نوحه امام حسن علیه السلام سبک نسیمی جانفزا می آید هم کریمی تو هم آقایی تو بزرگ بنی الزهرایی حسن جان حسن جان یامولا اگرچه بی حرم هستی تو ولی رب الکرم هستی تو شک ندارم به جان زهرا شفیع محشرم هستی تو حسن جان حسن جان یامولا مثل خورشیدِ پشت ابری تکه سنگی به روی قبری بین کوچه تو ثابت کردی بعد حیدر خدای صبری حسن جان حسن جان یامولا ضربه ای طاقتت را برده دیده ای روی سیلی خورده چونکه تنها تو می دانستی علت صورت خون مرده حسن‌ جان حسن جان یامولا مادر تو سرش پایین بود آنکه زد ضربه را بی دین بود صورت از هردو پاشیده دست آن بی حیا سنگین بود حسن جان حسن جان یامولا خون و تشت و نگاه زینب می کشد کجا راه زینب شهر شام حسن جایت خالی خنده ها شد به آه زینب حسن جان حسن جان یامولا #قاسم_نعمتی @karimegharib

غزل 1 یا علی بن موسی الرضا آرام کن به جامی شور و نوای ما را سلطانی و دمَت گرم (کریمی) داری هوای ما را از سفرهء کریمان عمری است فیض بردیم پر کرده ای همیشه تو کسیه های ما را دادیم تا سلامی تحویلمان گرفتی از خاطرت نبردی حتی صدای ما را سهمیه گدایان محفوظ باشد اینجا بگذاشتی کناری سهم عطای ما را باز آمدیم ای دوست بار گناه بر دوش راضی نما دوباره از ما خدای ما را روزی اگر بنا شد ما را ز در برانی گو مادران بپوشند رخت عزای ما را زیباییِ ضریح و ایوان و صحن هایت در گوشه حریمت بسته است پای ما را جان جوادت آقا جان عزیز لیلا امضا نما دوباره کرببلای ما را باب الجواد یعنی صحن علی اکبر تنگ غروب دیدی تو گریه های ما را در پیش چشم بابا اکبر شد اربا" اربا فرمود شاه: عباس، آور عبای ما را #قاسم_نعمتی @karimegharib

غزل 3 اشعار مناجات با امام رضا (علیه السلام) کم ناز کن در باز کن مهمان رسیده مهمان تو با دیده ی گریان رسیده سرمایه ای که داده بودی باختم من یا ذالکرم هنگامه ی احسان رسیده حرف دل هر نوکری اینست عمری هر چه رسیده از سوی سلطان رسیده باور کن آقا تا حرم خود را کِشیدم از این جدایی بر لبانم جان رسیده افتاده بارم آمدم دستم بگیری با چشم گریان عبد سرگَردان رسیده مانند زهرا مادرت سائل نوازی لطف تو بر داد گنهکاران رسیده هنگام جان دادن قرار ما دوتا شد جانِ خودت صبرم دگر پایان رسیده گویا هنوز از گوشه ی صحنت سحرها آه کسی جامانده از گُردان رسیده چه ارتباطی بین اینجا با شلمچه ست اینجا به پایان دوره ی هجران رسیده امضای تو پای شهادت نامه ها بود با دست تو این فیض بر یاران رسیده تو سفره دار گریه کن های حسینی با گریه هایت روضه تا ایران رسیده من آمدم رزق عطایم را بگیرم از تو برات کربلایم را بگیرم #قاسم_نعمتی @karimegharib

غزل 4 امام رضا(ع)-مدح و مناجات مرا کشانده به مشهد هوای دیدن تو زِ راه دور رسیدم برای دیدن تو مرا به دِرهم و دینار وا مکن زِ سرت از این به بعد گدایم، گدای دیدن تو همیشه روزی رَعیَت به دست سلطان است چه چیز پُر کُنَدْ ای دوست جای دیدن تو؟ کبوتر حرم و صحن و گنبدت زیباست ولی ندارد عزیزم صفای دیدن تو تَب وصال تو افتاده در دلم چه کنم؟ در این سفر شده ام مبتلای دیدن تو بِریز خونم و زُلف از رُخَتْ کنار بزن من آمدم که بِمیرم به پای دیدن تو طواف کعبه ی ما بوسه از ضریح شماست گرفته دست دلم را دعای دیدن تو از این حرم شهدا بَرگه ها گرفتند و شدند عازم کربُبَلای دیدن تو به گریه ها و نماز تو در شلمچه قسم تمام جبهه ی ما شد مِنای دیدن تو قسم به جان جوادت مرا خدایی کن به دست خویش مرا باز کربلایی کن #قاسم_نعمتی @karimegharib

غزل 2 امام رضا(ع) من بی دل آمدم که تو دلدار من شوی غم دیده آمدم که تو غم خوار من شوی شادم که در حریم تو افتاده بار من آیا شود ز لطف خریدار من شوی خود را ز راه دور کشاندم به کوی تو دل خسته آمدم که مددکار من شوی هر طور راحتی، بزن، اما نمی روم این بار آمدم که فقط یار من شوی من ورشکستهٔ گنهم، می شود شبی یوسف شوی و گرمی بازار من شوی عمرم به باد رفته به داد دلم برس من آمدم که مونس من یار من شوی آقاییم همیشه ز سلطانی شماست یک عمر نوکرم که تو سالار من شوی خوانم میان صحن تو تا روضه ی حسین گویا که از وفا تو گرفتار من شوی پیچیده باز در حرمِ تو صدای من دست شماست روزیِ کرب و بلای من #قاسم_نعمتی @karimegharib

غزل 5 یاامام رضا آرزوی وصل تو آتش به جانم ریخته درد دل باتوسخنها بر زبانم ریخته بند می آید زبانم تا به صحنت میرسم گوئیا ظرف عسل روی زبانم ریخته جنس من جوراست کوهی ازگناه آورده ام آبرویم پای اجناس دکانم ریخته دوره گردم آبرویم میفروشم میخری پیش سلطان ترسم ازسودوزیانم ریخته پهن کردم سفره ای ازعرش کنج خانه ات روی سنگ صحنهایت خرده نانم ریخته گوشه ای ازپنجره فولادزنجیرم کنی من سگی بیمارم آنجا استخوانم ریخته مُسطتیعم حاجیم چون آمدم بیت الرضا دوور تا دور حرم اشک روانم ریخته من نمیبینم توهردفعه بقل کردی مرا عطر دستان تو لای گیسوانم ریخته صحن گوهرشادچیزی کم نداردازبهشت بوی سیب ازهرکجایی می تکانم ریخته درمیان صحنهایت عشق من باب الجواد صدهزاران بوسه اینجاازدهانم ریخته هرکسی کرببلایی گشت مدیون شماست این حکایت درمیان دوستانم ریخته آخرماهی جواب ناله هایم رابده جان بابای غریبت کربلایم رابده #قاسم_نعمتی @karimegharib

غزل 6 اشعار مناجات با امام رضا (علیه السلام) ساقیا بوی نسیم سحری ما را بس در همین حد که نمودی نظری ما را بس حاجت ازدل نگذشته تو روا می سازی از گرفتاری ما باخبری ما را بس مثل هر بار اگر باز بزرگی بکنی بار افتاده ی ما را بخری ما را بس شوری اشک ، چشیدم و نمک گیر شدیم داده ای نیمه شب چشم تری ما را بس ناخداگاه مقیم در میخانه شدیم جای دادی به گدایی گذری ما را بس فاطمه دید و پسندید و خرید این همه عمر با تولّای علی شد سپری ما را بس شیعه حیدر کرار شدیم و برِ ما همسر فاطمه کرده پدری ما را بس بوسه دارد کف نعلین علی که نورش می کند در رخ ما جلوه گری ما را بس جان ارباب قسم ، این دلمان تنگ شده یک سفر کرببلا هم ببری ما را بس همه را مثل جوادت تو بغل می گیری چقدر خوب تو کردی پدری ما را بس عاقبت حاجت ما نیز روا خواهد شد خاک ما گوشه ای از کرببلا خواهد شد #قاسم_نعمتی @karimegharib

شعر شهادت امام رضا (ع) آمد از راه و کشید آرام عبا رویِ سرش یعنی امروز ست روزِ ناله‌هایِ آخرش هر قدم رفت و نشست و دست بر پهلو گرفت میکشد خود را به سویِ خانه مثلِ مادرش رویِ خاکِ کوچه دنبالش اگر دقت کنی بنگری آثاری از خاکی ترین بال و پرش او زمین می‌خورد و میخندید بر حالش عدو این هم ارثی بود که برده ز جدِّ اطهرش صحنۀ جان دادن او روضۀ مستوره شد حجره در بسته میداند چه آمد بر سرش بار دیگر صورت خاکی و دست و پا زدن خادمش دید و ولی هرگز نمیشد باورش یک بُنَیّ گفت و از کام پسر بوسه گرفت از مدینه بهر یاری زود آمد دلبرش کربلا بابا رسید امّا پسر افتاده بود قلبِ شاعر آب شد در این سه بیت آخرش هر چه قدر آغوش خود واکرد اکبر جا نشد تا که آخر در عبا پیچید جسم اکبرش تا قیامت هم نمیفهمند اهل معرفت از چه آمد دست بر سر بین لشگر خواهرش آنکه حتّی تارِ مویش را ندیده جبرئیل دست بُرده بر سرِ نعش علی بر معجرش #قاسم_نعمتی @karimegharib

غزل 7 ای که مرآت خدایی مددی حضرت سلطان معدن جود و سخائی مددی حضرت سلطان هر گدائی که به سویش بنمایی تو نگاهی رسد آخر به نوایی مددی حضرت سلطان تو نگفته بدهی حاجت و این رسم رئوف است مهد احسان و عطایی مددی حضرت سلطان چه شهیدان که گرفتند برات از حرم تو که حبیب شهدایی مددی حضرت سلطان روضه‌های سحر کوی تو دارد چه صفایی صاحب هر چه بکائی مددی حضرت سلطان قبله ی کعبه تویی جملۀ شاهان سگ کویت کی تو حج فقرایی مددی حضرت سلطان پرچم سبز سر گنبد تو هادی عشق است چون کند قبله نمایی مددی حضرت سلطان تحت آن قبه ی زردت که بود عرش الهی گریه دارد چه صفائی مددی حضرت سلطان بی خود از خود شده دل هر دمی آید به حریمت بشود کرببلائی مددی حضرت سلطان زیر ایوان طلایت چو نجف غرق غرورم شهریار دو سرائی مددی حضرت سلطان #قاسم_نعمتی #امام_رضا @karimegharib

نوحه امام رضا به سبک سردار غریب باتوشدحسینی.رنگ و بوی ایران مدیون توهستیم.ای شاه خراسان به جان جوادت . برماکن نگاهی انظر یبن زهرا . بر یک روسیاهی واویلا واویلا افتادی به حجره . با لبهای عطشان جای اشهدخود . میگویی حسین جان جان دادی اگرچه . بالبهای خونین کی شد سینه تو . با یک چکمه سنگین واویلا واویلا گفتی تا بنی . فرزندت رسیده برروی لب تو . لبهایش کشیده اما کربلا شد . بابایی زمین گیر صورت روی صورت . شد ارباب ما پیر واویلا واویلا #قاسم_نعمتی #امام_رضا @karimegharib

تو شاه ما گدا . امام با وفا سلطان مهربان. علی موسی الرضا قبله ما شده پرچم گنبدت سلامی می دهیم به سوی مشهدت مولانا یارضا بر رویت بسته ای.درهای حجره را گفتی با چشم تر.ای جوادم بیا جوادت آمده بوسد لبهای تو لرزد افتاده چون بر دست و پای تو مولانا یا رضا کربلا یک پدر . زانو زد قدکمان می نهد صورتش . بر صورت جوان پاسخ ناله اش لشگری کف زدند جوانان حرم با عبا آمدند مولانا یا رضا

شور امام حسن علیه السلام به سبک وصلی الله و علی الباکین علی الحسین عطشان حسن ای آقا _عزیز زهرا_کریم آل الله زبس می بخشی _نگین عرشی_امام ثارالله ز بس تنهایی_نداری جایی _برای سوز و آه پا به پای حق -تو کرم داری این کرم رو تا -محشرم داری تو دل نوکر-ها حرم داری ای حسن جانم از اون روزی که _دیدی تو کوچه_زمین خورده مادر می لرزید دستات_جلوی چشمات_شده خاکی معجر توواون گیر و دار_به سنگ دیوار_چه بد خورده باسر با یه ضربه شد-هر دو گوش پاره رو زمین افتاد-دوتا گوشواره بعد از اون دیگه-شدی بی چاره ای حسن جانم مسیری باریک_یه وقت شدتاریک _جلوتون تا سد شد یه هو سیلی زد_گذاشت پا نامرد_روی چادر رد شد الا با غیرت_کبود شد صورت_برات خیلی بد شد چشمای مادر-بعد از اون تاره جای یک صورت -روی دیواره بردن مادر-درد سر داره ای حسن جانم حالاتوی تشت _ورق هابرگشت _چه حرفاریخت بیرون می گفتی لا یوم_به پیش زینب_بالب های پر خون میشه دلواپس_غریب و بیکس_اسیر و سرگردون مجلسی توو شام-جای زینب شد صورت آقا -نامرتب شد خیزران کوب اون-صورت و لب شد ای حسن جانم #قاسم_نعمتی @karimegharib