📍
رشته‌توییت کامل جلیل محبی دربارۀ شکایت قالیباف از نوباوه و و دروغی که رسایی آن را تکرار می‌کند
🔖 جلیل محبی، حقوقدان، در
رشته‌توییتی، نوشت:
📌 در این رشته‌توییت، همۀ آنچه گذشته را می‌آورم تا پیگیری بحث برای شما هم راحت‌تر باشد. دادگستری سه رأی در شکایت آقای قالیباف از آقای نوباوه منتشر کرده. آقای رسایی دو خلاف واقع دربارۀ آرا گفتند که تصاویر توییت ایشان را
اینجا مشاهده کنید. در اولی گفته‌اند من همۀ آرا را سه‌شنبۀ قبل منتشر کرده‌ام. در توییت دیگری گفتند من که نمی‌توانم چیزی که نیست را منتشر کنم و در توییت بعدی گفتند رأی بدوی نوباوه خیلی مستدل و محکم گفته که چرا جرم توهین هم محقق نشده.
📌 این خلاف واقع البته از نوع مادۀ ۶۹۸ نیست و ضمانت اجرای کیفری ندارد و فرد صرفاً باید توبه کند. اما مسئله اینجاست که اگر شما می‌دانید نوباوه خیلی مستدل و محکم از خود دفاع کرده و بازپرس هم پذیرفته، پس رأی را دیده‌اید و اگر دیده‌اید چرا گفتید من چیزی را که نیست را نمی‌توانم منتشر کنم؟ بله، چیزی هست و شما منتشر نکردید و من نصفه منتشر کردم تا شما ناگزیر از واکنش شوید.
📌 تصویر آن رأی را در
این توییت به‌طور کامل مشاهده می‌کنید. در این رأی دادگاه به دو چیز رأی داده که شما برخلاف واقع جلوه دادید و در روزنامه تیتر خلاف آن زدید و برای سیاست خودتان را مدیون کردید.
📌 اول آنکه آقای نوباوه پذیرفته که آن حرف (عنصر مادی جرم) را به آقای قالیباف منتسب کرده و فقط منظورش مصادره به مطلوب بوده، نه انتساب جعل و دوم آنکه قاضی گفته حتی اگر عمل انجام شده باشد هم به رئیس مجلس منتسب نیست، اما تیتر یک روزنامۀ شما رئیس مجلس را خطاب کرده. یعنی شما علی‌رغم اینکه می‌دانستید قاضی چنین حکمی کرده، او را به دستکاری در اسناد مجلس متهم کرده‌اید.
📌 نکتۀ بعد آنکه شما خودتان بارها به‌عنوان شاکی یا مشتکی عنه به دادگاه مطبوعات یا غیر آن رفته‌اید و می‌دانید که جرم سه عنصر دارد: مادی، معنوی، قانونی، و برای محکومیت هر سه باید وجود داشته باشد و اگر یکی نباشد، قابل‌محکومیت کیفری نیست. مثلاً اگر من عمداً لیوان شما را بشکنم جرم تخریب مال غیر انجام داده‌ام. اما اگر سهواً دستم خورده و لیوان شما بشکند، به‌دلیل فقدان عنصر معنوی من به کیفر محکوم نخواهم شد، اما این به این معنا نیست که من لیوان را نشکسته‌ام. بلکه لیوان را بدون عنصر معنوی یا سوءنیت شکسته‌ام.
📌 آرای قضایی هم این‌گونه نوشته می‌شود: اگر اصولاً اثبات نشود که لیوان شکسته قرار منع تعقیب یا حکم برائت به‌علت عدم احراز انجام فعل مجرمانه صادر می‌شود و نوبت به عنصر معنوی نمی‌رسد. اما اگر ثابت شود که لیوان را من شکسته‌ام و قرار منع یا حکم برائت به‌دلیل عدم احراز عنصر معنوی یا سوءنیت صادر شود، یعنی من لیوان را شکسته‌ام، اما قصد شکستن نداشتم.
📌 در این پرونده هم چنین است. نوباوه در دادگاه گفته است که منظورش از کلمۀ جعل «مصادره به مطلوب» بوده. ازاین‌رو اقرار کرده فعل افترا را انجام داده (شکستن لیوان)، اما سوءنیت نداشته و قاضی نداشتن سوءنیت را پذیرفته. لذا اینکه دائماً تکرار می‌کنید چون قاضی به افترا محکوم نکرده، پس جرم جعل انجام شده بوده است، خود یک نشر اکاذیبی است که مشمول مادۀ ۷۴۶ قانون مجازات اسلامی است و تا دو سال حبس دارد. زمانی با رأی دادگاه ثابت می‌شود که فرد حکم عمل مفتری به را انجام داده که ثابت کند مفتری علیه آن عمل را انجام داده، نه اینکه بگوید منظور من جعل نبوده و مصادره به مطلوب بوده.
📌 به عبارت دیگر،
مطابق رأی‌ای که شما منتشر نمی‌کنید، آقای نوباوه در محضر قاضی به دفاع از خود افتاده و گفته منظور دیگری داشتم، لکن شما برخلاف واقع حرف دیگری می‌زنید. از این جهت، جملۀ شما که «وقتی نوباوه کذب نگفته و افترا نزده، یعنی ادعایش درست بوده»، نشر اکاذیب به قصد ضرر به غیر است و چون این را نه در روزنامه، بلکه در فضای مجازی منتشر کرده‌اید، به‌جای جزای نقدی مشمول مجازات حبس است. برخلافِ خلاف واقع اول، که صرفاً باید توبه کنید.
📌 جناب آقای رسایی! خلاصۀ مطلب آنکه
رأی‌ای که شما اصرار بر عدم انتشار آن دارید و من در بالا منتشر کردم، قرار دادسرا و غیرنهایی است، اما نوباوه در آنجا صراحتاً گفته است منظورش از جعل مصادره به مطلوب بوده است و ثانیاً گفته است فعل انجام‌شده قابل انتساب به رئیس مجلس نیست. این مطلب هیچ ارتباطی به غیر نهایی‌بودن و قابل‌تجدیدنظر بودن رأی بازپرس ندارد و اگر آقای نوباوه در توییتر هم گفته بود، قابل استناد بود، چه رسد در محضر بازپرس. اما شما با کتمان آنچه می‌دانستید، سعی در خلاف واقع جلوه‌دادن داشتید.
🔹
لینک رشته‌توییت
📮 کانال رسمی اطلاع‌رسانی محمدباقر قالیباف
🔗
@Ghalibaf
