يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ ٱجْتَنِبُوا۟ كَثِيرًۭا مِّنَ ٱلظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ ٱلظَّنِّ إِثْمٌۭ ۖ وَلَا تَجَسَّسُوا۟ وَلَا يَغْتَب بَّعْضُكُم بَعْضًا ۚ أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَن يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًۭا فَكَرِهْتُمُوهُ ۚ وَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ تَوَّابٌۭ رَّحِيمٌۭ حجرات آیه ۱۳ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از بسیاری از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضی از گمانها گناه است؛ و هرگز (در کار دیگران) تجسّس نکنید؛ و هیچ یک از شما دیگری را غیبت نکند، آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟! (به یقین) همه شما از این امر کراهت دارید؛ تقوای الهی پیشه کنید که خداوند توبه‌پذیر و مهربان است! https://eitaa.com/ghoransobghahi

قران صبحگاهی سلام علیکم هروز صبح یک آیه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍی ﺧﻮﺏِ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥآیه 105🌹 ازسوره مائده🌹 يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعاً فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! بر شما باد (حفظ) خودتان. چون شما هدايت يافتيد، آن كه گمراه شد زيانى به شما نمى‌رساند. بازگشت همه‌ى شما به سوى خداست، و او شمارا به آنچه مى‌كرديد، آگاه مى‌سازد آیه 105🌹 ازسوره مائده🌹 يا أَيُّهَا=ای الَّذِينَ=کسانی که آمَنُوا =ايمان آورده اید عَلَيْكُمْ =برشما باد أَنْفُسَكُمْ=[دریافتن]خودتان را لا يَضُرُّكُمْ =زیان نمی رساند به شما مَنْ=کسی که ضَلَّ=گمراه شده است إِذَا =هرگاه اهْتَدَيْتُمْ=هدايت یافته باشید إِلَى=به سوی اللَّهِ =الله است مَرْجِعُكُمْ =بازگشت شما جَمِيعاً =همگی فَيُنَبِّئُكُمْ=پس خبر می دهد شمارا بِما =به آنچه كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ=می کردید تفسير آیه 👇👇 https://eitaa.com/ghoransobghahi

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ عَلَيْكُمْ أَنفُسَكُمْ لاَ يَضُرُّكُم مَّن ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ إِلَى اللّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعاً فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (105): اى كسانى كه ایمان آورده‏اید! بر شما باد (حفظ) خودتان. چون شما هدایت یافتید، آن كه گمراه شد زیانى به شما نمى‏رساند. بازگشت همه‏ى شما به سوى خداست، و او شمارا به آنچه مى‏كردید، آگاه مى‏سازد. بعضى این آیه را دستاویز قرار داده و مى‏گویند: وظیفه‏ى هر كس تنها حفظ خود است، و ما مسئول گناه دیگران و امر و نهى آنان نیستیم! در پاسخ آنان مى‏گوییم: با وجود آیات و روایات متعدّد كه همه نشان از وجوب امر به معروف و نهى از منكر دارد، باید گفت: مراد این آیه رها كردن این دو وظیفه نیست، بلكه مراد آن است كه اگر امر و نهى صورت گرفت، ولى اثر نكرد شما دیگر وظیفه‏اى جز حفظ خود ندارید. (205) علاوه بر آنكه حفظ جامعه از گناه به وسیله‏ى امر به معروف و نهى از منكر، یكى از مصادیق «حفظ خویشتن» است. ----- 205) این مضمون را در حدیثى از پیامبرصلى الله علیه وآله نیز مى‏خوانیم. تفسیر نورالثقلین. - در راه حقّ، از تنهایى نترسیم. «علیكم أنفسكم لایضركم» - اگر حریف دیگران نمى‏شویم، حریف نفس خود باشیم. «علیكم أنفسكم...» - انحراف جامعه، مجوز گناه كردن افراد نیست. «علیكم انفسكم لایضرّكم...» - در قیامت، هر كس مسئول كار خویش است. «علیكم أنفسكم» - در پى كشف و افشاى عیوب دیگران نباشیم. (206) «علیكم انفسكم» - اوّل خودسازى، سپس جامعه سازى. «علیكم انفسكم» - اهل ایمان بر رفتار و كردار نارواى گمراهان و عقائد باطل آنان مؤاخذه نخواهند شد. «علیكم انفسكم» - در راه نجات دیگران، خودتان غرق نشوید. «علیكم أنفسكم لایضرّكم» - چنان باید تربیت شویم كه فساد محیط و جامعه در ما تأثیر نگذارد. «لایضرّكم» - از خارج، كسى به شما آسیب نمى‏زند. اگر شكست بخورید، از خودتان است. «علیكم انفسكم لایضرّكم من ضلّ» - روحیّه‏ى خود را به خاطر انحراف دیگران از دست ندهیم. «علیكم انفسكم لایضرّكم من ضلّ» - راه اسلام چنان منطقى و استوار است كه شبهه و انحراف دیگران به آن خلل نمى‏رساند. «لایضرّكم من ضلّ اذا اهتدیتم» - گرچه منحرفان در كمین هستند، امّا راه مصونیّت یافتن، هدایت پذیرى است. «لا یضرّكم من ضلّ اذا اهتدیتم» - ایمان به معاد، عامل خودسازى است. «الى اللّه مرجعكم» - پیروى از نیاكان و تقلید كوركورانه از دیگران، در قیامت نجات‏بخش انسان نیست، بلكه هر كس باید پاسخگوى راه و عمل خویش باشد. «علیكم انفسكم... فینبّئكم» - رفتار و كردار انسان در دنیا، فرجام او را در قیامت روشن مى‏كند. «فینبّئكم بما كنتم تعملون» ----- 206) تفسیر نورالثقلین.

🌹🌹تدبر در قران 🌹🌹 وَلَوۡ شَآءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ ٱلنَّاسَ أُمَّةࣰ وَٰحِدَةࣰۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخۡتَلِفِينَ(١١٨)سوره هود اگر پروردگارت مى خواست يقيناً تمام مردم را [از روى اجبار، در مسير هدايت] امت واحدى قرار مى داد، [ولى نخواست به همين سبب] همواره [در امر دين] در اختلاف اند قرآن نور https://eitaa.com/ghoransobghahi

❣ #تدبر_در_قرآن 📢 آدم که باشی و بامعرفت، همیشه حرمت پدر و مادرت را حفظ میکنی، حتی اگر دکترا بگیری و رئیس جمهور شوی! حتی اگر یوسف کارگزار باشی! بعضیها دو کلمه سواد که یاد میگیرند، همیشه پایشان دراز است در محضر پدرشان، این همان الاغی است که بارش خروارها کتاب و جزوه است ولی خودش کاملا خر تشریف دارد. 🌴 سوره یوسف 🌴 🕋 فَلَمَّا دَخَلُوا عَلى‌ يُوسُفَ آوى‌ إِلَيْهِ أَبَوَيْهِ «99» ⚡️ترجمه: پس چون (پدر و مادر و برادران) بر يوسف وارد شدند، پدر و مادرش را در كنار خويش جاى داد. https://eitaa.com/ghoransobghahi

قران صبحگاهی سلام علیکم هروز صبح یک آیه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍی ﺧﻮﺏِ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ آیه 106🌹 ازسوره مائده🌹 يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا شَهادَةُ بَيْنِكُمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنانِ ذَوا عَدْلٍ مِنْكُمْ أَوْ آخَرانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَأَصابَتْكُمْ مُصِيبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُما مِنْ بَعْدِ الصَّلاةِ فَيُقْسِمانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لا نَشْتَرِي بِهِ ثَمَناً وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبى‌ وَ لا نَكْتُمُ شَهادَةَ اللَّهِ إِنَّا إِذاً لَمِنَ الْآثِمِينَ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هرگاه (نشانه‌هاى) مرگ يكى از شما فرا رسد، از ميان خود دو نفر عادل را هنگام وصيّت به شهادت و گواهى فرا خوانيد. و اگر در مسافرت بوديد و مصيبت مرگ به سراغ شما آمد (و شاهد مسلمانى نبود) دو تن از غير (همكيشان) تان را به گواهى بطلبيد و اگر (در صداقت آنان) شك كرديد، پس از نماز آن دو را نگاهداريد تا به خداوند قسم ياد كنند كه ما حاضر نيستيم حقّ را به هيچ قيمتى بفروشيم، هر چند در مورد فاميل باشد و هرگز شهادت الهى را پنهان نمى‌كنيم، كه در اين صورت از گنهكارانيم آیه 106🌹 ازسوره مائده🌹 يا أَيُّهَا=ای الَّذِينَ =کسانی که آمَنُوا =ايمان آورده اید شَهادَةُ =گواهی بَيْنِكُمْ=درمیان شما إِذا =هرگاه حَضَرَ=فرارسد أَحَدَكُمُ=یکی تان را الْمَوْتُ =مرگ حِينَ=هنگام الْوَصِيَّةِ =وصیت نمودن اثْنانِ =دوتن ذَوا عَدْلٍ =دادگر مِنْكُمْ=ازخودتان أَوْ =یا آخَرانِ=دوتن دیگر مِنْ=از غَيْرِكُمْ =غیر خودتان إِنْ=اگر أَنْتُمْ=شما ضَرَبْتُمْ =سفرکنید فِي =در الْأَرْضِ=زمین فَأَصابَتْكُمْ=نگاه برسد به شما مُصِيبَةُ =مصیبتِ الْمَوْتِ =مرگ تَحْبِسُونَهُما=بازمی دارید آن دو را مِنْ بَعْدِ=پس از الصَّلاةِ=نماز فَيُقْسِمانِ=نگاه سوگند یاد می کنند بِاللَّهِ=به الله إِنِ =اگر ارْتَبْتُمْ=شک کردید لا نَشْتَرِي=معامله نمی کنیم آن را بِهِ =به ثَمَناً =بهایی وَ لَوْ =وهرچند كانَ=باشد [آن کس] ذا قُرْبى‌=خویشاوند وَ لا نَكْتُمُ=پنهان نمی کنیم شَهادَةَ =گواهی اللَّهِ=الله را إِنَّا=که همانا ما إِذاً =آنگاه لَمِنَ =البته از الْآثِمِينَ =گناهکاران خواهیم بود تفسير آیه 👇👇 https://eitaa.com/ghoransobghahi

يِا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ أَوْ آخَرَانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الأَرْضِ فَأَصَابَتْكُم مُّصِيبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُمَا مِن بَعْدِ الصَّلاَةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لاَ نَشْتَرِي بِهِ ثَمَناً وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى وَلاَ نَكْتُمُ شَهَادَةَ اللّهِ إِنَّا إِذاً لَّمِنَ الآثِمِينَ (106): اى كسانى كه ایمان آورده‏اید! هرگاه (نشانه‏هاى) مرگ یكى از شما فرا رسد، از میان خود دو نفر عادل را هنگام وصیّت به شهادت و گواهى فرا خوانید. و اگر در مسافرت بودید و مصیبت مرگ به سراغ شما آمد (و شاهد مسلمانى نبود) دو تن از غیر (همكیشان)تان را به گواهى بطلبید و اگر (در صداقت آنان) شك كردید، پس از نماز آن دو را نگاهدارید تا به خداوند قسم یاد كنند كه ما حاضر نیستیم حقّ را به هیچ قیمتى بفروشیم، هر چند در مورد فامیل باشد و هرگز شهادت الهى را پنهان نمى‏كنیم، كه در این صورت از گنهكارانیم. مسلمانى به نام «ابن ابى ماریه» همراه دو مسیحى به نام‏هاى تمیم و عدى كه برادر بودند، به سفر تجارى رفتند. مسلمان بیمار شد، وصیّت نامه‏اى نوشت و آن را میان وسایل خود پنهان كرد و اموال خود را به آن دو مسیحى داد كه به وارثان بدهند. پس از مرگش، آن دو نفر در میان اثاثیه‏ى او اجناس گرانبهایى دیده، و برداشتند، پس از مراجعت به مدینه، باقى آنها را به وارثان دادند. ورثه، وصیت‏نامه را در میان وسایل دیدند كه صورت همه‏ى اثاثیه در آن ثبت شده بود. چون مطالبه كردند، آن دو مسیحى انكار كردند، شكایت را نزد پیامبر بردند، در این هنگام بود كه آیه‏ى فوق نازل شد. (207) طبق حدیثى از اصول كافى، پیامبر از آن دو سوگند گرفت و تبرئه‏شان كرد، ولى چون دروغشان از طریق نامه كشف شد، حضرت بار دیگر آن دو را احضار كرد. وارثان سوگند یاد كردند كه اجناس دیگرى هم بوده و آنها را پس گرفتند. (208) ----- 207) تفسیر المیزان. 208) تفسیر نمونه. - آستانه‏ى مرگ، آخرین فرصت براى وصیّت كردن است. «اذا حضر أحدكم الموت حین الوصیة» - مرگ، براى همه‏ى مردم یكسان است. «حضر أحدكم الموت» - هنگام وصیّت، مؤمن باید دقّت‏هاى لازم را به كار بندد. «حین الوصیّة اثنان ذوا عدل منكم» - براى اداى حقّ مردم، دو شاهد عادل بگیرید. «اثنان ذوا عدل» - براى اداى حقّ مردم، اگر مسلمان حضور نداشت، با غیر مسلمان كار را محكم كنید. «غیركم» (لكن غیر مسلمانى كه خداوند را قبول داشته باشد تا بتواند به نام مقدّس او سوگند یاد كند) «فیقسمان باللَّه» - مراعات حقوق مردم همه‏جا مهم است ومكان بردار نیست. «ضربتم‏فى‏الارض» - براى پرداخت حقّ، هرگونه شك را دفع كنید. «تحبسونهما... ان ارتبتم» - سوگند، یكى از راه‏هاى شك‏زدایى است. «فیقسمان» - تنها سوگند به نام «اللّه» ارزشمند و معتبر است. «فیقسمان باللّه» - براى اداى حقّ از صحنه‏هاى مذهبى و ملكوتى و مكان‏ها و زمان‏هاى مقدّس كمك بگیریم. (209) «من بعد الصلوة فیقسمان باللّه» - از بهترین فرصت‏ها براى اداى حقّ باید بهره گرفت. «بعدالصلاة» (نماز در پاكى و پرهیز از دروغ نقش دارد) - یكى از عوامل انحراف، رسیدن به پول است. «لانشترى به ثمناً» - یكى از عوامل انحراف، محبّت و علاقه‏هاى فامیلى است. «لانشترى به ثمناً و لو كان ذاقربى» - تنها موردى كه متن «سوگندنامه» از طریق وحى، دیكته شده است، «حقّ الناس» است. «لانشترى ...» - كتمان حقّ و خیانت در گواهى، عادل را فاسق مى‏كند و در همه ادیان الهى، حرام شمرده شده است. («ذواعدل»، مى‏شود «من الآثمین») ----- 209) حضرت على‏علیه السلام به شخصى كه تقاضاى بیت‏المال (علاوه بر سهم عادى خود) داشت فرمود: روز جمعه نزد او آید. سپس او را به نمازجمعه برد و جمعیّت را به او نشان داد و فرمود: معناى تقاضاى نابجاى تو سرقت از اموال این مردم است. در این صحنه مى‏بینیم كه حضرت از نماز و جمعیّت و جمعه براى تأثیرگذارى كلام نورانى خود بهره گرفته است.

🌹🌹تدبر در قران 🌹🌹 وَمَآ أُبَرِّئُ نَفۡسِيٓۚ إِنَّ ٱلنَّفۡسَ لَأَمَّارَةُۢ بِٱلسُّوٓءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّيٓۚ إِنَّ رَبِّي غَفُورࣱ رَّحِيمࣱ(٥٣)سوره یوسف من خود را از گناه تبرئه نمى كنم؛ زيرا نفس طغيان گر بسيار به بدى فرمان مى دهد مگر زمانى كه پروردگارم رحم كند؛ زيرا پروردگارم بسيار آمرزنده و مهربان است قرآن نور https://eitaa.com/ghoransobghahi

قران صبحگاهی سلام علیکم هروز صبح یک آیه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍی ﺧﻮﺏِ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ آیه 107🌹 ازسوره مائده🌹 فَإِنْ عُثِرَ عَلى‌ أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْماً فَآخَرانِ يَقُومانِ مَقامَهُما مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْأَوْلَيانِ فَيُقْسِمانِ بِاللَّهِ لَشَهادَتُنا أَحَقُّ مِنْ شَهادَتِهِما وَ مَا اعْتَدَيْنا إِنَّا إِذاً لَمِنَ الظَّالِمِينَ پس اگر معلوم شد كه آن دو شاهد (غير مسلمان در سفر) گناه و خيانت كرده‌اند (و سوگندشان ناحقّ بوده)، دو نفر ديگر كه (مسلمان هستند و شهادت بر ضررشان تمام شده و به ميّت نزديك‌ترند) برخاسته و به خدا سوگند ياد نمايند كه قطعاً گواهى ما (وارثان مسلمان) از گواهى آن دو (غير مسلمانى كه خيانتشان آشكار شده) به حقّ نزديك‌تر است (و بگويند) ما (از حدّ و حقّ) تجاوز نكرده‌ايم كه اگر چنين كنيم قطعاً از ستمكارانيم آیه 107🌹 ازسوره مائده🌹 فَإِنْ=پس اگر عُثِرَ =پی برده شود عَلى‌=برآنکه أَنَّهُمَا =همانا آن [دو گواه] اسْتَحَقَّا=سزاوار شده اند إِثْم=[کیفر] گناهی را [با خیانت درگواهی دادن] اً فَآخَرانِ=پس دوگواه دیگر يَقُومانِ=بایستند مَقامَهُما =به جای آن دو [گواه خیانتکار] مِنَ=از الَّذِينَ=کسانی که اسْتَحَقَّ=ستم رفته است عَلَيْهِمُ=برآنان الْأَوْلَيانِ=[و]نزدیکترندآن دو [به میت] فَيُقْسِمانِ=آنگاه سوگند خورند بِاللَّهِ =به الله لَشَهادَتُنا =که هرآینه گواهی ما أَحَقُّ =راست تر هست مِنْ =از شَهادَتِهِما=گواهی آن دو وَ مَا اعْتَدَيْنا=وما تجاوز نکرده ایم [ازحق] إِنَّا =که بی گمان ما إِذاً =درآن صورت لَمِنَ =قطعا از الظَّالِمِينَ =ستمکاران خواهیم تفسير آیه 👇👇 https://eitaa.com/ghoransobghahi

فَإِنْ عُثِرَ عَلَى أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْماً فَآخَرَانِ يِقُومَانُ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الأَوْلَيَانِ فَيُقْسِمَانِ بِاللّهِ لَشَهَادَتُنَا أَحَقُّ مِن شَهَادَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَيْنَا إِنَّا إِذاً لَّمِنَ الظَّالِمِينَ (107): پس اگر معلوم شد كه آن دو شاهد (غیر مسلمان در سفر) گناه و خیانت كرده‏اند (و سوگندشان ناحقّ بوده)، دو نفر دیگر كه (مسلمان هستند و شهادت بر ضررشان تمام شده و به میّت نزدیك‏ترند) برخاسته و به خدا سوگند یاد نمایند كه قطعاً گواهى ما (وارثان مسلمان) از گواهى آن دو (غیر مسلمانى كه خیانتشان آشكار شده) به حقّ نزدیك‏تر است (و بگویند) ما (از حدّ و حقّ) تجاوز نكرده‏ایم كه اگر چنین كنیم قطعاً از ستمكارانیم. كلمه‏ى «عثور» به معناى آگاهى بدون تجسّس است. (210) مخفى نماند كه گواهى و سوگند اولیاى میّت، بر اساس اطلاعى است كه از قبل، درباره‏ى اموال او هنگام سفر یا غیر سفر داشته‏اند. براى كلمه «اَوْلیان» در آیه دو معنا مى‏توان كرد: الف: دو نفر وارث كه گواهى بر ضررشان داده شده ولى بخاطر وارث بودن به میّت نزدیك‏تر و اولى هستند. ب: مراد همان دو گواهى هستند كه میّت از آنان درخواست گواه شدن كرده و لحظه مرگ حاضر بوده‏اند و به خاطر همین حضور یا درخواست، اولویّت پیدا كرده‏اند. بنابراین ترجمه چنین مى‏شود: اگر معلوم شد كه دو نفر اوّل مرتكب گناه شدند پس دو نفر دیگر به جاى آنان به گواهى دادن قیام كنند كه آن دو نفر از كسانى باشند كه دو شاهد نخست علیه آنان مرتكب گناه شده‏اند. شهادت و گواهى باید از هر دو نفر و با اسم مبارك اللَّه باشد و محتواى سوگند همان باشد كه در آیه آمده است كه اولاً سوگند ما راست است و ما قصد تجاوز به حقوق مردم را نداریم ثانیاً اگر سوگند ما دروغ بود اقرار به ستمگرى خود داریم. ----- 210) مفردات راغب. - شما حقّ تجسّس وكنجكاوى ندارید، ولى اگر اطلاعى پیدا شد، وظیفه عوض مى‏شود. «فان عُثر...» - شهادت دروغ، نوعى تجاوز وظلم به‏حقوق مردم است. «اعتدینا... لمن الظالمین»