شب نیمه رجب. اعمال عبادی این شب شریف عبارتند از: 1⃣غسل. 2⃣احیا و شب زنده داری. 3⃣ زیارت امام حسین(ع). 4⃣ شش رکعت نماز (به نحوی که در شب سیزدهم بیان شد (1) ). 5⃣ سی رکعت نماز، که در هر رکعت، پس از حمد، 0⃣1⃣بار سوره توحید (قل هو الله احد) قرائت گردد. 6⃣دوازده رکعت نماز، که در هر رکعت، سوره حمد، سوره توحید (قل هو الله احد)، سوره فلق (قل اعوذ برب الفلق)، سوره ناس (قل اعوذ برب الناس)، آیه الکرسی (الله لا اله الا هو الحی القیوم) و سوره قدر (انا انزلناه فی لیله القدر) را چهار بار بخواند و پس از سلام نماز، چهار بار بخواند: الله الله ربی، لا اشرک به شیئا و لا اتخذ من دونه ولیا. و هر چه می خواهد بخواند. درشب پانزدهم شش رکعت به سه سلام به همین کیفیّت از حضرت صادق علیه السلام مرویست که هر که چنین کند جمیع فضیلت این سه ماه را دریابد و جمیع گناهانش غیر از شرک آمرزیده شود. #قرآن_تصویری_اخلاق👇 ╭┈──────🍃 @ghoran_tasviri_akhlagh ╰───────➤🍎

روز نیمه رجب این روز، روز مبارکی است و اعمال عبادی آن عبارتند از: 1⃣غسل. 2⃣زیارت امام حسین(ع). 3⃣ده رکعت نماز سلمان فارسی(رض)، بدین گونه که در هر رکعت، پس از حمد، سه بار سوره توحید (قل هو الله احد) و سه بار سوره کافرون (قل یا ایها الکافرون) را قرائت کند و پس از هر سلام نماز، دست های خویش را بلند و بگوید: لا اله الا الله وحده لا شریک له، له الملک و له الحمد، یحیی و یمیت و هو حی لا یموت بیده الخیر و هو علی کل شی قدیر، الها احدا، فردا، صمدا، لم یتخذ صاحبه و لا ولدا. 4⃣چهار رکعت نماز بخواند و پس از سلام نماز، دست ها را پهن کند و بگوید: اللهم یا مذل کل جبار و یا معز المومنین انت کهفی 5⃣ عمل "ام داوود" که مهمترین اعمال این روز شریف است. هر کسی که می خواهد آن را انجام دهد، روزهای سیزده، چهارده و پانزدهم رجب را روزه بگیرد و در روز پانزدهم در نزدیکی ظهر، غسل کند و به هنگام ظهر، نماز ظهر و عصر را به جای آورد و نمازش را در جایی خلوت به جای آورده و کسی و یا چیزی وی را به خود مشغول نسازد و رکوع و سجود نماز را به نیکویی انجام دهد. سپس به سوی قبله بنشیند و سوره حمد را صد بار، سوره توحید (قل هو الله احد) را صد بار، آیه الکرسی (لا اله الا هو الحی القیوم) ده بار و آن گاه سوره های ذیل را یکبار به طور کامل بخواند: سوره انعام، سوره بنی اسرائیل، سوره کهف، سوره لقمان، سوره یس، سوره صافات، سوره فصلت (حم)، سوره شوری (حم، عسق)، سوره دخان (حم)، سوره فتح (انا فتحناک لک)، سوره واقعه، سوره ملک (تبارک الذی)، سوره قلم (ن و القلم)، سوره انشقاق (اذا السماء انشقت) و ما بعدش تا آخر قرآن کریم را بخواند و چون از خواندن آیات قرآن، فراغت حاصل کرد، در حالی که به سمت قبله است، این دعا را بخواند: صدق الله العظیم، الذی لا اله الا هو الحی … هرگاه شب نیمه رجب فرار رسد، خداوند سبحان به خزانه داران و کاتبان اعمال بندگان دستوری می دهد و به آنان می فرماید: در دفتر اعمال بندگان من نگاه کنید، هر گناه و بدی در آن دیدید، در این شب آن ها را محو کرده و تبدیل به حسنات نمایید. پس از دعا، بر زمین سجده کند و دو طرف صورت خود را بر خاک گذارد و بگوید: اللهم لک سجدت و بک آمنت، فارحم ذُلّی و فاقتی و اجتهادی و تضرّعی و مَسکنتی و فقری الیک یا ربّ. در این حال، کوشش نما که اشکی از چشمانت جاری شود، اگر چه اندک باشد و این علامت استجابت می باشد. عمل "ام داوود" را امام صادق(ع) به "ام خالد بربریه" مادر رضاعی خود و مادر داوود بن حسن مثنی بن امام حسن مجتبی(ع) آموخت و آن زن صالحه این عمل را در نیمه رجب انجام داد و از خداوند متعال مسئلت کرد، که فرزندش داوود بن حسن مثنی را از حبس و شکنجه منصور دوانقی (دومین خلیفه عباسی) رهایی بخشد. چیزی نگذشت که فرزندش از حبس منصور در عراق رهایی یافت و در نزد مادرش در مدینه حاضر گشت. آن گاه، داوود به همراه مادرش ام خالد بربریه، جهت عرض تقدیر و تشکر به محضر امام صادق(ع) حضور یافتند و امام صادق(ع) به وی فرمود: منصور دوانقی شبی ]همان شبی که ام داوود دعا کرد[ امیرمؤمنان علی(ع) را در خواب دید و آن حضرت به منصور فرمود: فرزندم را آزاد گردان و الا تو را در آتش می اندازم. منصور، پایین پایش را نگه کرد و دید پر از آتش فروزان است. از خواب بیدار شد و بدنش به لرزه درآمد و در همان حال دستور آزادی تو را صادر کرد. #قرآن_تصویری_اخلاق👇 ╭┈──────🍃 @ghoran_tasviri_akhlagh ╰───────➤🍎

#عجایب_آفرینش↕️ ببینید خداوند پشه را مثال می زند دارای چه خلقت پیچیده ای است. سبحان الله #پشه 🍃 إِنَّ اللَّهَ لَا يَسْتَحْيِيٓ أَنْ يَضْرِبَ مَثَلًا مَا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ ۖ وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ مَاذَآ أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۘ يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَيَهْدِي بِهِ كَثِيرًا ۚ وَمَا يُضِلُّ بِهِٓ إِلَّا الْفَاسِقِينَ (سوره بقره، آیه ۲۶) 🌸 بی‌تردید خدا [برای تفهیم مطلبی به مردم‌] از اینكه به پشه و فراتر از آن [در كوچكی‌] مَثَل بزند، پروا ندارد؛ اما اهل ایمان میدانند كه آن مثل از سوی پروردگارشان بر اساس حق است و اما كافران [از روی استهزاء] می‌گویند: خدا از این مثل چه اراده كرده است؟! خدا بسیاری را به آن مثل [به خاطر تسلیم نشدنشان به حق‌] گمراه می‌كند، و بسیاری را به آن مثل [به سبب درك صحیح‌] هدایت می‌نماید؛ و جز بدكاران نافرمان را به آن گمراه نمی‌كند. (۲۶) . #قرآن_تصویری_اخلاق👇 ╭┈──────🍃 @ghoran_tasviri_akhlagh ╰───────➤🍎

📝زینب زینب زینب ... 🎙مداحی ماندگار زنده یاد حاج #سلیم_موذن_زاده بمناسبت وفات حضرت زینب کبری سلام الله علیها 📎 #وفات_حضرت_زینب(سلام الله علیها) #موسیقی_سالم👇 ┏━━ °•🍃•°━━┓ @moosighi_salem ┗━━ °•🍃•°━━┛

🇮🇷#پیشرفت های #ایران که نسل جدید از آن بی خبرند.🇮🇷🇮🇷🇮🇷 #نشر حداکثری #موسیقی_سالم👇 ┏━━ °•🍃•°━━┓ @moosighi_salem ┗━━ °•🍃•°━━┛

#کلیپ_دعای_ام_داوود با صدای حاج مهدی سماواتی #قرآن_تصویری_اخلاق👇 ╭┈──────🍃 @ghoran_tasviri_akhlagh ╰───────➤🍎

عشق و عرفان (قسمت پنجاه و چهارم ) راههای عملی کسب عشق و محبت الهی عامل هفتم : تحمل سختی و بلا ادامه... ابتلائاتی که برای مؤمنین پیش می‌آید، نردبان سلوک آن‌هاست؛ ابتلائاتی که مؤمنین را سالک الی الله می‌کند، با ریاضت تفاوت دارد. یکی از تفاوت‌های اساسی‌ آن با ریاضت این است که ریاضت‌ها ممکن است منتهی به عجب انسان شوند و در انسان طلبکاری ایجاد کنند؛ ولی ابتلائات معمولاً در انسان حالت اخبات و انکسار ایجاد می‌کنند.  تفاوت دوم این است که ریاضت‌های ما با برنامه‌ریزی خودمان است؛ ولی ابتلائات معمولاً با برنامه‌ریزی خداوند متعال است؛ اوست که می‌داند مؤمن چگونه باید رشد یابد و با چه ابتلایی سالک ‌شود. به هر حال این بلا بهترین نردبان سلوک و ترقی مؤمن است. هر مؤمنی در مراحل سیر خود نیاز به ابتلا دارد. این ابتلائات الهی مؤمن را سالک می‌کند و به سوی خدای متعال و مقصد پیش می‌برد. یک وجه از بلایی که خدای متعال برای مؤمن رقم می‌زند، سختی‌ و دشواری‌ها و تحمل ناهمواری‌هاست؛ وجه دیگر آن جاذبه الهی و محبت و رحمتی است که شامل مؤمن می‌شود؛ لذا باطن این بلاء نیز رحمت الهی و دست‏گیری‌های خدای متعال است. تفاوت ابتلائات در ایجاد ظرفیت رشد و ظهور رحمت الهی ابتلائات انسان‌ها متفاوت است. برخی ابتلائات به‌اندازۀ وجود خود آدم‌هاست و حداکثر می‌تواند خود او را رشد دهد؛ ظرفیت رشد چنین ابتلائاتی محدود است؛ ابتلائاتی همچون بیماری‌، فقر، گرفتاری‌، ‌ابتلا به خوف و ابتلا به نقص در ثمرات و انفس. این ابتلائات به‌اندازۀ ظرفیتی که دارند، انسان را رشد می‌دهند و بیش از این نمی‌توانند در او تحرّک ایجاد کنند. اما دسته‌ی دوم، ابتلائاتی هستند که ظرفیت رشد آن‌ها تنها محدود به شخص مؤمن نیست بلکه ظرفیت دستگیری و هدایت دیگران را نیز دارند. انسان‏هایی هستند که بلاءشان علاوه بر اینکه خود آن‌ها را سالک و مقرب می‏کند، می‏تواند دیگران را هم به مقصد برساند؛ اولیاء خدا معمولاً این‏گونه هستند. در اصول کافی آمده است که امام صادق -علیه‌السلام- فرمودند: «گاهی صبر یک مؤمن عامل نجات یک امت است» ایشان در آن روایت یوسف صدیق (ع) را مثال زدند و فرمودند: «بلا برای یوسف پیش آمد؛ او بود که به چاه رفت؛ از پدرش جدا شد و به این هجران مبتلا شد؛ او بود که متهم و زندانی شد؛ او پای این ابتلائات الهی ایستاد؛ او بود که به زنان مصری مبتلا شد و تحمل کرد. ولی نتایج این ابتلائات فقط برای خودش نبود، بلکه مردم مصر هم با این امتحان و ابتلاء از کفر و قحطی و مرگ نجات پیدا کردند. بلای نبی اکرم، اعظم ابتلائات و مصائب عالم : بلا گاهی رحمتی را در پی دارد که آن رحمت، دیگران را هم در برمی‌گیرد. معمولاً بلا مؤمن مسیر نزول رحمت‌های رحمانی است؛ یعنی ایمان، یقین، معرفت، محبت، صفات حمیده و درجات قرب و توحید در متن این بلاء پنهان و پوشیده هستند. با این وصف اعظم ابتلائاتی که در عالم پیش آمده و رقم خورده است، از آن وجود مقدّس حضرت نبی خاتم است. «لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّهُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصیبَهُ»؛ این فراز از عاشورا فهم نمی‌شود، مگر این‌که انسان توجه کند که حامل این مصیبت، شخص نبی اکرم (ص) هستند؛ مصدر این مصیبت جلال الهی است؛ لذا امر ساده‌ای نیست! این اعظم ابتلائاتی است که برای نبی اکرم (ص) رقم خورده است. ادامه دارد التماس دعا صادقزاده