فرصت عاشقی❤️
اعتکاف رمضانیه در مسجد کوفه🕌
✍مهدی طوقانی
روز هفتم (۲۶ رمضان ۱۴۴۴)🌙
💠دیدن غروب خورشید از صحن مسجد کوفه، یعنی تجربه قاب شدن دو آسمان همزمان در چشم هایت؛
یکی خورشید بالای ابرها و دیگری خورشید محراب مسجدی که مصلای پیامبران بوده و سجده گاه فرشتگان...
مسجد دارد شلوغ تر میشود،
یکی دارد رحل های چوبی قرآن را مثل صفوف سربازان مؤدب کنار هم می گذارد. یکی دارد به زائران خرما تعارف میکند...
نگاهم به اطراف است که صدای "الله اکبر" اذان مغرب با لهجه عراقی بلند میشود...
معتکفین بعد از نماز جماعت مغرب و عشاء دور سفره جمع می‌شوند.
اینجا خبری از آب جوش نیست...
به رسم و عادت خودشان با دوغِ خنک روزه را باز میکنند،
عادتی که معمولا دلچسب ایرانی ها نیست، اما هرچه باشد دوغ رکن مهمی در سفره عراقی‌هاست.
و ما ادرئکَ طعم ترش دوغ طبیعی و شیرینی خرمای عراقی؟!!!
آدمیزاد است و تغییر عادت‌های سخت! اما ما میدانیم چند روز بعد دلمان برای همین طعم متضاد سفره‌ی پر از نور اعتکاف تنگ میشود ، میدانیم و سخت نمیگیریم...
بعد از افطار، همهمه‌ی گپ و گفت‌های با رمق و با نشاط بلند میشود... در دل اعتکاف، دوستی های جدید و باب آشنایی بیشتر شکل می گیرد.
سید ضیاء حسینی ، روحانی خوش سیما و بامعرفت اهل نجف ، استاد دروس حوزه علمیه نجف اشرف از همین دوست های خوب و رزقِ این اعتکاف است. امشب چند تا از نوشته هایم را برای سید ضیاء خواندم و او با لطف و مهربانی پای صحبت هایم نشست.
امشب ، علی افشاری ، معتکف ایرانی که حالش مساعد نبود را به مستشفی (درمانگاه) روبروی خانه حضرت علی (ع) در پشت مسجد کوفه بردم. آنجا بدون معطلی و رایگان به زائرین و معتکفین بیمار رسیدگی می شود. خروج از مسجد و محل اعتکاف در موارد ضروری اشکالی ندارد.
دوشنبه ۲۸ فروردین
@ghonooteghalam
