دشنـام ز آشنـا شـنیدی لبـخند زدیش از ڪرامـت.. ڪريم إبن ڪريم🕯🌿

نیمی از شهر رمضان گذشت. اگر پی کسب بخشش و عفو از جانب خداوند هستید سِر آن است که ببخشید. _خداوندا از تمام حقوقی که از من بر گردن دیگری است می گذرم و می بخشم چراکه تمام امیدم به بخشش توست. بگذر از من خدای من، میگذرم از بنده ات. _حق الناس هارو سبک کنیم! شب قدر داره میرسه از راه... #فور_واجب

معیار انسانیت «اراده» است، اراده مسلط‌کننده انسان بر نفس خود. به عبارت دیگر معیار انسانیت، تسلط انسان است بر خود، بر نفس خود، بر اعصاب خود، بر غرایز خود، بر شهوات خود، به طوری که هر کاری که از انسان صادر می‌شود به حکم عقل و اراده باشد نه به حکم میل. فرق است میان میل و اراده. میل در انسان یک کشش و جاذبه است، جنبه بیرونی دارد، یعنی رابطه‌ای است بین انسان و شئ خارجی که آن شئ انسان را به سوی خودش می‌کشد.

مثل آدم گرسنه که میل به غذا دارد. این میل یک جاذبه است که انسان را به طرف خود می‌کشد. یا مثلًا تمایل جنسی یک جاذبه است، یک میل است که انسان را به سوی خود میکشد. حتی خواب هم همین‌طور است؛ خواب انسان را به سوی خودش می‌کشاند، انسان به سوی آن حالتی که نامش «خواب» است کشیده می‌شود. میل به جاه و مقام، شهوت جاه و مقام، انسان را به سوی خودش می‌کشاند و امثال اینها. ولی اراده بیشتر جنبه درونی دارد، برعکسِ میل است، انسان را از کشش امیال آزاد می‌کند یعنی امیال را دراختیار انسان قرار می‌دهد. هرطور که اراده می‌کند کار می‌کند نه هرطور که میلش بکشد. تابع تصمیم و فکر بودن غیر از تابع میل بودن است؛ نوعی تسلط بر امیال است. اگر توجه کرده باشید علمای اخلاق، اخلاقیون قدیم ما بیشتر تکیه‌‏شان روی مسئله‌ اراده بوده است، اراده حاکم بر میل‌های انسان.

_آزادی معنوی_

اگه می‌خواید راه طولانی و پر پیچ و خمِ مسیر بندگی، آسون بشه و کوتاه، نباید از در خونه خدا فاصله بگیریم. ما وقتی مشکل دار می‌شیم که از در خونه خدا فاصله می‌گیریم. دائم باید در این خونه باشیم. همیشه باید در حال در زدن باشیم.🕯✨ [طعم شیرین ِخدا]

علمی که اصلاحت نکند گمراهیست! [مولا علی]

ریز و درشت رو میخرن، به شرط اخلاص و انقطاع .. !