قران صبحگاهی
سلام علیکم
هروز یک آیه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍی ﺧﻮﺏِ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ
قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاء وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاء وَتُعِزُّ مَن تَشَاء وَتُذِلُّ مَن تَشَاء بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَيَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (26)
بگو: خداوندا! تو صاحب فرمان و سلطنتى. به هر كس (طبق مصلحت و حكمت خود) بخواهى حكومت مى دهى و از هر كس بخواهى حكومت را مى گيرى و هر كه را بخواهى عزّت مى بخشى و هر كه را بخواهى ذليل مى نمايى، همه خيرها تنها به دست توست. همانا تو بر هر چيز توانايى.
آیه26🌹ازسوره آل عمران
قُلِ =بگو
اللَّهُمَّ=خدایا
مالِكَ = ای دارنده ی
الْمُلْكِ=فرمانروایی
تُؤْتِي=می دهی
الْمُلْكَ=فرمانروایی را
مَنْ=به هرکه
تَشاءُ=خواهی
وَ تَنْزِعُ= وباز می ستانی
الْمُلْكَ =فرمانروایی را
مِمَّنْ =ازهرکه
تَشاءُ =خواهی
وَ تُعِزُّ =وگرامی میداری
مَنْ=هرکه را
تَشاءُ=خواهی
وَ تُذِلُّ=وخوار می گردانی
مَنْ=هرکه را
تَشاءُ =خواهی
بِيَدِكَ =به دست توست
الْخَيْرُ=همه ی نیکی
إِنَّكَ=همانا تو
عَلی=بر
كُلِّ =هر
شَيْءٍ =چيزی
قَدِيرٌ=توانایی
تفسیر ایه صبحگاهی 👇
قران صبحگاهی
تفسیر ایه صبحگاهی
قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاء وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاء وَتُعِزُّ مَن تَشَاء وَتُذِلُّ مَن تَشَاء بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (26):
بگو: خداوندا! تو صاحب فرمان و سلطنتى. به هر كس (طبق مصلحت و حكمت خود) بخواهى حكومت مىدهى و از هر كس بخواهى حكومت را مىگیرى و هر كه را بخواهى عزّت مىبخشى و هر كه را بخواهى ذلیل مىنمایى، همه خیرها تنها به دست توست. همانا تو بر هر چیز توانایى.
در تفاسیر مىخوانیم كه پیامبر اسلامصلى الله علیه وآله پس از آنكه مكّه را فتح نمود، وعدهى فتح ایران وروم را به مسلمانان داد. در آن موقع منافقان با تعجّب به یكدیگر نگاه مىكردند كه این آیه نازل شد. گروهى از مفسّران، نزول آیه را در موقع حفر خندق دانستهاند. آن زمان كه پیامبرصلى الله علیه وآله كلنگ را بر سنگ زد واز آن جرقهاى برخاست، فرمود: من در این جرقهها فتح كاخهاى مدائن ویمن را از جبرئیل دریافت كردم. منافقان با شنیدن این سخن، لبخند تمسخر مىزدند كه این آیه نازل شد.
آنچه در این آیه در مورد اعطاى عزّت و ذلّت از جانب خداوند آمده، طبق قوانین و سنّت اوست وبدون جهت ودلیل خداوند كسى را عزّت نمىبخشد ویا ذلیل نمىسازد. مثلاً در روایات مىخوانیم: هر كس براى خداوند تواضع و فروتنى كند، خداوند او را عزیز مىكند وهر كس تكبّر نماید، خدا او را ذلیل مىگرداند.[30]
بنابراین عزّت و ذلّت از خداست، ولى ایجاد زمینههاى آن به دست خود ماست.
-----
30) بحار، ج16، ص 265.
- مالك واقعى تمامى حكومتها خداست. مُلك براى غیر خدا، موقّتى و محدود است. «مالك الملك»
- اكنون كه مالك اوست پس دیگران امانتدارى بیش نیستند و باید طبق رضاى مالك اصلى عمل كنند. «مالك الملك»
- اگر انسان مالك مُلك نیست چرا از داشتن آن مغرور و با از دست دادنش مأیوس شود! «مالك الملك»
- خداوند به هر كس كه شایسته و لایق باشد، حكومت مىدهد. همان گونه كه به سلیمان، یوسف، طالوت و ذوالقرنین عطا نمود. «تؤتى الملك من تشاء»
- حكومت و حاكمیّت، دلبستگىآور است. «نزع» به معناى كندن است و نشانه یك نوع دلبستگى است.
- عزّت و ذلّت به دست خداست، از دیگران توقّع عزّت نداشته باشیم.[31] «تعزّ من تشاء و تذلّ من تشاء»
- توحید در دعا و عبادت یك ضرورت است.[32] «بیدك الخیر»
- آنچه از اوست، چه دادنها وگرفتنها، همه خیر است، گرچه در قضاوتهاى عجولانهى ما فلسفهى آن را ندانیم. «بیدك الخیر»
- سرچشمهى بدىها عجز و ناتوانى است. از كسى كه بر هر كارى قدرت دارد چیزى جز خیر سر نمىزند. «بیدك الخیر انك على كل شىء قدیر»
-----
31) قرآن از كسانى كه از غیر خدا عزّت مىخواهند به شدّت انتقاد كرده و مىفرماید: «أیبتغون عندهم العزّة فانّ العزّة للّه جمیعاً» نساء، 139.
32) در مناجات شعبانیه مىخوانیم: «الهى بیدك لابید غیرك زیادتى و نقصى».
🔷️ انواع لباس در قرآن
1⃣ لباس ظاهری
وَجَعَلَ لَكُمْ سَرَابِيلَ تَقِيكُمُ مِن الحَر
ﻭ ﺗﻦ ﭘﻮﺵ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮔﺮﻣﺎ ﻧﮕﻪ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﺩ.(نحل٨١)
2⃣ لباس تقوی
وَلِبَاسُ التَّقْوَىٰ ذَٰلِكَ خَيْرٌ ذَٰلِكَ
ﻭ ﻟﺒﺎﺱ ﺗﻘﻮﺍ [ ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻟﻮﺩﮔﻲ ﻫﺎﻱ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﺑﺎﻃﻦ ﺑﺎﺯﻣﻰ ﺩﺍﺭﺩ ] ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ، ﻭ ﺍﻳﻦ [ ﻟﺒﺎﺱ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺍﺑﺪﻱ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ] .(اعراف٢٦)
3⃣ لباس گرسنگی و ترس
(منظور شدت گرسنگی و ترس است که انسان آن را مثل لباس لمس میکند)
وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُّطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ
ﻭ ﺧﺪا ﻣَﺜَﻠﻲ ﺯﺩﻩ ﺍﺳﺖ : ﺷﻬﺮﻱ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﻣﻨﻴﺖ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺭﺯﻕ ﻭ ﺭﻭﺯﻱ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻲ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ ، ﭘﺲ ﻧﻌﻤﺖ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻧﺎﺳﭙﺎﺳﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ ، ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻛﻴﻔﺮ ﺍﻋﻤﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ ، ﺑﻠﺎﻱ ﮔﺮﺳﻨﮕﻲ ﻭ ﺗﺮﺱ ﻓﺮﺍﮔﻴﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﭼﺸﺎﻧﻴﺪ .(نحل١١٢)
4⃣ لباس جنگ
الف) وَعَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَّكُمْ لِتُحْصِنَكُم مِّن بَأْسِكُمْ فَهَلْ أَنتُمْ شَاكِرُونَ
ﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﺩ ﺷﻤﺎ ﺻﻨﻌﺖِ ﺳﺎﺧﺘﻦِ ﭘﻮﺷﺶ ﻫﺎﻱ ﺩﻓﺎﻋﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺁﻣﻮﺧﺘﻴﻢ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ [ ﺁﺳﻴﺐ ]ﺟﻨﮓ ﺗﺎﻥ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ، ﭘﺲ ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﺷﻜﺮﮔﺰﺍﺭ ﺣﻖ ﻫﺴﺘﻴﺪ ؟(انبیاء٨٠)
ب)وَسَرَابِيلَ تَقِيكُم بَأْسَكُمْ
ﻭ ﭘﻴﺮﺍﻫﻦ ﻫﺎﻳﻲ [ ﻣﻘﺎﻭم ] ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺳﻴﺐ ﺟﻨﮓ ﻭ ﻧﺒﺮﺩﺗﺎﻥ ﺣﻔﻆ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ.(نحل٨١)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
اینم یه خانوم محجبه و حافظ سوره قرآن 😍😘
#فرشتههایزمینی
قران صبحگاهی
سلام علیکم
هروز یک آیه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍی ﺧﻮﺏِ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ
تُولِجُ اللَّيْلَ فِي الْنَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الَمَيَّتَ مِنَ الْحَيِّ وَتَرْزُقُ مَن تَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ (27)
(خداوندا!) تو شب را به روز و روز را به شب درآورى وزنده را از مرده و مرده را از زنده بيرون آورى وهر كه را خواهى بى شمار روزى مى دهى.
آیه 27🌹ازسوره آل عمران 🌹
تُولِجُ =در می آوری
اللَّيْلَ =شب را
فِي =در
النَّهارِ=روز
وَ تُولِجُ =و درمی آوری
النَّهارَ =روز را
فِي =در
اللَّيْلِ =شب
وَ تُخْرِجُ=وبیرون می آوری
الْحَيَّ=زنده را
مِنَ=از
الْمَيِّتِ =مرده
وَ تُخْرِجُ=وبیرون می آوری
الْمَيِّتَ =مرده را
مِنَ =از
الْحَيِّ =زنده
وَ تَرْزُقُ =وروزی می دهی
مَنْ=هرکه را
تَشاءُ =خواهی
بِغَيْرِحِسابٍ =بی شمار
تُولِجُ اللَّيْلَ فِي الْنَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الَمَيَّتَ مِنَ الْحَيِّ وَتَرْزُقُ مَن تَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ (27):
(خداوندا!) تو شب را به روز و روز را به شب درآورى وزنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون آورى وهر كه را خواهى بىشمار روزى مىدهى.
این آیه وآیه، قبل دوازده مرتبه نشانههاى قدرت خدا را نام برده است تا روح توحید را در انسان شكوفا كند.
مراد از داخل كردن شب در روز ویا روز در شب، یا كم وزیاد شدن طول ساعات شب وروز در فصلهاى مختلف است ویا غروب وطلوع تدریجى. البتّه معناى اوّل روشنتر است.
نمونه قدرتنمایى خداوند در بیرون آوردن زنده از مرده، آفریدن سلّول زنده از مواد غذایى بىجان است.
گاهى از كافران مرده دل، فرزندان مؤمن و زنده دل، و از مؤمنان زنده دل، فرزندانى كافر و مرده دل ظاهر مىشود[33] كه این یكى از مصادیق آیه است.
مراد از رزق بىحساب، رزق فراوان وبىشمار است، نه آنكه حسابش از دست او خارج باشد. و ممكن است مراد آن باشد كه رزق او خارج از محاسبات شماست، و او از راهى كه گمان نمىبرید رزق مىدهد.
تفاوت مردم در رزق، یكى از حكمتهاى الهى است، تا مردم به یكدیگر نیازمند بوده و تشكیل زندگى اجتماعى دهند و صفات سخاوت و ایثار و صبر و قناعت در آنان شكوفا شود. زیرا در صورت یكسان بودن، این صفات شكوفا نمىشود. امّا اگر یكى نعمتى داشت و دیگرى كمتر داشت یا نعمتى دیگر داشت، مردم براى جبران كمبودها دور هم جمع مىشوند و صفات تعاون و سخاوت از طرف دارنده نعمت، و صفات قناعت و عفّت و صبر از سوى نادار شكوفا مىشود.
-----
33) تفسیر مجمعالبیان، ج2، ص 728.
- تغییرات شب و روز و پیدایش فصلها یكى از بركات و الطاف الهى است. «بیدك الخیر... تولج اللیل فى النهار»
- علاوه بر آفرینش، هرگونه تغییر وتدبیر به دست اوست. «تولج اللیل فى النهار»
- قدرت خداوند محدود نیست. او از مرده، زنده و از زنده، مرده خارج مىسازد. «تخرج الحىّ من المیّت و تخرج المیّت من الحىّ»
- سرچشمه لطف الهى بىانتهاست. رزق بىحساب، یعنى براى سرچشمه رزق محدودیّتى نیست. «ترزق من تشاء بغیر حساب»