتِ خونبارِ بقیع زائری خسته و سَرگشته و بیمارِ بقیع میگذارد سَرِ خود را ، سَرِ دیوارِ بقیع

لَعنتُ اللّه به اولادِ ابوسفیان ها شِمرها ، حرمله ها ، در همه ی دوران ها

خواست آرام بگیرد دلِ بارانیِ او رنگِ اِحرام بگیرد دلِ بارانیِ او زِ لبش کام بگیرد دلِ بارانیِ او ختمِ انعام بگیرد دلِ بارانیِ او

چوبِ نامرد رسید و به سَرَش خورد ولی... دست کوتاه نکرد از کَرَمِ خوانِ علی

باز هم رو به بقیع ، گریه کنان... بی تابی دست بَر سینه ، دو تا چَشم ، پُر از بی خوابی نه حَرَم ، گنبد و گلدسته ، نه حوضِ آبی قبرِ اولادِ علی بود و شبی مهتابی

اشک میریخت ، به لب ذِکرِ ”حسن جانی” داشت خاطراتی زِ سَفَرهای خراسانی داشت

ناگهان مرغِ دلش راهیِ مشهد شد و بعد... از دَرِ "شیخِ طبرسی"ِ حَرَم رَد شد و بعد... سخت ، مشغولِ «أَأَدْخُلْ به محمد؟» شد و بعد... اشک ، بینِ حَرَم و چَشمِ تَرَش سَد شد و بعد...

السّلام حضرتِ سلطان ، به فدایت پدرم سال ها در پِیِ این بارگهت دَر به دَرَم..

اشک میریخت ، کمی دردِ دلش وا میکرد وسطِ گریه ی خود ، طرحِ معمّا میکرد زیرِ لب "آمدم ای شاه" که نجوا میکرد... دلش آرام شد و خوب تماشا میکرد